Verslag plenaire vergadering
Actuele vraag over de steun van de minister aan de actie van een aantal Vlaams-Brabantse burgemeesters voor de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde
Verslag
Splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde
De voorzitter : Aan de orde zijn de samengevoegde actuele vragen van de heren Van Eyken en Van Hauthem tot de heer Paul Van Grembergen, Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden, Cultuur, Jeugd en Ambtenarenzaken, over de steun van de minister aan de actie van een aantal Vlaams-Brabantse burgemeesters voor de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.
Het probleem van de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is een oud zeer. In de commissie verklaarde de minister dat hij de actie van de Vlaams-Brabantse burgemeesters ter splitsing van dit kiesarrondissement en de door het Vlaams Parlement goedgekeurde resolutie steunt.
De heren Vermeiren en Platteau hebben bij de stemming over deze resolutie duidelijk gesteld dat zij de verkiezingen niet wensen te boycotten. Dit is een correcte houding. In een rechtsstaat moet men zich immers aan de bestaande regels houden.
Het verwondert me dat de minister ook brieven stuurt naar de Vlaamse burgemeesters met de vraag om de actie van de Vlaams-Brabantse burgemeesters te steunen en een gelijkaardige motie goed te keuren.
De minister gaat echter nog een stap verder. Vorig week meldde hij dat hij geen enkele maatregel tegen de schepenen van de weerbarstige gemeenten zal nemen en dat hij hoopt dat de federale minister van Binnenlandse Zaken niet zal optreden tegen de burgemeesters die zich schuldig maken aan burgerlijke ongehoorzaamheid. Op welke wettelijke basis zal u de actie van de burgemeesters toestaan?
Ten slotte wil ik er toch ook op wijzen dat Spirit de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde in de federale Kamer niet heeft goedgekeurd.
De minister is een sympathiek man. Hij schrijft brieven naar de gemeentebesturen met de vraag om de motie die uitgaat van de conferentie van de burgemeesters van het arrondissement Halle-Vilvoorde te agenderen en goed te keuren. Verder heeft hij laten weten dat hij geen tuchtmaatregelen wenst te nemen tegen de schepenen die de praktische organisatie van de Europese verkiezingen zullen boycotten als de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde niet vooraf gerealiseerd werd.
Uitgerekend een burgemeester die al jaren allerlei decreten boycot en naast zich neerlegt, vraagt de minister nu om op te treden. Dat is grappig, doorzichtig en in feite een pure schande. Indien de minister de wet echt had toegepast, had hij al lang een aantal schepenen van de gemeente van de heer Van Eyken moeten schorsen of afzetten. Dat is ook nooit gebeurd.
De acties van minister Van Grembergen zijn misschien wel sympathiek, maar brengen zij de splitsing van kiesarrondissement dichterbij? Op 10 december 2003 keurden we hier, bijna unaniem, een resolutie goed waarin de Vlaamse regering gevraagd werd om het regeerakkoord uit te voeren en er dus voor te zorgen dat de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en het gerechtelijk arrondissement Brussel gesplitst worden voor de volgende Europese verkiezingen.
Het federale parlement heeft intussen de wetgeving met betrekking tot de verkiezingen van het Europees parlement goedgekeurd. Alle amendementen die voorzagen in een splitsing van de bewuste kieskring, werden er weggestemd. In de Senaatscommissie is net hetzelfde gebeurd. Bovendien is het verzoekschrift van de conferentie van burgemeesters door de meerderheidspartijen in de Senaat verworpen.
Voor de Europese verkiezingen komt er dus geen splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Minister Van Grembergen kan de burgemeesters die deel uitmaken van de conferentie en die hun nek uitsteken weliswaar wel moreel steunen maar wat kan hij concreet doen om een splitsing te bewerkstelligen? Gisteren verklaarde de federale minister van Binnenlandse Zaken Dewael immers dat de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde na de verkiezingen zal besproken worden in het Forum. Deze uitspraak staat in schril contrast met hetgeen in de resolutie van 10 december gevraagd wordt.
Welke mogelijkheden ziet de minister nog om de splitsing effectief te bewerkstelligen voor de Europese verkiezingen?
Laten we geen misverstanden creëren. Ik heb nooit verklaard dat de splitsing van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde vóór juni 2004 gerealiseerd zou worden. Integendeel : ik heb altijd gezegd dat het een van de eerste punten op de agenda van het Forum en bij de Vlaamse regeringsvorming zou zijn. In die zin zal de zaak ook repercussies hebben op de houding die we zullen aannemen ten aanzien van de federale regering.
Ik handel binnen het goedgekeurde Vlaamse regeerakkoord en binnen de door alle partijen goedgekeurde resolutie. Als ik de gemeenten vraag een resolutie in dezelfde zin goed te keuren, probeer ik alleen maar het politiek-maatschappelijke draagvlak zo groot te maken dat de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde een gegeven wordt dat absoluut in 2004 moet gerealiseerd worden. Ik neem mede verantwoordelijkheid op voor deze politieke actie; zij is niet in tegenstrijd met de gemaakte afspraken.
Ik hoop dat deze actie het noodzakelijke overleg tussen de federale regering en de betrokken gemeenten stimuleert, zodat reeds vóór de verkiezingen een aantal afspraken gemaakt kunnen worden opdat de verkiezingen op een optimale manier zouden kunnen verlopen. Maar als sommige gemeentebesturen beslissingen nemen die ik zou kunnen bestraffen, zal ik dat niet doen. Sommigen zullen dat wellicht politieke insubordinatie noemen, maar volgens mij is het dat niet. Het gaat om een Vlaamse eis die parlementair gedragen wordt en die door het Arbitragehof wordt gesteund. (Applaus bij VLD en bij VU&ID)
Het antwoord van de minister ontgoochelt me. Als minister van deze regering moet de heer Van Grembergen de belangrijke resolutie van het Vlaams Parlement uitvoeren, of op zijn minst proberen uit te voeren. Deze resolutie vraagt heel duidelijke een splitsing vóór de Europese verkiezingen.
De brieven aan de gemeentebesturen en het reeds bij voorbaat niet bestraffen van de schepenen die een boycot overwegen, is alleen maar een verkiezingsstunt.
Blijkbaar heeft de minister nog geen contact gehad met de federale minister van Binnenlandse Zaken. Een algemene boycot van de Europese verkiezingen zou de Franstaligen heel erg doen denken aan de situatie bij de taaltellingen van 1960, toen 300 Vlaamse burgemeesters ook een boycot organiseerden.
Als de minister een boycot toelaat of zelfs stimuleert, zullen de Franstaligen heel goed begrijpen wat op het spel staat.
Het incident is gesloten.