Verslag vergadering Commissie voor Leefmilieu, Natuur, Ruimtelijke Ordening, Energie en Dierenwelzijn
Verslag
De heer Beenders heeft het woord.
Minister, ongeveer anderhalf jaar geleden hebben een aantal commissieleden hierover met u een debat gevoerd. In uw antwoord hebt u toen vooral een analyse van het probleem gemaakt. U hebt gesteld dat u zich ook ergert aan de kaartjes die voor de ruit worden gestoken wanneer iemand naar de winkel of naar Kinepolis gaat. Tegenwoordig vinden we ze al voor de eigen deur terug. Als we op straat parkeren, vinden we als we ’s morgens opstaan een irritant kaartje voor de ruit. Heel wat mensen ruimen dit niet op en verliezen die kaartjes al rijdend, wat ook voor heel wat vervuiling op straat zorgt.
De politie brengt die kaartjes in verband met heel wat louche praktijken. Terwijl ze een kaartje voor de ruit steken, proberen mensen te voelen of een auto wel echt op slot is. Indien hij niet op slot is, kan diefstal een gevolg zijn.
Minister, we weten dat de Waalse overheid probeert hier een einde aan te maken. Ook in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest zou een regelgeving worden opgesteld. Dat is althans wat we lezen in de Waalse en de Brusselse pers. Het zou de bedoeling zijn hiervoor zware boetes uit te schrijven, van 50 tot 100.000 euro. Het zou tevens de bedoeling zijn het gerecht in te schakelen om te vervolgen. Het gevolg is dat hier gevangenisstraffen op kunnen volgen.
Anderhalf jaar geleden hebt u in deze commissie aangekondigd dat u van nabij opvolgt hoe dit verbod in de andere gewesten zal worden geregeld. U hebt ook gezegd dat die kaartjes veel mensen, waaronder u zelf, irriteren. De Vlaamse Regering is ambitieus en heeft afgelopen zomer een afvalplan gelanceerd. U wilt voluit inzetten op een vermindering van het zwerfvuil. Ook dit is een problematiek die om een oplossing vraagt.
We hebben de afgelopen weken gezien dat ook de publieke opinie dit dossier van nabij volgt. Via een oproep in de media heeft men 14.000 e-mails naar u laten versturen. Ik kan mij inbeelden wat dat betekent als die binnenkomen. Dat moet wel een signaal zijn dat aangeeft dat mensen er genoeg van hebben. Wij zijn volksvertegenwoordiger, en dus moeten wij een antwoord formuleren. Die 14.000 mensen die u een e-mail gestuurd hebben, hebben ook recht op een stand van zaken.
Minister, u hebt anderhalf jaar geleden aangekondigd dat u een verbod zou instellen en dat u ertegen zou optreden. Wat is nu uw reactie op de massale oproep van zoveel Vlamingen via de media om die autokaartjes te verbieden? Wat is uw standpunt over het mogelijk invoeren van een verbod op die autokaartjes? Wilt u effectief een verbod invoeren? Zo ja, wanneer zal dat eindelijk gebeuren? Zo neen, waarom gaat dat niet gebeuren?
Minister Schauvliege heeft het woord.
Collega’s, ik kan mij niet voorstellen dat er mensen zijn die zich niet ergeren aan die autokaartjes – ook ik, en met mij vele Vlamingen. Daarom heb ik een tijdje geleden inderdaad het initiatief genomen om te onderzoeken wat we kunnen doen. Ik stel vast dat Wallonië een verbod wil invoeren, maar dat dat er nog altijd niet is, omdat ze op een muur botsen: ze zijn namelijk niet bevoegd.
Dat heeft er mij ook toe aangezet om te onderzoeken hoe we dat in Vlaanderen kunnen doen. En de beste en snelste manier is dat de gemeenten en steden het verbod op het verspreiden van autokaartjes gewoon opnemen in hun politiereglement. Op heel veel plaatsen is het al verboden. Dat is perfect handhaafbaar. Daar kan tegen worden opgetreden. Het voordeel is ook dat men lokaal een aantal afwegingen kan maken. Men kan van dat verbod afstappen. Ik heb het dan over de lokale Chiro die wil flyeren voor een fuif of de lokale kermis die reclame wil maken. Als dat nodig is, kun je dus een afwijking vragen aan het lokale bestuur. Want het kan niet de bedoeling zijn dat we de lokale jeugd- of sportverenigingen die voor het goede doel flyeren, vanuit Vlaanderen zouden verbieden om dat te doen, voor zover we daar al bevoegd voor zouden zijn.
Laat het dus een oproep zijn, die 14.000 mails. Ik wil alle mensen die een mail gestuurd hebben, ook bedanken. Ik ben niet in de mogelijkheid om iedereen individueel een antwoord te geven. Anders zou ik dat heel graag doen. Maar dat zou bij veel mensen misschien toch in de spam terechtkomen, want mijn voornaam zorgt bij heel wat mensen nogal eens voor een ‘block’ in hun mailbox.
Ik wil dus een grote, warme oproep doen aan zo veel mogelijk steden en gemeenten om het te verbieden op hun grondgebied. Dat is een heel eenvoudige ingreep in de gemeenteraad. Het kan ook perfect gehandhaafd worden, ook op privaat domein, door de lokale politie en zelfs door verschillende GAS-ambtenaren (gemeentelijke administratieve sanctie) die rondlopen. Dat is de beste weg. In heel wat steden en gemeenten, collega, bestaat zo’n verbod al.
De heer Beenders heeft het woord.
Bedankt, minister. Ik ben tevreden dat uw irritatie over die kaartjes deelt. U bent inderdaad niet de enige.
Ik vraag me toch af wat er het afgelopen anderhalf jaar dan exact gebeurd is. U hebt effectief anderhalf jaar geleden duidelijk gecommuniceerd dat u initiatieven zou nemen om dit verbod te realiseren. Ik hoor nu dat u zegt dat u het niet kunt, maar dat u een oproep doet aan de lokale besturen om een verbod in te voeren. Hebt u intussen bijvoorbeeld al een soort omzendbrief of een schrijven gericht aan de burgemeesters, waarin u zegt dat dat ook in uw visie als bevoegd minister past om de strijd aan te gaan tegen zwerfvuil op straat, dat men mee op de kar springt en dat men er als lokaal bestuur voor zorgt dat er effectief een verbod wordt ingevoerd? Hebt u die actie ondernomen? Of hebt u alleen gedaan wat u net gedaan hebt, namelijk in deze commissie de oproep lanceren? Ik mag er toch van uitgaan dat u in anderhalf jaar tijd iets meer hebt ondernomen om deze vorm van zwerfvuil aan te pakken?
De heer Danen heeft het woord.
Minister, mijn collega vraagt wat u het voorbije anderhalf jaar gedaan hebt. Ik ben daar ook benieuwd naar, maar ik wil u ook vragen wat u meer gaat doen dan een oproep. Het is gemakkelijk om te zeggen dat iedereen het zelf maar moet regelen. Ik besef dat het niet zo evident is, maar we hebben in dit parlement, en u in uw regering, al moeilijkere problemen opgelost en andere varkentjes gewassen. En dus denk ik dat het mogelijk moet zijn om dit ook op een hoger niveau op een fatsoenlijke manier te regelen.
Minister Schauvliege heeft het woord.
Ik wil de oppositie danken dat ze toegeeft dat we al veel varkentjes gewassen hebben en al veel hebben gedaan. (Opmerkingen)
We hebben niet stilgezeten, collega Beenders. Het is al heel lang geleden dat u die vraag hier gesteld hebt. Ik heb toen aangekondigd dat ik zou opvolgen hoe het op Waals vlak liep. Zij wilden een verbod invoeren, maar botsen nu op het advies van de Raad van State dat stelt dat dat productnormering is en dat zij daar niet voor bevoegd zijn. Op dat vlak is er dus zeker evolutie geweest. We zijn natuurlijk ook gaan rondkijken, en in heel wat steden en gemeenten is er op dit moment al een verbod en is dat ook opgenomen in het GAS-reglement.
Uiteraard ben ik graag bereid om aan de volgende besturen die er vanaf 1 januari aan komen, een schrijven te richten. Een omzendbrief is een heel log instrument. Dat lijkt me geen goede zaak. Maar uiteraard zijn we bereid om een rondschrijven te richten aan de lokale besturen en hen eraan te herinneren dat dit kan, voor zover dat nog niet zo is. Dan kan dat iets zijn dat in de komende beleidsperiode van zes jaar door heel wat lokale besturen kan worden meegenomen.
De heer Beenders heeft het woord.
Bedankt, minister. Ik ben wel benieuwd naar dat advies van de Raad van State. Ik heb zelf zitten zoeken naar die documenten, omdat er steeds naar verwezen wordt, maar ik heb ze niet gevonden. Mocht u daar meer informatie over hebben, dan mag u dat uiteraard altijd aan deze commissie bezorgen.
Ik ben best tevreden dat u een initiatief wilt nemen, maar ik zou u wel willen vragen om dat zo dwingend mogelijk te maken en om daar ook echt een strijdpunt van te maken. Want er zijn alsmaar meer van die kaartjes. Dat neemt aanzienlijk toe. Vroeger zag je dat maar af en toe, nu merk ik zelf dat ik dat elke week tegenkom. Ik zou dus toch proberen om, naast de brief die u gaat schrijven, al het mogelijke te doen wat u als bevoegd minister kunt doen om de strijd daartegen aan te gaan.
Laat ons misschien ook met een aantal steden proberen om een soort initiatieven te nemen waarbij we ook echt gaan optreden. Het is heel belangrijk om het signaal te geven dat als mensen dat doen, ze ook effectief gestraft worden, zodat we op die manier niet alleen een mentaliteitswijziging krijgen, maar ook effectief kunnen optreden. Ik reken erop dat u als bevoegd minister de nodige stappen zult nemen. Wat mij betreft, moet u niet wachten tot na januari. U kunt dat nu al doen, zodat de administratie van de lokale besturen, die niet verandert door gemeenteraadsverkiezingen, al aan het werk kan om deze initiatieven te nemen in de gemeenteraad, zodat over het verbod gestemd kan worden.
De vraag om uitleg is afgehandeld.