Verslag plenaire vergadering
Verslag
Ik heb goed nieuws en slecht nieuws voor u. Het goede nieuws is dat ik hier alleen zit, het slechte dat het niet voor lang is. Deze middag keren mijn fractiegenoten namelijk terug uit de publieke tribune, waar zij hebben plaatsgenomen uit protest. Hun eerste motief is praktisch van aard : als vanouds had de administratie een regeling uitgewerkt voor de plaat-sing van de fracties in het vernieuwde parlement. Niet minder dan vijf rationele voorstellen werden evenwel terzijde geschoven door de politieke meerderheid. Men wilde immers koste wat het koste mijn fractie in de extreemrechtse hoek dringen. Dat dat is gelukt, zal wellicht sommigen verheugen.
Maar er is meer : men wilde ook een symbolische buffer aanbrengen tussen de oppositiepartijen CVP en Vlaams Blok, die in het voorstel van de administratie samen centraal zouden zitten. Hopelijk zal de nieuwe positie van de Volksunie de samenwerking binnen de oppositie in de toekomst niet in de weg staan. Voorts protesteren wij ook tegen de letterlijke marginalisering van de derde grootste Vlaamse partij, die tevens de derde fractie is in het Vlaams Parlement. Deze pijnlijke visualisering van het cordon sanitaire is een verkrachting van de democratie.
Thans vervoeg ik mijn collega's in de publiek tribune, alwaar wij - vergeet dat niet - 600.000 kiezers vertegenwoordigen.
Ik dring aan op het bewaren van de nodige sereniteit in de tribune. Elk parlementslid heeft een plaats in dit halfrond en kan er het woord voeren.
De toewijzing van de plaats is een praktische aangelegenheid. De subjectieve beoordeling daarvan laat ik voor rekening van de groep.