Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Dewinter heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, u herinnert zich ongetwijfeld juni 2007, toen u nog een simpele Vlaamse minister van Openbare Werken was. Uw politieke peetvader Yves Leterme was op dat moment Vlaams minister-president. Hij ruilde toen het petje van Vlaams minister-president in om federale eerste minister te worden. Hij liet ons allemaal weten dat hij dat deed om Vlaanderen een maximum aan bevoegdheden te kunnen geven.
Nu zijn we drie jaar later en we stellen vast dat de Vlaamse voorman een Belgisch staatsman is geworden, wat wel eens meer dreigt te gebeuren. Vorige maandag liet hij in het Radio 1-programma De Ochtend weten dat die staatshervorming nu even aan de kant moet worden geschoven, en dat hij kiest voor een Belgisch samenwerkingsfederalisme en dat de oplossing van de crisis de belangrijkste prioriteit is voor de nabije toekomst, en dat dat dan maar moet gebeuren binnen de bestaande bevoegdheden. Weg staatshervorming, weg alle beloftes die de toenmalige minister-president ons hier deed. Over naar de orde van de dag.
Het zij zo. Het is niet onmiddellijk ons probleem in dit parlement. Wat wel ons probleem is, is dat we hier ook een CD&V-politicus hebben die minister-president is, en van wie ik graag verneem hoe hij daarop reageert. Mijnheer de minister-president, het is uiteindelijk uw partijgenoot die deze verklaring aflegt. Ik kan me niet voorstellen dat er binnen uw partij en partijbureau niet wordt over gepraat, dat er geen gemeenschappelijke, eensgezinde strategie is die u samen bepaalt.
De schizofrenie die langzaam maar zeker absurde vormen aanneemt, kunt u misschien even volhouden binnen CD&V, maar dat kan niet blijven duren. Mijnheer de minister-president, wat nu met de staatshervorming? U zult zeggen dat ik het allemaal weer niet heb begrepen, want u zei ooit: we geven niet meer toe, we houden het been stijf, we geven geen frank meer aan die federale begroting en we zien wel wat de toekomst brengt. We houden ons aan het regeerprogramma en wat aan de overkant gebeurt, is niet mijn probleem.
Mijnheer de minister-president, met dat antwoord ben ik alvast niet tevreden. Ik hoop dus, met alle goede voornemens van het nieuwe jaar, dat u ons duidelijk zult melden op welke manier u uw regeerakkoord wel zult uitvoeren en dat u zich niet zult neerleggen bij de dictaten van uw vroegere politieke peetvader.
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, collegas, mijnheer Dewinter, ik ga niet antwoorden wat u denkt dat ik zou antwoorden.
Ik zal u dus verrassen, maar dat wil nog niet zeggen dat u dan positief zult reageren op mijn antwoord. Ik ben minister-president en samen met de andere ministers ben ik bevoegd voor de uitvoering van het regeerakkoord. Ik kan u in alle duidelijkheid zeggen dat de staatshervorming voor deze Vlaamse Regering en voor deze minister-president een heel belangrijk dossier is, en dat zal heel de legislatuur ook zo blijven.
Wij hebben in het regeerakkoord duidelijk genoteerd dat wij resoluut naar een efficiënte staatsstructuur moeten gaan. U kent de tekst: als ik me niet vergis staat het allemaal op bladzijde 89. Ik ga daar resoluut voor.
In het regeerakkoord staat duidelijk dat de staatshervorming een belangrijk dossier voor de Vlaamse Regering is en blijft, maar ook dat we de bereidwilligheid van de Franstaligen willen toetsen vooraleer we opnieuw een dialoog aangaan. Ik ben zeer goed geplaatst om iets te zeggen over de gemeenschapsdialoog, want we hebben daar in de vorige legislatuur resoluut werk van proberen te maken. Die dialoog is om een aantal redenen niet succesvol afgerond. We willen er nu eerst van overtuigd zijn dat we een dialoog kunnen aangaan met een gesprekspartner die bereid is om resultaten te boeken.
Ik weet wat u zult zeggen. Uw partij is er voorstander van om de vlag te planten en op eigen houtje verder te gaan. Deze regering kiest voor een andere weg. Wij kiezen voor een staatshervorming, en dat vereist een consensus. Wij zijn dus niet voor het planten van de vlag en voor de eenzijdige toe-eigening van alle bevoegdheden.
Naast de staatshervorming is de aanpak van de economische crisis dankzij een maximale aanwending van de Vlaamse bevoegdheden erg belangrijk. Onze bedrijven en alle Vlamingen verwachten dat ook van ons. U bent misschien niet helemaal tevreden met deze toelichting. Maar ik ben duidelijk. Een staatshervorming is essentieel en dat blijft zo en we voeren het regeerakkoord uit. Als de toetsing van de bereidwilligheid van de Franstaligen om verdere stappen in de staatshervorming te zetten positief uitvalt, dan zullen we concrete initiatieven nemen.
Mijnheer de minister-president, dat zijn woorden, veel woorden. U roept in de woestijn. U zoekt een bereidwillige gesprekspartner aan de andere kant van de taalgrens. Maar daar gaat het hier niet om: uw eigen partijgenoot is het probleem. En dat is geen Waal of een Franstalige. Hij woont in West-Vlaanderen. Yves Leterme is de federale premier, en hij zei maandag op de radio dat de staatshervorming even aan de kant wordt geschoven. Hij wil nu de crisis oplossen en nu geen staatshervorming nastreven. Dat zijn de woorden van uw partijgenoot: een Vlaming, de eerste minister, een CD&Ver. U moet dus op dit ogenblik niet met de Walen praten, maar u moet uw eigen partijgenoten overtuigen. Als u dat niet doet, zal u niet alleen een roepende in de woestijn zijn, maar ook een politicus die op heel korte termijn elke geloofwaardigheid kwijtspeelt.
Minister Bourgeois heeft gisteren op tv de spierbalen laten rollen. Hij zei in Terzake dat Leterme de bewaker van het Belgisch immobilisme is. De schizofrenie in CD&V scheert ongekende toppen. Er moet een einde komen aan de kameleonstrategie van CD&V. Ik heb van iemand van CD&V vernomen dat u vanavond dineert met alle fracties van CD&V. De Kamerfractie, de Senaatsfractie en de fractie van het Vlaams Parlement gaan samen dineren, naar aanleiding van Nieuwjaar. U bent daar allemaal samen. Doe dan eens de moeite om te overleggen. Wordt het erover eens wie men zal volgen: volgt men de federale eerste minister Yves Leterme en zijn strategie of volgt men de Vlaamse minister-president? Er zijn immers in dit land twee CD&Vs: de CD&V die hier zit en de CD&V van Leterme. Wil de echte leider van CD&V zo snel mogelijk opstaan, misschien zelfs vanavond al? (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Bouckaert heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, ik zal niet in de voetsporen treden van de heer Dewinter, maar hij heeft toch wel een punt. De heer Leterme geeft een nieuw signaal: de staatshervorming wordt naar de Griekse kalenden verwezen. Dee heer Sturtewagen heeft het in De Standaard over een opkomend gedoogfederalisme; ik noem dat het federalisme van de eeuwige jachtvelden. De staatshervorming wordt ten eeuwigen dage uitgesteld.
En u zit in dezelfde partij en ondertussen belooft u hier dat u gaat ijveren voor een staatshervorming. U hebt daarnet een pleidooi gehouden voor de activering van de werklozen, van de 50-plussers en mevrouw Ceysens gaf het voorbeeld aan van de dame die wel wou werken, maar van het ABVV het bericht kreeg dat ze geschrapt was van de lijst van de werkzoekenden! Dat is een federale regeling en die regeling staat haaks op de inspanningen die u wilt leveren met het activeringsplan tegen de werkloosheid. Dat is duidelijk een reden om haast te maken met de staatshervorming indien u aan een effectieve crisisbestrijding wilt doen. U moet dat uitklaren binnen uw eigen partij zodat de toestand met de heilige tweevuldigheid wordt opgelost.
De heer Gatz heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister-president, onze fractie heeft al meermaals gezegd dat een staatshervorming nodig is en ik wil dit graag vandaag nog eens herhalen om twee redenen.
Ten eerste zijn de arbeidsmarkt in Vlaanderen en het economische weefsel anders dan in de andere deelstaten. Dat is de voornaamste reden waarom een aantal nieuwe bevoegdheden naar Vlaanderen zouden moeten komen.
De tweede reden is dat er een nieuw federaal evenwicht moet worden gezocht dat ons toelaat om de komende decennia een aantal nieuwe afspraken te maken tussen de deelstaten. Dit heeft ook te maken met de financiële verantwoordelijkheid van de verschillende deelstaten, niet alleen van Vlaanderen, maar van alle deelstaten.
Dat zijn de twee voornaamste drijfveren. Ik denk dat u om die redenen gemachtigd bent om dit, niet alleen namens uw regering want uiteindelijk heb ik daar niets mee te maken maar ook namens dit parlement, omdat de overgrote meerderheid van dit parlement die staatshervorming nog steeds wil, aan uw ambtsgenoot duidelijk te maken en om hem te zeggen: beste collega, goede vriend Yves, die staatshervorming is voor ons nog altijd nodig en eigenlijk moet die eerder vroeg dan laat komen.
Mevrouw De Vits heeft het woord.
De heer Bouckaert is waarschijnlijk niet gesyndiceerd, en hij weet dus niet wat een vakbond kan en niet kan. Ik wil hem toch wel meedelen dat noch het ABVV, noch een andere vakbond zelf kan beslissen wie er nog in de vacaturebank wordt opgenomen. Het gaat om een mededeling vanwege een overheidsinstelling die de vakbond gewoon doorgeeft.
Moet ik de brief voorlezen, mevrouw De Vits?
Mijnheer de voorzitter, dames en heren, vanuit de oppositie is het normaal om te kijken of het nu om de doctrine-Peeters of de doctrine-Leterme gaat. Ik heb begrepen dat de premier in het federale parlement zal worden ondervraagd en dat hij ook tekst en uitleg zal geven over wat hij exact heeft gezegd.
Ten eerste kan ik u zeggen en daar is geen discussie over, ook niet binnen mijn partij en dus hoef ik daar vanavond niet zwaar over te debatteren dat voor de minister-president, voor deze Vlaamse Regering en voor mijn partij een staatshervorming nodig is en dat we op die lijn blijven.
Ten tweede veronderstelt die niet dat we de crisis niet moeten aanpakken. Beide moeten aangepakt worden.
Ten derde onderstreep ik nogmaals dat ik hoop dat men ook in het andere landsdeel inziet dat we voor heel belangrijke delen denken we aan de arbeidsmarkt, aan de fiscale autonomie en aan een aantal andere zaken die ook in dit parlement werden besproken stappen moeten zetten.
Ik zou liever morgen dan overmorgen de staatshervorming op een goede manier realiseren, maar we hebben geleerd uit de ervaringen, onder meer van de gemeenschapsdialoog, dat we maar effectief het gesprek moeten opstarten wanneer we weten dat aan de andere kant, de Franstaligen het ook heel serieus willen aanvatten.
Ik begrijp de positie van u en uw partij, mijnheer Dewinter, en die verschilt van visie met deze Vlaamse Regering en met mijn partij. Wij willen een staatshervorming realiseren in een dialoog, in een gesprek met de Franstaligen. U bent daar niet voor te vinden, u bekijkt dit op een andere manier, dat is het verschil. Ik kan u verzekeren dat er geen verschil is in visie op waar we met dit land naartoe moeten. U hebt dat geprobeerd, maar ik heb dat bij dezen opgelost. We moeten zeker voor Vlaanderen en voor de dynamiek de bevoegdheden krijgen waar dit parlement al heel wat jaren terecht om vraagt.
Mijnheer de minister-president, u kiest natuurlijk permanent voor de vlucht vooruit, in plaats van de verantwoordelijkheid te leggen waar ze ligt, binnen uw eigen partij en partijbestuur, en bij de federale eerste minister. Er moet gekozen worden binnen CD&V: ofwel is het de lijn-Peeters ofwel de lijn-Leterme. Die Jeckyll en Hydestrategie die u voert, begint zo langzaam maar zeker niet alleen mij, maar ik denk het merendeel van de Vlamingen de keel uit te hangen.
Ik stel vast dat Leterme Van Rompuy is geworden. Hij is nu ook van oordeel dat het beleid is een heel lange tijd niets te doen. U dreigt alsmaar meer te lijken op Leterme, met alle gevolgen van dien. Hier legt u stoere verklaringen af, maar in de praktijk en in uw partijbureau legt u zich neer bij het communautaire status-quo. Ik verdenk u ervan dat dit de bedoeling is: ons nog een tijdje aan het lijntje houden, hopelijk tot na de verkiezingen van 2011 en als het enigszins kan zelfs tot na de Vlaamse verkiezingen van 2014. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Het incident is gesloten.