Verslag plenaire vergadering
Verslag
Mevrouw Moens heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister, eind vorige week is de Moslimexecutieve in vereffening gegaan. Dat was te verwachten. Al jaren worden sommige personen gerechtelijk vervolgd voor allerlei gesjoemel.
Vorig jaar is het gerecht binnengevallen bij de Moslimexecutieve. Zij hebben de lokalen verzegeld. Alle computers en papieren werden in beslag genomen. De ex-ondervoorzitter heeft enkele weken in de cel gezeten. Gisteren is beslist om ook de huidige voorzitter, de penningmeester en de ex-ondervoorzitter gerechtelijk te vervolgen. Die ex-ondervoorzitter wordt dus voor de tweede maal in verdenking gesteld.
Mijnheer de minister, dit is een federale materie. U bent echter bevoegd voor de erkenning van de moskeeën. Ik heb vernomen dat u regelmatig overleg pleegt met mensen van de Moslimexecutieve, met de Staatsveiligheid en met de vorige minister van Justitie Onkelinx. U kreeg ook adviezen van de Moslimexecutieve. De executieve gaf u een prioriteitenlijst voor de erkenning van moskeeën.
Mijnheer de minister, hoe geloofwaardig achtte u niet alleen de minister van Justitie die de instelling vrijliet, geen jaarrekeningen opvroeg en alles liet begaan, maar ook de adviezen die de Moslimexecutieve u gaf? Waren die documenten en de gesprekken die u met die mensen had geloofwaardig genoeg om over te gaan tot de erkenning van moskeeën? Eind december erkende u nog zes moskeeën. Wacht u intussen nog op adviezen om de volgende moskeeën te erkennen?
Minister Keulen heeft het woord.
Ik krijg geen adviezen van de Moslimexecutieve maar wel van de steden en gemeenten waarin die moskeeën liggen. Het lokale niveau kent de werking van zo'n moskee het best. De gemeenten weten wat daar reilt en zeilt.
Ik krijg ook adviezen van de provinciebesturen. Zij moeten de eventuele werkingstekorten bijpassen.
Als minister van Binnenlands Bestuur krijg ik tot slot ook bindende adviezen van de Staatsveiligheid. De Staatsveiligheid heeft me zes positieve adviezen gegeven voor de zes moskeeën die erkend zijn. Voor twee andere moskeeën heb ik geen advies gekregen. De procedure is nog open. Zolang ik geen positief advies krijg van de Staatsveiligheid, zal ik niet erkennen. Wat de Staatsveiligheid doet, is hoe dan ook bindend. Wij gaan dus niet over een nacht ijs.
De Moslimexecutieve heeft voor ons gefungeerd als een soort doorgeefluik. Dat gebeurt door de Nederlandstalige leden van het college van die executieve. Voor zover ik weet, is er tot op vandaag geen enkele procedure of vervolging bezig.
Laat het duidelijk zijn, ik heb die erkenningen gedaan en ik handhaaf ze. Ik kom daar niet op terug en volg de procedure. Als iemand die de rechtstaat verdedigt, kan en wil ik niet anders. Ik volg de hele polemiek over de Moslimexecutieve in de krant met stijgende verbazing. Het gerecht moet in volle onafhankelijkheid zijn werk doen. De mensen die fouten hebben begaan, moeten worden vervolgd en gesanctioneerd.
Vanuit Vlaanderen, van mij of een andere minister, is er nooit ook maar één eurocent aan subsidies naar de Moslimexecutieve gegaan. Sommige collega's die niet actief zijn in de commissie weten dat minder goed, maar wij hebben daar niets mee te maken. De procedure is wettelijk vastgelegd. Ik kan niet anders dan conform de wet werken met de Moslimexecutieve. Met de Nederlandstalige leden is er tot vandaag geen enkel probleem. Er is ook geen enkel dossier voor erkenning van moskeeën in behandeling.
Mijnheer de minister, misschien is in de toekomst meer voorzichtigheid geboden. Misschien is het aangewezen om meer met de mensen op straat te praten in plaats van een paar vertegenwoordigers te ontvangen van een orgaan.
Ik heb begrepen dat er veel problemen zijn tussen Turken en Marokkanen. Ze zouden absoluut niet overeenkomen. In een persbericht gisteren stond dat een oud-lid van de Moslimexecutieve zegt dat een paar mensen worden betaald en anderen als vrijwilliger werken. De mensen die werden betaald zouden alles in de hand hebben om documenten te manipuleren, om bijvoorbeeld bepaalde moskeeën voor te dragen aan de regeringen. Ik wil aandringen op meer contacten met de gewone mensen die er nauwer bij betrokken zijn.
Het minste wat we kunnen zeggen is dat de Moslimexecutieve niet echt een succesverhaal is geworden. Het begon al met de screening. Een aantal kandidaat-leden raakte niet door de screening van de Staatsveiligheid. Dan waren er de voortdurende strubbelingen tussen de vertegenwoordigers van de verschillende gemeenschappen in de executieve. Sinds 2005 is de executieve in een gerechtelijke maalstroom terechtgekomen. Ik zal daar niet verder over uitweiden. Nu is de executieve in vereffening gegaan en opgedoekt.
De rol van de executieve is natuurlijk ruimer dan de rol die ze speelde in de erkenning van de moskeeën. Ze speelt als erkend representatief orgaan een belangrijke rol in de uitvoering van het decreet op de erediensten, onder meer als beroepsinstantie. Ik noem maar één element. Hoe moet het dan met de toepassing van dat decreet nu de executieve er niet meer is?
Men zegt dat ik meer contact moet hebben met de mensen op straat. Als er iemand is die veel buitenkomt, ben ik het. De collega's die in die sectoren actief zijn, weten dat. Ik verschijn overal in Vlaanderen. Een rustig weekend betekent vijf activiteiten, een druk weekend meer dan tien, meestal ligt het ertussenin. Niet alleen in mijn eigen gemeente of streek, maar in heel Vlaanderen.
Voor de erkenning van de moskeeën zijn we niet over één nacht ijs gegaan. We hebben adviezen ingewonnen van de lokale besturen waar de moskee gesitueerd is, waar men heel vertrouwd is met de werking. We hebben ook advies ingewonnen van het desbetreffende provinciebestuur. Ook de Staatsveiligheid heeft ons geadviseerd. Dat is geen gratuit advies. Het feit dat de Staatsveiligheid voor twee kandidaat-moskeeën geen advies heeft uitgebracht, een in Hasselt en een in Antwerpen, maakt dat de erkenningsprocedure vandaag nog altijd loopt.
Het verhaal dat de Moslimexecutieve vraagt en de minister draait, klopt niet. Ik kan het bewijzen en staven met feiten.
De opsplitsing tussen Turken en Marokkanen - ik hoop dat de mensen verstandig zijn - is niet aan de orde. Het is een federale aangelegenheid, maar men is hier in Vlaanderen. Men heeft misschien een stamboom in Turkije, Marokko of elders in de wereld, maar men is hier in Vlaanderen en men gaat met het gezin een toekomst opbouwen in deze Vlaamse regio.
Er is ook maar één islam. Ik heb het vaak gebruikt als voorbeeld: men zal zich misschien een beetje moeten spiegelen aan de protestanten. Er is geen enkel geloof meer gediversifieerd dan het protestantisme. Er zijn lutheranen, calvinisten, remonstranten, evangelische christenen enzovoort. Het protestantisme is een typische migratiekerk, vanuit Amerika en Afrika, terwijl de islam meer vanuit Noord-Afrika, Turkije en Pakistan komt. De protestanten slagen er altijd in om met één stem te spreken tegenover de overheid en hun eigen diversiteit intern te managen. Dat moet een voorbeeld zijn waar men zich aan spiegelt. Hoe men het dan organiseert, is de scheiding van kerk en staat. Dat is de keuze van de moslims in Vlaanderen en België.
De werking van de Moslimexecutieve is op de eerste plaats een federale aangelegenheid. Het gerecht moet nu zijn werk doen in het kader van de onderzoeken die aangekondigd zijn en de beschuldigingen die zijn uitgebracht.
Mijnheer Van Dijck, op dit ogenblik is er geen enkel dossier aanhangig in het kader van de beroepsinstantie. Dat probleem wordt dus niet gesteld. Dat is des te meer een reden om met oplossingen te komen. Het is nu aan de moslims om te tonen dat men intern tot gedragen akkoorden kan komen, zoals dat ook lukt bij andere godsdiensten zoals de protestanten, die dezelfde migratieachtergrond hebben als de moslims in Vlaanderen en België.
Mijnheer de minister, ik had eigenlijk nog een kleine bijkomende vraag. U wacht eigenlijk altijd op een prioriteitenlijst om over te gaan tot de verdere onderzoeken met het oog op de erkenning van de moskeeën. Die lijst krijgt u van de Moslimexecutieve. Ik vraag me af van wie u nu een prioriteitenlijst zult krijgen. Wie gaat de moskeeën nu aanbevelen?
Voorlopig zal er niets komen. Er moet een representatief orgaan zijn. Voor elke godsdienst is dat zo bepaald. Voor de katholieken zijn dat de bisschoppen, voor de protestanten is dat de protestantse kerk in België en zo heeft elk geloof een representatief orgaan.
Het is aan de erkende godsdienst om een eigen representatief orgaan te creëren. Men zegt altijd dat men de moslims een verkiezing heeft opgedrongen, maar men is daar zelf mee akkoord gegaan. Er is de scheiding tussen kerk en staat, dus het is hun eigen vrijheid om het representatief orgaan vorm te geven. Als men dat doet, moet men daar zelf ook achter staan. Als men vanuit de eigen kring de instanties onder vuur neemt, ondergraaft dat natuurlijk de positie naar de buitenwereld. Zolang er geen representatief orgaan is, kan er natuurlijk ook geen voorstel komen.
De gewestministers van Binnenlands Bestuur hebben een belangrijke verantwoordelijkheid voor de erkenning van de lokale geloofsgemeenschappen. In het kader van het Lambermontakkoord werd dat de bevoegdheid van de gewestregeringen, meer bepaald van de gewestministers van Binnenlandse Aangelegenheden. Voorlopig ligt dat dan ook stil, maar vandaag waren we niet direct bezig met nieuwe dossiers.
Het incident is gesloten.