Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aan de orde is de actuele vraag van de heer Van Rompuy tot de heer Dewael, minister-president van de Vlaamse regering, over uitspraken van de minister-president met betrekking tot een eventueel stembusakkoord voor de Vlaamse verkiezingen van 2004.
Uit de uitspraken van minister-president Dewael in het televisieprogramma Villa Politica en zijn uitlatingen in interviews met verschillende kranten, leid ik af dat hij een gelukkig man is. Ook de dames in zijn regering mogen tevreden zijn : de minister-president is van plan nog tot 2009 met hen te regeren. Hij heeft zijn geloof in het paars-groene project nogmaals uitgesproken, ondanks de uitspraken van minister Vogels dat deze coalitie een giftige cocktail vormt. Hij gaat zelfs nog verder : hij maakt zich sterk om met een stembusakkoord naar de volgende verkiezingen te gaan.
Dit stembusakkoord zou een samenwerkingsakkoord worden tussen de huidige meerderheidspartijen. Paars-groen zou zo aan de macht kunnen blijven. Het Nederlandse voorbeeld heeft ons nochtans geleerd dat dit model alleen werkt in tijden van hoogconjunctuur, wanneer geld kan worden uitgedeeld. Lees het boek 'Acht jaar puin ruimen' van Pim Fortuyn er maar eens op na, er zijn heel wat parallellen te trekken.
Deze regering kan intussen nog geen enkel beleidsresultaat voorleggen. Er zijn amper 1.000 sociale woningen gerealiseerd. De werkzaamheidsgraad van de Vlaming is vorig jaar nog met 0,5 percent afgenomen.
CD&V, nog steeds de grootste partij in het Vlaams Parlement, wordt op deze manier nog voor zeven jaar naar de oppositiebanken verwezen, wat de verkiezingsuitslag ook zal zijn. Bert Anciaux is natuurlijk tevreden : dit stembusakkoord komt neer op een levensverzekering voor Spirit.
Kan de minister-president bevestigen dat er een stembusakkoord in de maak is?
Om na te gaan welke houdingen een partij kan aannemen met het oog op nakende verkiezingen, volstaat het te kijken naar de geschiedenis van CD&V. Alles blijkt mogelijk te zijn : van een onafhankelijke houding over een stembusakkoord tot het hanteren van inbraakformules. CD&V heeft mij hier dus geen lessen in te lezen.
Ik heb het woord stembusakkoord trouwens nooit in de mond genomen. Wel heb ik de huidige regeringsformule verdedigd, wat ik ook mijn taak acht. Ik deed dat in antwoord op de vraag naar een verklaring voor de Nederlandse verkiezingsuitslag. Ik ben ervan overtuigd dat het gebrek aan verdediging van de huidige coalitie een van de verklaringen is voor het succes van een bepaalde partij.
Er is dus nog geen sprake van een stembusakkoord. Ik geloof wel in het huidige project en dat zal ik de bevolking ook duidelijk maken, zodat zij weet wat ze te verwachten heeft. Ik ben daarin trouwens geen uitzondering. Politici uit verschillende hoeken verdedigen dit project samen met mij.
Ik wil erop wijzen dat de kiezer het laatste woord zal hebben. Zijn houding zal steeds doorslaggevend zijn, zoals het in een democratie past. Door mijn houding zullen de oppositiepartijen wel worden gedwongen kleur te bekennen. Zij zullen zich niet langer kunnen beperken tot het spuien van kritiek, maar waardige alternatieven moeten aanbieden.
De media hebben de minister-president weer verkeerd begrepen. Zijn woorden zijn nochtans duidelijk. Ik ben wel blij dat hij zo duidelijk zijn geloof in dit paars-groene project uitspreekt. De VLD-kiezers die in 1999 voor deze partij hebben gestemd omdat zij tegen de langdurige samenwerking van de CVP met de socialisten waren, zullen minder graag horen dat de minister-president verder zal gaan met Spirit, sp·a en Agalev.
Dat is een verregaande vorm van zelfingenomenheid met zo'n pover bilan. Nu het de bevolking stilaan duidelijk wordt dat paarsgroen geen beleid voert in een aantal cruciale sectoren, zullen wij voor een alternatief zorgen. Met dit cordon sanitaire rond de grootste democratische partij in Vlaanderen, verraadt u zichzelf. (Applaus bij CD&V en het VB)
CD&V zal duidelijk moeten stellen met wie ze haar alternatief denkt te realiseren.
Het is mijn recht en mijn plicht om deze coalitie te verdedigen en ze voort te zetten, als de kiezer ons de kans geeft. Ten slotte is er bij een stembusakkoord sprake van een gezamenlijk programma. Dat is niet onze ambitie : daarvoor is kleurrijk Vlaanderen te rijk. (Applaus bij de VLD en bij AGALEV)
Het incident is gesloten.