Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden, Internationale Samenwerking en Toerisme Vergadering van 06/06/2006
Vraag om uitleg van de heer Bart De Wever tot de heer Geert Bourgeois, Vlaams minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme, over de promotie van het cruisetoerisme
De voorzitter: De heer De Wever heeft het woord.
De heer Bart De Wever: Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, in een artikel in De Tijd van 5 april 2006 wordt melding gemaakt van het feit dat het cruisetoerisme in Antwerpen opnieuw in de lift zit. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet wist dat het in een dip zat en het was dan ook een verrassing te horen dat het opnieuw in de lift zit. Ik heb me daarom wat beter gedocumenteerd. Het aantal zeecruises is dramatisch teruggelopen. De toename van het cruisetoerisme in Antwerpen is te verklaren door een stijging van het aantal riviercruises dat de stad Antwerpen aandoet. Steeds meer toeristen, ook Amerikanen, kiezen ervoor om op een kleiner schip Europa te verkennen. In 2004 legden 189 riviercruises in Antwerpen aan en dit zou tot 304 kunnen oplopen dit jaar, goed voor 665 ligdagen en 37.353 passagiers.
Dat neemt echter niet weg dat het succes dat Antwerpen aan het boeken was als haven voor zeecruises niet terug op gang komt. Sinds de aanslagen van 11 september is die terugval een feit en is er geen heropleving. In 2001 vonden nog 41 zeecruises de weg naar Antwerpen, in 2005 waren het er amper 6. De zeecruisetoerist is geen verblijfstoerist, maar geeft per dag wel gemiddeld 100 euro uit. Het is dan ook erg belangrijk die te kunnen aantrekken. Ook al doet Antwerpen heel wat inspanningen om cruiseschepen aan te trekken, blijkbaar zijn er nog grote problemen. Ook de concurrentie met andere Vlaamse en Europese havens is bikkelhard.
Mijnheer de minister, wat zijn precies die concurrentieproblemen tussen de Vlaamse havens van Antwerpen, Zeebrugge en Oostende en welke oplossing stelt u voor? Wat zijn de voornaamste problemen in de concurrentie met andere Europese havens en welke acties moeten hiervoor worden ondernomen? Wat zijn precies de problemen met het cruisetoerisme? Hebt u daarover nagedacht en wilt u op dat vlak initiatieven nemen? Heeft Toerisme Vlaanderen al initiatieven uitgewerkt om het cruisetoerisme in Vlaanderen opnieuw aantrekkelijk te maken? Zo ja, welke? Zo neen, wanneer mogen we dergelijke initiatieven verwachten?
De voorzitter: De heer Sintobin heeft het woord.
De heer Stefaan Sintobin: Mijnheer de voorzitter, de terugval van het cruisetoerisme in Antwerpen heeft misschien te maken met de stijging van dat toerisme in Zeebrugge. Blijkbaar zit het daar wel in de lift. Ik onderschrijf de vragen, zeker met betrekking tot de promotie van het cruisetoerisme. Uit cijfers blijkt dat die passagiers?big spenders´ zijn. Het is dan ook erg belangrijk om hen blijvend naar Vlaanderen te lokken.
Bestaat de mogelijkheid om de havens, zoals Zeebrugge, te ondersteunen? Ik betreur nog steeds dat het in het kader van het Kustactieplan ingediende project van de haven van Zeebrugge vorig jaar niet werd aanvaard. Ik meen te weten dat hetzelfde project, maar dan herwerkt, opnieuw werd ingediend. Mijnheer de minister, kunt u opheldering verschaffen over de vraag of dit project opnieuw werd ingediend?
Op internet las ik dat de havens in het verleden, onder minister Landuyt, onder begeleiding van Export Vlaanderen deelnamen aan internationale cruisetoerismebeurzen. Gebeurt dit nu nog? Hoe gaat dit in zijn werk?
De voorzitter: De heer Verstreken heeft het woord.
De heer Johan Verstreken: Ik sluit me aan bij de vraag van de heer De Wever. Ik ben van oordeel dat een stijging van het cruisetoerisme en het toerisme met riviercruiseschepen mogelijk moet zijn. De vraag is echter of daartoe initiatieven worden genomen en op welke manier er contacten worden gelegd met diverse touroperators, cruiseschepen en riviercruiseschepen. Schepen die bijvoorbeeld van de Moezel komen, kunnen ook de kuststeden en Antwerpen aandoen.
Er moet ook een mogelijkheid tot samenwerking zijn in plaats van onderlinge concurrentie tussen de verschillende aanlegplaatsen in Vlaanderen. Het moet mogelijk zijn dat een cruiseschip een dag Antwerpen aandoet en dan doorvaart naar Zeebrugge of Oostende. Als je een bestemming in de Middellandse Zee aandoet, gebeurt dat ook. Sommige schepen kunnen richting Antwerpen en Brussel varen, andere kunnen eventueel Gent en Brugge combineren.
Mijnheer de minister, ik weet niet welk budget daaraan gespendeerd wordt. Ik weet ook niet of u daar een zicht op hebt. We moeten deze vorm van toerisme onderzoeken en blijven ondersteunen maar tezelfdertijd moeten we een en ander ook wat relativeren. We zitten immers aan de Noordzee en de mensen zijn veeleer geneigd om een cruise te maken naar een tropisch eiland dan bij windkracht 7, 8 of meer de Noordzee te bevaren. Meestal zijn die cruises ook alleen maar mogelijk in de zomerperiode.
De voorzitter: Mevrouw Smet heeft het woord.
Mevrouw Miet Smet: Mijnheer de voorzitter, uit de vraag van de heer De Wever leid ik af dat het totaal aantal cruises niet is verminderd maar zich heeft verplaatst. Is dit een juiste interpretatie, mijnheer de minister? Zo ja, dan kan ik als niet-inwoner van Zeebrugge, Oostende of Antwerpen alleen zeggen dat de pot in Vlaanderen even groot is gebleven maar zich heeft verplaatst van de ene haven naar de andere. Zoals de heer Verstreken al zei, is een samenwerking tussen de havens zinvol wanneer die er niet toe leidt dat de havens die op dit ogenblik geen succes hebben de vliegen van een andere afvangen. De samenwerking tussen de havens heeft tot nu toe niet veel resultaat opgeleverd. Of het nu gaat over cruises of iets anders, de havens in België zijn geen voorbeeld van een schitterende samenwerking.
Is het totaal aantal cruises stabiel gebleven en is er alleen een verplaatsing geweest, of is het aantal verminderd als gevolg van de terroristische aanslagen in Amerika? Is de bedoeling van de samenwerking opnieuw een verplaatsing naar Antwerpen te realiseren of de totale pot te vergroten?
De voorzitter: Minister Bourgeois heeft het woord.
Minister Geert Bourgeois: Mijnheer de voorzitter, geachte leden, ik deel de bezorgdheid van de heer De Wever over het cruisetoerisme in Vlaanderen. Eind april heb ik een overlegvergadering op mijn kabinet gehad met de verschillende havendiensten en de toeristische diensten van Antwerpen, Zeebrugge, Brugge en Oostende. Het is onze bevinding dat de Vlaamse havens niet zozeer concurrentieel zijn ten opzicht van elkaar - hoewel ze dat natuurlijk altijd een beetje zijn - maar veeleer aanvullend, precies omdat ze een ander soort schepen en een ander publiek beogen en ontvangen.
Brugge en Oostende liggen rechtstreeks aan zee. Zeebrugge is heel geschikt voor grote schepen, maar het zijn vooral toeristen die een korte tijd komen, en meestal alleen Brugge zelf bezoeken. Oostende is alleen maar in staat kleinere schepen te ontvangen. Deze schepen kunnen aanmeren vlak bij het centrum van de stad. Vandaar kunnen de toeristen gemakkelijk ook een bezoek brengen aan Brugge of een andere Vlaamse kunststad. Antwerpen is ideaal voor grote cruiseschepen die meer tijd hebben. Alleen al het binnenvaren van de haven kost 5 uur en hetzelfde geldt voor het? wegvaren. Dat is een totaal andere vorm van toerisme met luxetoeristen. Het zijn big spenders die grote bedragen spenderen tot 100 euro per dag. In het campingtoerisme is men al tevreden als er een kleine 30 euro per nacht wordt gespendeerd. In Antwerpen hebben deze schepen dan weer het voordeel dat ze bij wijze van spreken aanmeren in het centrum van een van onze mooiste kunststeden, op nauwelijks 300 meter van de Grote Markt. Antwerpen is bovendien een uitvalshoek voor Brussel en Gent.
Tussen de West-Vlaamse havens rijst een probleem van beloodsing. De loodsen die de cruiseschepen de havens moeten binnenloodsen, hebben bij gebrek aan opleiding en ervaring niet altijd voldoende kennis voor de begeleiding van dergelijke schepen. Dat leidt er bijvoorbeeld toe dat, bij slechte weersomstandigheden, sommige loodsen de gezagvoerders van een cruiseschip overtuigen om te kiezen voor een alternatieve haven en zo bijvoorbeeld een schip van Oostende naar Zeebrugge sturen. Deze loodsen houden dus niet altijd rekening met de inspanningen die het havenbedrijf heeft gedaan om een welbepaald cruiseschip binnen te halen.
De Antwerpse problematiek met betrekking tot de beloodsing is van een andere orde. Daar wordt, zoals u weet, een beurtrol toegepast tussen de Nederlandse en de Vlaamse loodsen, wat niet altijd bevorderlijk is voor de ontwikkeling van het cruisetoerisme naar Antwerpen. Ik zal de problematiek van de beloodsing aankaarten bij minister Peeters, hij is daarvoor bevoegd. Ik hoop dat we, in overleg met de sector en minister Peeters, kunnen zoeken naar gepaste maatregelen. Zo moeten loodsen ervan worden overtuigd dat ze een belangrijke schakel vormen in de verdere ontwikkeling van het Vlaamse cruisetoerisme.
De twee volgende vragen van de heer De Wever beantwoord ik samen. De problemen die het cruisetoerisme in Vlaanderen bemoeilijken, zijn immers ook de concurrentieproblemen waarmee onze Vlaamse havens kampen ten aanzien van andere West-Europese cruisehavens. Dat is een heel belangrijk onderwerp. Het belangrijkste probleem vormt de grenscontrole door de federale scheepvaartpolitie. De implementatie van de Europese verordening inzake de zogenaamde International Ship and Port Facility Security Code of ISPS-code, vormt hierbij een belangrijke factor. In deze ISPS-code werd een bijzondere regeling opgenomen voor de passagierscruiseschepen.
De procedure valt als volgt te omschrijven. De scheepsagent bezorgt, voor de aankomst van het schip, de passagiers- en bemanningslijst aan de controlerende overheid. Bij aankomst van het schip in de haven vindt aan boord een grenscontrole plaats. Daarbij wordt een effectieve controle uitgevoerd op de door de Purser´s Office uitgereikte paspoorten. Dat gebeurt in afwezigheid van de passagiers en de bemanningsleden. De betrokkenen kunnen zich echter aan wal en aan boord begeven met een zogenaamde?scheepspas´, een soort elektronische toegangskaart die de passagier of het bemanningslid bij zich draagt. Hierdoor kunnen identiteitsbewijzen veilig aan boord worden bewaard en kunnen ze bij het aan wal gaan niet verloren raken. Daar cruiseschepen snel en frequent vele havens aandoen, is dit de meest efficiënte wijze van werken. Ze wordt toegepast in zowat alle Europese havens. Deze maatregel werd door de rederijen ingevoerd om paspoortverlies tijdens de landbezoeken te vermijden, maar natuurlijk ook om tijd te winnen. In sommige landen is het immers zeer moeilijk en zelfs onmogelijk om een nieuw paspoort te verkrijgen in geval van verlies. Bovendien dient de boarding card ook als registratie- en controlemiddel voor de rederijen. Dankzij die registratie kan de rederij met 100 percent zekerheid weten dat alle passagiers na een landbezoek terug aan boord zijn.
Een algemeen aanvaard en internationaal toegepast principe is dat er bij aankomst in de havens door de scheepvaartpolitie een controle wordt gedaan van de passagiers- en bemanningslijsten. In de meeste gevallen worden die lijsten op voorhand bezorgd aan die diensten. Ik wil daarbij nog vermelden dat het aantal passagiers aan boord van de schepen varieert van een 250-tal tot een 2000-tal. De verhouding bemanning/passagiers varieert eveneens en situeert zich tussen 1 op 2 passagiers en 1 op 4 passagiers.
Nu is het probleem dat de Belgische overheid een verscherpt, individueel protocol hanteert. Bij aankomst in een Vlaamse haven wordt de controle uitgevoerd op de cruiseterminal. Iedere passagier en bemanningslid dient zijn paspoort op te halen bij de Purser´s Office en mee aan land te nemen. Dit zorgt aan boord natuurlijk voor de nodige logistieke en veiligheidsproblemen. In België gebeurt het ook regelmatig dat de grenscontrole door de scheepvaartpolitie bijzonder?grondig´ wordt uitgevoerd en dat wordt gevraagd dat alle passagiers zich persoonlijk met hun paspoort zouden komen melden. Daar de meeste schepen?s nachts varen en tegen de vroege ochtend in de havens aanmeren, moeten passagiers worden gewekt. Dit strookt niet met het beleid aan boord van de schepen, zorgt voor overlast bij passagiers en bemanning en zorgt voor vertragingen in de dagprogramma´s.
Bovendien komt dit zeer slecht over bij de rederijen. De passagiers worden immers reeds op verschillende momenten gecontroleerd. Zo vliegen ze meestal naar een cruiseschip en moeten ze vooraf inchecken op de luchthaven. Bij aankomst in de luchthaven worden ze in de VS bijvoorbeeld opnieuw gecontroleerd. Wanneer ze aan boord van het schip gaan, volgt er een nieuwe controle. Telkens ze van boord gaan, is er ook een controle. Doorgaans wordt ervoor gezorgd dat dit vlot gebeurt. Uiteraard vindt er op een andere manier dan nog een steekproefsgewijze controle plaats.
Enkele jaren geleden vond er een incident plaats aan boord van een schip van Norwegian Cruise Lines. Deze rederij weigert om nog aanlopen te organiseren in een Vlaamse haven. De gevolgen van dergelijke incidenten laten zich niet enkel voelen bij deze ene rederij. De sector wordt immers gekenmerkt door een grote conglomeraatvorming, met conglomeraten als Carnival Corporation, Royal Caribbean Ltd., Star Cruises enzovoort. Dergelijke elementen zijn voor de rederij mee bepalend bij de keuze van de aanloophaven. Dat is een keuze die al zeer sterk onderhevig is aan de concurrentie van de omliggende havens in Noord-Frankrijk, Zuid-Engeland en Nederland. De soms verregaande controles hebben tot gevolg dat bepaalde rederijen de Vlaamse havens uit hun programma´s schrappen of ze er niet meer in opnemen.
Met betrekking tot de grenscontroles heeft mijn kabinetschef op 8 mei contact opgenomen met de kabinetschef van de federale minister van Binnenlandse Zaken om te komen tot een grenscontrole die vergelijkbaar is met die in andere Europese cruisehavens.
Dit is heel belangrijk, want als een rederij eenmaal heeft besloten om niet meer naar Vlaanderen te komen, dan is het zeer moeilijk tot onmogelijk om haar van het tegendeel te overtuigen. Door de conglomeraatvorming en de centralisatie van de beslissingnemers heeft dit gevolgen voor andere rederijen. Ik pleit met andere woorden voor een uniforme modus operandi in alle Vlaamse havens, die gebaseerd is op een klantvriendelijke methodiek, zodat rederijen, passagiers en bemanning zich welkom voelen in Vlaanderen.
Uiteraard - maar dat geldt dan voor alle Europese havens - kunnen deze regels afwijken wanneer er, in het kader van de ISPS-veiligheidscode, strengere controles noodzakelijk zijn. Het is evident dat controle te allen tijde mogelijk moet zijn. Controle kan nodig zijn indien een of ander bericht is binnengelopen. Bovendien kunnen steekproeven worden aangewend om na te gaan of een rederij haar werk naar behoren uitvoert. Voor een commercieel bedrijf is dit natuurlijk contraproductief. Een controle houdt al snel in dat 2.000 passagiers en 1.000 bemanningsleden allemaal hun paspoort moeten tonen. Dit leidt tot tijdverlies. Al deze mensen moeten vroeg worden gewekt en dergelijke. De rederijen hebben een systeem uitgewerkt dat in principe overal werkt en dat elders wordt aanvaard.
Ik wil tevens opmerken dat de havenbedrijven van Antwerpen en Zeebrugge zich niet echt op het cruisetoerisme richten. De promotie voor de havens wordt niet door de havenbedrijven, maar door de toeristische diensten gevoerd. Op de websites van de havenbedrijven is geen informatie over cruises en over toeristische opportuniteiten terug te vinden. Bij andere Europese havenbedrijven is dit wel het geval. Ik zal dit met de havenautoriteiten van Zeebrugge en Antwerpen bespreken. De markt van het cruisetoerisme is klein, maar ze groeit gestaag. Omwille van de relatief hoge bestedingen van de passagiers vormt deze markt een interessante niche.
Sedert een aantal jaren promoot Toerisme Vlaanderen het cruisetoerisme. Dit gebeurt vooral vanuit New York. In maart 2006 heeft de directeur van het kantoor te New York aan de Sea Trade, een vakbeurs voor cruisetoerisme in Miami, deelgenomen. De toeristische dienst van de stad Antwerpen heeft eveneens een vertegenwoordiging naar deze beurs gestuurd. Artikels over cruise packages zijn in de loop van het jaar verschenen in tijdschriften en nieuwsbrieven als Travel Agent Magazine, Tauck River Cruising in Europe e-Newsletter, Viking River Cruises e-Newsletter en International Travel News. Naast het verstrekken van informatie over mogelijke programma´s in Vlaanderen aan de reisindustrie, voorziet de website www.visitflanders.com in een apart segment over riviercruises met programma´s van touroperators. Toerisme Vlaanderen moet, in samenwerking met de lokale partners in Antwerpen, Brugge-Zeebrugge en Oostende, de inspanningen opdrijven om deze markt en zijn deelsegmenten, met name de oceaancruises, de riviercruises en de chartervaart, verder te penetreren. Antwerpen zou op zijn minst weer het niveau van 30 tot 40 schepen per jaar moeten behalen. Oostende zou jaarlijks weer 30 schepen moeten kunnen opvangen. Bovendien biedt het Vlaamse cruisetoerisme mogelijkheden voor de Spaanse, de Italiaanse en de Duitse markt. Vooral in Italië werken veel touroperatoren met riviercruises. Zij programmeren al riviercruises in Vlaanderen. Vlaanderen en de Vlaamse havensteden zouden dan meer van de hoge bestedingen van de cruisetoeristen kunnen profiteren.
Ik zal het cruisetoerisme in elk geval als een beleidslijn in mijn beleidsbrief Toerisme 2007 opnemen. Mits het invullen en het remediëren van een aantal randvoorwaarden, zoals de grenscontroles en de beloodsing, moet het mogelijk zijn opnieuw meer cruises naar de Vlaamse havens te halen. In het kader van de lopende voorbereidingen van het Kunststeden-Actieplan hebben de betrokken steden specifieke aandacht gevraagd voor de door het cruisetoerisme geboden kansen. Het zal de kunst zijn om Vlaanderen als een ruimere bestemming te promoten en om vanuit de aanleghavens interessante trips en uitstappen in Vlaanderen aan te bieden.
De heer Sintobin heeft daarnet nog een bijkomende vraag gesteld. Vorig jaar hebben de Maatschappij van de Brugse Zeevaartinrichtingen en het stadsbestuur van Brugge in het kader van het derde Kustactieplan samen een project voor de realisatie van een cruise terminal ingediend. Dit project is door de jury niet geselecteerd. Het is nu in sterk gewijzigde vorm opnieuw ingediend. Het onderzoek is lopende. Mijn diensten behandelen de aanvragen als dusdanig echter niet. Toerisme Vlaanderen onderzoekt slechts de ontvankelijkheid van de projecten. Vervolgens selecteert een jury de beste projecten op basis van de vooropgestelde criteria.
Ik had een specifiek antwoord op de vragen van de heer De Wever over Antwerpen voorbereid. Ik heb dit antwoord enigszins naar de brede problematiek opengetrokken. Ik zal de cijfers in verband met het cruisetoerisme in Zeebrugge en in Oostende laten opzoeken en aan de leden van deze commissie laten bezorgen.
De voorzitter: De heer De Wever heeft het woord.
De heer Bart De Wever: Bepaalde leden van de commissie hebben een zekere scepsis ten aanzien van Antwerpen geventileerd. Ik wil er evenwel op wijzen dat het aantal riviercruises in Antwerpen exponentieel stijgt. Het is ook niet de bedoeling anderen vliegen af te vangen.
Iemand heeft daarnet gesuggereerd dat het om een verschuiving gaat. De toeristen die vroeger zeecruises boekten, zouden nu voor riviercruises kiezen. Hoewel ik daar mijn twijfels bij heb, is het uiteraard mogelijk dat daarin een gedeelte van het antwoord op de vraag naar de dramatische terugval te vinden is. Eerlijk gezegd, geloof ik dit echter niet.
Mijnheer de minister, ik ben blij dat u maatregelen wilt nemen om meer zeecruises aan te trekken. Ik sta sceptisch tegenover alles wat met het federale niveau te maken heeft. Ik sta in bijzonder sceptisch tegenover de douanediensten en de grenscontroles. In de haven van Antwerpen horen we hier enkel negatieve verhalen over. Ik hoop dat u dit zult opvolgen en dat uw contacten tot enig resultaat zullen leiden.
De voorzitter: Mevrouw Smet heeft het woord.
Mevrouw Miet Smet: Mijnheer de minister, ik ben geen specialist, maar ik dacht dat de cruises die Oostende en Zeebrugge aandoen ook zeecruises zijn. Is dit niet juist?
Minister Geert Bourgeois: Die steden worden inderdaad ook door zeecruises aangedaan. De ferry´s leggen daar trouwens ook aan. De kustvaartroutes zijn evenwel van een heel andere aard.
Ik ben het eens met de heer De Wever. Het feit dat er op een plaats een toename en op een andere plaats een terugval is, houdt niet noodzakelijk een verschuiving in. Er kan natuurlijk een zekere overlapping zijn. Ik meen evenwel niet dat het hier in grote mate om een overlapping gaat. De Sea Star vaart langs de kustlijn. De cruiseschepen die naar Antwerpen varen, zijn over het algemeen veel groter. De vraag om uitleg van de heer De Wever betreft vooral de grote cruiseschepen. De havens van Antwerpen en Oostende worden ook voor kustvaart en voor kleine riviercruises gebruikt.
Mevrouw Miet Smet: Mijnheer de minister, ik heb aandachtig geluisterd naar uw antwoord. U zegt dat het 5 uur duurt vooraleer een schip binnen geraakt en nog eens 5 uur voor het weer buiten geraakt. We zouden die tijd moeten kunnen verkorten. Voor een gewone toerist is die tijd niet nodig.
Minister Geert Bourgeois: De cruiseschepen die tochten maken van 3 weken bieden de toeristen dag- en avondvullende programma´s aan. Ik kan me echter voorstellen dat toeristen die ´s morgens in Antwerpen aankomen, het liefst aan wal gaan zonder eerst een paar uur controleformaliteiten te moeten ondergaan. Ze hebben vooraf op het schip een elektronische pas gekregen. Een bijkomende controle is dan van het goede te veel en werkt contraproductief.
De voorzitter: Het incident is gesloten.