Verslag plenaire vergadering
Verslag
Mevrouw Eerlingen heeft het woord.
Geachte minister, geachte collegas, helaas is niet voor iedereen het jaar even goed begonnen. Vorig weekend zijn er alweer drie doden gevallen ten gevolge van CO-vergiftiging. Jaarlijks zijn er ongeveer tweeduizend slachtoffers van CO-vergiftiging. Vorig jaar waren er vijftig dodelijke slachtoffers. Dit is dus een niet te onderschatten probleem. In 2008 waren er 41 dodelijke slachtoffers. Wij hebben dus te maken met een stijging.
CO is een reuk- en geurloos gas. Je kunt het dus niet waarnemen, enkel met de CO-melder of een CO-meettoestel is het waarneembaar. CO-vergiftiging wordt ook vaak met oudere woningen geassocieerd, maar het kan evengoed in nieuwere woningen en bij goed werkende toestellen voorkomen. Bij ongeveer de helft van de gevallen is de oorzaak een gasgeiser, die vaak in de badkamer hangt, waar er een minder goede ventilatie is.
Ik weet dat de federale overheid al een aantal campagnes heeft gevoerd. Recent is er ook een nieuwe opgestart, maar blijkbaar geeft die niet het gewenste resultaat. Mevrouw de minister, welke mogelijkheden ziet u nog om die gevallen in de toekomst te voorkomen?
Koolstofmonoxide, de stille doder, zorgt jammer genoeg jaarlijks voor veel slachtoffers. Er zijn heel wat overheden die daar op hun niveau wat aan doen. U hebt verwezen naar de federale overheid. Die heeft niet alleen een aantal preventiecampagnes gevoerd. Ze is ook verantwoordelijk voor de normering. En er zijn ook normen voor de toestellen, de plaatsing en de keuring. De federale overheid neemt ook een aantal initiatieven op het vlak van de sensibilisering. Tijdens het weerbericht worden de mensen ook attent gemaakt op het latent gevaar.
Ook het Vlaamse Gewest neemt bepaalde acties, vooral op het vlak van het sanctioneren en van het stimuleren van preventie. Bij het sanctioneren moeten we kijken naar het Agentschap Wonen-Vlaanderen en de Vlaamse Wooninspectie, die huurwoningen controleert. Ze heeft zeer grote bevoegdheden. Als ze gevaarsituaties vaststelt, dan heeft de eigenaar de keuze meteen te investeren om die gevaarlijke situaties recht te zetten of kan er worden overgegaan tot een onbewoonbaarverklaring. De eigenaars die via sociale verhuurkantoren gaan, krijgen zelfs premies om de CO-melders te installeren. Ook privé-eigenaars kunnen gebruik maken van de verbeterings- en aanpassingspremies, die ook gelden voor het plaatsen van CO-melders en andere.
Er zijn tevens heel wat gemeentebesturen en een aantal distributiemaatschappijen die subsidies verstrekken. Ik verwijs daarvoor naar het initiatief van Eandis, die ook in premies voorziet voor het plaatsen van CO-melders.
Ik zou eveneens willen verwijzen naar de initiatieven die regelmatig worden genomen door het Vlaams Instituut voor Gezondheidspromotie en Ziektepreventie, die samen met een aantal andere partners vooral zorgt voor preventiecampagnes. Het heeft een heel trainerprogramma opgezet met niet alleen een website, maar ook een programma om aan buurtverenigingen, verenigingen voor gepensioneerden enzovoort uitleg te geven over de risicos, over hoe men de aandacht van de mensen op het probleem kan vestigen, hoe men preventief de gezondheidssituatie in de woning kan bekijken. Recent heb ik vernomen dat er in 2010 opnieuw een actie wordt gepland om na te gaan hoe verschillende partners de brandstofleveranciers, de Belgische schoorsteenvegers, de ziekenfondsen de preventie, de sensibilisering, de opleiding, de duiding kunnen geven.
Mevrouw Eerlingen, de verschillende overheden nemen dus heel wat maatregelen. Die worden ook permanent geëvalueerd. Met u moet ik echter vaststellen dat we daarmee nog niet het nulrisico hebben bereikt.
Mevrouw de minister, een huurder heeft dubbel zoveel kans om slachtoffer te worden van een koolstofmonoxidevergiftiging. Dat is toch wel tekenend. Die mensen hebben natuurlijk niet de keuze over de toestellen die ze in hun woning hebben hangen.
De keuring is één zaak. De slechtste toestellen zullen er op die manier wel worden uitgehaald. Maar ook met goedwerkende toestellen kunnen problemen ontstaan, onder andere door te slechte ventilatie of bepaalde weersomstandigheden. Valt het te overwegen om in huurwoningen bij bepaalde types van gasverwarmingsketels of gasboilers een CO-melder te verplichten?
Mevrouw Vissers heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, mevrouw Eerlingen heeft het al aangehaald. De minister van Binnenlandse Zaken heeft onlangs een nationale actie op poten gezet met betrekking tot de CO-vergiftiging.
Het was een campagne die specifiek gericht was op risicogroepen die niet aan een gewone preventiecampagne konden deelnemen. Het was een goed initiatief maar de actie kwam veel te laat. Het probleem is dat brandpreventie tot op vandaag nog altijd een gemengde federale en gewestelijke materie is. Bijgevolg vraagt onze fractie dat er nu eens eindelijk meer duidelijkheid komt over de bevoegdheid van de brandpreventie.
De heer Reekmans heeft het woord.
Mevrouw Eerlingen, ik vind het heel nobel dat u begaan bent met de CO-vergiftiging, maar ik wil u toch een illusie armer maken. We slagen er in Vlaanderen nog niet in om de massale leegstand van sociale woningen aan te pakken en die te renoveren, en u gaat al beginnen met de vernieuwing van de boilers. Laat ons eerst beginnen met de gebouwen te vernieuwen, zodat er mensen in kunnen wonen. En laat ons daarna pas de boilers vernieuwen, wat natuurlijk ook terecht is, mevrouw Eerlingen.
Ik kan alleen maar zeggen dat de verschillende overheden acties ondernemen, zowel qua normering, sanctionering als preventie. We zullen die inspanningen moeten blijven voortzetten, zeker in het kader van de besprekingen die we gaan hebben over het verder beschikbaar maken van meer huurwoningen en de verhoging van de kwaliteit van de huurwoningen. Daar zullen zeker suggesties worden meegenomen en afgetoetst met de collegas: kunnen we nog verdere stappen zetten? Kunnen we nog meer acties ondernemen die uiteindelijk mensenlevens kunnen redden?
Ik dank u voor uw antwoord, mevrouw de minister. Ik ben blij dat u open staat voor suggesties.
Mijnheer Reekmans, zon CO-melder kost helemaal niet zo veel geld: zon 30 à 50 euro. Dat is toch wel de moeite waard om een leven te redden.
Mevrouw Eerlingen, bedankt voor uw eerste optreden op dit spreekgestoelte. (Applaus)
Het incident is gesloten.