Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Dewinter heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, mag ik u een passus uit het regeerakkoord in herinnering brengen? "De regeringspartijen verbinden er zich uitdrukkelijk toe om alles in het werk te stellen om de bekende resoluties van het Vlaams Parlement" (…) "op korte termijn te realiseren. Concreet gaan zij dus voor: volledig Vlaamse bevoegdheden voor gezondheidszorg en gezinsbeleid, ontwikkelingssamenwerking, telecommunicatie, wetenschaps- en technologiebeleid; meer fiscale en financiële autonomie; volledige constitutieve autonomie; overheveling van de spoorinfrastructuur en de exploitatie ervan; een objectieve en doorzichtige solidariteit met de andere deelstaten; homogene bevoegdheidspakketten" (…).
Ondertussen weten we dat sp.a het niet ziet zitten om de gezondheidszorg te splitsen, weten we dat de VLD Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking wil herfederaliseren, terug één Belgische kieskring wil, het Minderhedenverdrag van toepassing wil maken op de Franstaligen in Vlaanderen en nog enkele zaken meer. Onze laatste hoop was op u gevestigd.
Op Rerum Novarum hebt u een poging gedaan om het ACV te verzoenen met uw communautaire standpunten. (Opmerkingen van minister-president Yves Leterme)
U mag direct antwoorden. Dat is water en vuur proberen te verzoenen. U bent naar de ACV-manifestatie getrokken met de mededeling dat u zich bewust bent van de ongerustheid betreffende uw communautaire boodschap, maar dat u zeer duidelijk wilt zijn. Elke hervorming moet worden afgewogen aan het concrete nut voor alle mensen, waar ze ook wonen in ons land. De heer Vandeurzen heeft eraan toegevoegd dat een nieuwe staatshervorming gunstige gevolgen moet hebben voor alle inwoners van België. Voilà, zo kennen we CD&V weer: iedereen gelukkig maar niemand die weet waar het nu feitelijk op staat!
Ik merk vandaag dat u zelfs felicitaties krijgt van iemand die ooit nog wapens eiste voor de Vlaamse revolutie, maar ondertussen een prominent lid is geworden van B Plus, de heer Wilfried Martens. Hij slaakte een zucht van verlichting in de krant door te zeggen: "Ik ben blij met de gematigde uitspraken van Yves Leterme op Rerum Novarum. Het kan niet de bedoeling zijn om tweedracht te zaaien in ons land." Dat weten we dan ook weer.
Minister-president Leterme zegt dan om het geheel af te ronden: "Ik zeg nu al" - op 45 dagen voor de verkiezingen - "dat we niet de uitvoering van àlle resoluties van het Vlaams Parlement zullen binnenhalen. Mensen moeten zich realiseren dat er compromissen moeten worden gevonden en overeenstemming met de Franstaligen."
Mijnheer de minister-president, de strategische terugtocht is al begonnen terwijl de verkiezingen nog niet eens voorbij zijn. Ik had van u graag vernomen wat er nog overblijft van de verzuchtingen die u met uw coalitiepartners hebt neergeschreven in het regeerakkoord? Gaat deze Vlaamse Regering überhaupt nog met enige eis naar de federale regeringsonderhandelingen of is dat niet het geval? Wat blijft er nog over? Waarover bestaat nog consensus binnen uw meerderheid? Wat zal de strategie zijn? Hoe zal datgene wat is neergeschreven in het Vlaams regeerakkoord naar voren worden geschoven om ervoor te zorgen dat we een aantal van de verzuchtingen over alle partijgrenzen heen in het Vlaams Parlement kunnen binnenhalen? Ik hou eerlijk gezegd mijn hart vast als ik hoor hoe u nu al bezig bent met water in de wijn te doen, hoe u nu al, niet met de fanfare voorop zoals eertijds door de heer Stevaert werd gezegd, maar met een fanfare die nauwelijks nog klank voortbrengt en alleen maar valse noten speelt, naar de federale regeringsonderhandelingen trekt. Legt u het me eens uit. Wat blijft er nog over van wat in het regeerakkoord staat? Wat blijft er over van de Vlaamse resoluties? Hoe denkt u deze te kunnen realiseren? (Applaus bij het Vlaams Belang)
Minister-president Leterme heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer Dewinter, ik ben een blij man deze namiddag want ik heb een weddenschap gewonnen. Ik had bij de planning van de werkzaamheden van vandaag tegen mijn secretaresse gezegd dat er zeker een vraag aan mij zou zijn in het Vlaams Parlement. Ze merkte op dat dit de voorbije weken toch minder was, waarop ik antwoordde dat er zeker een vraag zou zijn van de heer Dewinter. Ik heb haar gezegd dat u wekelijks tot aan het reces zou proberen om in de picture te komen in het Vlaams Parlement. (Opmerkingen van de heer Filip Dewinter)
Ik heb gewed, en ik heb gewonnen. Ik ben een gelukkig man.
Het was voorspelbaar dat u hier de dithyrambe van de zuivere Vlaming zou zingen. Ik wil vooreerst een pedagogische oefening maken. Ten eerste: u bent minder vertrouwd dan ik met de arbeidersbeweging. Ik raad u aan uw kennis op dat vlak wat bij te schaven. U spreekt over het ACV en over ACV-congressen. Rerum Novarum werd vorige week gevierd. Het is een belangrijke viering van de christelijke werknemersbeweging. Het ACW is de koepel van de verschillende deeltakken van de christelijke werknemersbeweging. Uit respect voor die beweging is het beter te spreken over het ACW, en niet altijd de zaken door elkaar te haspelen en te spreken over het ACV. Het ACV is, samen met de CM en andere organisaties, een tak van de christelijke werknemersbeweging. Ik ben fier dat ik het vertrouwen van die beweging geniet.
Ten tweede: ik bevestig mijn overtuiging dat een betere bevoegdheidsverdeling voor alle inwoners van dit land tot nut moet en kan zijn. Dat onderscheidt ons van elkaar, en ik ben daar bijzonder fier op. Dat is voor mij de inzet, en niet de terugplooi op ons eigen Vlaams belang. Dat kan absoluut niet. Het moet een hervorming zijn die iedereen vooruithelpt. En ik geloof echt dat wat wij vragen inzake bevoegdheidsverdeling ook in het voordeel van onze Franstalige landgenoten is.
Ten derde: u verwijst naar de heer Wilfried Martens. Ik heb bijzonder veel ontzag voor de heer Martens. Hij is de voorzitter van de Europese Volkspartij en wellicht een van de staatsmannen die het meest heeft bijgedragen tot de realisatie van het federalisme in dit land. Als de heer Martens zich publiekelijk positief uitspreekt over een standpunt dat ik heb ingenomen, dan voel ik me vereerd. Hij is een van de architecten van onze federale staatsstructuur. Hij heeft waarschijnlijk minder geroepen dan u, maar hij heeft in de praktijk veel meer gerealiseerd voor Vlaanderen in het bijzonder en dit land in het algemeen. (Applaus bij CD&V)
Ten slotte wil ik u waarschuwen. Ik zal de komende weken nog weddenschappen aangaan. De resoluties van het Vlaams Parlement zijn mijn leidraad - vandaag, morgen en overmorgen; in elk debat en in elke dialoog voor een betere bevoegdheidsverdeling en voor een betere organisatie van de publieke sfeer in dit land. (Applaus bij CD&V)
De heer Dewinter heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, ik moet u bekennen dat uw secretaresse me enkele dagen geleden heeft gebeld. Ze zei me dat haar grote baas een weddenschap had aangegaan. Ze vroeg me u een vraag te stellen. Want als ik dat niet zou doen en u uw weddenschap zou verliezen, dan zou u niet te genieten zijn. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Even ter zake, want dit is geen infotainmentprogramma. Uw hulde aan de heer Wilfried Martens wordt door uw collega's zeker gesmaakt, maar daar kopen we niet veel voor. Ik wou vooral vernemen met welke concrete eisen en welke strategie deze Vlaamse meerderheid en deze Vlaamse regering naar federale regeringsonderhandelingen gaat. U geeft geen antwoord. U gaat niet in op het feit dat sp.a nu al zegt dat de splitsing van de gezondheidszorg niet hoeft en dat de partij daaraan niet wil meewerken. De VLD wil een aantal zaken herfederaliseren terwijl u zelf in dat verband juist meer bevoegdheden wil. Er bestaat dus niet langer een consensus in deze meerderheid.
U mag hier elke week wel komen beweren dat dit niet zo is: wie de debatten volgt en de media raadpleegt, stelt het omgekeerde vast.
U praat op de duur alleen nog namens uzelf en niet meer namens een meerderheid, niet meer namens een regering. Ik stel alleen maar vast dat u op het terrein volop bezig bent met die strategische terugtocht. Iedere dag opnieuw lanceert u kleine zinnetjes die natuurlijk vooral bedoeld zijn voor de overkant van de taalgrens. Na 'n'ayez pas peur' aan het adres van de Walen en de Franstaligen komt dit er alleen maar bij om hen gerust te stellen en hen ervan te overtuigen dat Leterme als premier niet de Vlaamse Siegfried is die sommigen voor ogen hadden. Maar wel iemand die zoals Wilfried Martens en Dehaene en anderen voor u in dezelfde christendemocratische traditie van het verleden - we weten al waaraan we ons kunnen verwachten na 10 juni - van plan is om zodanig veel water in de wijn te doen dat er nauwelijks nog wijn zal overblijven. Voor het overige: tot volgende week. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Tot volgende week. Had ik het niet juist voorspeld, mevrouw de voorzitter? Ik denk dat dat het belangrijkste is uit de inhoudelijke boodschap van de heer Dewinter. Het Vlaams regeerakkoord dat goedgekeurd is door een meerderheid in dit Vlaams Parlement, tolk van een meerderheid van de Vlaamse bevolking, is voor mij de leidraad vandaag, morgen en overmorgen. Het is het fundament van mijn engagement naar 10 juni. (Applaus bij CD&V)
Daar hebt u alles mee gezegd, mijnheer de minister-president: tot 10 juni en geen dag langer. Want daarna zult u federaal premier zijn en geen Vlaams premier. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Het incident is gesloten.