Verslag vergadering Commissie voor Brussel en de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn
Vraag om uitleg over wantoestanden bij hondenverkoper Happy Doggy in Boechout
Verslag
– Een aantal sprekers nemen mogelijk deel via videoconferentie.
Mevrouw Sterckx heeft het woord.
Collega’s, minister, de voorbije weken regent het opnieuw schandalen over hondenhandelaar Happy Doggy, die al meermaals in opspraak kwam en ook al meermaals voor de rechtbank is moeten verschijnen. Eind april nam de politie er zieke pups in beslag. Het ging over een uitbraak van het voor honden dodelijke parvovirus. Op zaterdag 13 mei viel de politie binnen bij de handelaar in het kader van een onderzoek naar de massale import van pups uit Oost-Europa, waarbij de identiteitspapieren werden vervalst. En vandaag klappen ook personeelsleden van de hondenwinkel uit de biecht over hoe de zaakvoerder opschept met geweld tegen dieren en wordt er zelfs getuigd hoe de zaakvoerder vroeg om een nog levende puppy weg te gooien in een vuilniszak.
Uiteraard is het in dit dossier aan het gerecht om het onderzoek af te handelen en de hondenverkoper, indien de feiten worden bewezen, gepast te straffen. Een andere zaak, minister, is echter uw beleid met betrekking tot de administratieve maatregelen die getroffen kunnen worden om deze dieren te beschermen. U kunt daarbij een tijdelijk verbod opleggen om dieren te verkopen, maar ook een definitief verbod. U kunt zelfs het HK-nummer (erkenningsnummer Dierenwelzijn Vlaanderen) intrekken, wat tot op heden nog steeds niet is gebeurd.
Naar aanleiding van de jaren aanslepende stroom aan klachten over deze hondenverkoper, die al herhaaldelijk van naam wisselde en meermaals voor de rechter moest verschijnen en ook veroordeeld werd, heb ik u al meermaals gevraagd om uw handhavings- en erkenningsbeleid aan te passen. Twee jaar geleden stelde ik, naar aanleiding van deze zaak, al de vraag wat er eigenlijk dan wel moet gebeuren vooraleer er wordt ingegaan tot de intrekking van het HK-nummer van deze hondenverkoper.
De nieuwe feiten bewijzen ook wat iedereen weet en waar ik u al herhaaldelijk op wees, namelijk dat er nog steeds een grote import in Vlaanderen is van dieren uit Oost-Europese broodfok en dat deze zeker niet voldoen aan onze maatregelen en wetten.
Minister, kunt u uw controle- en erkenningsbeleid voor hondenhandelaars hier eens toelichten? Het is voor mij nog altijd een vraagteken waarom u dit HK-nummer niet intrekt. Hoe en in welke gevallen gaat u concreet over tot de intrekking van een erkenning? Hoever kunnen ze gaan vooraleer u zegt dat het genoeg is en dat u het nummer intrekt? Zult u, naar aanleiding van dit nieuwe schandaal, dat toch wel wijst op een tekortkoming van het handhavingsbeleid, bijkomende maatregelen nemen? Zult u uw erkenningsbeleid aanscherpen? Zult u de controles bij deze handelaar aanscherpen? Zult u bijkomende maatregelen nemen om de massale import van puppy's uit Oost-Europa tegen te gaan?
Mevrouw Almaci heeft het woord.
Ik zal niet mijn hele vraag voorlezen, ze gaat immers over hetzelfde thema: de malafide hondenverkoper Happy Doggy uit Boechout. Ook door mij zijn er in het verleden meerdere vragen over gesteld.
Inmiddels heeft het openbaar ministerie gehandeld en werden er strenge straffen gevorderd, maar het gaat natuurlijk niet alleen maar over de wantoestanden in die winkel waar er dieren worden aangeboden die van elders komen. Ze zouden deel zijn van een netwerk van broodfok, waarbij de honden in Oost-Europa in erbarmelijke omstandigheden worden gekweekt. Het is ook geen alleenstaand feit.
Minister, hoe kijkt u aan tegen deze zaak en vordering? Welke grotere lessen trekt u daaruit?
Dit is een kroniek van een aangekondigd probleem. Het is niet de eerste keer dat de zaak in kwestie in beeld is gekomen. Welke stappen denkt u die er nodig zijn om te voorkomen dat in de toekomst dergelijke aangekondigde en aanslepende problemen blijven duren?
Hoe ziet u uw rol daarin?
Minister Weyts heeft het woord.
Sinds Dierenwelzijn een Vlaamse bevoegdheid is en werd weggenomen van de federale overheid, wordt er eindelijk werk gemaakt van een volwaardig dierenbeleid met als sluitstuk kordate handhaving. Dat betekent meer controleurs, meer controles, strengere straffen, en ook een veel intensievere samenwerking met lokale politiezones en met de parketten.
We zetten ook duidelijk in op controles bij kwekers. In erkende kwekerijen gaan we enerzijds aan de slag met routinecontroles – dat is altijd in het kader van het controleplan – en anderzijds met controles naar aanleiding van specifieke meldingen. Zo werden er in 2022 in totaal 487 controles uitgevoerd in erkende kwekerijen. Dat is dus letterlijk meer dan elke dag van het jaar, alleen in de kwekerijen. Dat is een beleidskeuze die niet voortvloeit uit het aantal meldingen die we krijgen, want als we alleen zouden afgaan op de meldingen of klachten zouden we veel minder moeten langsgaan bij kwekerijen. We doen dat dus proactief.
Tijdens controles zien we toe op alle regelgeving, en die regelgeving is niet min. De erkenningsvoorwaarden vervat in het Kennelbesluit zijn behoorlijk streng, zeker als je met buitenlandse normen gaat vergelijken. Het beleid hierbij is voor de hand liggend en ligt vast in de regelgeving: voldoet iemand aan de erkenningsvoorwaarden, dan krijgt die een erkenning; is dat niet het geval, dan krijgt die geen erkenning.
Wie over de schreef gaat, verliest de erkenning en krijgt een verbod. Ik heb dit jaar al verschillende erkenningen ingetrokken. In totaal staat de teller op 44 ingetrokken erkenningen. Het is dus niet alsof ik daar uitermate spaarzaam mee ben. Dierenwelzijn Vlaanderen kan ook een minnelijke schikking in de vorm van een geldsom voorstellen of het dossier doorsturen naar het parket voor strafrechtelijke vervolging. De intrekking van een erkenning is een bewarende maatregel om de dieren te beschermen. Tegen zo’n maatregel kan trouwens ook beroep worden aangetekend bij de Raad van State, waarbij de Raad van State dan de overheidsbeslissing niet alleen aan de wet toetst, maar ook kijkt of de beslissing al dan niet overeenstemt met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur.
Dat betekent wel dat ik niet zomaar lukraak erkenningen kan intrekken. Dat moet altijd weloverwogen en goed gemotiveerd zijn, net vanwege de wetenschap dat heel wat van die beslissingen ook worden gevat door beroep bij de Raad van State. De ernst van de impact van de overtreding op het dierenwelzijn is hierbij uiteraard belangrijk, maar ook of er sprake is van herhaling en of de opgelegde maatregelen werden opgevolgd. Als ik een erkenning intrek, koppel ik daar ook een verbod aan om een nieuwe aanvraag in te dienen en een verbod om in een andere erkende inrichting toezicht uit te oefenen op dieren. De duur van die periode is eigenlijk een aparte beslissing. Ook die moet zorgvuldig, proportioneel en goed gemotiveerd zijn, want het gaat dan eigenlijk over een soort beroepsverbod. Dat is een vrij serieuze maatregel, en er wordt regelmatig tegen geprocedeerd. In de meeste gevallen gaat het om een tijdelijk verbod, maar ik heb ook al een definitief verbod opgelegd.
We zien dan dat soms een nieuwe erkenning wordt aangevraagd, waarbij een andere beheerder wordt aangeduid. Dierenwelzijn Vlaanderen probeert daar alert voor te zijn en zal in die gevallen het dossier zeer grondig onderzoeken. Er is in het verleden al geopperd om voor die gevallen te voorzien dat, bij een intrekking van de erkenning van de vader, ook de echtgenote en de kinderen geen erkenning meer mogen aanvragen, maar dat botst op juridische beperkingen en bezwaren, want dan ga je iemand onderwerpen aan een beroepsverbod omdat een familielid van die betrokkene zich bezondigd heeft aan inbreuken tegen de dierenwelzijnswetgeving. Dat is moeilijk. Men gaat kinderen ook niet verbieden om met de auto te rijden omdat de vader een rijverbod heeft.
We zien ook dat kwekers na afloop van de periode waarin ze een verbod hebben om een erkenning aan te vragen, een nieuwe aanvraag indienen, waarbij ze de kwekerij een andere naam geven. Ook in die gevallen zal Dierenwelzijn Vlaanderen altijd nauwkeurig en oplettend nagaan of aan alle voorwaarden is voldaan. Die aanvragen mogen echter alleen worden beoordeeld op basis van de erkenningsvoorwaarden en de situatie in de kwekerij op dat moment.
Uit dit alles blijkt duidelijk dat het beleid rond de handel in pups en kittens in Vlaanderen behoorlijk streng is, zowel op het vlak van regelgeving als op het vlak van controles en maatregelen, en dat we daar heel veel tijd en middelen in investeren.
De invoer van pups verbieden is gemakkelijk geroepen maar, los van de juridische discussie in een Europese vrije markt, is het natuurlijk de vraag waar de pups dan vandaan moeten komen, als de invoer zou worden verboden. Een invoerverbod zou mensen aanzetten om over de grenzen te gaan, waar de normen veel lager liggen. En daarvoor moet je niet ver gaan, gewoon even over de grenzen van de buurlanden wippen, waar de normen inzake dierenwelzijn veel lager liggen. Daardoor zouden illegale kweek en invoer worden aangemoedigd.
Er ligt toch ook een verantwoordelijkheid bij de consument. Daarom voeren we campagnes als ‘Adopt, don’t shop’: ga naar een asiel. Het heeft veel inspanningen en bloed, zweet en tranen gevergd, om ervoor te zorgen dat de dieren die in de asielen ter adoptie worden aangeboden, worden samengebracht op www.adopteereendier.be. Het aantal varieert naargelang het moment, maar nu worden er zo’n 1800 dieren ter adoptie aangeboden.
Ik heb mijn antwoord vooral toegespitst op mijn eigen beleid ter zake en minder op de concrete zaak die jullie heeft getriggerd tot de vraagstelling. De reden daarvoor is simpel. Naar Happy Doggy loopt er momenteel een gerechtelijk onderzoek. Ik wil absoluut vermijden dat men kan zeggen dat de minister een concreet onderzoek probeert te beïnvloeden. Ik ben ook gebonden aan het geheim van het onderzoek. Ik heb er alle vertrouwen in dat er doortastend wordt opgetreden.
Kordate handhaving is een absolute prioriteit. Geen enkel systeem is waterdicht of kan ooit waterdicht zijn, maar ik maak mij sterk dat we de mazen in het net heel veel kleiner hebben gemaakt in vergelijking met de periode dat de Federale Regering verantwoordelijk was. Het aantal controles is, net zoals het aantal meldingen, enorm toegenomen. In 2014, onder de ‘watch’ van de Federale Regering, waren er 956 meldingen. In 2022 waren dat er 5698. Dat is een ongelooflijke toename. Ook het aantal controles is sinds 2015 verdrievoudigd. We zitten nu op iets meer dan 6800. Het aantal in bescherming genomen dieren – zeg maar in beslag genomen dieren – is sinds 2015 gestegen met 177 procent, van 2351 in 2015 naar 6517. Dat is net geen verdrievoudiging. Het aantal medewerkers om al die controles te realiseren is meer dan verdubbeld. Naast de strengere straffen is er een betere samenwerking met politie en parket, waarvoor we heel dankbaar zijn.
In de toekomst zullen de mazen in het net stap voor stap nog kleiner worden. Ik zal dat palmares altijd met fierheid verdedigen.
Mevrouw Sterckx heeft het woord.
Dank u, minister, voor uw uitgebreide antwoord. Ik hoor u heel graag zeggen dat u meer inspecteurs hebt en dat er veel meer wordt gecontroleerd. Daardoor komt er ook veel meer aan het licht. Dat toont alleen maar aan dat het nodig is dat er veel meer wordt gecontroleerd.
U geeft ook aan dat jullie een kordate handhaving hebben en voor strengere straffen zijn. Er zijn jaarlijks meer dan eenmaal per dag controles bij de erkende kwekerijen. Hoe komt het dan dat deze kwekerij, sinds 2017 voor de eerste keer veroordeeld, nog door die mazen van het net glipt? Als er constant controles zijn, waarom wordt er dan geen actie ondernomen? Ze zijn niet in regel met heel wat regels van Dierenwelzijn. Hij fokt bijvoorbeeld zelf niet voldoende pups om te mogen verkopen. Hij voert puppy’s in vanuit het buitenland die duidelijk niet voldoen aan onze wetgeving. Hij heeft zelfs geen milieuvergunning om die puppy’s op die locatie te mogen houden. Hij is al meerdere keren van naam veranderd. Zijn vrouw werkt mee in de zaak. Zijn kinderen werken mee in de zaak. Dus, als die kinderen of die vrouw op een gegeven moment een erkenning op hun naam aanvragen, dan zegt u dat u die moet toekennen. U kunt de vergunning niet weigeren aan de kinderen als de vader wordt ontzegd om met honden te werken. Maar iedereen weet dat die mee in de zaak werken. Zij zijn allemaal mee verantwoordelijk voor hoe het er in die zaak op dit moment aan toegaat.
Ik zou eigenlijk wel eens heel graag al die rapporten van onze dienst Dierenwelzijn en van de inspecteurs inkijken, om te kijken welke fouten ze allemaal hebben gezien bij deze kwekerij en hoe het komt dat er niet sneller en kordater is opgetreden. Dat er nu een strafzaak hangende is, komt omdat de gemeente Boechout, GAIA en De Poezenboot aan de alarmbel hebben getrokken en het initiatief hebben genomen. Daarom is er nu een strafzaak tegen deze handelaar. U zegt dat uw dienst heel goed werkt. Ik denk dat we met zijn allen kunnen zeggen dat dit in theorie wel zou moeten, maar dat het in praktijk niet zo is.
We hebben gisteren van de commissiesecretaris een verzoekschrift toegestuurd gekregen dat nog ontvankelijk moet worden verklaard door de voorzitter. Maar ik heb het al eens snel doorgenomen. Als er maar een fractie waar is van wat deze dame schrijft, dan denk ik dat het dringend nodig is dat we de dienst Dierenwelzijn gaan doorlichten en dat er ook hoorzittingen rond moeten gebeuren. Want dit kan gewoon niet. U zegt hier wel van alles, maar in de praktijk zien we dat dit eigenlijk allemaal niet waar is.
Wat gaat u doen om de dienst Dierenwelzijn aan te manen om sneller over te gaan tot strafvorderingen? Want dat gebeurt, volgens mijn inzicht, veel te weinig. Gaat u de dienst Dierenwelzijn eindelijk doorlichten, zodat we kunnen zien wat daar fout loopt?
Mevrouw Almaci heeft het woord.
Dank u wel, minister. Ik heb een aantal punctuele vragen naar aanleiding van uw antwoord.
Eerst en vooral, het eerste incident waarbij Happy Doggy werd aangeklaagd, was in 2014. Vandaar dat ik ook zeg dat het een kroniek van een aangekondigd probleem is. Toen is er voor de eerste maal een bedrijf, Dogs & Co, van de ‘whitelist’ gehaald, de zogenaamde veilige lijst van importeurs. Men heeft toen gebruikgemaakt van een bedrijf dat invoerde vanuit Tsjechië om bij die handelaar dieren in te voeren. Dit probleem is dus ongeveer tien jaar oud.
Ik hoor u praten over de mazen van het net, en dan denk ik: welk net? (Opmerkingen van minister Ben Weyts)
In alle eerlijkheid: u mag dat absurd vinden, maar als iets zo lang kan blijven duren, dan is de vraag: hoe werkt die whitelist eigenlijk? Als we de whitelist bekijken, dan zien we dat die, bij wijze van spreken, van dag tot dag verandert. Ik zou heel graag van u de lijst van de ingetrokken erkenningen, van die 44 bedrijven, krijgen. Het is voor ons als parlementslid vandaag onmogelijk om jaar na jaar de whitelist te vergelijken om te zien wie erop is gekomen, wie van naam is veranderd, wie eraf is gegaan en waarom, en wie erbij is gekomen en waarom. En dat is, volgens mij, de essentie van het probleem. En dat is niet alleen voor deze broodfokker zo, maar voor vele. Mijn expliciete vraag betreft dus die 44 ingetrokken vergunningen. Ik wil weten welke bedrijven dat zijn.
Ik zou van u, minister, idealiter – daar heb ik een schriftelijke vraag voor ingediend –, ook de evolutie van de afgelopen tien jaar krijgen. U moet dat weten. Uw diensten moeten dat weten. Het antwoord kan niet zijn, zoals u eerder antwoordde op een schriftelijke vraag van een collega, dat het elke dag verandert. Neen, om deze problematiek, van deze omvang, aan te pakken, moet u dat weten.
Mijn tweede punt heeft betrekking op handhaving. Happy Doggy adverteert zichzelf als een kennel met nationale erkenning. Het klopt dat zij gedagvaard zijn door GAIA, door De Poezenboot et cetera. Het is duidelijk dat het te traag gaat als er geen externe buzz rond is met dierenwelzijnsorganisaties. Laat het ons daarop houden. Mijn vraag is expliciet hoe we sneller kunnen gaan.
Ik ben het met u eens dat ‘Adopt, don’t shop’ ongelooflijk belangrijk is. Maar het is zeer moeilijk als mensen online langs alle kanten worden benaderd. Wallonië denkt na over een verbod op de verkoop van puppy’s uit het Oostblok. U verwijst naar een vrij verkeer van goederen en diensten. Inderdaad, dat lijkt me een opdracht voor het voorzitterschap dat eraan komt. Duitsland wil transporten gaan onderscheppen. Dat is een zeer duidelijke opdracht. Groot-Brittannië – Theresa May – wou geen puppy’s zonder dat de moeder in dat land aanwezig is. Dat zou, denk ik, al een groot probleem kunnen oplossen. Er ligt een boulevard van inspiratie waar u op zijn minst – en ik hoop dat u dat vandaag kunt erkennen – richting het Europese voorzitterschap heel actief mee aan de slag zou kunnen gaan, wat handhaving betreft.
Ik begrijp dat u over juridische beperkingen spreekt. Ik zou vandaag een opmerking kunnen maken over een gisteren aangekondigd voorstel van mevrouw Demir en mevrouw Crevits met betrekking tot verantwoordelijkheid van ouders. Daar is dat blijkbaar niet van tel. Ik merk dan toch een verschil in ambitieniveau, ik zal het dan zo zeggen. Alle gekheid op een stokje: ik weet uiteraard dat er juridische grenzen zijn, ik ga daar niet onnozel over doen. Ik stel alleen vast dat qua communicatie een aantal van uw collega’s op hun domein toch op zijn minst aangeven dat ze veel verder willen gaan. Daar zit toch wel een zekere mate van debat op. Als een gezin, een collectief, waar mensen meewerken in een bedrijf, allemaal geaffilieerd en jarenlang lid zijn, en een daarvan gaat op zichzelf werken, dan is er wel een precedent geweest waar die persoon bij betrokken was. Vandaar dat de ‘Happy Doggy’-case een case is waar je zoveel uit kunt leren.
Mijn extra vragen betreffen dus wat u vindt over de voorbeelden uit het buitenland. Zult u dat eventueel meenemen richting het Europees voorzitterschap? Ik hoop van wel.
Wilt u inzage geven in de lijst met betrekking tot ingetrokken erkenningen? Zult u inzicht geven in de whitelist?
Mijn laatste vraag betreft de controles. Dat hebt u goed gedaan. Maar ik zou graag willen weten hoeveel dieren er effectief zijn ingevoerd op basis van de whitelist. Want het aantal controles moet je kunnen vergelijken met de grootte van de problematiek. Ik zou van u willen weten hoe groot de problematiek is. Hoeveel dieren zijn er ingevoerd op basis van de whitelist?
Minister Weyts heeft het woord.
Op grond van de tussenkomsten lijkt het allemaal wel gemakkelijk. Je moet gewoon lukraak sluiten en uitsluiten. Een rechtstaat bestaat niet. Dat is zowat de grootspraak die hier wordt gehanteerd. Dat is wel allemaal heel gemakkelijk. Je kunt uitsluiten en sluiten naar lieve lust. Dan wordt er ook nog naar de verantwoordelijkheid ten aanzien van minderjarigen verwezen. Dat is net hetzelfde en zou ook hier van toepassing zijn. In een rechtstaat is het nog altijd zo dat je niet kunt worden veroordeeld of uitgesloten omdat je vader is veroordeeld. Of is ook dat voor het Vlaams Belang niet zo? Dat beginsel onderschrijft u toch?
Ja, natuurlijk.
Als het gaat over de uitoefening en de verantwoordelijkheid voor de erkenning, dan is dat nu eenmaal een gegeven. Er is een rechtstaat. We gaan al heel ver in ons dierenwelzijnsbeleid om daar de grenzen af te tasten. Het is wel even gemakkelijk, en zelfs grotesk, om te beweren dat men dat zomaar gewoon moet doen. Daardoor lopen we net het risico om juridisch te worden teruggefloten en dat de betrokken overtreders ‘off the hook’ geraken en vrijuit gaan vanwege fouten op juridisch vlak. Ik denk dat we op dat vlak geleerd hebben uit vroegere procedures. We kunnen ook geen erkenning voor dierenwelzijn intrekken op grond van een overtreding van een milieuvergunning. Dat zou u toch ook moeten weten. U gooit alles op een hoop, niet gehinderd door enige kennis van zaken, maar u probeert vooral om dit politiek uit te buiten. Onze inspecteurs moeten soms op de tippen van hun tenen lopen omdat ze net worden blootgesteld aan diverse juridische procedures. Ik denk dat ze daar verantwoordelijk mee omgaan.
Wat de 44 intrekkingen betreft, heb ik principieel geen enkel probleem. Ik weet niet of het te rijmen is met de openbaarheidsregelgeving, maar in principe heb ik er geen enkel probleem mee om die kenbaar te maken. De lijst toont dat we op dat vlak wel doortastend optreden. We hebben inderdaad al 44 erkenningen ingetrokken. Maar we doen dat weloverwogen. Die intrekkingen zijn veelal gevat door juridische procedures die worden aangevochten. Dat is eenieders recht, maar we moeten dus zien dat de grond ervoor weloverwogen is.
Als u me naar de whitelist, de lijst van de erkende inrichtingen vraagt: die is op de website van Dierenwelzijn beschikbaar. De aantallen die op jaarbasis worden geïmporteerd, heb ik niet onmiddellijk bij de hand, maar ik dacht altijd dat het zowat een derde van de 90.000 à honderdduizend betrof dat wordt geïmporteerd. Maar daar wil ik de hand nu niet voor in het vuur steken. Dat is alleszins zo’n beetje de ordegrootte.
Mevrouw Sterckx heeft het woord.
Ja, minister, ik hoor het u allemaal graag zeggen. U zegt dat juridisch alles sluitend moet zijn. Dat snap ik ook wel. Maar in dit geval sleept het al tien jaar aan. Men werd al meerdere malen veroordeeld. Ik wil maar zeggen: hoe juridisch sluitend kan het nog zijn om het HK-nummer in te trekken?
We kunnen inderdaad, zoals u net aangeeft, de whitelist consulteren op de website van de dienst Dierenwelzijn, maar we stellen ons heel veel vragen bij die whitelist. Want die puppywinkels op de whitelist zijn de enige die mogen invoeren. Die worden afgeschermd door hun HK-nummer. Het is natuurlijk de vraag hoe correct dat allemaal gebeurt. Wordt die whitelist wel goed gecontroleerd? Want als je een aantal van die namen ingeeft in Google Maps, dan kom je bij een gewone rijwoning terecht. Dat is, volgens mij, dan geen grote puppykwekerij. Dat is heel duidelijk.
Er zijn ook door onderzoeksjournalisten al onderzoeken naar gedaan. Daaruit blijkt dat het dikwijls witte busjes zijn die het hele land afrijden om puppy’s op bestelling bij malafide kwekers op te halen en naar Vlaanderen te transporteren. Ook Happy Doggy is een frequente afnemer daarvan. Dat zien we door de inbeslagnames die gebeuren in Duitsland. Daar houden ze die busjes wel tegen, hier in Vlaanderen niet. In de tracingpapieren wordt er heel dikwijls naar Happy Doggy verwezen.
Dus, ik weet niet wat u nog tegenhoudt om het HK-nummer in te trekken. Dit sleept al tien jaar aan, en die man kan die zaak maar blijven uitoefenen. Het is hoog tijd dat u paal en perk stelt aan zulke praktijken en dat u een voorbeeld stelt naar alle andere handelaars door de erkenning van deze man nu in te trekken.
Mevrouw Almaci heeft het woord.
Dank u wel, minister, voor uw antwoorden.
Het klopt dat de whitelist op de website van de dienst Dierenwelzijn staat, alleen is het volstrekt onmogelijk om een overzicht te krijgen van de veranderingen op lange termijn. Ik zou elke dag moeten gaan kijken wat de wijzigingen zijn. Dat is expliciet mijn probleem.
Ik heb het al eerder in deze commissie aangehaald: een evaluatie van die whitelist kan alleen maar als je weet wat de trends zijn. Iemand moet die trends bijhouden. Het lijkt me logisch dat dat de dienst Dierenwelzijn is of dat u dat bent. Maar we kunnen natuurlijk niet weten hoe effectief de whitelist is als er niet wordt geëvalueerd. Die evaluatie is hier, niet alleen door mij, al eerder gevraagd. Ook collega De Vroe heeft ze al in mei 2022 gevraagd. Dus, verschillende collega’s hebben al vragen bij die whitelist gesteld.
Ik heb u eigenlijk in uw repliek op onze tweede reeks van vragen niets nieuws horen zeggen. Eigenlijk zegt u dat alles is zoals het is en dat u het goed doet. En dat terwijl de problematiek gigantisch is. De harde realiteit is nog altijd dat België en Nederland de draaischijf zijn van illegale broodfok. Dan zou ik toch denken, na tien jaar dit soort problematieken, na zovele vragen in deze commissie, dat u toch stilaan begint te denken wat u als minister nog meer kunt doen, niet alleen op het moment van het voorzitterschap van Europa, maar ook nu. Vraag u af wat u als minister, in eigen land, met een bevoegdheid die naar Vlaanderen is gekomen en waarmee u heel wat kunt doen rond handhaving, erkenning en intrekking, en rond het aanpakken van de onlineverkoop, nog kunt doen.
Ik kan alleen maar vaststellen dat u zeer denigrerend doet over de denkoefeningen in andere landen, die niet van ons komen, maar van beleidsmakers uit andere landen. Het zijn geen kleine namen, het zijn de Theresa May’s van deze wereld. (Opmerkingen minister Ben Weyts)
U mag daarvan vinden wat u wilt, er komen wel heelder voorstellen. Ik kan op zijn minst hopen dat, op het moment dat het Europees voorzitterschap er is, we de evaluatie van de whitelist hebben, weten hoe we in eigen land stappen gaan zetten, en dat we dan aan de slag gaan met de verschillende voorstellen die leven in landen die deze problematiek, samen met u, willen aanpakken.
Ik hoop dat de antwoorden niet altijd worden gerecycleerd. Want de eindeloze stroom aan vragen die, terecht, in deze commissie blijven komen, komen er omdat de eindeloze stroom aan puppy’s ook blijft komen. De problematiek vermindert niet.
De vragen om uitleg zijn afgehandeld.