Voorstel tot wijziging van de agenda

Dames en heren, met toepassing van artikel 46 van het Reglement van het Vlaams Parlement heeft de heer Wim Wienen bij motie van orde het woord gevraagd.

De heer Wienen heeft het woord.

Voorzitter, ik zou bij motie van orde willen vragen om de agenda te wijzigen. Ik zou willen vragen om dit voorstel van resolutie vandaag van de agenda te halen.

Een voorstel van resolutie, collega’s, – ik verduidelijk dit even voor wie niet mee is met de parlementaire werking – is een vraag aan de regering om te handelen. Wat heeft de minister hier verklaard? Ik citeer hem letterlijk: “De regering is alles al aan het doen dat in de resolutie staat.” Dat doet mij met mijn heel beperkte verstand – ik weet het – dan toch concluderen dat dit voorstel van resolutie zonder voorwerp is en dat we onze tijd aan het verdoen zijn. We kunnen dit debat beter afsluiten, het punt van de agenda halen en overgaan naar het volgende punt.

Mijnheer Wienen, als behoeder van uw rechten en plichten, moet ik u vragen of u dit ernstig meent. Of was het sarcastisch bedoeld?

Neen, u weet dat enige ironie mij niet vreemd is, voorzitter, maar als ik de minister letterlijk hoor zeggen dat de regering nu alles aan het uitvoeren is dat in de resolutie staat, dan vraag ik mij af wat nog het nut is van dit voorstel van resolutie.

We stemmen bij zitten en opstaan over het voorstel tot wijziging van de agenda.

De volksvertegenwoordigers die het voorstel wensen aan te nemen, wordt verzocht op te staan.

De tegenproef.

Het voorstel tot wijziging van de agenda is niet aangenomen.

Ik stel enkel vast dat de collega’s blijkbaar veel tijd over hebben.

Het incident is gesloten.