Verslag plenaire vergadering
Verslag
Dames en heren, bij brief van 22 september 2008 heeft de heer Geert Bourgeois ontslag genomen als lid van de Vlaamse Regering. Ik lees deze brief even voor: "Geachte mevrouw de voorzitter, hierbij deel ik u mee dat ik ontslag neem als minister van de Vlaamse regering. Met collegiale groeten, Geert Bourgeois, Vlaams minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme."
De heer Daems heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik zou even willen terugkeren naar het debatje van deze ochtend en bij motie van orde een wijziging van de agenda van deze namiddag willen voorstellen. Ik wil immers vermijden dat heel snel zou worden heengegaan over het ontslag van de heer Bourgeois, en tot de orde van de dag - de Septemberverklaring - zou worden overgegaan.
Ik stel dus zeer concreet voor dat de minister-president eerst kort uitleg zou geven bij de huidige politieke situatie, en dat we dan de gelegenheid krijgen om het debat te voeren over die politieke situatie, alvorens wordt begonnen met de Septemberverklaring.
Dat is dan een wijziging van de agenda. Daarover moeten we dan eventueel zo dadelijk stemmen.
De heer Dewinter heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik zou graag eerst dit voorstel van Groen! behandeld zien en weten in welke mate we dat debat apart van de Septemberverklaring zullen voeren. Daarna wil ik een verklaring afleggen, maar ik denk dat we eerst over de agenda moeten stemmen.
De heer Verstrepen heeft het woord.
Wat dat betreft, volg ik de vorige sprekers. Ik vind inderdaad dat we hier niet doodleuk kunnen overgaan tot een Septemberverklaring, terwijl een groot deel van Vlaanderen op zijn kop staat en de geloofwaardigheid van de regering tot nul is herleid. De voorbije dagen heeft men gevochten als kleine kinderen, en dit is het resultaat. Ik denk dat een aanpassing van de agenda inderdaad nodig is, met in eerste instantie een verklaring over die problematiek en daarop volgend een debat.
De heer Caluwé heeft het woord.
Er is natuurlijk wel een en ander gebeurd, maar ik stel anderzijds vast dat deze regering wel in staat is geweest een gezamenlijke Septemberverklaring op te stellen. (Rumoer bij het Vlaams Belang)
Ik kan me moeilijk anders voorstellen dan dat de dialoog van gemeenschap tot gemeenschap, die we hier vorige woensdag hebben gevraagd, integraal deel uitmaakt van deze Septemberverklaring. Hij zal inderdaad een belangrijk onderdeel zijn van het werk van deze regering voor het komende jaar. Het lijkt me dus niet meer dan logisch dan dat we naar deze Septemberverklaring in haar geheel luisteren, en vervolgens daarover het debat voeren.
De heer Peumans heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, momenteel bevind ik me enigszins in een zeer speciale situatie. U hebt de brief net voorgelezen: op dit ogenblik is minister Bourgeois geen minister meer en is hij gewoon Vlaams volksvertegenwoordiger. Het lijkt me dan niet meer dan logisch dat er eerst een heel duidelijke verklaring komt voor dit parlement. Een aantal mensen hier hebben dat moeten vernemen via de krant of televisie-uitzendingen. Daarbij ben ik trouwens van de ene verbazing in de andere gevallen, maar ik vraag heel duidelijk dat daar eerst een debat aan zou worden gewijd. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Het gaat immers niet over zomaar iemand die even opstapt. Het gaat over iemand die vier jaar als minister van onze partij zijn best heeft gedaan en heeft geprobeerd er het beste van te maken. Dat laatste heeft hij ook gedaan. Ik vraag dus aan het hele parlement dat daar eerst heel duidelijk een debat aan zou worden gewijd. (Applaus bij de N-VA en het Vlaams Belang)
De heer Sannen heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, voor de sereniteit van het debat over de Septemberverklaring lijkt het me aangewezen dat de minister-president eerst een korte verklaring geeft over de gewijzigde situatie van de Vlaamse Regering.
Ik steun de heer Peumans daarin. (Applaus bij sp.a + VlaamsProgressieven en Groen!)
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, als dit parlement me vraagt om eerst een verklaring af te leggen, dan zal ik dat doen. Het is aan het parlement om daarover de oordelen.
Is het parlement het daarmee eens? (Instemming)
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik wens eerst uitdrukkelijk de heer Bourgeois te danken voor de afgelopen vier jaar van samenwerking. De verdienste van Geert Bourgeois in deze Vlaamse Regering is uitzonderlijk en heel positief. Vanuit dat oogpunt is het spijtig dat hij vandaag zijn ontslag heeft ingediend.
De redenen waarom hij dat deed, sluiten aan bij de discussie binnen de Vlaamse Regering over de deelname aan een geloofwaardige gemeenschapsdialoog om te komen tot een staatshervorming en de uitvoering van hoofdstuk 16 van het Vlaams regeerakkoord, zijnde 'meer Vlaanderen'. Vorige week is hier in De Schelp uitgebreid gediscussieerd over de vraag of de Vlaamse Regering aan zo'n gemeenschapsdialoog kon of moest deelnemen.
Er zijn een aantal verduidelijkingen gekomen op basis van het verslag van de drie bemiddelaars. De Vlaamse Regering heeft daar verschillende keren over vergaderd. Ze is nagegaan of er voldoende elementen waren om die dialoog op een geloofwaardige wijze op te starten en te komen tot concrete resultaten, onder meer vóór de regionale verkiezingen. De Vlaamse Regering heeft geoordeeld dat zij met de elementen die op tafel lagen of liggen, in het kader van de uitvoering van het regeerakkoord en zeker het luik 'meer Vlaanderen', daar positief kon op antwoorden. Zij heeft geoordeeld dat een gemeenschapsdialoog op een geloofwaardige wijze opgestart kan worden en gevoerd kan worden. Geert Bourgeois heeft gemeend, in eer en geweten, dat hij deze vraag niet positief kon beantwoorden. Dit heeft geleid tot zijn ontslagname. De voorzitter heeft zonet zijn ontslagbrief voorgelezen.
De heer Dewinter heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, dames en heren, ik wil om te beginnen de paarse partijen van deze meerderheid feliciteren: het is u gelukt om na vier jaar eindelijk het CD&V-N-VA-kartel uiteen te spelen, om uw slag thuis te halen en N-VA-minister Bourgeois uit de regering te gooien. De wraak van paars heeft zich voltrokken. Zoveel is duidelijk. De wraak van paars heeft zich echter alleen maar kunnen voltrekken dankzij de collaboratie van CD&V en van minister-president Kris Peeters. Hij is naar Reynders getrokken om er de kop van Bourgeois aan te bieden in ruil voor een aantal zogenaamde halfslachtige garanties die uiteindelijk alleen maar een lege doos blijken te zijn.
De tjeventruc van Peeters toont aan dat CD&V nog altijd de oude CVP is, die bedriegt en liegt wanneer het er echt op aankomt en laat vallen wie ze moet laten vallen wanneer de macht uiteindelijk wenkt. Het ontslag van Geert Bourgeois is het symbool van het politieke en communautaire falen van deze regering. De N-VA heeft zich inderdaad naïef laten rollen. Het resultaat van de N-VA na vier jaar Vlaamse Regering en ook een halfslachtige deelname aan de federale regering, is niet één of twee, maar nul op tien. Want inderdaad: men kan niet vrijblijvend vier jaar lang in het Belgische bordeel rondlopen en denken dat men nadien als een soort van Vlaamse maagd datzelfde bordeel kan verlaten. Dat de N-VA nu gebeten wordt door de eigen christendemocratische vlooien, is dan toch maar hun eigen domme en naïeve schuld.
Wat ons vandaag moet boeien, is het eindresultaat. Het eindresultaat is een triomf voor de Franstaligen. Het Vlaamse front ligt versnipperd, met heel wat lijken, op het Martelaarsplein. De Vlaamse dialoog die zou moeten worden opgestart, de fameuze gemeenschapsdialoog, zal wellicht nooit enig resultaat boeken. De Franstaligen halen de volledige buit al binnen, nog voor het eerste gesprek is gevoerd. We hebben ons laten rollen als kerstekinderen. U hebt u als meerderheid uiteen laten spelen door Reynders en co., zonder weerga. De vertoning die de voorbije dagen en weken werd opgevoerd en die de voortzetting is van een vaudeville die al anderhalf jaar bezig is en waarvoor de traditionele partijen collectief verantwoordelijk zijn, is de schaamte meer dan voorbij.
Ik zeg u in alle eerlijkheid: ik heb de jongste dagen bewust niet meer gekeken naar de journaals, niet meer geluisterd naar het radionieuws, geen commentaren en artikelen in de kranten meer gelezen, omdat ik samen met de meerderheid van de bevolking mijn buik vol heb van het politieke circus dat nu al meer dan anderhalf jaar in dit land wordt opgevoerd en dat vandaag zijn verlenging krijgt met het ontslag van Bourgeois en de vaudeville die hier door deze meerderheid wordt opgevoerd! (Rumoer. Applaus bij het Vlaams Belang)
Collega's, mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister-president, u draagt een verpletterende verantwoordelijkheid. Wanneer de bevolking zich vandaag afkeert van de politiek, keert zij zich misschien ook wel af van de democratie, en daar bent u, met uw geknoei, verantwoordelijk voor!
Mijnheer Dewinter, mijn geheugen is misschien kort, maar u hebt vorige week toch gezegd dat u in de gemeenschapsdialoog uitdrukkelijk in de minister-president geloofde? (Rumoer bij het Vlaams Belang. Applaus bij de meerderheid)
Mijnheer de minister-president, ik heb u vorige week enigszins naïef het voordeel van de twijfel gegeven en gehoopt dat u een man van uw woord zou zijn. Een man van zijn woord doet wat hij zegt en dat betekent: ervoor zorgen dat er een volwaardig gesprek zou komen met de Franstaligen waarbij de Vlaamse resoluties centraal zouden staan, waarbij we als vertrekpunt zouden nemen dat we niet zouden palaveren, dat we niet eindeloos zouden blijven discussiëren over het geslacht van de engelen, maar dat we een pakket zouden aanbieden… (Opmerkingen van minister-president Kris Peeters)
Laat me uitpraten! We zouden een pakket aanbieden dat te nemen of te laten was.
De garanties die u vandaag van de Franstaligen krijgt, zijn woorden in de wind, zoals we die van Didier Reynders en co al tientallen keren hebben gehoord. U bent tevreden met een dode mus. U bent tevreden met het feit dat de Franstaligen blijvend vertragingsmanoeuvres zullen kunnen uitvoeren, misschien tot na 2011 voor wat Brussel-Halle-Vilvoorde betreft. U bent tevreden met het feit dat ze willen deelnemen aan de dialoog, en met het feit dat ze deelpakketten zullen goedkeuren, misschien nog voor de verkiezingen van voor 2009.
Welke deelakkoorden zullen worden goedgekeurd voor de verkiezingen van 2009? Welke akkoorden zijn er desbetreffend met de Franstaligen? Hoe zult u verhinderen dat de vertragingsmanoeuvres rond de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, noodzakelijk voor de federale verkiezingen, tot een einde zullen komen? Uw voorganger heeft ooit gezegd dat er maar vijf minuten politieke moed nodig zijn om Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen. Die vijf minuten politieke moed zullen nu misschien duren tot na 2011. U hebt geen enkele garantie. Het enige wat u gedaan hebt, is het vel van Leterme redden en ervoor zorgen dat u in het zadel blijft tot aan de verkiezingen van 2009. Maar ook niets meer dan dat. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Intussen ligt het Vlaamse front aan diggelen, kraaien de Franstaligen victorie en slaagt u er als Vlaamse Regering en als Vlaamse meerderheid zelfs niet in om een minimum aan realisaties binnen te halen. Het resultaat van deze regering is nul op tien.
Mijnheer de minister-president, u draagt een verpletterende verantwoordelijkheid voor het totale gebrek aan vertrouwen bij de bevolking in de politiek, in het bestuur van dit land en in de democratie in het algemeen. Als deze schijnvertoning nog lang doorgaat, ben ik ervan overtuigd dat de bevolking zich massaal zal afkeren van de politiek. Niet mijn fractie is verantwoordelijk voor de antipolitiek. Ú, de traditionele partijen, met de CD&V en Kris Peeters op kop, bent verantwoordelijk voor de antipolitiek die dit land op dit moment kenmerkt. (Rumoer. Applaus bij het Vlaams Belang)
Heb voor één keer de moed van uw overtuiging. Durf als Vlamingen een vuist te maken. Het heeft nu lang genoeg geduurd. Kies voor een Vlaams autonomiestatuut. Onderhandel daar niet meer over. Dialogeer daar niet meer over met de Walen, want zij zullen u toch met een kluitje in het riet sturen. Zeg hen: dit zijn onze Vlaamse resoluties en die zijn te nemen of te laten. En willen ze die niet aanvaarden, dan zetten wij eenzijdige stappen in de richting van Vlaamse zelfstandigheid. Durf die Vlaamse onafhankelijkheid als stok achter de deur te gebruiken! (Applaus bij het Vlaams Belang)
Dan zullen we als Vlaams Parlement, als Vlaamse Regering en als Vlaamse meerderheid in dit land niet meer in het stof moeten kruipen, maar zullen we met opgeheven hoofd ons volk eindelijk de ontvoogding kunnen geven waar het recht op heeft. Zorg ervoor dat dit volk een staat wordt en kruip niet langer door het stof voor de Franstaligen. Doe dat, en dan zult u een waardige minister-president zijn. Zo niet, gaat u de geschiedenis in als een sjacheraar, iemand die zijn eigen kartelpartner een mes in de rug steekt en zijn principes verloochent voor de macht en de postjes. Dáár gaat het de CD&V om, en niets anders! (Rumoer. Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Daems heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte leden van de regering, collega's, wat vandaag is gebeurd met het ontslag van minister Bourgeois, is logisch. Mijnheer Bourgeois, dat heeft niets te maken met uw inhoudelijke verdiensten als minister. Uw situatie als minister namens de N-VA was echter onhoudbaar. U was het trouwens zelf die twee weken geleden in een weekendinterview in Gazet Van Antwerpen zei dat uw situatie onthoudbaar zou zijn indien de N-VA in de oppositie zou gaan en CD&V zou kiezen voor het behoud van premier Leterme. Nu is het zover. Is dat een reden om te juichen? Eigenlijk niet. Behalve misschien het feit dat een partij die uit is op de splitsing van het land, niet langer aan de onderhandelingstafel zit. Wij moeten ons niet moeien met de samenstelling van de Franstalige delegatie, hoewel het misschien niet slecht zou zijn dat partijen als het FDF van Olivier Maingain ook niet langer de kans zouden krijgen om de boel verder te verzieken.
Toch is de toestand dramatisch. Elke partij gaat vanaf nu in een verhoogde electorale versnelling. We weten allemaal dat dit de dialoog van gemeenschap tot gemeenschap of in welke vorm dan ook niet ten goede zal komen. Mijnheer de minister-president, u hebt vorige week in de Schelp geprobeerd om de schijn nog hoog te houden. Toen al was duidelijk dat uw regeringspartners in gespreide slagorde ten tonele verschenen. Er was helemaal geen eenstemmigheid, hoe u ook uw best deed om door enkele algemeenheden de onderlinge verschillen toe te dekken. Het blijft voor mij, mijnheer de minister- president, trouwens een raadsel wat u ertoe heeft aangezet om de Belgische kwaal intussen ook te importeren naar Vlaanderen. Is het om de absolute onbekwaamheid van premier Leterme te maskeren? Of denkt u om net als Leterme electoraal rijk te worden op deze communautaire wave? De vraag is of dit ons land of de politiek in het algemeen ten goede komt. Ik heb daar zo mijn twijfels bij en ik vrees dat we nog verder in een neerwaartse spiraal zullen terecht komen. Reken er maar op dat De Wever en co, Dedecker en co en - het is zonet gebleken - het Vlaams Belang genieten van deze verrottingsstrategie.
Intussen blijven er heel veel vraagtekens. Dehaene vroeg zich vorig jaar af: "Quid N-VA?". Ik heb u daarnet niets horen zeggen over "Quid N-VA?" in de verhouding van CD&V-N-VA in de regering. De vraag die mij nu vooral bezighoudt, is: quid CD&V? Het blijft daar de laatste uren en dagen oorverdovend stil. Ik hoor verschillende signalen in de wandelgangen maar officieel blijft het daar zeer stil, op een weinigzeggende verklaring van mevrouw Thyssen gisteren na.
Wie zal bijvoorbeeld de plaats innemen van de N-VA als zesde partner namens de Vlaamse Regering in de gemeenschapsdialoog? Hoe zal CD&V zich opstellen ten aanzien van de timing van haar kartelpartner of ex-kartelpartner? Wat is de toekomst van de regering-Leterme? Of zal de sp.a als deus ex machina Leterme vooralsnog proberen te redden?
Mijn fractie - en ik heb dat ook vorige week in de Schelp al gezegd - blijft voorstander van een serene open discussie. We hopen dat die bereidheid nog steeds bestaat bij het gros van dit parlement. Mijnheer de minister-president, ik rond af met een concrete vraag: wat is uw agenda voor de komende weken, hoe wenst u deze dialoog verder aan te gaan? (Applaus bij Groen!)
De heer Verstrepen heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, heren en dames ministers, collega's, ik heb een boodschap voor Groen!. U beweert dat wij blij zijn met die verrottingsstrategie. Ik vind dat wat vreemd. Als iemand iets afweet van compost en verrotting, dan bent u het wel. Paars-groen heeft gezorgd voor het huidige klimaat.
Arm Vlaanderen. Arme regering. Arm land. Dat dacht ik vandaag.
Aan de andere kant van de taalgrens gniffelt men. Men heeft daar eigenlijk zijn zin gekregen. Men ziet daar hoe wij in Vlaanderen nooit overeen zullen komen als we één front moeten vormen. Als het spant, zal de Vlaming in zijn schulp kruipen. Dat hebben we deze week gezien in de kelder van het parlement. Ik had nooit gedacht dat we hier zo snel zouden staan met een heel ander verhaal.
Als u, mijnheer de minister-president, vindt dat men kan overgaan tot de orde van de dag, dan kunt u dat proberen. In de media zou u een ideale verkoper zijn van bepaalde commerciële programma's, van Story of van Dag Allemaal. Maar hier werkt dat niet. Dit is een parlement. Hier zitten verkozenen des volks. De bevolking rekent op ons. Als u denkt dat de bevolking dit ook zomaar zal aanvaarden, dan zit u ernaast. Dat is dan uw probleem. In 2009 zult u daar op worden afgerekend.
Het feit dat een regeringspartner uit de Vlaamse Regering stapt, zorgt ervoor dat dit parlement niet in vertrouwen kan luisteren naar een Septemberverklaring. Het is zoals bij een sprookje. Het was een slechte dag, we werden platgebombardeerd, maar 's avonds vertellen we een sprookje aan de kinderen zodat ze zich goed voelen en de volgende dag met een goed humeur opstaan met het gevoel dat het goed gaat, dat er een fijne sfeer heerst.
Mijnheer de minister-president, datgene wat u paars ooit hebt verweten, herken ik nu in u. Er is niks aan de hand, het gaat goed, we gaan rechtdoor. Fijn is dat. Dat is hetzelfde als wat de politicus deed die u met uw partij jarenlang hebt bevochten, namelijk de heer Verhofstadt. De geschiedenis herhaalt zich.
Tot nu toe hebben we alleen maar loze woorden en holle beloften gehoord. En ik denk dan ook aan hoe de Vlaamse coalitiepartners - en wie ben ik om daar iets over te zeggen - zich de afgelopen dagen publiek in de pers hebben gedragen. Hier beneden was het allemaal koek en ei, de sfeer was goed en men zou gaan voor de dialoog. De dagen die erop volgden, zagen we in de pers en in de media, hoe zal ik het zeggen, hoe de politici vechtend over de straat rolden. Het niveau was dat van een straatbende. De messen werden getrokken. Eén minister zei dat de andere eruit moest omdat Bourgeois een 'ambetanterik' is. Als hij niet opstapt, dan stap ik eruit, zo zei hij. De jennerij van de kleuterklas: "Anciaux dreigt dialoog te boycotten." Anciaux is nu wat stilletjes. "Het is dus met Anciaux of helemaal niet. Ik doe het alleen maar als CD&V deze week kiest tussen Peeters en Leterme." Dat is zoals bij een echtscheiding-vechtscheiding. Er heeft iemand anders op de ene gezeten en nu moet een van de partijen dan maar opstappen. Ik zeg het zo omdat dat de afgelopen dagen het niveau was. Dat niveau had de politiek de afgelopen dagen in tijden dat in Vlaanderen mensen wonen die met andere dingen bezig zijn.
Mijnheer de minister-president, als u de Septemberverklaring doodleuk naar voren wilt komen brengen, dan mag u dat doen. Ik neem daar dan akte van. In tijden dat de Vlamingen denken aan hun welvaart, aan de stookolietanks die gevuld moeten worden omdat de winter - en ik bedoel niet de heer Dewinter - voor de deur staat, dan is dat niveau een kaakslag voor de kiezer.
Uw verhaal moet wel coherent zijn. We hebben de begroting voor 2009 goedgekeurd. Daar gaat het over. Daar hebben we beslissingen over genomen. U bent daar ook vragende partij voor. Daar gaat het straks over.
Ik ben daar vragende partij voor. Maar als u vandaag de perceptie bij de bevolking, bij de burger, bij de kiezer ontkent, dan ben u wel heel ver van huis.
Uw grootste zorg is blijkbaar de perceptie!
Mijn grootste zorg is niet alleen de perceptie. (Rumoer)
Ik denk dat uw partij veel meer marketingmachines heeft gecreëerd om die perceptie goed te krijgen. Ik weet alleen niet hoe u er nu uit zult geraken.
Ik wil hier nu geen Septemberverklaring. Ik heb daarnet een zeer kort en bondig antwoord gehoord over de reden waarom de heer Bourgeois is opgestapt. Ik geef eerlijk toe dat ik hem wel wat zal missen in de commissie voor Media. U maalt daar blijkbaar niet om. Door hier zo snel te trachten de bocht te nemen, alsof er helemaal niets aan de hand is, neemt u alvast bij mij een stukje trots weg. Noem mij dan maar wat naïef en een nieuweling, want zo lang zit ik nog niet in de politiek, en zeker niet met deze partij. Maar u neemt dan een stukje weg van wat ik op straat hoor, namelijk trots in de politiek, trots in het vak.
In aantal jaren ben ik inderdaad een nieuwkomer. Maar u neemt een stuk trots weg. U neemt een stuk eergevoel weg. Door dit verhaal neemt u een stuk trots op de job weg. Dat vind ik spijtig. Het woord 'loyaliteit' staat toch in het woordenboek. Ik heb dat hier verleden week ook gezegd. Als ik het even samenvat, dan is goed bestuur blijkbaar het afdreigen van uw eigen ploeg.
Mijnheer de minister-president, dat u daar zo losjes overheen gaat, vind ik nog het ergste van al. Het gaat om het afdreigen van een eigen ploeg. U eist dat iemand die op basis van zijn principes en zijn politiek geloof weigert mee te doen, opstapt. We moeten eerlijk zijn. Met de momenteel op tafel liggende gegevens lijkt een dialoog me schier onmogelijk. U hebt hier het afgelopen jaar allerlei beloftes gedaan. U hebt gezegd dat over BHV niet zal worden onderhandeld. U hebt gezegd dat de dialoog op basis van de resoluties van het Vlaams Parlement zal worden gevoerd. Ik kan hier heel de dag nog over discussiëren. Voor mij is het essentieel dat het ontslag van een minister deze dag tot een droevige dag maakt. Dit is geen offer. We kunnen niet verder lopen alsof er niets is gebeurd.
Ik heb uw politiek deze week met een belspelletje vergeleken. Er wordt eindeloos en zonder resultaat geluld. Indien dit volgens u het resultaat van dit belspelletje is, zijn we volgens mij bij de astrologen aangekomen. De astrologen leggen kaarten en we weten hoeveel dat waard is, namelijk helemaal niets. Een belspelletje omvat nog een raadseltje waar iemand moet uitraken. Nu bevinden we ons op het niveau van de madame met de kaarten.
De Vlaamse loyauteit bestaat er blijkbaar uit de kazak te keren. De impasse en het virus van het federale bestuursniveau is netjes in dit huis gedropt. We zouden hier eigenlijk heel andere debatten moeten voeren. Blijkbaar laat u dat allemaal toe. Na meer dan 465 dagen is het hoog tijd dat de mensen in dit land beseffen dat een dergelijke politiek betekent dat we in onze eigen voet schieten. Het zijn ondertussen trouwens waarschijnlijk al 470 dagen.
U kunt proberen hiermee weg te geraken. U kunt campagnes voor de burger voeren. De Vlaamse Regering kan snoepjes uitdelen. U kunt de burger wat extra centjes geven. Voor u het weet, zult u met een verwend kind zitten. Indien u dit verhaal aan de burger zult proberen te blijven slijten, zult u volgens mij van een kale reis thuiskomen.
Ik zal de eerste zijn om u hierop te wijzen. Ik zal niet applaudisseren. Lijst Dedecker heeft geen belang bij een verrottingsstrategie. (Gelach)
We willen in Vlaanderen een degelijke en opbouwende politiek voeren. Dit is een voorbeeld van de manier waarop in een maatschappij met de eigen partners kan worden omgegaan. Indien de politiek in Vlaanderen de weg van de vechtscheidingen inslaat, zeggen wij resoluut neen. (Opmerkingen)
De heer Peumans heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik wil eerst en vooral de heer Bourgeois uit de grond van mijn hart bedanken. Ik ben de voorbije uren ontroerd door de manier waarop bepaalde leden van de Vlaamse Regering over hem hebben gesproken. Ik heb het niet over de minister-president. Gisteren moest de heer Bourgeois ontslag nemen. Indien ik het nieuws van 13 uur juist heb begrepen, moest dat vandaag volgens sommige leden van de Vlaamse Regering niet meer.
Als fractieleider van een kleine, maar gezellige fractie wil ik de heer Bourgeois bedanken. (Opmerkingen)
Het is bij ons niet zoals bij het Vlaams Belang. (Gelach en opmerkingen bij het Vlaams Belang)
Als fractieleider van de N-VA wil ik de heer Bourgeois bedanken voor de wijze waarop hij gedurende vier jaar minister is geweest. Hij had een aantal bevoegdheden. Een van die bevoegdheden, met name de bevoegdheid Buitenlands Beleid, was zeer moeilijk. Iedereen spreekt hierover. De heer Van Overmeire kan, beter dan wie dan ook, bevestigen dat Vlaanderen zich in het buitenland op een duidelijke manier zou moeten profileren.
Ik wil de heer Bourgeois namens mijn fractie oprecht voor zijn inzet bedanken. We weten dat hij zich dag en nacht heeft ingezet. We zullen later, bij de toetsing van wat de huidige Vlaamse Regering gedurende het laatste jaar van de legislatuur nog tot stand zal brengen, op deze terreinen terugkomen.
Ik vind het spijtig dat we bij het vertrek van een minister van een van de vijf regeringspartijen net vijf minuten spreektijd krijgen. Dit onderwerp lijkt me te belangrijk om op twintig minuten af te haspelen en vervolgens tot de orde van de dag over te gaan. Iedereen kent mijn inzet voor en mijn geloof in het Vlaams Parlement. Ik betreur dat het hier slechts om vijf minuten spreektijd gaat.
Naar aanleiding van dit debat wil ik toch een aantal accenten leggen. Eerst en vooral - ik heb dat trouwens gezegd tegen de fractieleider van CD&V - hebben we gedurende vier jaar met CD&V in deze coalitie op een zeer constructieve manier meegewerkt. Dat mag ook wel eens worden gezegd! Mijn eigen stijl is kritisch, dat weet ik. Ik ben zo geboren: ik ben met een keizersnede geboren en dit soort kinderen is altijd zo. Ik wil erop wijzen dat dit kartel er heel duidelijk in geslaagd is om een stempel te drukken op datgene wat met het beleid van de Vlaamse Regering te maken heeft. Ik was een beetje verwonderd dat mijn goede vriend Rudi Daems in de verrottingsstrategie op een rijtje noemt: Vlaams Belang, Lijst Dedecker en N-VA. Ik betreur dat. We hebben gedurende vier jaar niet aan een verrottingsstrategie gedaan.
Minister Vandenbroucke, wat betreft de dialoog, was ik geschrokken toen ik uw interview op de televisie zag. U luistert een keer naar mij. Ik vind dat fijn. Gewoonlijk bent u met uw BlackBerry bezig. (Opmerkingen van de heer Gilbert Bossuyt)
Mijnheer Bossuyt, u moet het woord aan de voorzitter vragen. (Rumoer)
De heer Peumans heeft het woord.
Ik heb gehoord dat wij angst hadden om aan dialoog en onderhandelingen te doen. Dat heb ik op de televisie horen zeggen. We hebben gedurende vijftien maanden gepoogd, op alle mogelijke en onmogelijke manieren, om die dialoog tot stand te brengen. Als u dat ontkent, dan bent u van een andere planeet. Daar kan ik ook niets aan doen. We hebben zelfs gedurende negen maanden deze federale regering gesteund. We hebben geen ministerpost gehad. We hebben die niet gewild. We hebben wel gedurende negen maanden deze regering gesteund. Dat mag hier eens worden gezegd.
Gisteren was op het congres duidelijk - 1600 leden hebben de moeite gedaan om op een zondagmorgen naar Gent te komen - dat we de dialoog nooit hebben afgewezen, maar dat we er wel van overtuigd zijn dat er van deze dialoog niets in huis komt. Meer nog, - ik verwijs u daarvoor naar La Libre Belgique - Open Vld en MR hebben zelfs een geheim akkoord dat er voor 7 juni 2009 niets zal gebeuren. (Opmerkingen)
Mijnheer Bossuyt, ik verwijs u daarvoor naar La Libre Belgique.
De zogenaamde garanties zijn volgens mij gebakken lucht en compleet ongeloofwaardig. Sorry, mijnheer de minister-president, dat ik dat zo zeg. Ze dienen enkel om ons, N-VA, als onredelijke mensen voor te stellen en zo de zwartepiet naar N-VA door te schuiven.
Een congres zegt op zondagmorgen met bijna eenparigheid van stemmen dat we niet meer geloven in deze communautaire dialoog na vijftien maanden. U moet me eens zeggen hoe we op het vlak van politieke geloofwaardigheid de dag erna kunnen zeggen dat we wel in die communautaire dialoog geloven. Wie me daar een duidelijk antwoord op kan geven, die mag dat doen. Ik geloof daar dus niet in. Wat we gisteren op ons congres hebben gedaan, hebben we vandaag ook gedaan.
N-VA is zwaar ontgoocheld in de Vlaamse partners. Dat zal u niet verwonderen, met name in de platte machtspolitiek van de paarse ex-coalitiegenoten. Met paars bedoel ik sp.a, VlaamsProgressieven en Open Vld. Die hebben nu bereikt wat ze wilden: het kartel is uit elkaar gespeeld. Minister Vandenbroucke, u schudt van neen. Het kartel ligt er. Het eerste wat u hebt gedaan, is zo snel mogelijk het ontslag vragen van minister Bourgeois. Eerst was er Bart Somers die van zijn Vlaamse reflex blijkbaar niets meer over heeft. We kunnen misschien eens vertellen welke opvattingen hij had in zijn Volksunieperiode. In naam van de platte machtspolitiek van paars worden de Vlamingen in de steek gelaten. We zien dat trouwens aan de reacties van de Franstalige pers.
De heer Gatz heeft het woord.
Mijnheer Peumans, het zal u misschien moeite kosten om het te geloven, maar mijn fractie bedankt minister Bourgeois voor het geleverde werk. U weet echter ook dat dit geen persoonlijke aangelegenheid is. Het gaat over de inhoud. Het gaat over de staatshervorming. In tegenstelling tot u, kiezen wij ervoor om een staatshervorming via dialoog tot stand te brengen. Wij willen de gesprekspartners in de ogen kijken. Wij kiezen niet voor een verrottingsstrategie. Wij willen niet aan de kant blijven staan, want dan zal er niets veranderen. (Applaus bij Open Vld en sp.a + VlaamsProgressieven)
U weet dat ik veel respect voor u heb. Ik ben er 100 percent van overtuigd dat u meent wat u over minister Bourgeois zegt. Spijtig genoeg moet ik daaraan toevoegen dat ik niet geloof in uw visie op de communautaire onderhandelingen. De afgelopen vijftien maanden heb ik de zaken van nabij meegemaakt. Wie later deze geschiedenis zal schrijven, zal aantonen dat u altijd uw karretje aan het N-VA-karretje hebt gehangen. Dat is altijd zo geweest. Vandaag is Open Vld erin geslaagd om het kartel uiteen te spelen. Dat was uw ultiem doel, en dat was ook het doel van sp.a.
Ik besluit. Aan Vlaamse kant zijn er alleen maar verliezers. Ik kom veel in Wallonië. Het valt me op dat de Walen er altijd in slagen om één blok te vormen. Gelukkig is het geen Vlaams Blok. (Opmerkingen bij het Vlaams Belang)
Dames en heren van deze nieuw samengestelde regering, als zal blijken dat wij ongelijk hebben en nog voor de verkiezingen BHV is gesplitst en een grote staatshervorming is gerealiseerd, dan zal N-VA nederig het hoofd buigen en verontschuldigingen aanbieden. U mag me omstreeks de verkiezingen van 7 juni aan deze woorden herinneren.
Mijnheer de minister-president, ik heb altijd goed en fair met u kunnen samenwerken. Ik hoop dat u met deze regering goed kunt voortwerken. Maar in het communautaire luik geloven we niet meer, en gisteren hebben 1600 leden van N-VA dat duidelijk gemaakt. (Applaus bij de N-VA, van de heren Jurgen Verstrepen en John Vrancken en van mevrouw Monique Moens )