Verslag plenaire vergadering
Verslag
Algemene bespreking
Dames en heren, de algemene bespreking is geopend.
De heer Strackx, verslaggever, heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik verwijs naar het schriftelijk verslag.
De heer Van Malderen heeft het woord.
Mijnheer de minister, mevrouw de minister, collega's, wij hebben niet zozeer problemen met het decreet op zich, maar wel met de bijlage. Dit decreet heeft tot doel Vlaanderen in te delen in regio's. Dat principe is ook al in het bestaande decreet aanwezig. Met dit nieuwe decreet en met de bijlage erbij veranderen een aantal gemeenten en subregio's van zorgregio. Dat creëert op het terrein heel wat ongerustheid.
Wij hebben dit al in de commissie aangekaart. Heel recent bereikten ons uit Gent brieven uit ziekenhuizen waar men zich bijzonder ongerust maakt over de impact die dit decreet op hun toekomstige ontwikkeling zal hebben. Daar is op zich een goede uitleg voor te geven, maar ik zou toch tekortschieten in mijn taak indien ik niet zou wijzen op de ongerustheid op het terrein met betrekking tot de praktische gevolgen van de afbakening.
Het gaat heel concreet in Oost-Vlaanderen over de regio Gent-Noord en de gemeenten Wetteren, Wichelen en Laarne, die van zorgregio veranderen. Daar is het duidelijk dat er in het afwegingskader, dat correct werd toegepast en waarbij men zorgfluxen gebruikt om een gemeente aan een bepaalde zorgregio toe te wijzen, andere afwegingscriteria kunnen bestaan. Ik verwijs daarbij naar institutionele overlegstructuren, arrondissementen en juridische arrondissementen. Die werden niet in overweging genomen. Dat doet op het terrein fricties ontstaan.
Dit vormt geen aanleiding om dit decreet niet goed te keuren, maar het is wel een belangrijk aandachtspunt, zeker omdat men ons tijdens de bespreking in de commissie heeft uitgelegd dat er nu een studie zal plaatsvinden die voor elk van de zorgvormen zal onderzoeken op welk niveau de indeling van de regio zal worden gehanteerd. Ik zal ervoor pleiten om bij die gelegenheid te onderzoeken of er op het terrein geen onoverkomelijke problemen rijzen en om desgevallend in te grijpen en eventueel de bijlage van het decreet, in functie van de feiten en van wat reëel op het terrein gebeurt, opnieuw te evalueren.
De heer Roegiers heeft het woord.
Mijnheer de minister, collega's, wij, een aantal parlementsleden uit het Gentse, werden de jongste dagen een beetje gealarmeerd door de vier Gentse ziekenhuizen die, bij monde van de Gentse schepen van Welzijn en Gezondheid, de heer Balthazar, hun zorgen aan ons kenbaar hebben gemaakt. De heer Van Malderen heeft daar zonet naar verwezen.
Wij hebben het genoegen gehad, mijnheer de minister, om daar vandaag met uw kabinetschef een overleg over te mogen hebben, waarvoor dank. Uw kabinetschef heeft dit zeer vlug kunnen regelen. Wij hebben de afspraak gemaakt dat wij in een brief een antwoord zouden geven op de bezorgdheden die werden geformuleerd. Het is goed dit in deze plenaire vergadering te formaliseren. Ik vraag dan ook, namens de parlementsleden uit het Gentse, van u effectief het engagement dat er een brief komt waarin de misverstanden die blijkbaar zijn ontstaan, uit de wereld worden geholpen.
Minister Vanackere heeft het woord.
Ik wilde even opmerken dat het woord van mijn kabinetschef ook zo al sterk genoeg is, maar ik zal het straks nog bevestigen. Als mijn kabinetschef iets toezegt, dan doet ze dat ook. Het is een vrouw van haar woord.
Mevrouw Hoebeke heeft het woord.
Mijnheer de minister, ik denk dat er zo veel vrouwen zijn. Uw kabinetschef is inderdaad een vrouw die zaken, die mogelijk in een verkeerd daglicht gesteld zijn door de desbetreffende ziekenhuizen, op een voor velen begrijpbaar niveau heeft uitgelegd. Ze heeft ook haar woord gegeven dat in de correspondentie naar de betrokken ziekenhuizen de toelichting die waarschijnlijk aanleiding heeft gegeven tot de verkeerde beeldvorming, zal worden rechtgezet.
Wat wij voor onze regio onthouden - zowel de heer Van Malderen als ik zullen verwijzen naar onze tussenkomsten in de commissie - is het feit dat dit decreet een verfijning is van dat wat al voorlag. De criteria die oorspronkelijk werden gebruikt en die vooral op economisch, cultureel en schoolvlak toegepast werden, zijn nu bijgestuurd voor de zorgvoorzieningen.
In onze regio Dendermonde werken de ziekenhuizen al samen. Het is voor ons onnatuurlijk om nu bij de zorgregio Gent te worden gevoegd. De oplijsting zit in de bijlage. Wij gaan er mogelijk nog een parlementair initiatief over nemen. Ik onthoud dus dat de ziekenhuizen, voor alles wat met zorg en ingrepen te maken heeft, eigenlijk een vrije keuze hebben om samenwerkingsverbanden te maken met wie dan ook. Men spreekt af voor specialisaties. De ziekenhuizen krijgen dus nu een grotere vrijheid.
Als men spreekt over bepaalde ziekenhuizen of entiteiten die voor samenwerking in aanmerking komen, dan is overleg een evidentie vooraleer men het dossier ter goedkeuring zal voorleggen.
Als ik het dus goed begrepen heb, is er een grotere vrijheid. De inspraak blijft en de mogelijkheid is er om via de bijlage een bijsturing te vragen als het initiatief wordt gedragen door de parlementaire meerderheid. We zullen dan ook het decreet goedkeuren.
Mevrouw Dua heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte collega's, ik zou twee opmerkingen willen maken.
De minister weet dat we het decreet niet zullen goedkeuren omdat het neerkomt op een complete uitholling van het oorspronkelijke decreet uit de tijd toen Mieke Vogels nog minister was. Er blijft nu niet veel meer van over. Het viel me op dat een aantal collega's uit de meerderheid dit zo ook als geruststelling voor Gent hebben geformuleerd, namelijk dat het een lege doos is. Dit is ons belangrijkste argument om het decreet niet goed te keuren.
Het neemt niet weg dat er op het terrein bezorgdheid is. Het is een beetje contradictorisch, maar men is bezorgd over hoe die lege doos zal worden ingevuld. De minister zal die bezorgdheid wegnemen, want er zal niets in die doos komen. In die zin is het een schijndiscussie, die zal worden opgelost door een brief te schrijven naar die vier ziekenhuizen. Ik hoop dat ze daardoor gerustgesteld zullen zijn. Een aantal mensen die dicht bij u staan, mijnheer de minister, hebben ons gecontacteerd om hun bezorgdheid te uiten. Ik vermoed dat u hen ook persoonlijk zult geruststellen.
Het is echt een uitholling van het oorspronkelijke decreet waarin men, op basis van uitgebreid wetenschappelijk onderzoek, zorgregio's had afgebakend als basis voor samenwerking. De zuilen hebben hierop gereageerd. Het resultaat ligt hier voor. Een lege doos waar heel weinig in zit.
De heer Strackx heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte collega's, het decreet van 2003 was gebaseerd op ernstig en jarenlang wetenschappelijk werk. Open Vld en sp.a gingen akkoord met de indeling in zorgregio's. CD&V was ertegen omdat er op het terrein ernstige bezwaren waren en omdat de zorgregio's niet samenvielen met de provinciegrenzen en met de bestaande structuren in hun zuil.
Nu, met dit decreet, is CD&V consequent en stemt ze de zorgregio's af op de bezwaren die men toen had. Wat zien we? Sp.a en Open Vld gaan opnieuw akkoord. Dat is volgens mij onmogelijk. Men kan niet akkoord gaan met de indeling van de zorgregio's zoals die bestond in 2003 en met de indeling zoals die vandaag voorligt. Het is het een of het ander.
We horen hier nu opmerkingen dat het voor bepaalde regio's niet klopt. Ik heb in de commissie een stuk of tien indelingen opgesomd die volgens mij niet logisch zijn en nu niet meer kloppen. Er zal dus altijd wel iets zijn met die zorgregio's. Er zal altijd wel een regio ongelukkig zijn en zeggen dat het moet worden aangepast. Ik vrees dus dat dit een straatje zonder einde zal zijn.
Onze fractie heeft zich in 2003 onthouden bij de stemming over het decreet. We gaan dat vandaag opnieuw doen.
Minister Vanackere heeft het woord.
Voor de collega's in de plenaire zitting wil ik nog even in herinnering brengen dat het decreet van 2003 al een zorgregiodecreetbenadering had en daarbij twee pijlers binnen de zorgregio's georganiseerd wou zien: enerzijds de verplichte samenwerking binnen een regio, anderzijds diende het zorgregiodecreet de kapstok te zijn waaraan men de programmatie van een aantal voorzieningen kon ophangen.
Wat we met dit decreet politiek doen, is de vrijheid groter maken om samen te werken buiten de zorgregio. Er zijn meer mogelijkheden tot samenwerking tussen de zorgvoorzieningen dan in het verleden. Wat de programmatie betreft, en daarmee sluit ik aan bij de opmerkingen van een aantal Oost-Vlaamse parlementsleden, wil ik gerust garanderen dat er een goede communicatie zal worden verzekerd. Daarmee wil ik duidelijk maken dat, zoals ook al in het decreet staat, dat voor de programmatie de Vlaamse Regering niet alleen overleg zal plegen, maar er ook voor zal zorgen dat het geen verplicht carcan hoeft te zijn. Men kan met andere woorden ook afwijken van die indeling in het kader van de programmatie.
Ik denk, eerlijk gezegd, dat we de mensen die ongerust zijn wel degelijk kunnen geruststellen. Elke zorgregio-indeling is, zoals de heer Strackx zegt, altijd vatbaar voor kritiek. Maar eens moet men de kaart definitief vastleggen. Een zorgregiodecreet dat de provinciegrenzen respecteert is alvast coherenter dan een dat dat niet doet.
Ik wil tot slot nog een oproep doen. Men zegt heel vaak dat er tussen welzijn en gezondheid te veel muren bestaan. De enige manier om ervoor te zorgen dat er tussen de verschillende beschotten van dienstverlening en zorgvoorziening overleg komt, is te beschikken over een kaart van Vlaanderen waar men mensen doet samenwerken op regionaal niveau. Met dit Zorgregiodecreet komt dat meer binnen bereik dan met wat in het verleden bestond.
Mevrouw Dua, dit is geen lege doos, maar het is misschien niet de doos met de inhoud die u bevalt. Dat is, denk ik, het normale parlementaire spel. Ik heb best respect voor de standpunten die geformuleerd werden, ook in de commissie, door uw fractie, maar ik geloof niet dat het juist is dat men kan zeggen dat dit Zorgregiodecreet inhoudsloos is. We zullen dat in de nabije toekomst ook aantonen. U zult zien, in het kader van de uitvoeringsbesluiten en wat ermee gedaan wordt, dat het decreet geen maat voor niets is.
Vraagt nog iemand het woord? (Neen)
De algemene bespreking is gesloten.
Artikelsgewijze bespreking
Dames en heren, aan de orde is de artikelsgewijze bespreking van het ontwerp van decreet.
De door de commissie aangenomen tekst wordt als basis voor de bespreking genomen. (Zie Parl. St. Vl. Parl. 2007-08, nr. 1773/3).
De artikelen 1 tot en met 6 worden zonder opmerkingen aangenomen.De artikelsgewijze bespreking is gesloten.
We zullen straks de hoofdelijke stemming over het ontwerp van decreet houden.