Verslag plenaire vergadering
Verslag
Opheldering over de stand van zaken
De heer Verstrepen heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik stel me vragen over de geloofwaardigheid van dit huis. Ik vraag me af wat voor soort parlement we geworden zijn. Ik zal me verduidelijken.
Vorige week hebben we het verhaal Fientje Moerman gehad, die heel snel is binnengesluisd. De pers heeft zeer duidelijk bericht over hoe we nu worden omschreven. De pers maakt ons af. De burger begrijpt dat niet. Ik dacht dat ik alles al gezien had, mevrouw de voorzitter. Ik ben gedegouteerd. Ik vind dat u als voorzitter van dit huis, boven de fracties, de politiek en uw partij zou moeten staan. Het Vlaams Parlement heeft een voorbeeldfunctie. Dat zijn uw woorden. "Een beleid is des te geloofwaardiger naarmate het zelf het goede voorbeeld geeft." Ook dat zijn uw woorden. Waarom haal ik die aan? Mevrouw de voorzitter, ik stel vast dat u en uw partij dat voorbeeld niet stellen. Als een wet of een decreet moet worden aangepast wanneer de voorzitter een lokaal probleem heeft, stel ik me daar vragen bij. Het is toch niet omdat het regent in Lier, dat het hier moet druppelen?
Ik heb een verslag van een interkabinettenwerkgroep van 15 februari, u welbekend, over een voorontwerp van het OCMW-decreet. Het gaat over pogingen van u en uw partij om er een antidemocratisch voorstel door te willen rammen. Het gaat over de bedoeling van Open Vld in Lier om Patrick Tersago, u welbekend, die is overgestapt naar Lijst Dedecker. Er staat: "Bedoeling Open Vld: Marleen Vanderpoorten eist een oplossing en wil niet dat Tersago in 2012 OCMW-voorzitter zou worden."
Dan staat er ook het probleem Ninove, ook per toeval waar er twee schepenen van Open Vld naar Lijst Dedecker zijn overgestapt. Daar staat de naam van minister Keulen bij, maar dat kan ik u niet aanrekenen.
Ik heb begrepen dat het niet zou aanvaard zijn. Ik lees verder: "Het voorstel werd door alle andere partijen bekritiseerd en als juridisch onhaalbaar beschouwd." Dan staat er een zinnetje waar mijn haar van gaat rechtstaan: "Uiteindelijk werd deze tekstbepaling uit het voorontwerp gehaald, maar Open Vld zal alsnog een tekst voorleggen in het Vlaams Parlement of bij definitieve goedkeuring in de Vlaamse Regering, waarbij alsnog zou gezocht worden naar een oplossing om overlopende uitvoerende mandatarissen te sanctioneren."
Mevrouw de voorzitter, u doet hier aan beschadigingspolitiek. Uw naam staat hier duidelijk in. Dat zet de deur open naar nog meer macht voor de partijen en naar nog meer particratie. Er staan ook bedenkingen bij dit verslag, dat via een gunstige wind bij mij is terecht gekomen. Er staat namelijk: "Wat is uitdrukkelijk distantiëren?" Dat is het voorstel dat is verworpen, namelijk tegenstemmen tegen een voorstel van de eigen fractie. Dan hebben we het nog niet over mensen die naar een andere partij gaan. Als ik dit lees, mevrouw de voorzitter, zou ik me schamen over de kleinheid van de politiek, over partijdictatoriale pogingen om nieuwe politieke partijen, zoals Lijst Dedecker, uit te sluiten uit de achterkamer van de politiek en van de vriendjes.
Dit heet volgens mij, maar ik kan me vergissen, belangenvermenging. Alleen daarom al zal ik klacht indienen bij de Deontologische Commissie van dit huis. Het gaat hier om een principe. Daarom heb ik ook het woord gevraagd over het verzet tegen politieke partijen die sowieso de macht willen grijpen ten kosten van een verkozene. Nu gaat het om mensen van Lijst Dedecker. Het gaat over democratie, over het vrijwaren van het spreekrecht en de politieke keuze van het individu. Toen ik dit las, schaamde ik me als politicus. Dit te moeten lezen over een partij en de voorzitter van dit huis!
Ik weet niet welk punt u nu eigenlijk wilt maken. U kent teksten die ik zelf niet ken. U kunt dat nu geloven of niet, maar ik ken die teksten niet. Welk punt wilde u maken? Dat gewoon eventjes zeggen?
Als volksvertegenwoordiger wil ik dit aanbrengen in deze vergadering. Het gaat over de werking in dit parlement en u en uw partij staan zwart op wit in deze documenten vermeld. Ik kan me alleen maar richten tot u. Moet ik het dan naar de pers doorfaxen en daar een discussie uitlokken? Ik vind dat ik het hier in het parlement moet aankaarten met u.
Dat zou u zeker niet durven, iets naar de pers doorsturen. Maar goed, u hebt uw punt gemaakt. Ik stel voor dat we nu overgaan tot de orde van de dag.
Het incident is gesloten.