Verslag plenaire vergadering
Verslag
Dames en heren, aan de orde is de verklaring van de Vlaamse Regering over de recente evolutie inzake de reddingsoperatie voor de bank Dexia en de betrokkenheid hierbij van de Vlaamse Regering.
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte leden, ik wil eerst mijn verontschuldigingen aanbieden voor het feit dat de plenaire vergadering een uur later is begonnen, maar ik heb zonet niet alleen een onderhoud gehad met mijn collega's, maar ook met de premier, om er zeker van te zijn dat we de jongste stand van zaken in de dossiers kennen. We zullen daar ook de volgende dagen voort werk van maken.
Ik denk dat iedereen heel goed heeft begrepen dat we met een mondiale financiële crisis worden geconfronteerd die zonder precedent is. Het is althans al heel lang geleden dat we nog in zulke situaties zijn terechtgekomen. Dat deze kredietcrisis, deze financiële crisis zijn oorsprong kent in de Verenigde Staten, is ook voor iedereen duidelijk. Ze tast echter heel wat landen aan, en dus jammer genoeg ook België en Vlaanderen.
In België en Vlaanderen zijn twee banken als eerste het slachtoffer geworden van deze financiële crisis, namelijk Fortis en Dexia. Mijn collega, minister Van Mechelen, heeft in de commissie uitgebreid verslag uitgebracht en op alle vragen geantwoord over de participatie die we hebben genomen ten belope van 500 miljoen euro. Het is heel belangrijk in dit parlement te onderstrepen dat de Vlaamse Regering het dossier van uur tot uur volgt. Dat is het minste dat de Vlaamse spaarder en de Vlaamse kleine belegger kan verwachten van een Vlaamse Regering, namelijk dat ze dit dossier met heel veel energie en heel veel zorg volgt.
Gisteren hebben we met een aantal collega's uitgebreid de diverse scenario's en mogelijkheden besproken. Ik heb daarstraks met een aantal collega's de zaak nogmaals bekeken. Minister Van Mechelen heeft de nodige expertise ingehuurd: Petercam zal de Vlaamse Regering voort bijstaan in de verdere positionering en ter zake ook de nodige adviezen verstrekken. We hebben ook juridische expertise.
Dit zijn belangrijke beslissingen. We willen er zeker van zijn dat we over de nodige expertise en informatie beschikken om de juiste conclusies te trekken en beslissingen te nemen.
Collega's, het is natuurlijk heel gewoon en begrijpelijk dat men zijn koelbloedigheid een beetje verliest in deze situatie, maar koelbloedigheid en doortastendheid zijn meer dan noodzakelijk. Dat wil zeggen dat we ons goed moeten informeren, dat we ervoor moeten zorgen dat we over de juiste informatie beschikken om er de nodige conclusies uit te trekken.
Het is hier en nu heel belangrijk dat alle overheden in dit land dezelfde strategie volgen en dezelfde visie ontwikkelen. Het is nu niet het moment om verschillende stellingen en visies de wereld in te sturen, dat veroorzaakt alleen maar verwarring bij de spaarders en kan de 'run to the bank' tot gevolg hebben. We moeten te allen prijze voorkomen dat mensen massaal denken dat er een probleem is en naar de bank gaan om hun geld af te halen. Daarom moeten de diverse overheden nog meer dan ooit tevoren één lijn trekken, rekening houdend met de bevoegdheden die zich op de verschillende niveaus situeren.
Mevrouw de voorzitter, dames en heren, ik kan u aankondigen dat de Vlaamse Regering vanavond om 20 uur opnieuw bij elkaar komt om de situatie opnieuw te bekijken. Alle elementen van de vraagstelling zullen worden bekeken, ook wat de situatie betreft van FSA in de VS, hoe het in Frankrijk zit met Crédit Local en andere en wat de mogelijke interventies zijn. Ik zou daar heel lang over kunnen uitweiden, maar dat is vandaag niet de essentie. Vandaag moeten we met de nodige koelbloedigheid en doortastendheid bepaalde strategieën uitvoeren en meer kijken naar de daden dan uitgebreid discussiëren over alle mogelijke gevolgen van het innemen van bepaalde standpunten en posities.
Mevrouw de voorzitter, dames en heren, ik begrijp natuurlijk dat dit parlement deze kwestie op de voet wil volgen. We zijn bereid om de informatie te geven indien we u concrete elementen kunnen aanreiken, maar - voor alle duidelijkheid - ik zal niet meedoen aan het nog meer verontrusten van de Vlaamse spaarder en kleine aandeelhouder door hier verklaringen af te leggen die binnen het uur achterhaald zijn of die niet geconcretiseerd kunnen worden. Ik doe daar niet aan mee. Deze Vlaamse Regering volgt de zaak van uur tot uur op, maar communiceert pas wanneer er grond onder de voeten is, wanneer iets hard kan worden gemaakt. (Applaus bij de meerderheid)
Dames en heren, wegens het grote maatschappelijke belang van dit thema zou ik er bij alle sprekers op willen aandringen om hun betogen sereen en bescheiden te houden.
De heer Dewinter heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister-president, collega's, ook ik zou willen oproepen tot sereniteit. Het is op geen enkel moment mijn bedoeling om in de huidige situatie naar aanleiding van deze toch wel ernstige financiële crisis die ons allen, en zeker de gemiddelde Vlaming, treft, olie op het vuur te gieten. Het zou totaal ongepast zijn om hier een politiek opbod te organiseren. Ik wil zeker geen misbruik maken van de situatie om hier voor eigen politiek gewin een al te gemakkelijk demagogisch politiek discours af te steken.
Maar, mijnheer de minister-president, aan de andere kant stel ik vast dat u vandaag naar het parlement komt zonder duidelijkheid te bieden, zonder oplossingen voor te stellen, zonder zelfs nog maar een begin van oplossing voor te stellen, alhoewel ik ook vaststel dat sommigen binnen uw regering uw oproep tot sereniteit, uw oproep om de kalmte te bewaren, allerminst in de praktijk brengen.
Als ik mevrouw Gennez en enkele andere socialistische kopstukken hoor, meen ik te mogen zeggen dat het vooral leden van uw eigen regering en uw eigen meerderheid zijn die vandaag het vuur oppoken en die, in plaats van olie op de golven, olie op het vuur gieten. Steek de hand dus in eigen boezem en schep orde binnen de rangen van uw eigen meerderheid en uw eigen regering.
Mijnheer de minister-president, ik wil naar aanleiding van uw verklaring vijf concrete vragen stellen. Wat zal de regering doen om het financiële belang van de Vlaamse steden en gemeenten gebeurlijk te vrijwaren? Uit allerlei verklaringen van burgemeesters blijkt immers dat daar heel wat om te doen is.
Zal de regering als aandeelhouder inspanningen doen om de uitverkoop van Dexia aan Frankrijk tegen te gaan en te verhinderen dat de kredietverstrekker van de Vlaamse steden en gemeenten in Franse handen komt?
Wat is de verantwoordelijkheid van de bestuurders van Dexia, en in het bijzonder van de politici in de raad van bestuur en het strategisch comité van Dexia? Meent de Vlaamse Regering niet dat er in het kader van de huidige crisis ook een onderzoek moet worden gevoerd, hetzij door een parlementaire onderzoekscommissie, hetzij door een andere instantie, zoals het Rekenhof, naar wat er is fout gelopen en blijkbaar nog steeds fout loopt bij Dexia?
Vorige week heeft minister Van Mechelen op deze tribune, naar aanleiding van het actualiteitsdebat over de financiële crisis, verklaard dat alles oké was bij Dexia. Er waren geen problemen, men had de zaak onder controle. Vandaag blijkt evenwel dat er wel degelijk ernstige problemen zijn en dat de inspanningen die men de vorige weken heeft gedaan, blijkbaar niet tot afdoende oplossingen hebben geleid.
De vraag is natuurlijk wie wie bij de neus neemt. Maakt u zichzelf, als regering en als minister van Financiën, wat wijs? Of zijn het de bankiers die u wat wijsmaken? Ook op dat vlak hadden we graag een duidelijke analyse gehad van de problemen die zich momenteel voordoen, en van de oplossingen die u denkt te moeten bieden.
Mijnheer de minister-president, ik heb vastgesteld dat u vandaag geen oplossingen brengt. Maar blijkbaar hebben bepaalde leden van uw meerderheid en voorzitters van meerderheidspartijen wél oplossingen, en wensen zij die ook op te dringen aan uw regering, waarbij ze u ook nog allerlei verwijten maken. Hoe reageert u daarop, mijnheer de minister-president? En hoe reageert u, mijnheer Van Mechelen, als minister van Financiën, op het voorstel van de sp.a bij monde van voorzitster Caroline Gennez, om over te gaan tot wat in feite de nationalisering is van de Belgische tak van Dexia?
Ik spreek me niet uit over het al dan niet nationaliseren of de noodzaak daarvan. Ik ken het dossier onvoldoende, en ik durf in alle openheid toe te geven dat ik mezelf absoluut niet als een expert ter zake beschouw. Schoenmaker, blijf bij uw leest. En dat geldt niet alleen voor mij, maar misschien nog veel meer voor de voorzitster van de sp.a.
Wat is er aan de hand binnen deze meerderheid en binnen deze regering, dat men op een dergelijk cruciaal moment en in zo'n belangrijk dossier voor de kleine spaarders en beleggers en de gemiddelde Vlaming, die de dupe dreigt te worden van dit debacle, opnieuw niet in staat is om uit één mond te praten en duidelijke beslissingen te nemen? Ik heb u hetzelfde verwijt al gemaakt naar aanleiding van de fameuze dialoog van gemeenschap tot gemeenschap, waar men evenmin op dezelfde lijn zat en waar men evenmin uit één mond sprak.
Beslissingen en een duidelijke analyse heb ik hier van u niet gehoord. De enige die vandaag en gisteren als één fractie binnen deze regering heeft gesproken, is de sp.a.
Ik heb de indruk dat u onder curatele staat van diezelfde sp.a die u vandaag allerlei standpunten wil opdringen, terwijl u zelf niet bij machte bent om duidelijkheid te bieden en vertrouwen te brengen bij de vele kleine spaarders en beleggers die zich vragen stellen bij dit alles, maar zich ook vragen stellen bij de besluiteloosheid en het geruzie van uw regering. (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Van Rompuy heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister-president, collega's, ik sluit me aan bij de oproep van de minister-president om in deze moeilijke omstandigheden en met de grote verantwoordelijkheid die wij allen hebben ten aanzien van de financiële crisis en het spaargeld van zovele miljoenen Vlamingen, blijk te geven van koelbloedigheid.
Vorige week hebben we een debat gehouden waarin we de Vlaamse Regering hebben gesteund in het financieel actieplan dat is uitgewerkt om de kapitaalstructuur van Dexia te versterken. Daar bestond in dit Vlaams Parlement een consensus over. We moeten ons daaraan houden. Wij zijn geen bankiers. Wanneer een overheid in een kapitaalstructuur treedt, moeten we opletten dat het parlement of de politiek niet de koers van een bank gaan bepalen. In het verleden hebben we in dit Vlaams Parlement ook al gezegd dat het niet aan de overheid was om ondernemer te spelen, scheepskredieten te beheren, of om te zeggen hoe de toekomst van deze of gene onderneming eruit moet zien. We moeten dat overlaten aan de mensen die daarvoor verantwoordelijk zijn gesteld. Bij Dexia is nu een nieuwe leiding aangesteld.
Gisteren hebben we in de commissie voor Financiën met minister Van Mechelen nog uitgebreid van gedachten gewisseld over de participatie van de Vlaamse overheid in Dexia. Voor een keer ben ik het eens met de heer Dewinter dat we hier niet aan partijpolitiek moeten doen: we moeten kijken naar het algemeen belang. Men kijkt uit naar wat de overheden en de financiële groepen doen. Tenslotte gaat het om het spaargeld van zovele miljoenen burgers.
Die financiële crisis zorgt ook voor een weerslag op de reële economie. In de vooruitzichten van de studiedienst van ING stond vanochtend dat we in het derde en vierde kwartaal eigenlijk al een negatieve groei kennen van 0,2 à 0,1 percent. Die recessie zal zich wellicht ook in de eerste helft van volgend jaar voortzetten zodat we bijna een heel jaar lang geconfronteerd zullen worden met een negatieve economische groei. Men verwacht ook, na vier jaar daling van de werkloosheid, dat de werkloosheid opnieuw zal stijgen. Agoria waarschuwt voor banenverlies. Er zouden 3000 jobs verloren kunnen gaan, 1 percent van de werkgelegenheid in de technologiesector. De bedrijven schroeven hun investeringsprogramma's terug, en het consumentenvertrouwen is aangetast door het vertrouwens- en vermogensverlies van zovele spaarders en beleggers.
De kredietcrisis dreigt zware gevolgen te hebben voor de economie, niet alleen in België, maar ook in de Verenigde Staten en de rest van Europa. Het is een kwestie van vertrouwen. Hoe sneller het vertrouwen in de financiële sector wordt hersteld, hoe sneller de kredietmogelijkheden opnieuw kunnen worden aangewend voor de financiering van investeringen. Dat moet de consumenten opnieuw vertrouwen geven en de economie en de werkgelegenheid in de toekomst vrijwaren.
We horen dat de gouverneur van de Nationale Bank over de ergste crisis sinds de jaren dertig spreekt. Deze morgen lees ik dat ook de Fed-voorzitter teruggrijpt naar moeilijke situaties uit de jaren dertig. We moeten ook niet panikeren. In de jaren dertig daalde de industriële productie met 30 percent. Hier spreken we over een zware recessie met een negatieve economische groei. Maar we zitten natuurlijk niet in de jaren dertig. We moeten oppassen met bepaalde vergelijkingen te maken waarmee we de atmosfeer nog slechter maken.
We gaan door een heel moeilijke periode. Het vertrouwen in de economie moet worden hersteld. In de eerste fase moet dat gebeuren door het herstel in onze banken en onze financiële instellingen, zodat de spaarders gerustgesteld kunnen worden, de kredietstroom naar de ondernemingen op gang gebracht kan worden en we op die manier een bijdrage kunnen leveren in de strijd tegen deze mondiale crisis, waarvan we natuurlijk ook de weerslag in Vlaanderen ondervinden.
Onze fractie steunt de oproep tot koelbloedigheid. We hopen dat alle overheden tijdens de volgende weken aan hetzelfde zeel zullen trekken en dat we ook in het Vlaams Parlement die koelbloedigheid ontwikkelen. Een partijpolitieke strategie zou nefast zijn voor heel de economie. Dat zou van ons, politici, niet verantwoord zijn. (Applaus bij de meerderheid)
Minister Ceysens heeft het woord.
Mijnheer Van Rompuy, het klopt natuurlijk dat we nu die prognoses krijgen van ING en de Nationale Bank. Op vraag van de heer Gabriels heb ik vorige week gezegd dat ik de zaak uiteraard ook opvolg en werk maak van de waarborgregeling. Volgende vrijdag zal ik de Vlaamse Regering daar ook over aanspreken.
Ik heb ook contacten gehad met Febelfin. Men zegt me dat de investeringskredieten tot op heden niet dalen. We lezen echter natuurlijk allemaal de prognoses van een aantal studiediensten. Het spreekt voor zich dat die mensen zeer deskundig onderzoek doen. We mogen echter niet beginnen met berichten te lanceren die leiden tot een selffulfilling prophecy. Ik zal daarover zeker een nota voorleggen aan de regering.
Het is wel zo dat de centrale banken zonet beslist hebben om de rente wereldwijd te verlagen. (Opmerkingen van mevrouw Mieke Vogels)
Mevrouw Vogels, we hadden afgesproken dat alle fracties eerst het woord zouden nemen en dat daarna de replieken zouden volgen. Ik stel voor het woord te geven aan de heer Gabriels.
Dit is een democratisch debat. Als minister Ceysens het woord mag nemen, zie ik niet in waarom ik zou moeten zwijgen. Ik kan u ook gerust stellen. Ik zal mijn koelbloedigheid niet verliezen.
Mevrouw Vogels, kunt u dan heel kort zijn?
Mijnheer Van Rompuy, het verbaast me dat u hier op de tribune staat als een weerman die het slechte weer komt voorspellen: donkere wolken, donderwolken, bliksem. Wij zijn niet verkozen als weermannen of weervrouwen. We zijn verkozen als politici om te handelen en daadkrachtig op te treden, en antwoorden te geven aan de bevolking wanneer problemen als deze, die niet door de politiek werd gecreëerd, maar wel door bankiers die zich onrechtmatig hebben gedragen, ontstaan. De bevolking verwacht van ons oplossingen en geen donderpreek.
We zijn geen weermannen, maar politici die moeten handelen en debatteren!
De heer Gabriels heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, dames en heren leden van de regering, beste collega's, ik zou me ook willen aansluiten bij de oproep die minister-president Peeters namens de Vlaamse Regering naar voren heeft gebracht om hier gezamenlijk de sereniteit en de koelbloedigheid te bewaren, en verantwoordelijkheidszin op te brengen. Eigenlijk is dat ook een oproep voor iedereen in het Vlaams Parlement.
Ieder van ons is gedeeltelijk medeverantwoordelijk voor de sfeer die in de loop van de komende dagen kan worden geschapen. Het gaat om het formuleren van een antwoord op een vraag die wereldwijd op ons afkomt. Elke ondoordachte verklaring of insinuatie voedt de onrust en de paniek. De Vlaamse spaarder en de kleine belegger zouden daar de dupe van worden.
Bankspecialisten hebben berekend dat elke negatieve verklaring tot een terugval met 10 tot 20 eurocent per aandeel kan leiden. Dit moet er ons toe aanzetten op een volwassen manier de nodige verantwoordelijkheidszin aan de dag te leggen. We moeten ervoor zorgen dat dit niet verder escaleert.
Het betreft hier een internationaal gebeuren. Wie die naar ons eigen land tracht te extrapoleren, praat vooral voor de eigen winkel. Dit is echter het laatste waar we nu behoefte aan hebben. We moeten de zorgen van de kleine spaarders, de aandeelhouders en de hele economie delen. Daar hebben we behoefte aan.
De door de heer Van Rompuy gemaakte vergelijking met de situatie in 1928 of in 1930 lijkt me niet relevant. Als historicus kan ik hier verklaren dat de omstandigheden toen toch heel anders waren.
Het komt er vooral op aan in de loop van de komende maanden de nodige creativiteit en inventiviteit aan de dag te leggen. We moeten reageren op een manier die de Vlaamse burgers ten bate komt. (Applaus bij de meerderheid)
De heer Sannen heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, omwille van de sereniteit van het debat zal ik me niet door de heer Dewinter laten uitdagen. Ik zal niet op zijn woorden reageren.
Net als zovele andere mensen, maken wij ons ook zorgen. De aandeelhouders, de beleggers, de burgers en de overheden maken zich zorgen. We stonden allemaal achter de maatregelen die vorige week zijn genomen om de problemen van Dexia op te lossen. Blijkbaar volstonden deze maatregelen niet. Ik ben het volledig eens met de stelling dat het hier een internationaal gegeven betreft. We moeten echter hier antwoorden trachten te bedenken.
De federale regering heeft een oplossing voor de problemen van Fortis geformuleerd. We hebben daar bedenkingen bij. Ik verwijs in dit verband graag naar professor De Grauwe, die het in de pers vrij scherp heeft verwoord. De federale regering heeft Fortis genationaliseerd en onmiddellijk aan BNP Paribas doorgegeven. Professor De Grauwe, die dit niet erg verantwoord vindt, vergelijkt deze oplossing met de aanpak die in Nederland is gehanteerd. Ik wil het hier trouwens niet over de communicatie van minister Bos hebben. De Nederlandse overheid nationaliseert een bank, tracht weer orde op zaken te stellen en zal vervolgens tot een valorisering overgaan. Wij hebben een bank genationaliseerd en in één beweging aan BNP Paribas overgemaakt.
Ik stel me dan ook de vraag in welke mate we bij de problematiek van Dexia betrokken waren en zijn. We zijn ondertussen aandeelhouder. We moeten een grote bekommernis ten aanzien van de andere aandeelhouders aan de dag leggen. Uit de verklaring van de minister-president is voldoende duidelijk gebleken dat de Vlaamse Regering hier actief mee bezig is. Dat stelt me gerust.
Ik ben trouwens blij dat de federale regering heeft beslist om voor elke spaarder een bedrag van 100.000 euro te waarborgen. Ik hoop dat dit signaal volstaat om duidelijk te maken dat ieders spaargeld bij de Belgische banken veilig is. We hebben, spijtig genoeg, op een Europese initiatief moeten wachten vooraleer de Regering zelf deze maatregel heeft genomen. Indien de federale regering eerder had gehandeld dan hadden wij misschien al wat verloop van spaargeld kunnen voorkomen. De minister-president heeft dit de 'run to the bank' genoemd. We zijn in elk geval blij dat deze maatregel eindelijk is genomen. Misschien moeten we er eens over nadenken hoe we een dergelijke bescherming ook kunnen invoeren voor de vele mensen die aan pensioensparen doen.
Mijnheer de minister-president, mijn vraag was vooral in wat en hoe we bij Dexia betrokken zijn. We zouden het echt niet goed vinden indien Dexia uiteindelijk in eenzelfde scenario zou terechtkomen als Fortis. Het is voor elke spaarder, voor elke aandeelhouder, voor de bedrijfswereld en de overheden in België goed dat België greep blijft houden op Dexia. Het nationaliseren of tijdelijk nationaliseren kan een antwoord zijn. Ik ga niet in op het technische aspect. Ik hoop dat Petercam jullie daarover goed informeert. De doelstelling moet wel zijn dat Dexia helemaal of voor het grootste deel in Belgische handen blijft en zo vanuit België de belangen van de spaarders, overheden en aandeelhouders kan blijven verdedigen.
Mijnheer de minister-president, weet u iets over de houding van Frankrijk? Ik hoop dat er voldoende contacten zijn met de Fransen want ook zij hebben waarschijnlijk een agenda. De berichten die wij daarover lezen in de kranten, zijn misschien overdreven maar baren mij toch zorgen. Het is nodig dat we snel goede en duidelijke antwoorden vinden voor Dexia.
Mijnheer Van Rompuy, ik ben het met u eens: we kunnen vandaag niet inschatten wat de consequenties van deze financiële crisis voor de economie zullen zijn. Misschien wordt het nog veel erger. Al lees ik vandaag het bericht dat men ervan uitgaat dat door de input in de economie in de Verenigde Staten de economie toch een push zou krijgen. Ik wil geen onheilsprofeet zijn en ik hoop dat we door een krachtdadig optreden de mogelijk negatieve effecten op de economie kunnen terugdringen. Dat moet op een internationaal niveau gebeuren, wij kunnen het enkel over onze eigen banken hebben.
De heer Tavernier heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister-president, dames en heren ministers, collega's, ik moet het niet hebben over waar wij staan: we hebben daarnet gehoord wat de regering zal doen, wat wij zullen doen. Wij, dat is dan, denk ik, de Vlaamse Regering, en onze gemeenten. Vorige week kondigde de Vlaamse Regering aan 500 miljoen euro kapitaalsinbreng in Dexia te zullen steken, en ook de gemeenten zouden een bijdrage leveren via de gemeenteholding. Voor de Vlaamse Regering was het duidelijk dat het om een tijdelijke kapitaalsinbreng zou gaan. Eens de crisis voorbij, zou zij er zo snel mogelijk uit stappen.
Nu komt de minister-president zeggen: "Wij blijven koelbloedig, wij zijn doortastend, wij hebben allemaal eenzelfde visie en eenzelfde strategie." Koelbloedig? Oké. Hij bleef en hij blijft koelbloedig. Doortastend? Dat weet ik niet. Ik heb, vooral op federaal niveau, allerlei verklaringen gehoord. Ik weet niet zo goed wat de Vlaamse Regering de afgelopen dagen buiten die 500 miljoen euro heeft gedaan. Over die visie en die strategie van waaruit zij eenduidig handelt, heb ik niets gehoord. Toch is dat nogal belangrijk. Om koelbloedig te blijven, heb je geen visie nodig. Maar om doortastend te handelen, heb je een visie en een strategie nodig. En daarover heb ik niets gehoord.
Ik denk dat we het over een aantal dingen eens zijn. We zijn voorstander van een stabiel financieel systeem. We zijn voorstander van een bescherming van de kleine spaarder en de belegger. Ik denk dat de meesten van ons, vooral onze burgemeesters en schepenen, automatisch zullen zeggen dat ze ervoor zullen zorgen dat onze gemeenten zeker geen nadeel zullen ondervinden. Dexia is immers een beetje de melkkoe van de gemeenten.
Verder is het de vraag wat we gaan doen met ons aandeel in Dexia. Welke grote strategische opties nemen we? Mijn vraag is dan ook een klein beetje wat onze gemeentebestuurders de voorbije jaren in de raden van bestuur hebben uitgericht. Welke visie hebben ze ontwikkeld en welke grote strategische optie is er genomen? Ik ga ervan uit dat alle mensen die erin zetelen, aangeduid zijn - namens de gemeente of via een christelijke arbeidersbeweging - omwille van hun financiële deskundigheid. We veronderstelden dat zij daar veel tijd zouden insteken en dat ze ook wisten wat ze daar moesten gaan doen. Ik stel jammer genoeg vast dat men Dexia te veel als een bank zoals een andere heeft gebruikt. Men is gewoon mee ingestapt in het internationale financiële systeem. Men heeft het Gemeentekrediet, later Dexia, gewoon gebruikt als een 'cash cow'.
Ik geef wat cijfers van de afgelopen tien jaar. Ongeveer twee miljard euro is vanuit Dexia naar de gemeenten gevloeid. Er was weinig discussie over de manier waarop dat geld was verdiend, als het maar binnenkwam. Dan is het maar de vraag of we in het licht van de evolutie van het internationale financiële systeem, daarmee moeten voortwerken. Moeten we niet stellen dat er sommige dingen kunnen en andere weer niet? Dat is de visie en de strategische optie die we moeten onderzoeken. We moeten daarover een duidelijke lijn uittekenen. Ik denk niet dat er op dezelfde wijze kan worden voortgewerkt, wat ook de oplossing is die er uit de bus zal komen.
Voor mij is de discussie over een al dan niet nationalisatie, mijnheer Sannen, een vraag van tweede orde. Eerst moet men weten wat men wil in het licht van het internationale financiële systeem. Men moet duidelijk stellen, of het nu de Vlaamse overheid is of de gemeente, welke rol men wil spelen en ook waaraan men niet meedoet. Aan speculatie willen we bijvoorbeeld niet meedoen. We willen teruggrijpen naar onze corebusiness. Dat is zeer belangrijk nog voor we de manier bespreken waarop we het zullen doen.
Ik denk dat men juist de dingen moet omdraaien. Er moet eerst voor worden gezorgd dat er stabiliteit komt en de bank weer op orde komt. Als nationaliseren op korte termijn daarbij hoort, moet men dat ook doen. Vervolgens moet worden nagedacht hoe de overheid op lange termijn met onze gelden moet omgaan, en ook welke rol de overheid in het bankwezen kan worden toebedeeld. Daarover ben ik het volledig met u eens.
Ik ben het niet eens met de heer Van Rompuy als hij stelt dat dit alleen maar aan financiers moet worden overgelaten. Dat is een antwoord dat we op langere termijn moeten geven. We zullen ook onze regelgeving over het bankwezen moeten aanpassen, maar op korte termijn moeten we er alles aan doen om de zaak te stabiliseren, de spaarders en de beleggers gerust te stellen en ervoor zorgen dat Dexia kan blijven functioneren. Daarna moeten we inderdaad fundamentele vragen stellen.
Mijnheer Sannen, we moeten het hebben over de zeer korte termijn, het onmiddellijke. Dat moet dan inderdaad stabiliteit en bescherming bieden, maar de rest behoort niet tot de lange termijn. Als men als overheid ergens instapt, moet men ook weten waarom.
Ik heb de minister-president "het is tijdelijk" horen zeggen. Met de evolutie van de laatste dagen vraag ik u, mijnheer de minister-president, wat de visie van de regering is? Is het tijdelijk? Wat betekent tijdelijk? Er zijn er die iets "onmiddellijk en onverwijld" goedkeuren; daarom is het soms interessant om te weten wat dit betekent. Wat is, naast stabiliteit en bescherming van de kleine spaarder, de strategische visie als overheid - want zelfs als de Vlaamse Regering uittreedt, blijven de gemeenten in Dexia, veronderstel ik - participerend in een financieel-economisch systeem. We moeten er echt voor gaan dat de financiële sector, en zeker Dexia, ten dienste staat van de gehele economische sector en niet zomaar meespeelt in internationale kapitaalbewegingen en in internationale speculatieve bewegingen. (Applaus bij het Vlaams Belang en Groen!)
De heer Bourgeois heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte collega's, mijnheer de minister-president, u hebt eigenlijk geen verklaring gebracht in de echte parlementaire betekenis van het woord. Ik begrijp uw verklaring als een oproep tot sereniteit en als een oproep om het vertrouwen niet te doorbreken. Het laatste wat u van de oppositie zou kunnen zeggen, is dat zij zich onverantwoordelijk opstelt. Vorige week is hier, naar mijn aanvoelen, een goed en correct debat gevoerd, waarin er zelfs vanuit het hele parlement steun was voor de maatregelen die de regering genomen had. Toen heette het nog dat men zich geen zorgen moest maken over Dexia. Er zouden nieuwe, vertrouwenwekkende maatregelen komen, het kapitaal werd verhoogd, zowel van Belgische als van Franse zijde.
Maar je kunt niet ontkennen dat sindsdien de situatie veranderd is en dat de maatregelen - het aanstellen van Jean-Luc Dehaene, het verhogen van het kapitaal, het verhogen van de waarborg, de Europese maatregelen - niet geholpen hebben. Er is een run op de bank. Het aandeel doet het niet goed - ik zal me heel zacht uitdrukken. Het vertrouwen is niet hersteld en de maatregel waardoor kapitaal ingebracht is, heeft bijkomend geleid tot een blokkering. De echte blokkeringsminderheid die de Fransen hebben, leidt ertoe dat de hele publieke opinie in Vlaanderen kennis kan krijgen van een greep naar de macht - die imminent zou zijn - door de Franse regering, van een verrottingsstrategie - dat zijn termen die in de kranten staan - van een poging tot uitroking - woorden van de voorzitter van sp.a. U zult dus begrijpen, mijnheer de minister-president, dat er vragen zijn.
U bent komen zeggen dat er gisteren een kernkabinet was, maar dat wisten we al. Dat u Petercam hebt aangesteld, dat wisten we al. Dat u juridisch advies gaat vragen, dat is een goede zaak. Dat u om 14 uur met de regering bent samengekomen, dat wisten we ook want daarom is het debat uitgesteld. Maar inhoudelijk hebt u niets aangebracht en daar kunt u uw redenen voor hebben. U hebt gezegd dat u koelbloedig moet zijn en doortastend zult zijn. Geef toe, dit laat alle vragen onbeantwoord. Als toemaatje zegt u dat de regering vanavond om 20 uur opnieuw samenkomt. Dat is in een notendop wat u gezegd hebt: "We hebben al twee keer vergaderd en we gaan nog eens vergaderen en we zullen proberen op één lijn te komen met alle regeringen in dit land."
Dat is een goede doelstelling en iets wat je kunt nastreven. Maar ik hoop dat uw niet-inhoudelijk antwoord niet te maken heeft met een interne verdeeldheid. Er zijn publieke verklaringen uit de meerderheid die aan duidelijkheid niet te wensen overlaten: nu moet er genationaliseerd worden, de Fransen roken ons uit enzovoort. U kunt niet zeggen dat de oppositie in dezen de zaken heeft laten escaleren.
De vragen blijven dus. Dit is geen partijpolitiek. Wat met FSA? Wat is de weerslag van FSA op het geheel? Zal FSA zijn weerslag hebben op de Belgische poot of alleen op de Franse? Wat met de mogelijke splitsingsscenario's? Wat met mogelijke nationaliseringsscenario's? Wat met de belangen van de aandeelhouders hier? Wat met de verankeringsgedachte, die u aangezwengeld hebt in oktober 2007? In april 2008 hebt u gezegd dat u de captains of finance gecontacteerd hebt om in Vlaanderen middelen te mobiliseren om in zulke gevallen te kunnen gaan verankeren.
Ik hoef u niet te zeggen dat de maat vol is inzake de ontankering. Sabena mocht destijds absoluut niet fuseren met KLM, in de energiesector is er de greep van het Franse SUEZ op Electrabel, de Generale Maatschappij mocht absoluut niet scheep gaan met ABN AMRO en nu zitten we nog met Fortis dat ontmanteld is, dat verkocht is aan Nederland en voor de rest, met de lekkere activa, verkocht is aan de Fransen.
Mijnheer de minister-president, die vragen blijven allemaal. Ik denk dat de spaarder, de belegger, de gemeenten, de Vlaamse belastingbetaler recht hebben op uitleg.
U zegt dat de Vlaamse Regering vanavond om 20.00 uur opnieuw vergadert. Ik zou u dus willen vragen dat we een nieuwe verklaring, maar deze keer een echte verklaring, krijgen van de regering, op het moment dat een beslissing is genomen, al dan niet in samenspraak met de andere regeringen.
Ik vond het weinig zinvol om de vergadering van deze assemblee met een uur uit te stellen, om dan te moeten horen dat er alleen maar een oproep is tot koelbloedigheid en dat u doortastend zult zijn, maar voor de rest niets kunt aankondigen.
Ik kan begrijpen dat u op dit ogenblik niets kunt zeggen. U kunt daar goede redenen voor hebben. Nogmaals, ik hoop dat het niet komt door interne verdeeldheid, maar dan wil ik toch, mevrouw de voorzitter, dat hier een echte verklaring komt van de regering en we hier ook een echt debat kunnen voeren, op het moment dat daartoe aanleiding is. (Opmerkingen)
De heer Verstrepen heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ministers, collega's, ik heb eerst nog een boodschap voor de heer Gabriels, maar ik wil gerust sereen blijven. Sereniteit is een vreemd begrip geworden vandaag, vind ik.
Mijnheer Gabriels, u zei dat we allen mee verantwoordelijk zijn voor deze crisis. Met alle respect: spreek voor uzelf. Ik vind dat ik niet verantwoordelijk ben voor deze crisis, want u zei dat tegen iedereen. Dat wou ik u toch even laten weten.
Als het over verantwoordelijkheid gaat, gaat het over hoe men omgaat met belastinggeld van de burger om banken te redden en spaarders te vrijwaren en hoe men omgaat met overheidsgeld om beleggers te overtuigen.
Ik heb soms de indruk, na het beluisteren van de vorige sprekers, dat een actualiteitsdebat niet mogelijk was, niet zozeer vanwege de paniek die zou ontstaan, omdat iedereen naar de bank zou lopen, maar omdat het in de regering niet allemaal koek en ei is. Maar daar ga ik niet dieper op in.
Ik wil wel een sereen debat voeren. Vorige week hadden we hier wel een sereen debat, denk ik, en hebben we wel de correcte vragen gesteld over de situatie die er toen was. Toen zei minister Van Mechelen dat het rechtstreekse risico voor spaarders en ondernemingen structureel is weggenomen en het herstel kan worden ingezet. Dat waren letterlijk de woorden van de minister - we zien nu hoe snel het kan gaan. Een week later zitten we in een andere situatie, en dat is toen ook aangehaald.
Ik ga daar niet te diep op in, want dan wordt er weer gezegd dat het partijpolitiek wordt gespeeld. Maar er is toch wel een bedenking. Natuurlijk zullen alle hens aan dek nodig zijn. Dat verwachten we ook en ik denk dat de burger dat ook verwacht. Maar Fortis zijn we kwijt, is uitverkocht dankzij Frankrijk en Nederland. Dexia is toch wel een ander verhaal. Er is toch iets dat me stoort, want wat blijkbaar voor Dexia wel kan, kon blijkbaar niet voor Fortis.
Als we de geruchtenmolen analyseren - want de geruchten volgen elkaar in hoog tempo op -, zou men kunnen stellen dat een overheid de miljarden die ze gerecupereerd heeft door het niet bij Fortis te doen, nu bij Dexia wel kan gebruiken. Dan vraag ik me af waarom voor Dexia kan wat niet voor Fortis kon, met de nadruk op kon.
Dexia, de bank van de lokale besturen, ligt de politiek na aan het hart. Ik heb ook de quote gelezen van een regeringslid: "Voor Dexia willen we heel ver gaan." Dan vind ik, als we vragen hebben, dergelijke verklaringen toch wel verdachter en zorgen die voor een sfeer. Dat gebeurt niet door de oppositie of het parlement, als vragen worden gesteld over wat de richting is.
Ik deel de mening van de heer Bourgeois. Mijnheer de minister-president, u hebt een verklaring gegeven. Het is goed dat er een verklaring is, maar ik had hier liever een debat gevoerd waarbij we vragen konden stellen en iedereen zijn opmerkingen kon geven. Ik vind niet dat u ons dan verantwoordelijk moet stellen als er onrust is in de banksector.
Als het gaat over de bank van de politici, dan kan blijkbaar meer en dan kan de regering met spoed bijeenkomen. Als het gaat over verantwoordelijkheid: in de raad van bestuur zitten politici, vertegenwoordigers van de gemeenten, de politiek dus, om het maar met een begrip te omschrijven. Het zijn politici die op jaarbasis veel geld verdienen om daar te zitten en om rampen te voorkomen, of minstens om op voorhand pogingen te ondernemen dat dergelijke zaken niet gebeuren. Dat is wel een kwestie van verantwoordelijkheid. In dit parlement wordt er heel veel gepraat over het nemen van verantwoordelijkheid in de politiek. Ik vind dat bestuurders in de raad van bestuur van Dexia ook verantwoordelijkheid moeten nemen en dat dat ook gezegd mag worden. Wij spelen hier geen partijpolitieke spelletjes, maar ik heb de indruk dat niet de belangen van de bevolking of de belastingbetaler het richtsnoer zijn, maar wel het vrijwaren van de macht van politieke en kapitaalkrachtige groepen. Dat is misschien de garantie voor de spaarder van Dexia. Eigenlijk gebruik je belastinggeld om die belangen in de banksector te dienen.
Dexia mag dus blijkbaar wat moeite kosten, Fortis wat minder. Ik vraag me af welke bank morgen of overmorgen? Dat mis ik in uw verhaal. Morgen is het misschien KBC of een andere bank, je weet het niet, het verandert elke vijf minuten. Ik wil vandaag horen wat de Vlaamse Regering van plan is met alle banken, met de volledige sector. Welke visie hebt u? Zult u in het parlement nog eens langskomen als u opnieuw geld nodig hebt bij een of andere strategische beslissing, want het Toekomstfonds is op? Zult u ons raadplegen? Zult u ons inlichten? Ik zou uw visie op termijn willen horen. Dat is uw verantwoordelijkheid nu, niet straks op de televisie of het internet, en dat we dan vernemen dat u het in de gangen hebt verteld terwijl u het misschien al wist.
Hoe zit het met de garanties voor de spaarders? Hoe zit het met beleidsdaden voor spaarders en beleggers? We zijn natuurlijk een kleine regio in heel Europa en de wereld op dat vlak en in het spel van het geld, maar we vragen beleidsdaden ten aanzien van de burger om minstens het gevoel te geven dat we nog iets te zeggen hebben aan de banken. Het gaat niet over één bank, het gaat over veel meer. Dat heb ik daarnet ook niet gehoord. Ik heb hier een verklaring gehoord die de rust moet herstellen. Ik denk dat hier veel meer rust aanwezig is dan in uw regering. Ik hoop dat u nu zult antwoorden en uw plannen op tafel leggen, want ik heb ze niet gezien.
De heer Caron heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, dames en heren ministers, ook wij willen onze bekommernis voor de kleine spaarder en belegger even accentueren. In deze tijd is het belangrijk om het vertrouwen van hen te herstellen, voor zover dat moet worden hersteld, en in ieder geval te versterken. Het gaat ook over de bedrijven, dat is hier nog niet aangehaald. Als de financiële problemen van de banken voortduren, zullen ook bedrijven voor hun kredietlijnen en liquiditeiten in de problemen komen. Dan is een economische recessie niet veraf. Ik denk dus dat we de crisis van vandaag niet mogen onderschatten maar dat we ook niet moeten panikeren. Mijnheer de minister-president, daarom zijn ook wij blij dat u dit dossier snel en van dichtbij opvolgt en dat u de gepaste maatregelen zult nemen als dat nodig is.
Tot slot wil ik onderstrepen dat steden en gemeenten in dit verhaal buitengewoon belangrijk zijn. Ik lees net op de website van De Standaard dat een burgemeester verklaart dat hij werken zal uitstellen omdat hij vreest dat de inkomsten via Dexia-aandelen en dergelijke zullen verminderen. Als het zo verder gaat, gaan we een slechte richting uit. Ik wil iedereen oproepen om de rust te bewaren en zelf niet mee te doen aan de 'bank run', te doen alsof het nu zo slecht gaat, onze aandelen verkopen of negatieve perspectieven de wereld in sturen. Het gaat niet goed, maar laat ons in dezen alle krachten bundelen om die crisis aan te pakken en naderhand, in de hoop dat we geen recessie zullen kennen en dat we ons kunnen herstellen, de situatie grondig analyseren, de nodige maatregelen nemen om het vertrouwen in de banksector te herstellen en de regels met betrekking tot kredieten te herbekijken.
Mijnheer de minister-president, wij rekenen op u en uw regering om de kleine spaarder en belegger en de Vlaamse bedrijven een steun in de rug te geven. Ik hoop ook dat Dexia morgen een beetje van ons allemaal kan zijn en geen uitsluitend buitenlandse groep zal zijn, maar dat we het bedrijf voor een deel bij ons kunnen verankeren. (Applaus bij sp.a + VlaamsProgressieven)
Mevrouw de voorzitter, collega's, ik dank alle collega's die hier de koelbloedigheid en doortastendheid hebben onderstreept. Dat is het enige en terechte signaal dat op dit moment vanuit het Vlaams Parlement kan vertrekken. Dat is heel belangrijk omdat heel wat mensen in Vlaanderen zich zorgen maken over wat er met hun deposito's en aandelen zal gebeuren. Het siert dit parlement, toch voor de betogen die in die richting gingen, dat het een warme oproep doet en de koelbloedigheid bewaart.
Ik heb veel problemen met degenen die Dexia nu slecht kaderen. Uitspraken zoals die van de heer Verstrepen zijn volledig misplaatst, omdat hij zeer goed weet dat Dexia een probleem heeft met FSA, dat de financiële crisis begonnen is in de Verenigde Staten en dat daar de oplossingen moeten worden gevonden. Er is een probleem van liquiditeit buiten België, daar moet dat worden opgelost. Alle andere uitspraken, zoals zeggen dat Dexia niet rendabel of solvabel zou zijn, zijn op dit moment onverantwoord en naast de kwestie, omdat het in de eerste plaats de Vlaamse Regering is die alles doet om de belangen van de aandeelhouders, van de kleine Vlaamse spaarders, van de gemeenten en steden te vrijwaren.
Het is juist, collega's, dat als u een verklaring vraagt, ik die geef, maar ik kan geen verklaring geven als ik niet de juiste visies, conclusies en richting hier publiek kan geven, omdat niet alleen u luistert, maar honderdduizenden spaarders en kleine aandeelhouders heel goed luisteren naar wat ik hier zeg. U mag van alles zeggen, dat is deel van het parlementair debat, maar ik spreek hier als minister-president. Heel de Vlaamse Regering zit op één lijn en zal die lijn aanhouden, samen met de federale regering en alle betrokkenen.
U kunt vragen om iets meer te zeggen, maar ik zeg niets meer omdat al wat ik hier nu zeg, over één, twee of drie uur volledig achterhaald kan zijn. Dan heeft dat heel weinig zin. (Applaus bij CD&V en Open Vld)
Als wij duidelijke en concrete engagementen hebben genomen, dan staat de Vlaamse Regering hier klaar om tekst en uitleg te geven en het debat aan te gaan. Ik hoop dat we ondertussen samen kunnen zoeken naar voorstellen. Ik heb geen enkel concreet voorstel gehoord van de oppositie hoe we dit probleem kunnen oplossen. (Rumoer)
We zullen met de Vlaamse Regering werken aan oplossingen en als die er zijn, dan communiceren we daarover. (Applaus bij de meerderheid)
Mijnheer de minister-president, in uw inleidende verklaring kon ik u nog enigszins volgen. U zei: ik had nog geen concrete voorstellen namens de Vlaamse Regering, we zijn er nog niet uit, wacht nog even en ondertussen proberen we het vertrouwen te herstellen. Geef ons nog wat tijd en ruimte tot we alles op een rijtje hebben, tot we de zaken goed hebben geanalyseerd en daarna tot een conclusie kunnen komen.
Wat u nu in uw repliek vertelt, doet mijn haren ten berge rijzen. Enerzijds zegt u dat de oppositie onverantwoord is en geen enkel voorstel heeft. U zegt: neem het ons niet kwalijk dat we hier niets zeggen want wat ik hier zeg, zeg ik niet alleen aan u, maar aan de hele bevolking en dus zou ik daarmee misschien een en ander in het gedrang kunnen brengen en het vertrouwen van de bevolking kunnen schokken. Met dat soort uitspraken doet u de bevolking nog meer twijfelen. U roept nog meer vragen op dan er al zijn, u creëert nog meer onduidelijkheid en daardoor brengt u het vertrouwen aan het wankelen.
Wat me nog meer schokt, is dat u, zoals het een goed politicus betaamt, uw pijlen richt op de oppositie, terwijl het probleem niet rijst bij de oppositie, maar bij uw eigen meerderheid, namelijk bij één fractie ervan. Die veroorlooft het zich al wel om publiek, in de media, allerlei uitspraken te doen over hoe zij denkt dat het zou moeten gebeuren. Ze stelt een nationalisering voor van de Belgische tak van Dexia. Of, dames en heren van sp.a, heb ik het verkeerd gehoord toen ik deze ochtend uw voorzitter, mevrouw Gennez, dat allemaal heb horen verklaren op Radio 1, op de VRT-radio?
Steek dus de hand in eigen boezem. Roep uw eigen meerderheid op tot sereniteit, maar schiet niet op de oppositie, want u richt uw pijlen op de verkeerde. Wij hebben de sereniteit bewaard. Het is overigens niet aan de oppositie om wat dit betreft concrete voorstellen te doen, omdat wij niet de informatie kennen die u hebt, omdat we niet beschikken over de analyses waarover u hopelijk wel beschikt, omdat we niet in onderhandeling zijn met de top van Dexia, noch met om het even wie uit de financiële sector. Wij doen hier wat de bevolking ons vraagt: u ondervragen en nagaan welke maatregelen u neemt, wat uw analyse is van de huidige omstandigheden, wat de verwachtingen zijn voor de toekomst en hoe u denkt het vertrouwen van de bevolking, van de beleggers en de spaarders, in Dexia en in het financiële gebeuren in het algemeen te kunnen herstellen.
Mijnheer de minister-president, dan verwijten richten op de oppositie, betekent alleen maar kiezen voor de vlucht vooruit. U ontvlucht uw verantwoordelijkheid door dit te doen, en u durft de vinger niet op de wonde te leggen. De wonde, die bevindt zich in uw eigen meerderheid, bij sp.a, die probeert u een scenario op te dringen, terwijl u zelf blijkbaar niet bij machte bent om krachtdadig, resoluut en met enige fermheid een beslissing te nemen. Uw regering beslist niet omdat u het oneens bent, omdat u op dit ogenblik ruzie aan het maken bent. Dat is het ergste wat ons op dit moment kan overkomen. Steek dus de hand in eigen boezem, maar wentel uw verantwoordelijkheid niet af op de oppositie, want dat is intellectueel en politiek niet correct. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Ik ben begonnen met het woord 'sereniteit'. Ik zoek het straks even op. Blijkbaar geldt dat niet voor de minister-president. Mijnheer de minister-president, u weet dat ik u respecteer, maar wat u daar vooraan hebt gezegd en datgene waarvan u me zelfs persoonlijk hebt beticht, dat is nu eens pas echt stemmingmakerij en partijpolitiek. Dat vind ik jammer. Ik had meer van u verwacht in deze situatie. Wat u daar vooraan hebt gedaan, is proberen te beweren dat de oppositie niets doet. We hebben nota bene vorige week nog onze steun betuigd voor wat de regering zou doen. Tot nu toe heeft de oppositie altijd verantwoordelijk gehandeld in dit debat en dit gesteund. Dat kunt u opzoeken in de notulen. Het nu plots voorstellen alsof wij verantwoordelijk zijn, en tegen alles zijn wat er gebeurt en wat u doet, is heel kort door de bocht. U legt me woorden in de mond die ik niet heb uitgesproken. Daar ben ik heel gevoelig voor. Ik vind dat men dat niet doet. (Rumoer)
Maar goed, dat is een andere discussie. Ik heb de indruk dat sommigen daar in extase geraken.
U legt me woorden in de mond. U bent het beleid. U bent de verantwoordelijke. U wordt aangesproken. Ik heb niet gezegd dat Dexia niet solvabel is. Dat kunt u opzoeken in het verslag van mijn betoog. U moet dat dan ook niet vertellen.
Wat een aantal mensen hier stoort, is het volgende. Wij zijn de volksvertegenwoordigers. Wij moeten inderdaad de vragen aan u stellen. Wij moeten u en uw regering controleren. Dat is onze taak. Iedereen heeft waarschijnlijk wel zijn eigen belangen, naargelang de partij, maar we spreken hier eigenlijk voor de belangen van de burger en de bevolking, voor de spaarders, voor de beleggers. Als vandaag geweten is dat door de affaire-Fortis 500.000 Vlamingen armer zijn geworden - misschien niet arm, hoewel, sommigen misschien wel, dat weten we niet - dan moet daar zeer voorzichtig mee worden omgegaan. Die verantwoordelijkheid rust op uw schouders. Dit zijn de momenten waarop u als minister-president en jullie als regering dergelijke beslissingen moeten nemen voor Vlaanderen. Dit zijn de momenten waarop u uw kiezers en stemmen waard moet zijn.
En dat bent u niet wanneer u hier doodleuk komt verklaren dat u niet weet wat u moet doen omdat het van vandaag op morgen verandert en noem maar op. Ik denk dan bij mezelf dat u nooit klaar zult zijn voor de beursvloer, want daar worden in fracties van seconden beslissingen genomen over grote bedragen. Ik vind dat u vanuit de Vlaamse Regering toch wat meer staatsmanschap mag hebben door te zeggen: "Kijk ik sta hier, we zullen het op die manier bekijken." Dat horen we hier vandaag niet, en dat vind ik heel spijtig.
Mijnheer Dewinter, als het u kan troosten: wij van sp.a vinden inderdaad dat alles moet worden gedaan opdat Dexia in Belgische handen blijft. Misschien stoort dat u, maar ons niet.
Mijnheer de minister-president, ik heb er geen problemen mee dat u stelt dat u op dit moment geen antwoorden kunt geven en dat alles snel achterhaald is. Ik heb er ook geen problemen mee dat de regering een vlucht vooruit neemt, integendeel, ik hoop dat ze dat doet. Ik wil dat er wordt onderhandeld met alle gegevens, en dat wil ook zeggen met gegevens die voordurend veranderen en die nog niet altijd even duidelijk zijn. U moet proberen om alle gegevens te verzamelen en de juiste adviezen te hebben om één doel te bereiken, namelijk dat de spaarders en beleggers van Dexia veilig zijn, dat Dexia kan functioneren en dat Dexia hoofdzakelijk in Belgische handen blijft.
Mijnheer de minister-president, voor ons moeten er hier geen verdere verklaringen worden afgelegd, maar ik hoop wel dat u sterk onderhandelt.
Vraagt nog iemand het woord. (Neen)
De bespreking naar aanleiding van de verklaring van de Vlaamse Regering is gesloten.