Verslag vergadering Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden, Internationale Samenwerking en Toerisme
Verslag
– Wegens de coronamaatregelen werd deze vraag om uitleg via videoconferentie behandeld.
Mevrouw Vandromme heeft het woord.
Collega’s, minister-president, een tijdje geleden al, in september 2015 om precies te zijn, publiceerde het Vlaams Vredesinstituut een boeiende studie over ‘Vredesopbouw en conflictpreventie in het Vlaams Buitenlandbeleid’.
Naar aanleiding van de herdenkingsjaren over De Grote Oorlog kwamen veel oproepen uit allerlei hoeken om Vlaanderen uit te bouwen tot een regio die de vredesgedachte in de praktijk brengt. Daarbij moeten we vooral kijken naar vandaag en morgen, in het bijzonder in conflictgebieden en post-conflictgebieden. De Vlaamse Regering engageerde zich toen om een Vlaams netwerk over conflictpreventie en vredesbouw op te richten. Oorspronkelijk sprak men van een Trauma- Transformatienetwerk. De studie van het Vlaams Vredesinstituut inventariseerde de noden daarover, bracht de Vlaamse competenties in kaart en tekende een pad uit.
Bijzonder veel aandacht ging daarin naar de problematiek van de traumabehandeling van mensen die uit conflictgebieden naar hier kwamen of nog woonden in post-conflictgebieden. Het onderzoek stelde een grote lacune op dat vlak vast. Er was namelijk geen structurele aanpak van deze problematiek bij beide doelgroepen.
Ondanks de vele enthousiaste reacties, beloftes én beschikbare budgetten is er vandaag jammer genoeg nog steeds geen Vlaams netwerk dat de expertise op het vlak van traumabehandeling in ons land bundelt en, al dan niet projectmatig, gestart is met de uitbouw van de gewenste psychosociale ondersteuning.
In zijn nieuw Strategisch Plan 2020-2024 heeft het Vredesinstituut echter wel de ambitie vastgelegd om meer aandacht te besteden aan het Vlaamse buitenlandse beleid en om zijn platformfunctie over vredesthema’s verder uit te bouwen.
In dit kader heb ik de volgende vragen voor u, minister-president.
Zijn er op Vlaams niveau ondertussen al deelfacetten aangepakt over die thematiek, meer bepaald over traumabehandeling?
Bent u van plan om daar op korte termijn werk van te maken? Zo ja, wat is de timing?
In welke mate zult u daarvoor samenwerken met het Vlaams Vredesinstituut?
Welke projectsubsidiemiddelen zijn er voorhanden voor dat soort acties en wie kan daarop intekenen?
Hoe ziet u de gewenste afstemming met de recent opgestarte proeftuinen in voorbereiding op de vierde pijler van het inburgeringstraject onder andere via buddywerkingen?
Acht u het wenselijk om de krachten te bundelen met het federale niveau waar traumabehandeling deel dient uit te maken van de verplichte medische dienstverlening?
Minister-president Jambon heeft het woord.
Collega, bedankt voor uw vraag maar ik kan tamelijk kort zijn. Zoals u aangeeft, is er op vandaag geen Vlaams netwerk dat de expertise op het vlak van traumabehandeling bundelt. Er werden de afgelopen jaren en recent, bij navraag bij mijn diensten, geen initiatieven met betrekking tot deze materie genomen.
In de beleids- en begrotingstoelichting hebt u ook kunnen vernemen dat er op korte termijn ook geen planning of engagementen zijn vastgelegd. Ook is dit niet opgenomen in het Vlaams regeerakkoord.
Ik kan dus ook niet verder ingaan op uw specifieke vragen want ik heb ter zake geen plannen en geen ambitie.
Mevrouw Vandromme heeft het woord.
Minister-president, dat was inderdaad heel kort en duidelijk.
Ik weet dat het engagement in de voorbije legislatuur wel heel sterk werd gedragen door academici en universiteiten. Een aantal lokale besturen zouden ook een voortrekkersrol willen opnemen in verband met de vraag die ik hier stelde rond conflictpreventie en vredesopbouw. Toch zou ik vragen om, als het mogelijk is, enige middelen te voorzien. En als u een proefterrein zou zoeken, lijkt de Westhoek mij de ideale partner te zijn. Ik denk dat we, samen met collega Talpe, de projecten die er zijn in de Westhoek, zeker verder zullen ondersteunen.
Mevrouw Talpe heeft het woord.
Ik wil wijzen op het belang van vrede en op het uitdragen ervan. Wij doen dit lokaal al als ‘Ieper vredesstad’, samen met de hele regio. Ook Vlaanderen moet dit doen. Ik heb nota genomen van het antwoord van de minister-president dat er op korte termijn daarvoor geen middelen zijn voorzien. Waarvan akte.
Minister-president Jambon heeft het woord.
Het was niet de vorige regering maar de regering van Kris Peeters die daartoe engagementen heeft genomen. Dat is al twee regeringen geleden en ik ben daar dus niet door gebonden.
Mevrouw Vandromme heeft het woord.
De tijd vliegt inderdaad snel. Ik heb me van legislatuur vergist, maar wie weet komt het inzicht toch dat dit echt een belangrijk thema is. We wachten af.
De vraag om uitleg is afgehandeld.