Verslag plenaire vergadering
Actuele vraag over de voorrangsregels die de Vlaamse Regering heeft vooropgesteld in de kinderopvang
Verslag
Mevrouw Vandecasteele heeft het woord.
“Net zwanger? Zoek opvang. Begin zo vroeg mogelijk aan de zoektocht, om tijdig een plaats te vinden.” Dat is het officiële advies van de overheid, van Kind en Gezin, voor aanstaande ouders. Vlak nadat je je zwangerschapstest gedaan hebt, moet je op zoek naar een plek in de kinderopvang, moet je je op verschillende wachtlijsten gaan inschrijven, in de hoop dat je een plaats vindt tegen dat je weer aan het werk wilt.
En dat is al een hele tijd zo, minister. Ik ben die zoektocht twaalf jaar geleden zelf ook moeten starten, zoals vele ouders met mij. Maar de vorige minister van cd&v heeft in 2012 beloofd dat elk kind dat er nood aan had, vanaf 2020 een plek zou hebben in de kinderopvang. Dat was niet zomaar een belofte, dat is iets wat hij in een decreet heeft vastgelegd.
Vandaag zijn we 2024, vier jaar verder. En wat blijkt? Een op de drie ouders vindt geen plaats in de kinderopvang. Een op de drie! Onder deze Vlaamse Regering zijn er 1800 plaatsen verloren gegaan in de kinderopvang. En hoe komt dat? Er is een groot gebrek aan kinderbegeleiders.
Minister, ik ben tegen u aan het spreken. Het is vreemd als u dan tegelijkertijd met anderen spreekt. (Opmerkingen van de voorzitter)
Oké, maar ik heb graag dat, als ik een vraag stel, er ook geluisterd wordt. (Opmerkingen van de voorzitter)
Mijn tijd loopt, maar dan neem ik ook aan dat er geluisterd wordt als er een vraag gesteld wordt.
Hoe komt het dat er te weinig plaatsen zijn? Vooral doordat er een gebrek is aan kinderbegeleiders. Kinderbegeleiders geven aan dat de werkdruk in de kinderopvang veel te hoog is. Nergens in Europa moeten kinderbegeleiders voor zoveel kinderen zorgen als bij ons. Bovendien zijn de loon- en arbeidsvoorwaarden veel te laag. En we gaan er vandaag op achteruit, want blijkbaar wilt u nu een heel deel van de kinderen gewoon uitsluiten uit de kinderopvang. Enkel kinderen van wie de ouders minstens vier vijfde werken, gaan vandaag nog toegang krijgen tot kinderopvang. Die voorrangsregels hebt u ingevoerd.
Heel het werkveld – de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV), de Raad van State, de Vlaamse Raad voor Welzijn, de kinderrechtencommissaris, het agentschap Opgroeien – heeft die regel met de grond gelijkgemaakt. (Opmerkingen van de voorzitter)
Dit kan toch echt niet? Ik heb toch wel de tijd om een vraag te stellen?
Tegen wie bent u nu aan het roepen? Tegen mij?
Tegen u, ja. Eerst word ik onderbroken …
Uw tijd is al meer dan een halve minuut om, en dat heeft niets te maken met het feit dat minister Crevits iets tegen mij zei.
Dat heeft daar wel mee te maken.
Kunt u uw vraag stellen?
Heel het werkveld heeft gezegd dat het een slecht idee was. Vandaag trekken zeventien organisaties naar het Grondwettelijk Hof met de vraag om die regel terug te trekken.
Oké, uw vraag?
Mijn vraag is: gaat u wachten tot u opnieuw in het ongelijk wordt gesteld door het Grondwettelijk Hof? Of gaat u vandaag nog die regel terugtrekken? (Applaus bij de PVDA)
Mevrouw Groothedde heeft het woord.
Vanochtend heeft de burger in handen genomen wat de Vlaamse Regering heeft verzaakt, namelijk kwetsbare burgers beschermen tegen de voorrangsregels – zeg maar uitsluitingsregels – in kinderopvang van de Vlaamse Regering. Want het roer wordt zeer drastisch omgegooid. Van de sociale eis om minimaal 20 procent kinderen in kwetsbare situaties op te vangen, ingevoerd door cd&v-minister Vanackere, voert deze Vlaamse Regering in dat er maximaal 10 procent kinderen in kwetsbare situaties kunnen worden opgevangen. Dat betekent dat het er dus ook nul mogen zijn.
En dat gebeurt niet zomaar. Dat gebeurt omdat de Vlaamse Regering haar voeten heeft geveegd aan een enorme consensus, in de kinderopvang zelf, van adviesraden zoals de SERV, van haar eigen rechterlijke macht, met de Raad van State, van haar eigen paraparlementair Kinderrechtencommissariaat, van haar eigen agentschap, nota bene vorige donderdag nog eens bevestigd door het werk van de toekomstgroep, die u – en dat was een goede zaak – zelf in het leven hebt geroepen. Allemaal hebben die inhoud geboden, en u hebt ze met het parlement en de regering allemaal genegeerd. Daarvoor is er een uitdrukking, collega’s. Dat is de arrogantie van de macht. En nu krijgt u het antwoord. (Opmerkingen)
Er wordt neen gezegd? Kijk naar de feiten. Vanmorgen waren het nog achttien organisaties. Het waren er daarna negentien. Ik denk dat de teller al op twintig staat, van organisaties die mensen met een handicap verdedigen tot armoedeorganisaties, over vakbonden, tot vrouwenorganisaties, tot en met het Humanistisch Verbond. Die stappen nu zelf naar het Grondwettelijk Hof, samen met de kinderopvang, tegen die uitsluitingsmaatregels. Ze zeggen: “Dit is een ramp, dit is discriminatie, draai die uitsluitingsregels terug.”
U hebt nog tot 1 april. Minister, gaat deze regering eindelijk luisteren naar specialisten, naar het middenveld, naar de werkgevers, naar de brede kinderopvang zelf, naar de ouders, naar de verdedigers van wie het moeilijk heeft, en deze uitsluitingsmaatregelen terugdraaien? (Applaus bij Groen)
Minister Crevits heeft het woord.
Collega’s, ik ben toch een klein beetje verbaasd. Ik heb inderdaad om 10 uur vanmorgen het bericht gekregen dat een aantal organisaties naar het Grondwettelijk Hof gaan. Het is hun volste recht om dat te doen. Maar het debat rond de voorrangsregels in de kinderopvang zat in het programmadecreet, en is hier in dit parlement al een aantal maanden geleden uitvoerig besproken. Niet langer geleden dan gisteren is de discussie nog eens herhaald. Vandaar, collega Vandecasteele, dat ik de voorzitter even aansprak. Ik zei: “Wat mevrouw Vandecasteele hier zegt, heeft ze letterlijk ook gisteren in de commissie van het parlement gezegd.”
Ik niet.
Inderdaad, u niet.
Ik vind het raar dat dat terugkomt. Maar ik weet natuurlijk niet hoe dat hier gaat. Ik weet niet hoe het allemaal loopt, maar ik ben inderdaad om 10 uur deze ochtend verwittigd dat er een procedure bij het Grondwettelijk Hof loopt. Dat kan. Dat gebeurt nog. Ik weet niet wat de uitkomst van die procedure zal zijn. Collega’s, ik heb ook het verzoekschrift nog niet gezien. Ik weet dus niet wat daarin staat. Ik weet ook niet of het ondertussen al neergelegd is. De procedure is aangekondigd.
Op zich heb ik daar begrip voor, dat organisaties zich organiseren om zich te verzetten tegen een bepaalde regel omdat ze wellicht menen dat een aantal zaken niet in orde zijn. Aan de andere kant vind ik ook dat er een absoluut verdedigbare logica zit achter de beslissing die we genomen hebben in het parlement, en die hier ook bevestigd is in dit parlement. Ik verklaar me nader.
Ten eerste, het recht op kinderopvang voor elk kind staat in onze decreetgeving, en is ook blijven staan in de decreetgeving. Dat mag er niet uit.
Ten tweede, wat mij betreft moeten die voorrangsregels zo snel mogelijk gewoon weg. In mijn ideale wereld zijn er geen voorrangsregels nodig.
Ten derde, ik las in een bepaalde krant dat alleen nog kinderen van werkende ouders plaats zullen hebben in de kinderopvang. Absoluut fout! Alle kinderen hebben recht op kinderopvang, maar als er meerdere kandidaten zijn voor één plaats bij de aanvraag, dan willen wij niet dat mensen die de moeite doen om fulltime te werken, in de kou blijven staan. Vandaar dat de voorrangsregel er gekomen is. We hebben vervolgens gekeken hoeveel situaties er gemiddeld zijn in de kinderopvang, als je kijkt naar mensen die werken, waar kwetsbaarheid een belangrijke factor kan zijn. Zo is de regel van 10 procent er gekomen. We denken dat dit ook moet volstaan om, naast de kinderopvangvoorzieningen die extra gesubsidieerd worden om kwetsbare kinderen op te vangen, daaraan ook te voldoen.
De regel gaat in op 1 april, collega’s. Dat is over een goede maand. De sector is ook geïnformeerd en verwittigd. Ik heb natuurlijk het verzoekschrift nog niet gelezen, dat nu is neergelegd, of nog niet is neergelegd, ik weet het niet goed. Maar uiteraard is de beslissing genomen. Ze is ook hier in dit parlement goedgekeurd, en ik zal ze ook, samen met de sector, correct uitvoeren. We hebben ook al veel informatie gegeven, over hoe je bepaalde regels moet interpreteren. Dit geldt niet alleen voor mensen die fulltime werken, dat weten jullie. Ook mensen die werkzoekend zijn, die daarvoor in een traject zitten, die een opleiding volgen … Zij komen allemaal voor deze regel in aanmerking.
Collega’s, ik hoor heel vaak dat het niet oké is dat mensen hun job moeten laten staan omdat iemand in het gezin zwanger is, of omdat er een kindje geboren is. Welnu, voor zolang het nodig is, willen we hier ook soelaas aan brengen door ervoor te zorgen dat mensen die fulltime werken, absoluut niet in de kou blijven staan, zonder dat we de mogelijkheden afschaffen om voor andere situaties maximaal begrip te hebben, in de gevallen waar er concurrentie is tussen een aantal kandidaten om in de kinderopvang een plaats te krijgen. (Applaus bij cd&v)
Mevrouw Vandecasteele heeft het woord.
Minister, u gaat er heel snel over dat uw partij in 2012 beloofde en wettelijk vastlegde dat elk kind een plaats zou hebben. Vandaag zijn we twaalf jaar verder sinds die belofte van uw voorganger van cd&v. Vandaag is er een immens groot tekort aan plaatsen. Een op vijf van de ouders geeft aan dat ze meer zouden gaan werken, mochten ze een plaats hebben in de kinderopvang.
Vandaag is uw beleid dat u kinderen gaat uitsluiten uit de kinderopvang. U zegt dan dat jullie willen voorkomen dat mensen die fulltime werken, geen toegang tot kinderopvang zouden hebben. Maar weet u hoeveel vrouwen er zelfs geen voltijds contract krijgen, bijvoorbeeld in de zorg? Zorgkundigen in woonzorgcentra, mensen die in winkels werken, zij krijgen zelfs geen voltijds contract, dat is zelfs geen keuze. Weet u hoeveel ouders er deeltijds werken omdat ze geen plaats hebben in de kinderopvang? Dat zijn allemaal ouders die u gaat uitsluiten uit de kinderopvang.
Bovendien sluit u ook heel wat kwetsbare groepen uit, kinderen die er net heel veel nood aan zouden hebben om naar de kinderopvang te gaan. Ik vind het wel straf dat u daar zo vlotjes over gaat, en dat u er niet op inzet om vooral veel plaatsen te creëren en te zorgen dat elk kind een plaats heeft. Dat wil dan zeggen dat er inderdaad nog volgende stappen moeten gebeuren.
U hebt nu, na de afgelopen Septemberverklaring, extra budget vrijgemaakt. Het kan daar niet bij stoppen. Er moet een verbetering komen van de loon- en arbeidsvoorwaarden, en er moet een snellere verlaging komen van de ratio, zodat we zorgen dat elk kind een plaats heeft in de kinderopvang. (Applaus bij de PVDA en van Mieke Schauvliege)
Mevrouw Groothedde heeft het woord.
Ik ben nu toch wel een beetje verbaasd over die verbazing, want zo goed als al die organisaties, zoals gezegd, hadden hun protest en hun redenen al aangekondigd, aangegeven en neergelegd via adviezen, via formeel overleg en informeel overleg. Ik vraag mij af of het nu echt ‘après deze Vlaamse Regering le déluge’ wordt.
Weet u, veel van de waarschuwingen gingen over mensen in armoede, mensen met een handicap, mensen in kwetsbare sectoren. De plaat die de Vlaamse Regering dan altijd opzet, is dat deze maatregel mensen aan het werk houdt, maar dat is onzin. Die mensen zijn zeer vaak aan het werk. Omdat ze een handicap hebben, mantelzorger zijn, in armoede leven, werken ze niet fulltime. De maatschappij gaat de prijs dus betalen omdat deze mensen geen plek meer vinden. Een opvang heeft vanaf 1 april – dat is binnen tien dagen – het recht om al die mensen aan de deur te laten staan. Het gaat niet alleen over kwetsbare ouders, het gaat over mensen in de zorg- en welzijnssector zonder voltijds contract, mensen in de dienstenchequesector, waarvan u zo vaak al hebt gezegd dat jullie er geen mensen voor vinden, mensen die juist kortgeschoold zijn. Wacht maar tot deze regels echt van kracht zijn. U zit nu al met de handen in het haar? Wel, wacht maar.
De cynische klap op de vuurpijl is dat u zeer hard de kinderopvang treft, want in plaats van mensen te enthousiasmeren om naar de sector te komen, zitten zij nu heel hun huishoudelijk reglement opnieuw te schrijven, en zich af te vragen hoe ze de regels moeten implementeren, want die zijn helemaal niet duidelijk. Iemand schreef mij nu net: “Heeft de minister nu net gezegd dat de regels duidelijk zijn?” Ze zitten met de handen in het haar. U gaat uw eigen kinderbegeleiders aan de deur zetten.
De heer Daniëls heeft het woord.
Collega’s, ik wil hier toch even duidelijk stellen dat hier dingen worden gezegd die gewoon manifest fout zijn. Een eerste fout: mensen moeten voltijds werken. Dat is niet juist. Het gaat over vier vijfde. Een tweede fout: als mensen niet voltijds werken, worden ze uit de kinderopvang gestuurd. Dat is wat u zegt, mevrouw Groothedde. Dat is niet juist. (Opmerkingen van Celia Groothedde)
Er worden geen mensen buitengegooid. U hebt dat wel gezegd.
Als ik het optel, omvat het toekomstplan ongeveer 4,9 miljard euro. We hebben dan mensen nodig die werken. Zij zorgen voor de inkomsten om te kunnen investeren in die kinderopvang. Als er dan twee mensen tegelijkertijd aan de kinderopvang staan, is het dan niet logisch dat wij voorrang geven aan de werkende? Ik herhaal: mensen die vier vijfde werken. Als zij daar gelijktijdig staan, geven wij voorrang aan de werkende.
Weet je wat jammer is? Tussen de organisaties die naar het Grondwettelijk Hof stappen, zit er geen organisatie die de mensen vertegenwoordigt die werken. Dat zijn wij hier. Wij werken met hun belastinggeld. En ja, voor de N-VA zou ik heel graag hebben dat wij geen wachtlijsten en geen voorrangsregels hebben, maar ik stel samen met u vast dat er op dit moment in alle sectoren tekorten zijn. We kampen daar dus ook mee in de kinderopvang. Met de 270 miljoen euro die we daar met deze regering extra in investeren, proberen we daaraan te werken, maar kom hier niet gewoon leugens vertellen.
Mevrouw Malfroot heeft het woord.
Collega’s, het Vlaams Belang ziet het verstrengen van de voorrangsregels vooral als een stunt. Want na 25 jaar falend beleid op Welzijn wil cd&v op deze manier natuurlijk nog een kleine, weliswaar zeer kleine, vorm van betekenis zijn voor werkende ouders die nood hebben aan een plaats in de opvang. Want cd&v heeft door haar slecht bestuur zelf in de hand gewerkt dat meer en meer kinderopvanginitiatieven stoppen, waardoor er minder plaatsen vrij zijn en waardoor nu dergelijke maatregelen moeten worden ingevoerd.
Maar het is niet zo simpel. Hiermee is het probleem natuurlijk niet opgelost en het tekort aan plaatsen ook niet. Wat de regering nu wel doet, is het probleem doorschuiven naar de uitbaters van de kinderopvang. Want het zijn zij die administratieve lasten bij krijgen. Het zijn zij die de negatieve, slechte boodschappen mogen doorgeven aan de ouders. Het zijn zij die op het ogenblik dat het kind naar de opvang komt, opnieuw moeten controleren of dat kind nog wel in aanmerking komt voor die plaats in de opvang, of er nog voldaan is aan die criteria.
Minister, hoe zult u de opvolging van de voorrangsregels opvolgen?
Mevrouw Schryvers heeft het woord.
Collega’s, hier wordt nu gedaan, een voorstelling gegeven, alsof er niks gebeurt in de sector, alsof er niet naar de sector wordt geluisterd. We hebben hier aanbevelingen gedaan in de Onderzoekscommissie naar de veiligheid in de kinderopvang. Die worden stelselmatig uitgevoerd. De minister heeft de opdracht gegeven aan een toekomstgroep om een toekomstvisie uit te schrijven. Ja, we vinden het belangrijk dat dat samen met de sector en experten gebeurt. Die hebben nu hun rapport ingediend.
Deze legislatuur is het budget voor de kinderopvang meer dan verdubbeld, naar 1,1 miljard euro jaarlijks. Alleen dit jaar al is er 270 miljoen euro extra. Dat is nodig, de sector wordt ermee versterkt. Denk maar aan de verlaging van de kind-begeleiderratio of de bijkomende vijfduizend plaatsen alleen al dit jaar. Ook volgende legislatuur zullen er bijkomende middelen nodig zijn. Onze partij zal de eerste zijn om die vooruit te schuiven, inderdaad, collega Groothedde, voor meer plaatsen want dan zijn er geen voorrangregels meer nodig, en om alle ouders te laten kiezen voor inkomensgerelateerde opvang en voor een verdere verlaging van de kind-begeleiderratio. (Applaus bij cd&v)
Mevrouw Saeys heeft het woord.
Moeten we streven naar bijkomende plaatsen? Moeten we streven naar een betere ratio, naar betaalbaarheid, naar toegankelijkheid? Daar is iedereen het wel over eens. Maar we zijn er nog niet, we zijn er nog niet. En dat is nu juist het probleem. Als je met een tekort aan plaatsen zit en als er meerdere kandidaten zijn voor één plaats, dan ga je regels, voorrangregels bepalen, en dat zijn werkende mensen. Het kan niet de bedoeling zijn om aan mensen te zeggen dat ze niet kunnen gaan werken omdat hun kind geen opvangplaats heeft. Wij gaan als overheid toch niet stimuleren dat mensen beter thuisblijven. Dat denk ik niet. En als er dan gezegd wordt dat kwetsbare kinderen geen toegang hebben, dat klopt niet. Je hebt de 10 procentregel. En dat je mensen volledig uitsluit, klopt ook niet. Ik hoop dat er in de toekomst voldoende aanbod zal zijn, dat we die voorrangregels kunnen afschaffen. Hoe sneller, hoe liever. Maar op dit moment, als er een keuze moet worden gemaakt, kies ik resoluut voor werkende ouders. (Applaus bij de N-VA en cd&v)
De heer Anaf heeft het woord.
Minister, het beleid op kinderopvang heeft gewoon gefaald. Als je kijkt naar het decreet: tegen 2016 moest er voor de helft van de kinderen een opvangplek zijn, tegen 2020 voor iedereen met een opvangbehoefte. We zijn 2024 en we zitten nog maar aan 44 procent. We halen nog eens niet 50 procent. Wat doet u dan? U probeert de schaarste te herverdelen door net de kinderen die het meeste baat hebben bij kinderopvang – alle experten zeggen dat kwetsbare kinderen daar het meeste baat bij hebben – uit te sluiten. Voor ons is het heel duidelijk: elk kind heeft recht op een plek in de kinderopvang. Ze hebben er ook nood aan.
Vorige week, toen de toekomstgroep met dat rapport kwam, was ik voorzichtig positief. Ik vond uw reactie – want ik was aanwezig – best oké. Maar gisteren, tijdens de bespreking in de commissie, haalde u gewoon elk streefcijfer om naar een plek voor elk kind te gaan uit het ontwerp van decreet. Als ik vandaag de discussie hoor, denk ik dat het gewoon business as usual is. Men heeft nog altijd niet geleerd uit het feit dat het beleid gewoon faalt. De eenzijdige focus op meer plaatsen van de voorbije jaren, die er zelfs voor gezorgd heeft dat we naar een kind-begeleiderratio gaan die de hoogste is in Europa, heeft ervoor gezorgd dat er in plaats van meer plaatsen, minder plaatsen komen. Vorig jaar waren er 1800 plekken netto minder.
Dus we gaan echt naar een omslag moeten. Als ik de besprekingen van vandaag en gisteren hoor, vrees ik dat het werk van de Toekomstgroep voor deze regering op een koude steen valt. Het is goed dat er investeringen komen dit jaar, maar er is veel meer nodig om eindelijk naar een kinderopvang te gaan die kwalitatieve plaatsen biedt voor elk kind in Vlaanderen. (Applaus bij Vooruit)
Minister Crevits heeft het woord.
Collega’s, ik denk dat sommigen de regels niet goed kennen. De regels rond kinderopvang om tot kwaliteit te komen en een kader te scheppen, bestaan tien jaar. Daarvoor was er niets, iedereen kon aan kinderopvang doen. Er was nauwelijks controle. Er waren nauwelijks regels. De maatschappij is veel veranderd. Als u nu kijkt wie voor het kwaliteitskader gezorgd heeft en op welke manier dat geïmplementeerd is, komt u inderdaad uit bij één bepaalde partij, namelijk die van mij, en ik ben daar trots op.
Ik ben ook trots op het feit dat we een enorme omwenteling aan het doorlopen zijn. Waar gaan de plaatsen in de kinderopvang verloren? Bij de onthaalouders, we hebben het werknemersstatuut ondertussen verankerd en we mogen 350 mensen extra in dat statuut laten stappen. Ze gingen ook verloren in de trap 1-plaatsen die slecht gesubsidieerd worden. We hebben daar een enorme stap voorwaarts gezet. Drie, 80 procent van de plaatsen zijn inkomensgerelateerd. Dat betekent dat mensen met het laagste inkomen in verhouding minder betalen dan mensen met een hoger inkomen. Dat zijn allemaal maatregelen om het speelveld goed te houden.
Bovendien, speciaal voor die mensen met die moeilijke statuten hebben we een oproep voor flexibele kinderopvang. Dezelfde partijen die me nu verwijten dat we mensen met moeilijke statuten nu zouden uitsluiten, zijn ook kwaad als ik een oproep doe om mensen met flexibele arbeidsuren extra kinderopvang te geven. Ik vind dat de wereld op zijn kop. We doen dat net voor hen en net voor hen maken we de mogelijkheden groter.
Het is niet van ganser harte dat ik voorrangsregels laat goedkeuren, absoluut niet. Het gaat over een probleem dat we moeten oplossen. De vorige voorrangsregels waren ook niet de hemel op aarde. We kregen permanent vragen van kinderopvanginitiatieven, kwade e-mails van ouders, die zeiden dat ze allebei fulltime werken en achteruit geschoven werden in de kinderopvang. Ik begrijp dat die mensen kwaad zijn. Naast de extra investeringen voor meer kwaliteit en meer plaatsen, gaan we nu door een periode waarin we inderdaad aan mensen die aan de slag zijn voorrang geven.
Ik wil nog een paar dingen rechtzetten. Iemand zegt hier dat ik alle verantwoordelijkheid bij de kinderopvanginitiatieven leg. Dat is absoluut onwaar. Tot vandaag, waar de nieuwe regels nog niet van toepassing zijn, moeten de kinderopvanginitiatieven ook voorrangsregels vervullen, maar een van die regels is de verplichting om 20 procent kwetsbare kinderen te nemen. Er zijn er die dat gewoon niet hebben in hun aanbod en andere kinderen toelaten. We schaffen die regel af en stellen een andere in de plaats. De verantwoordelijkheid wordt bij de ouders gelegd die een verklaring op eer moeten afleggen of ze werken en wat hun arbeidsstatuut is. Als je een plaats hebt, behoud je die. We gaan niet elke week een nieuwe verklaring opvragen. Mensen brengen die mee, dan wordt de toewijzing van de plaatsen gedaan en men behoudt die plaats. Evident gaan we daarin niet hakken.
Naar de administratie wordt het zeker niet slechter, absoluut niet, want de verantwoordelijkheid wordt bij de ouders gelegd. Men kan maar voortgaan op de verklaring die men krijgt. Op vandaag moet men dat ook doen. Ik ben blij met de inspanningen die we doen, maar ik hoop oprecht dat de extra financiële injectie die we nu geven aan de kinderopvang effectief kan leiden tot meer sterke plaatsen. Dat zijn plaatsen in trap 2. U weet dat we de plaatsen in trap 2b afgeschaft hebben. Wat mij betreft, moet dit zo snel mogelijk leiden naar meer en duurzame plaatsen.
Uiteraard ben ik het gesprek met een aantal organisaties al aangegaan. Ik zal dat met plezier nog eens doen in de nabije toekomst.
Mevrouw Groothedde, voor sommige mensen is het niet duidelijk. Laat het ons weten, de administratie levert veel inspanningen om iedereen helder te informeren. Geef ons alstublieft alle informatie. We zullen dat extra doen waar we kunnen.
De maatregelen die we genomen hebben, nemen we in het belang en voordeel van iedereen zolang er nog niet voldoende plaatsen zijn voor iedereen. Mensen die vier vijfde werken of als koppel gezamenlijk vier vijfde, op het ogenblik dat ze de aanvraag doen, willen we toch echt wel garanderen dat ze hun job echt niet zullen verliezen omdat er een kindje geboren wordt en ze geen plaats vinden in de kinderopvang. Dat vind ik een zeer aanvaardbare regel die we in het leven roepen, zonder afbreuk te doen aan de ruimte voor kwetsbare kinderen. (Applaus bij cd&v)
Mevrouw Vandecasteele heeft het woord.
Minister, u zegt dat de kinderopvang iets is waar cd&v trots op is, maar cd&v zit al vier decennia aan de knoppen van de kinderopvang in Vlaanderen, en dankzij cd&v is geldgebrek de rode draad die door de hele geschiedenis van de kinderopvang loopt.
Vandaag zeggen jullie: “We hopen op meer plaatsen.” Minister, we zijn erop achteruitgegaan. Ik hoor jullie zeggen: “We hopen op meer kinderbegeleiders.” Vandaag hebben kinderbegeleiders nog altijd een torenhoge werkdruk. Jullie hopen op een hogere ratio, maar vandaag moeten kinderbegeleiders nog altijd voor negen kinderen zorgen, ‘s morgens en ’s avonds tot wel achttien kinderen.
In plaats van daar iets aan te doen, sluiten jullie vandaag kinderen uit van ouders die deeltijds werken. Als je iets wilt, dan moet je er niet op hopen, maar ingrijpen. Het appel dat de Toekomstgroep vandaag geeft, is ingrijpen. September was maar een eerste stap, vandaag moeten er volgende stappen komen, als u van kinderopvang een basisvoorziening wilt maken. Die ambitie ontbreekt vandaag bij u, minister, helaas. (Applaus bij de PVDA)
Mevrouw Groothedde heeft het woord.
Hoe vaak moet het eigenlijk nog de Vlaamse Regering tegen de burger zijn? Ik kreeg tijdens de tussenkomsten een bericht van een fulltime werkende mens die zei: “Zet die voorrangsregels maar op de schop, want ik ben solidair.” Ik kreeg een boodschap van een kinderbegeleider die zei: “Ik werk door mijn zwangerschap 60 procent, ik heb geen recht op een plek.”
De SERV heeft gezegd dat er jobs verloren zullen gaan hierdoor, maar u negeert het. Het is niet alleen ‘après nous le déluge’, maar ook ‘let them eat cake’. En het gaat verder dan alleen kinderopvang: mensen met een handicap spannen zaken aan en winnen ze; jullie sluiten sociale huurders uit en daartegen komt dan de woonzaak; VDAB is duidelijk niet tegen zijn opdracht opgewassen, maar u wilt voltallige tewerkstelling; De Lijn hongert u uit; leerlingen zitten zonder leraars; klassen dreigen gesloten te worden en vriendjes uit elkaar gehaald; er is de uitsluiting uit de sociale bescherming – ik kan doorgaan, hoor, collega’s –, dwangzorg in de zwangerschap, kinderen en jongeren in de jeugdhulp, debacles in de woonzorgcentra … Ik weet zeker dat er onder u heel veel mensen met een sociaal hart zijn, maar welke erfenis wilt u eigenlijk hebben? Wilt u tegen uw burgers ingaan, of wilt u eindelijk beginnen met ze te beschermen? Nog zeventig dagen, collega’s. (Applaus bij Groen)
De actuele vragen zijn afgehandeld.