Verslag plenaire vergadering
Verslag
Voorstel tot spoedbehandeling
Dames en heren, vanmiddag heeft de heer Sas van Rouveroij bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van resolutie van de dames Ann Brusseel en Annick De Ridder, de heren Marnic De Meulemeester en Marc Vanden Bussche, mevrouw Fientje Moerman en de heren Sas van Rouveroij en Jean-Jacques De Gucht betreffende het neutraliteitsprincipe voor ambtenaren van de Vlaamse Gemeenschap, het Vlaamse Gewest en de Vlaamse steden en gemeenten.
De heer van Rouveroij heeft het woord.
Collegas, ik sta hier even op het spreekgestoelte omdat ik u allen in de ogen wil kijken. Dit is immers een zaak van ons Vlaams Parlement, want het gaat om een voorstel van resolutie. Het is geen zaak, toch niet in deze fase, van de Vlaamse Regering ik zou trouwens niet weten in wiens ogen ik zou moeten kijken bij gebrek aan aanwezigen op de ministerbanken.
Matthias en ik hadden vandaag het voorrecht om in een dubbelinterview voor Villa Politica te mogen optreden. Naar aanleiding daarvan hoorde ik nog eens de argumentatie van Matthias en de N-VA met betrekking tot deze problematiek. Hij zei dat dit niet behandeld kon worden. Hij verwees daarbij naar de loyauteit van de N-VA als coalitiepartner, ten overstaan van het regeerakkoord. Op zich is dat prima, daar is niets op aan te merken. Het is zeker ontroerend in de context van deze Vlaamse Regering, we horen dat niet vaak spreken van loyauteit, maar het doet nu niets ter zake. Men is loyaal ten overstaan van een regeerakkoord, maar dan moet het er wel in staan en er staat niets over in. Ik denk dat het een ongeschreven politieke regel is, die niet alleen geldt voor het parlement en de regering, maar ook voor provincies en gemeenten, dat wanneer iets niet in een regeerakkoord staat, het parlement, de provincieraad of de gemeenteraad vrijheid van handelen heeft en de partijen alsnog ofwel een aanvulling bedingen op het regeerakkoord ofwel het parlement daarover laten beslissen. Dus, collegas, dit is ontvankelijk, want het is een zaak van het parlement.
Wees gerust, collegas, dit zijn allemaal argumenten die leiden tot de hoogdringendheid. Ik wil ook heel even kort getuigenis afleggen van wat zich maandagavond voltrok in de Gentse gemeenteraad. Een aantal collegas waren daar ook aanwezig. We hebben er vastgesteld dat het thema leeft en zo kom ik al in de richting van de hoogdringendheid. Het thema leeft bijzonder, niet alleen in de Gentse raad, maar ook op straat. In de 30 jaar dat ik in de Gentse gemeenteraad zit, heb ik zelden zoveel aanwezigen gezien, zowel op de publieksbanken als in de gangen en op het plein voor het stadhuis.
Het leeft, maar laat het duidelijk zijn voor degenen die het anders zouden denken: ik wil geen herexamen voor het feit dat Open Vld er in Gent niet in geslaagd is om een meerderheid te vinden voor het handhaven van het verbod. Neen, democratie eindigt uiteindelijk altijd met wiskunde en in Gent hadden wij geen meerderheid. En daar kunnen wij ons goed bij neerleggen. We betreuren het, maar we leggen ons erbij neer.
Wat we willen, is dat dit wordt geregeld op het niveau van dit Vlaams Parlement. Het hoort niet thuis in de gemeenteraden van de 308 steden en gemeenten. Ik wil nog duidelijk stellen dat ook wij voor maximale gemeentelijke autonomie zijn. Maar in het begrip maximaal zit het feit al vervat dat er een, weze het minimale, bovenruimte is waarbinnen we een afweging kunnen maken van waarden, een zekere hiërarchie. En die afweging leggen we u vandaag voor. De gemeentelijke autonomie is niet absoluut. Wij vragen aan u allen om gebruik te maken van het recht van dit Vlaams Parlement om bij hoogdringendheid een decreet te stemmen waarbij het voor heel Vlaanderen en voor al degenen die in Vlaanderen wonen, voor eens en voor altijd duidelijk is dat we gaan voor een neutrale overheid en dat het dus niet gepast is om in een overheidscontext en al zeker niet in een loketgebonden omgeving, een schijn van partijdigheid op te wekken door het zichtbaar dragen van religieuze, ideologische of levensbeschouwelijke symbolen.
Waarom vragen wij de spoedbehandeling, collegas? Het is een soort heidebrand. Het smeult onder de oppervlakte. En als we dit hier niet regelen, zul je op regelmatige tijdstippen in een of meerdere van die 308 gemeenten een brandje hebben. Als we niet opletten, wordt het zelfs een uitslaande brand. En dan zullen we moeten blussen, op een zeer ongelukkig tijdstip. Laten we dus alstublieft nu handelen, en niet morgen.
Als we dat niet doen, voorzitter, collegas, vrees ik dat dit parlement dezelfde historische fout begaat die maandagavond door de Gentse gemeenteraad is gemaakt. (Applaus bij Open Vld en het Vlaams Belang)
Vraagt nog iemand het woord? (Neen)
Dan stemmen wij bij zitten en opstaan over het voorstel tot spoedbehandeling.
De volksvertegenwoordigers die het voorstel wensen aan te nemen, wordt verzocht op te staan.
De tegenproef.
Het voorstel tot spoedbehandeling is aangenomen. Dan stel ik voor dat het voorstel van resolutie van de dames Ann Brusseel en Annick De Ridder, de heren Marnic De Meulemeester en Marc Vanden Bussche, mevrouw Fientje Moerman en de heren Sas van Rouveroij en Jean-Jacques De Gucht betreffende het neutraliteitsprincipe voor ambtenaren van de Vlaamse Gemeenschap, het Vlaams Gewest en de Vlaamse steden en gemeenten onmiddellijk wordt behandeld.
Is het parlement het daarmee eens? (Instemming)
Het incident is gesloten.