Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Van Overmeire heeft het woord.
Minister-president, ik sta hier voor de elfendertigste keer zou ik zeggen, met het risico dat ik eindeloos in herhaling val, maar ook in het besef dat wanneer we dit hier niet ter sprake brengen en wanneer we niet reageren, er een soort gewenning en aanvaarding van de voldongenfeitenpolitiek van federaal minister Reynders ontstaat. Tegen die achtergrond moet ik u confronteren met het artikel dat maandag is verschenen in La Libre Belgique en waarbij minister Reynders zowat de helft van het artikel gebruikt om alles af te branden wat u hier de voorbije zes jaar hebt verkondigd en verdedigd. De Morgen vat dat samen als Reynders loopt over Peeters heen.
Als u zegt dat het federale niveau geen economische raadgevers kan aanduiden, en wanneer u een procedure opstart bij de Raad van State, wat doet minister Reynders dan? Hij duidt er nog enkele nieuwe aan tijdens de reis. Als u zegt dat u met Flanders Investment & Trade (F.I.T.) en vanuit Vlaanderen eigen accenten legt, dan zegt minister Reynders hij gebruikt nog net het woord onnozelaars niet : er zijn maar twee begrippen die tellen, Belgium en Brussels. Wat denkt hij over wat u zo belangrijk vindt en waar u telkens mee uitpakt, namelijk uw economische missies? Ik zal mijn beste Frans boven halen om hem te citeren: Peut-être certains sont-ils tentés de venir sans le prince ou sans le fédéral. Mais quand le prince est là, les portes souvrent. (...). Et quand moi je suis là, je représente lEtat.
Het klinkt bijna als Létat, cest moi. Misschien heeft die man een probleem, maar ik denk dat ook u een probleem hebt, want u slaagt er niet in, ondanks alle inspanningen, om die man te stoppen. Mochten het alleen woorden in een krant zijn, dan zouden we het daarbij kunnen laten, maar we zien ook dat op het terrein die man verder gaat en dat u hem niet kunt stoppen. Graag een reactie, minister-president.
Minister-president Peeters heeft het woord.
Voorzitter, collega Van Overmeire, wanneer wij als belangrijkste deelstaat, zeker wat export betreft, de economische motor zijn van België en wij 80 procent en meer van de export van België voor onze rekening nemen, is dit een positie waar de betrokken federale minister Reynders of heeft hij een andere naam? natuurlijk absoluut rekening mee moet houden. Wij zijn naar de Raad van State gestapt tegen het KB van 24 januari 2013 houdende het statuut van adviseurs in economische diplomatie, omdat we ervan overtuigd zijn dat Reynders daar zijn bevoegdheden te buiten gaat. Ook het Waalse Gewest is trouwens tussenkomende partij. Ik kijk vol vertrouwen uit naar de uitspraak van de Raad van State. Ik heb ook gezegd dat, mochten wij ons vergissen wat af en toe eens gebeurt , wij ons zullen schikken naar het arrest.
Collega Reynders heeft niet de wijsheid om een uitspraak van de Raad van State af te wachten en gaat ermee door. Ik betreur dat. Het is niet wijs om zo te handelen. Het is ook niet wijs om bepaalde uitspraken in bepaalde kranten te doen, tenzij het natuurlijk een fout is van de journalist, wat nooit is uitgesloten. Iemand die meent om niet alleen voor het federale niveau te kunnen optreden maar ook de deelstaat Vlaanderen te kunnen vertegenwoordigen als federale minister, zou ik toch aanraden andere taal te gebruiken, mocht de journalist Reynders juist hebben geciteerd.
Degenen die mij sportief uitdagen, weten dat wat lopen betreft, ze toch voorzichtig moeten zijn, en zeker wanneer men denkt over mij te kunnen lopen. Dat is nog zwaarder.
Wij gaan binnenkort naar de Verenigde Staten met de minister-president van Nederland. Ik ga ervan uit dat deze reis onverkort kan plaatsvinden. Wij zullen ook de volgende weken een aantal buitenlandse contacten op hoog niveau hebben. Wij gaan onverkort door. Ik laat mij niet van de wijs brengen door bepaalde uitspraken die ik absoluut niet wijs acht. Ik denk dat, in een rechtsstaat levende, wanneer we niet akkoord gaan met een bepaalde beslissing, wij naar de Raad van State stappen, die daarover zal oordelen. Wanneer iemand het risico neemt dat hij alles opnieuw tot nul moet afbouwen, dan is dat zijn verantwoordelijkheid. Voor de rest maak ik mij niet te veel zorgen.
Minister-president, ik moet zeggen dat ik mij meer zorgen maak dan u. Zeker op korte termijn valt er niet veel beterschap te verwachten met deze houding. Het artikel kan onmogelijk de fout van een journalist zijn. Ik neem aan dat een journalist al eens één woord of één lijn overdrijft, maar moeilijk een halve bladzijde. Dat getuigt absoluut niet van het respect dat van de heer Reynders mag worden verwacht voor Vlaanderen, dat uiteindelijk, zoals u zelf zegt, voor 82 tot 83 procent van de export verantwoordelijk is.
U zegt dat we de uitspraak van de procedure bij de Raad van State afwachten. Kunt u nog eens herhalen wanneer u die uitspraak verwacht? Hoeveel economische raadgevers zullen er dan aangeduid zijn, tegen dit tempo, en in welke situatie belanden we dan? Ik denk dat we dan uiteindelijk opnieuw voor voldongen feiten staan.
Ik vraag me af, minister-president, of we naast de puur juridische weg en het voor het overige bijna negeren van de uitspraken van die man, niet meer moeten inzetten op het nog eens samenbrengen van de drie regios en via de Federale Regering, uw collegas en partijgenoten daar, meer druk moeten uitoefenen op die man zodat hij eindelijk tot een meer realistische aanpak komt en dat hij de grondwettelijk afgesproken verdeling van de bevoegdheden gaat respecteren.
De heer Van Hauthem heeft het woord.
Minister-president, het duurt nu toch al een tijdje, maar er zijn twee soorten van gelijk die men kan hebben: men kan het juridisch gelijk hebben en men kan het politiek gelijk hebben. In de ideale wereld vallen die twee natuurlijk samen, maar dat is in dit land helaas niet altijd zo. Wij hebben in het verleden ook al verschillende keren juridisch gelijk gekregen en toch deed men voort met de dingen waarvoor men juridisch al ongelijk gekregen had.
Hoe kunt u dit stoppen? Dat kunt u doen, los van de vraag of u juridisch gelijk hebt, door te stellen dat u, als het zo zit, geen samenwerkingsakkoorden meer sluit. Het hangt ervan af of u het bijzonder belangrijk vindt. Misschien vindt u het politiek iets minder belangrijk, dat kan ik wel begrijpen. U hebt wapens in handen, waarmee u uw wil kunt doordrijven en kunt zeggen: Wij hebben gepraat en gevraagd en u doet maar door. Nu is het genoeg geweest. Als het zo zit, is er geen samenwerking meer mogelijk en sluiten wij geen samenwerkingsakkoorden meer. Dat zou u perfect kunnen doen. Anders moet u Duffy op de heer Reynders afsturen, dat is misschien ook een mogelijkheid.
Die hond gaat wereldberoemd worden, ik heb het al gezegd. Collegas, wij gaan niet alleen naar de Raad van State, ook het Waalse Gewest heeft zich aangesloten. Het is geen armworsteling tussen Reynders en Peeters. Onze Waalse collegas hebben zich daarbij aangesloten. Ik ga ervan uit dat de uitspraken die ik vandaag heb gedaan, inzicht brengen. We zullen van zeer nabij opvolgen welke bijkomende maatregelen we kunnen treffen, altijd wetende dat we in een rechtsstaat leven en dat ik de maatregelen kan treffen die nodig zijn om deze discussie omtrent de bevoegdheid voor eens en voor altijd uit de wereld te helpen.
Ik dank u, minister-president, hoewel u helaas niet antwoordt op mijn vraag wanneer u de uitspraak van de Raad van State verwacht en wat de situatie dan zal zijn, wanneer al die mensen in al die landen een titel hebben gekregen en we achteraf moeten zeggen dat het niet helemaal juist was.
Er past maar één begrip bij de heer Reynders: te kwader trouw. Het kan geen vergissing zijn. Ik betreur dat we dit debat keer op keer moeten voeren en dat ik hier sta. Het zijn net degenen die nog geloven in de levenskracht van de Belgische federatie en ik stel vast dat dat toch nog een aantal mensen zijn die zouden moeten pleiten voor respect van de regels en een goede naleving ervan, van de bevoegdheidsverdeling. Het is net door dat telkens, keer op keer, doelbewust en op een arrogante manier te overtreden, dat er ergernis wordt gezaaid in Vlaanderen, en daardoor kunnen steeds minder Vlamingen zich in de Belgische constructie herkennen.
De actuele vraag is afgehandeld.