Verslag vergadering Commissie voor Mobiliteit en Openbare Werken
Vraag om uitleg over de hervorming van de autokeuring
Verslag
Mevrouw Moors heeft het woord.
Minister, sinds de coronacrisis ligt de autokeuringssector geregeld onder vuur, door onder meer lange wachttijden, problemen met afspraken, gebrek aan klantvriendelijkheid en zelfs meldingen van mogelijke wanpraktijken.
U bestelde een financiële audit en benchmark om de situatie te doorgronden. In afwachting van de resultaten voerde u ook al enkele aanpassingen door om de werking van de keuringscentra te verbeteren. Zo krijgt iemand wiens auto afgekeurd wordt voor kleine inbreuken die geen gevaar voor het verkeer met zich meebrengen, voortaan tot aan de volgende periodieke keuring om de mankementen te laten herstellen.
Momenteel zijn er 43 erkende keuringsstations in Vlaanderen, allemaal in handen van zes privébedrijven. Door de concurrentie te verhogen en andere bedrijven de kans te geven keuringsstations te openen, wilt u kortere wachttijden en betere service garanderen, zonder extra kosten voor de burgers.
Op 14 juli laatstleden hechtte de Vlaamse Regering haar principiële goedkeuring aan het voorontwerp van decreet dat een proefproject opzet waarbinnen het mogelijk is om bepaalde herkeuringen te laten uitvoeren door erkende keurders bij erkende herstellers, in plaats van bij een keuringsinstelling. Er wordt voorzien in een proefproject met een duurtijd van vijf jaar, met de mogelijkheid om met vijf jaar te verlengen bij een positieve evaluatie. In een verder uitvoeringsbesluit zal de Vlaamse Regering beslissen over welke herkeuringen binnen het proefproject mogelijk zijn, de erkenningsvoorwaarden voor de erkende herstellers en keurders uitwerken, bepalingen van toezicht en handhaving opnemen, en regels en beoordelingscriteria voor de evaluatie en verlenging van het proefproject vastleggen. Over dat voorontwerp van decreet wordt het advies ingewonnen van de Mobiliteitsraad van Vlaanderen (MORA), de Vlaamse Toezichtcommissie (VTC) en de Gegevensbeschermingsautoriteit (GBA).
Dat brengt mij tot de volgende vragen, minister. Welke timing wordt er vooropgezet voor het voorontwerp van decreet in verband met de herkeuringen door erkende keurders in plaats van bij keuringsinstellingen? Werd daarover al overleg gepleegd met de betrokken stakeholders? Zo ja, met welk resultaat?
Werd er al verder grondig onderzoek gevoerd naar de vermeende wanpraktijken bij de bestaande autokeuringscentra? Wat is de status van de onderhandelingen over de vermeende achterstallige afdrachten tussen het Departement Mobiliteit en Openbare Werken (MOW) en de keuringscentra?
Mevrouw Mertens heeft het woord.
Minister, na herhaalde klachten over de autokeuring, die ook in deze commissie veelvuldig aangekaart werden, zonet nog door collega Moors, werden een audit en een benchmark besteld. Op het moment van indienen van mijn vraag hadden we de benchmark nog niet ontvangen. Inmiddels wel, dank u wel daarvoor.
De problemen stapelden zich op en de klachten over de autokeuringen bleven binnenstromen. Het ging over de lange wachttijden, klantonvriendelijkheid, geen mogelijkheid om een afspraak te maken, fraude, gebrek aan professionalisme en zo verder. Om tegemoet te komen aan die klachten, hebt u al een aantal initiatieven genomen. Zo werd er bijvoorbeeld voorgesteld dat garagisten die na een rode kaart de herstelling uitvoeren, meteen ook de herkeuring mogen doen. Na mijn voorstel kwam er ook een herkwalificatie van bepaalde gebreken die de verkeersveiligheid niet in het gedrang brengen. Ook werd de boete voor een laattijdigheid van minder dan een maand vanwege wachttijden tijdelijk geschrapt.
Minister, ik heb de volgende vragen voor u. De studie rond de benchmark hebben we intussen mogen ontvangen. We hebben in de pers uw voorstel gelezen om de keuring te laten doorgaan bij garagisten. Is dat een nieuw voorstel? Of gaat het om het eerdere voorstel over de herkeuring van bepaalde gebreken bij garagisten? We lezen in de pers ook dat u zich gebaseerd hebt op die benchmark. Op welke punten uit de benchmark hebt u zich precies gebaseerd?
Minister Peeters heeft het woord.
Collega’s, ik dank jullie voor jullie vragen. Het is zeker niet de eerste keer dat we het hebben over de autokeuring. We hebben het verslag van de ombudsman gehad met de vele klachten, waar jullie in de vraagstelling ook naar verwijzen. We hebben de reportages gezien op tv en in kranten. En ik denk dat we allemaal ook heel wat klachten hebben gehoord en gekregen.
Dat heeft ons ertoe aangezet om met de Groepering van Erkende Ondernemingen voor Autokeuring en Rijbewijs (GOCA) aan tafel te gaan zitten en die actieprogramma’s uit te rollen, maar tegelijkertijd ook om regelgevend een en ander aan te passen.
Er zijn al een aantal maatregelen via instructie genomen, waar ook al naar verwezen is. Als we naar een klantvriendelijk en performant systeem willen gaan, is het sowieso belangrijk om te kijken wat we kunnen veranderen.
Jullie vragen in eerste instantie naar de stand van zaken van het voorontwerp van decreet in verband met de herkeuringen door de erkende keurders, en of er daaromtrent ook overleg met de stakeholders is geweest. Het voorontwerp van decreet werd een eerste keer door de Vlaamse Regering goedgekeurd op 14 juli. Nadien heeft het de adviesronde doorlopen, en het is nu de bedoeling om het voor een tweede lezing naar de Vlaamse Regering te brengen en daarna naar de Raad van State. Vervolgens zal het ontwerp van decreet naar het parlement komen, en ik hoop dan dat het in het voorjaar 2024 kan worden goedgekeurd.
Zoals mevrouw Moors ook zegt, gaat het in het ontwerpdecreet over proefprojecten van twee keer vijf jaar om bepaalde herkeuringen mogelijk te maken. Bij bijvoorbeeld een sterretje in de voorruit, een lampje dat brandt, banden die stuk zijn, krijgt men niet meer automatisch een rode kaart, maar kan men naar de erkende hersteller gaan voor een herstelling. Dit wordt ook geattesteerd zodat men niet opnieuw naar een keuringscentrum moet gaan. Dat is de bedoeling.
Er is hierover overleg geweest met de stakeholders. Initieel was er inderdaad sprake van erkende garagisten, maar nu komen er ook erkende bandencentrales en erkende glasherstellers bij. Het is goed dat deze ook worden meegenomen.
Het gaat nu over een voorontwerp van decreet, nadien moeten er ook uitvoeringsbesluiten komen waarin specifiek zal worden opgenomen welke elementen voor een herkeuring bij een erkende instantie in aanmerking kunnen komen. Op dit ogenblik is de administratie bezig met, parallel aan het decreet, de uitvoeringsbesluiten te maken zodat we ten behoeve van de klantvriendelijkheid en van de mensen die zich moeten aanbieden in de keuringscentra, zo snel mogelijk kunnen landen.
Er werd ook gevraagd naar een volledige keuring bij garagisten. Er zijn verschillende opties om tot verbeterprocessen te komen. In een benchmark is ook de vergelijking gemaakt met Nederland, Frankrijk en Duitsland. Vlaanderen zit helemaal links aan de balk en heeft een overgereguleerd systeem. Men noemt het een verhaal van oligopolie omdat het echt over een monopoliepositie gaat voor de zes gekende bedrijven. Nederland heeft een zeer ruim vrij systeem. Frankrijk en Duitsland staan ook dichter bij Nederland, hebben ook een vrij systeem maar met meer overheidsreglementering.
Een aantal stakeholders vroegen ook het afschaffen van de ambtsgebieden waarbij de overregulering verankerd is.
Waar het voor mij vooral om gaat, is de klantvriendelijkheid en een halt toeroepen aan de vele klachten die we krijgen. Dat is het belangrijkste, en dat was ook specifiek de vraag van de ombudsman. We moeten daar snel werk van maken.
Uit de studies die we tot nu toe gehad hebben, kunnen we wel wat inspiratie halen voor meer klantvriendelijke en performante modellen. We moeten daar zeker mee aan de slag.
Er was ook een vraag over de vermeende wanpraktijken. Het ging over een verhaal in Het Laatste Nieuws naar aanleiding van een financieel onderzoek dat zij hebben gedaan en een bevraging bij de administraties. Er is inmiddels een financiële audit van de erkende keuringsdiensten geweest die geen aanvullende onregelmatigheden aan het licht heeft gebracht. De enige onregelmatigheid is dat een erkende keuringsinstelling onbewust gebruik zou hebben gemaakt van een oudere formule voor de berekening van de 6 procentafdracht. Ik denk niet dat het moedwillig is gebeurd maar eerder een onbewuste fout is. We moeten daar niet al te lang bij stilstaan.
Voor wat betreft de achterstallige afdrachten, geeft de administratie mee dat die voor de periode 2017-2021 niet teruggevorderd kunnen worden omdat de exploitatierekeningen door de bedrijfsrevisor al gecontroleerd zijn en de erkende keuringsinstellingen geen fout hebben begaan. Daarmee is ook dit verduidelijkt en van de baan.
De bedoeling is dus om zo snel mogelijk de tweede lezing van het ontwerpdecreet voor de herkeuringen te houden waarna het hopelijk in het voorjaar, liever in januari dan in februari, kan worden goedgekeurd, maar dat zal ook afhangen van de verschillende adviesrondes.
Mevrouw Moors heeft het woord.
Dank u wel voor de uitvoerige antwoorden, minister. Het is goed om te horen dat er inderdaad wordt nagedacht over alternatieven, en het voorstel van decreet kunnen we in het voorjaar misschien wel al goedkeuren. Nu, ik hoor dat er een pilootproject zal worden uitgerold voor de gewone keuringen – niet voor de herkeuringen. Nu zijn er twee systemen bij die keuring: je kunt een afspraak maken, maar je kunt je ook vrij aanbieden. Ik hoor vanuit de keuringscentra dat het wel moeilijk is om dan het nodige personeel altijd op het juiste moment te voorzien. Maar zou het – in afwachting van dat pilootproject – ook niet mogelijk zijn om een systeem te overwegen waarin het vrij aanrijden niet meer toegepast wordt? Als men altijd op afspraak moet gaan, kan de vraag en het aanbod beter op elkaar afgestemd worden.
Mevrouw Mertens heeft het woord.
Dank u, minister. Het voorstel dat u hebt gedaan, willen we zeker niet afschieten. We vinden het zeker niet slecht, al hebben we wel een paar bezorgdheden. Ik heb die in het verleden ook al geuit, maar ik herhaal ze graag.
U haalde net aan dat het voorstel vooral de focus legt op klantvriendelijkheid, maar als je het mij vraagt, gaan de problemen bij de keuring verder dan enkel die klantvriendelijkheid. We hebben bijvoorbeeld die controle, die objectiviteit. Dat wordt ook heel vaak als negatief ervaren door mensen. Dat blijkt trouwens ook uit de benchmark, dat we zeker meer controles moeten organiseren. Het is niet zo dat, als de keuring morgen bij de garagist plaatsvindt, de problemen daarmee van de baan zijn. Er moet meer toezicht komen, er moet meer controle komen.
Er zijn ook de bezorgdheden rond de kleine zelfstandigen: gaan die nog meekunnen in dit verhaal? Ze hebben bepaalde apparatuur nodig, ze moeten voldoen aan bepaalde opleidingen. We mogen hen ook niet vergeten. Het zou heel jammer zijn als straks enkel de grote, erkende garagisten nog blijven bestaan. Dan krijgen we daar misschien min of meer hetzelfde probleem als wat er nu is bij die keuring, maar dan bij de garagisten.
Ook de afspraakmogelijkheden is iets wat heel veel mensen irriteert. U hebt daarvoor zelf die boetes voor laattijdigheid tot een maand nog tijdelijk opgeschort, omdat mensen niet tijdig een afspraak konden maken. Ook dat blijkt uit die benchmark. Wij werken in Vlaanderen veel minder op afspraak dan in onze buurlanden. Dus ik zie veel meer mogelijkheden om die keuring te verbeteren, om die klachten te verminderen, om die klantvriendelijkheid te verhogen, dan het voorstel dat u nu doet. Ik vind ook dat we veel verder moeten gaan, minister. Nu we die keuring toch aan het bekijken zijn, en we bekijken ook de regelgeving, zoals met bepaalde kleine gebreken, zien we dat we strenger zijn dan in Europa. U hebt daar al aanpassingen aan gedaan. Maar als je het hele verhaal bekijkt, de hele regelgeving met de bril van vandaag, merk ik toch dat die toch ook al wat achterhaald is. De auto’s van vandaag worden ook niet meer gemaakt zoals dertig, veertig jaar geleden. Bij het minste mankementje gaat er een lampje knipperen of krijg je een geluidje. Dus is het misschien ook wel nodig om heel de regelgeving rond die keuring opnieuw te bekijken met de bril van vandaag. Dat wil ik toch ook wel eventjes aanhalen.
De heer Keulen heeft het woord.
Minister, crisissen zijn uitdagingen, zei de grote baas van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) André Leysen destijds. Eigenlijk heeft dat een oorspronkelijk Griekse betekenis, en dat is ook het moment van de waarheid. Ik denk dat de hele crisis van die autokeuringscentra inderdaad een moment is om de bokken van de schapen te scheiden; wat goed is proberen vast te houden, maar zeker op het vlak van klantvriendelijk heb ik daar toch een andere mening over dan de goede collega Sofie wat betreft garagisten en dergelijke meer. Ik denk dat je kansen moet geven aan wie mee wil. Zorgen dat mensen daarvoor niet twee uren of drie uren moeten aanschuiven of aparte afspraken maken. Ook nog altijd uitgaan van een stuk verantwoordelijkheidsbesef dat er bij mensen is, want het gaat over hun veiligheid en ook de veiligheid van de andere weggebruikers.
Ook durven te conformeren met Europa: zijn we in dezen ook niet dermate overdreven precies, waardoor we illegaliteit uitlokken? Praat eens met politiemensen. Vluchtmisdrijven: hoe vaak heeft dat niet te maken met drank, of heeft dat niet te maken met geen verzekeringspapieren of geen keuringspapieren? En dus maakt men zich bij een ongeval uit de voeten. Dat is allemaal geen excuus, maar misschien kunnen we eens zien of we daar toch iets minder kunnen reglementeren en daardoor ook wat meer mensen naar die keuringen krijgen. Die herkeuringen bij erkende garagisten: het is een pleidooi waar ik 100 procent achter sta.
Minister, u hebt op meerdere domeinen het verschil gemaakt, als het gaat over de gegarandeerde dienstverlening bij De Lijn, als het gaat om het leerlingenvervoer in het bijzonder onderwijs, maar nu ook hier bij die herkeuringen. Vooral daarop doorzetten: het gaat dan over een en-verhaal, het is niet dat u de keuringscentra daarmee afschaft. Maar daar toch ook echt eens de borstel door halen; minder reglementeren, meer kijken vanuit het oogpunt van de automobilist, van de klant. En opnieuw, ook die keuringscentra hebben wat dat betreft de monopoliepositie. Dit is weer eens het bewijs: als mensen te zeker zijn van markt en van omzet, dan kijken ze niet meer om naar klanten. Daar zijn echt dingen gebeurd waarvan we toch niet kunnen zeggen dat dit maar eens effe een crisis was, een menselijke fout. Hier zat het structureel fout inzake klantvriendelijkheid.
Mevrouw Robeyns heeft het woord.
Ik wil me ook graag aansluiten. Minister, we hebben het hier al dikwijls gehad over de problematiek van de autokeuringen en dat iedereen achter een meer klantgerichte, klantvriendelijke autokeuring en ook de objectieve kwaliteitsgaranties staat. Het uitgangspunt van een keuring moet nog altijd verkeersveiligheid zijn. Dat is de reden waarom die keuring moet gebeuren.
Wij zijn ook zeker niet tegen het proefproject voor de herkeuringen bij de garagisten. Het is wel heel belangrijk – en ik heb dat in het verleden nog gezegd – om er daar ook over te waken dat we niet rechter en partij in één hand brengen, dat er voldoende controle op staat. Een garagist die moet keuren en mag herstellen, is altijd een beetje een delicate oefening, een delicaat evenwicht. Dat wil niet zeggen dat we de oefening niet moeten maken. Ik heb ook gezien dat de Mobiliteitsraad van Vlaanderen (MORA) daar een uitgebreid advies over uitgebracht heeft, wat we zeker kunnen ondersteunen. Ik heb ook begrepen dat in het uitvoeringsbesluit alle details zitten welke herkeuringen mogen gebeuren en welke niet. Tot slot doe ik nog de oproep voor voldoende inspectie. Die is sowieso noodzakelijk, en daar moeten inspanningen voor gebeuren.
De heer Bex heeft het woord.
Minister, u bent het gewend van mij dat ik ook zeg dat het goed is wanneer ik het goed vind. Ik vind dat u hier goed werk levert. De keuringen zijn er voor de verkeersveiligheid. Laat ons dat niet uit het oog verliezen, maar dat moet natuurlijk op een zo klantvriendelijk mogelijke manier gebeuren. We zijn het erover eens dat dat niet meer het geval was zoals het nu gebeurt. Het is dus heel goed dat u aan dit decreet werkt.
Ik vind het ook goed dat het in eerste instantie over de herkeuringen gaat en dat u ook de weg van de geleidelijkheid kiest: geen onmiddellijke hervorming, maar een proefproject, alleen maar mijn waardering daarvoor.
Ik heb wel een vraag. U zegt elders dat u overweegt om de ambtsgebieden af te schaffen. Betekent dat dat zeker de proefprojecten toch gelden voor heel Vlaanderen? Of is er een regionale opdeling? Het lijkt me misschien ook wel interessant om dat te verduidelijken.
Minister, wij vinden het ook een goed idee. Wij steunen het idee om die bepaalde herkeuringen te laten gebeuren via erkende garagisten. Wat dat betreft kijken wij ook uit naar uw ontwerp van decreet dat er in januari of in het voorjaar – nog voor de verkiezingen heb ik begrepen – zit aan te komen. Wij zullen dat ten volle steunen.
Minister Peeters heeft het woord.
Ik ben zeker al blij dat er zo’n grote eensgezindheid heerst rond het verhaal van de herkeuringen bij de erkende herstellers – ik kan niet zeggen ‘erkende garagisten’, want het zijn herstellers, ook bandencentrales, ook glascentrales. Ik ben al heel blij daarmee. Wij gaan daarmee zo snel mogelijk opnieuw naar de Vlaamse Regering, dan naar de Raad van State en dan zal het ook naar het parlement komen.
Twee, we moeten zeker inzetten op de klantvriendelijkheid. Daar zijn we het allemaal over eens. Ik hoor daar ook hier eensgezindheid over. Herinner u dat wij de eerste jaarhelft al voor 2 miljoen euro boetes hadden wegens laattijdigheid. Dat is de reden, mevrouw Mertens, waarom ik daaromtrent ook al maatregelen genomen heb. Het kan niet zijn dat je iedereen laat terugkomen en hun dan ook nog eens telkens 10 euro extra aanrekent. Het liep al op tot 2 miljoen euro. Daar moesten we dringend iets doen.
Dan klopt inderdaad wat de heer Keulen zegt: “Never waste a good crisis.” Als er een crisis is, dan moet je bijschakelen, dan moet je bijsturen. Dat moet inderdaad niet met de big bang, maar we gaan eerst het verhaal van de herkeuringen doen naast de instructies die we al gedaan hebben om heel wat kleine feitelijkheden te vereenvoudigen, wat we al snel konden doen. We willen die herkeuringen dus laten doen bij die erkende herstellers, maar we zullen daar natuurlijk te allen tijde waken over de consumentenbescherming. Dat draagt iedereen hoog in het vaandel. Het mag niet zeker zijn dat een garagist of een hersteller daar straks met twee maten en twee gewichten te werk zal gaan: zijn eigen klanten goed behandelen en iemand anders niet. Dat kan natuurlijk allemaal niet. Het klopt zeker wat jullie opmerken, dat inzake inspecties, inzake toezicht – er was overigens ook al een bedenking mee van de ombudsdienst – er ook bij de administraties een tandje bijgestoken moet worden. Ik denk dat we het daar allemaal over eens zijn.
Ik hoor ook een aantal mensen zeggen dat we verder moeten gaan, verder dan alleen die herkeuringen. Mevrouw Mertens, u hebt dat ook gezegd. Daarom leggen wij ook een aantal bijkomende stappen op tafel waarvoor we eventueel ook nog via een besluit van de Vlaamse Regering moeten gaan, zoals het opheffen van die ambtsgebieden. De opheffing van de ambtsgebieden heeft niet rechtstreeks repercussie op de herkeuringen. Als wij morgen via decretale weg de mogelijkheid geven dat erkende herstellers herkeuringen kunnen uitvoeren, dan zijn die niet gebonden aan de ambtsgebieden waarbinnen vandaag de officiële keuringsbedrijven opereren. Vandaag heb je die zes bedrijven die allemaal een ambtsgebied toegewezen kregen. Daar hebben zij zo goed als het alleenrecht, of zij hebben daar als enige een erkenning gekregen om de keuringen uit te voeren. Zodra je die ambtsgebieden opheft, kan bijvoorbeeld een keuringsbedrijf van Limburg ook naar West-Vlaanderen gaan, maar je kunt ook andere spelers toelaten.
Die moeten natuurlijk ook aan de erkenningen voldoen. En die moeten natuurlijk ook gecontroleerd worden. Uit de benchmark blijkt heel duidelijk dat die controle ook moet gebeuren. In het Nederlandse model is er bijvoorbeeld weinig controle en heel veel vrijheid. Frankrijk en Duitsland doen daar meer gerichte controles op. Ik denk dat we op termijn moeten zoeken naar een systeem daartussenin. Het mag ook niet volledig vrij zijn. Het behelst natuurlijk nog altijd de verkeersveiligheid en de leefkwaliteit. De luchtkwaliteit moet gecontroleerd worden. Alleszins ben ik al zeer tevreden dat hier eensgezindheid heerst: snel werk maken van de herkeuringen en tegelijkertijd kijken welke bijkomende stappen mogelijk zijn, om zodoende de performantie en vooral de klantvriendelijkheid te verbeteren.
Dan kom ik ten slotte nog even bij uw vraag, mevrouw Moors, om het enkel op afspraak mogelijk te maken. Voor corona was het een gemengd systeem: afspraak en vrij voorrijden. Wij hebben er toen heel veel op moeten hameren om ook afspraken mogelijk te maken. Een tijdje geleden kreeg ik hier in de commissie ook geregeld vragen over het feit dat het afsprakenbeheer van geen kanten liep. Je kon via een telefooncentrale bellen, maar die telefooncentrale was altijd bezet. Daar hebben we toen ook heel veel klachten over gekregen.
Tijdens de covidperiode was het alleen op afspraak. Na covid hebben wij gezegd dat de twee systemen mogelijk moeten zijn. Want stel bijvoorbeeld: het is juni, je wilt in juli met de auto op vakantie gaan, en je wilt nog gauw naar de keuring gaan. Maar wat blijkt? Je kunt geen afspraak meer boeken. Daarom hebben we altijd gezegd dat men de twee systemen naast elkaar open moest houden. Bij sommige keuringsbedrijven werkte dat goed. Bij andere hadden we ellenlange files en liep het helemaal in het honderd.
Als je wilt inzetten op klantvriendelijkheid, denk ik dat je de klant nog altijd de kans moet geven om zich ook zonder afspraak aan te melden. Dat werkt op heel veel plaatsen zo. Kijk naar winkels, kijk naar medische beroepen, eender waar. Heel vaak werkt men met een dubbel systeem. Wat voor mij het belangrijkste is, is die klantvriendelijkheid. Ik vind dat we daar zeker op moeten inzetten, vandaar ook het voorstel om die ambtsgebieden op te heffen. Want door die ambtsgebieden is men eigenlijk titularis van zijn eigen territorium, waardoor het item klantvriendelijkheid toch wel wat ondergesneeuwd raakt. We hebben gezien dat alle acties die men zelf heeft voorgesteld, niet heel veel baat bijbrengen. In die zin ben ik zeer blij dat er eensgezindheid is dat we verdere stappen moeten nemen om te zorgen dat er meer klantvriendelijkheid komt in de keuringsbedrijven.
Mevrouw Moors heeft het woord.
Minister, we hebben het al gezegd: iedereen is het ermee eens dat er verbeteringen moeten gebeuren aan het systeem, niettegenstaande dat het systeem al veertig jaar bestaat. Er zijn inderdaad klachten over klantvriendelijkheid en klantentevredenheid. Dus we moeten daaraan werken. Maar ik denk dat we voor alles nog altijd de functie van de keuringsinstellingen voor ogen moeten houden, namelijk ervoor zorgen dat de verkeersveiligheid geoptimaliseerd wordt en dat er alleen voertuigen in het verkeer kunnen worden gebracht die voldoen aan alle vereisten.
Mevrouw Mertens heeft het woord.
Minister, het is goed dat u actie onderneemt en dat er verdere stappen gezet worden, maar zoals ik daarnet al zei, zie ik veel meer mogelijkheden om dat te doen. Natuurlijk primeert de verkeersveiligheid, maar ik denk toch dat het echt nodig is om de regelgeving te herbekijken in het licht van de huidige samenleving. Wagens van tien jaar oud zouden volgens mij niet elk jaar naar de keuring moeten. Moderne auto's zijn nu eenmaal steviger en veiliger. Ik wil nogmaals oproepen om geen knip-en-plakwerk te doen, maar echt te zorgen voor goede structurele oplossingen op lange termijn. Dank u.
De vragen om uitleg zijn afgehandeld.