Verslag plenaire vergadering
Verslag
Bespreking
Dames en heren, aan de orde is het voorstel van resolutie van de dames Cindy Franssen, Güler Turan, Lies Jans, Katrien Schryvers, Else De Wachter en Helga Stevens en de heer Tom Dehaene betreffende de bestrijding van armoede bij kinderen.
De bespreking is geopend.
Mevrouw De Vits, verslaggever, heeft het woord.
Het is voor de collegas misschien een beetje vreemd dat we dit voorstel van resolutie nu behandelen, samen met de begroting, maar het voorstel van resolutie werd al ingediend eind september. Door de werkzaamheden van de commissie Welzijn hebben we het niet eerder kunnen behandelen. We willen het toch nu behandelen omdat de cijfers alarmerend blijven. Het percentage kinderen dat in Vlaanderen wordt geboren in een kansarm gezin, neemt toe. Deze tendens stelt men vast in de meeste rijke landen de laatste tien jaar.
Daarom vraagt het voorstel van resolutie dat de Vlaamse Regering het Pact 2020 zou realiseren, waarbij het de doelstelling is om het aantal kinderen dat in armoede wordt geboren tegen 2020 te halveren. Daartoe moet er op meerdere domeinen worden gewerkt. We moeten alle aspecten van kinderarmoede goed in kaart brengen. Er moet ingezet worden op onderwijs en vorming. Er moet werk worden gemaakt van een beter welzijnsbeleid. Ook daarover hebben we het gehad naar aanleiding van de beleidsbrief Welzijn: toegankelijke kinderopvang, wijkgezondheidscentra. We moeten werk maken van werk. We moeten de woonkwaliteit van deze mensen verbeteren en kijken naar hun energienoden. We moeten hun maatschappelijke participatie bevorderen, bekijken welke drempels er zijn in hun vrijetijdsbesteding en hoe die kunnen worden weggenomen.
Voorzitter, door dit voorstel van resolutie moet elke minister van de regering zich aangesproken voelen om werk te maken van de uitwerking ervan. Tijdens de bespreking in de commissie kwam een amendement aan bod van mevrouw Van der Borgt en de heer Gysbrechts. Het werd weggestemd met negen stemmen tegen en twee voor. Het voorstel van resolutie zelf werd goedgekeurd door alle aanwezige leden van de commissie Welzijn. Ik hoop dat we het vandaag ook hier met unanimiteit kunnen goedkeuren. (Applaus)
Mevrouw Franssen heeft het woord.
Voorzitter, ik dank de verslaggeefster voor deze beknopte maar goede samenvatting. Met het voorliggende voorstel van resolutie willen wij, de indieners, de daadkracht van de Vlaamse Regering aanscherpen en een voorzet geven voor het actieplan Kinderarmoede, dat er in het voorjaar van 2012 zal komen. Deze voormiddag heb ik goed begrepen van minister Lieten dat zij maximaal rekening zal houden met de aanbevelingen.
We hebben het deze voormiddag al uitgebreid over de cijfers gehad. Ik zal niet in herhaling vallen. Ook de schrijnende situaties achter de cijfers zijn bekend. Kinderen die in armoede opgroeien, hebben te kampen met heel wat uitsluitingen op het vlak van sociale activiteiten, slechte huisvesting, ongezonde voeding en beperkte ontplooiingskansen.
Nu blijkt ook dat zij in het latere leven een groot risico lopen om in armoede te leven. Zo ligt de weg open naar een nieuwe kern van generatiearmoede. Uit onderzoek blijkt steeds duidelijker dat op de belangrijkste hefbomen om de vicieuze cirkel van de generatiearmoede te doorbreken moet worden ingezet tijdens de eerste levensjaren. Ook het advies van het Kinderrechtencommissariaat stelt dat de armoedebestrijding er baat bij heeft om de kinderarmoede als een apart onderdeel ernstig te nemen. Vandaar dit voorstel van resolutie.
De lijst van aanbevelingen betreffende de bestrijding van kinderarmoede moet ertoe bijdragen dat die vicieuze cirkel van generatiearmoede wordt doorbroken. Die aanbevelingen gaan terug op de sociale grondrechten die door mevrouw De Vits al zijn opgesomd. Ze gaan ook terug op het advies van het Kinderrechtencommissariaat, op het eisenpakket van Welzijnszorg, dat dit jaar over kinderarmoede gaat, en op de principes van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
De strijd tegen kinderarmoede moet eigenlijk een aangrijpingspunt zijn voor een doorgedreven, samenhangend armoedebeleid. Een samenleving die hier niet op inzet, zorgt voor collectieve verarming van de toekomstige generaties. Samen met mevrouw De Vits hoop ik dan ook dat dit, zoals in de commissie, unaniem kan worden goedgekeurd.
Mevrouw Turan heeft het woord.
Voorzitter, ik zie dat u ontgoocheld bent dat ik niet het woord heb genomen over vrouwen en ondernemen. U weet, samen met de minister-president, dat dit mij zeer na aan het hart ligt, maar dat was gewoon een werkafspraak met mijn fractieleider. Maakt u zich dus geen zorgen, ik zal ook dat dossier verder blijven opvolgen.
Over kinderarmoede bestaat in dit parlement een grote unanimiteit om nog eens te bevestigen hoe belangrijk het is deze problematiek aan te pakken. Zoals de dames De Vits en Franssen al hebben aangegeven, hebben we in dit voorstel van resolutie geprobeerd om heel breed te gaan, gaande van gezondheidszorg, onderwijs, wonen en energie tot het benadrukken van het belang van tewerkstelling van de ouders, zonder stigmatiserend te zijn. Wij moeten daartoe extra inzetten op de werk-welzijntrajecten, ook voor de ouders van kinderen die in armoede leven.
Vandaag zijn geen bijkomende cijfers nodig om aan te tonen dat de Vlaamse Regering kinderarmoede moet aanpakken.
Mevrouw Jans heeft het woord.
Ik bedank de verslaggever voor het verslag. Ik wil het voorstel van resolutie niet samenvatten, maar enkel op het belang ervan wijzen. Deze voormiddag hebben wij daarover de discussie gevoerd. Het is essentieel dat alle domeinen daarbij zijn betrokken, want zij moeten alle de kinderarmoede bestrijden. De N-VA benadrukt dat de samenleving zelf ook een verantwoordelijkheid heeft, naast de individuele verantwoordelijkheid, waarbij wij sterk verwijzen naar de band met tewerkstelling. Er moeten middelen worden vrijgemaakt om mensen die het moeilijker hebben om aan werk te geraken, te helpen. Op die manier werken wij aan een buffer tegen armoede.
Mevrouw Dillen heeft het woord.
Voorzitter, collegas, mijn fractie zal dit voorstel steunen. Armoede in het algemeen en kinderarmoede in het bijzonder zijn al jaren een aandachtspunt van onze fractie. Verschillende doelstellingen in de resolutie waren in de vorige legislaturen ook al mooie beloftes. Helaas zorgde dat niet voor veel resultaat op het terrein. Wekelijks worden wij geconfronteerd met nieuwe cijfers die ons met verstomming slaan. De aanbevelingen vormen een lange lijst, maar zij zijn zeer terecht in de tekst opgenomen. De Vlaamse Regering krijgt een brede opdracht om dat allemaal te realiseren. Er wordt zelfs gevraagd om een aantal doelstellingen in het Pact 2020 reeds bij het einde van deze legislatuur in resultaten om te zetten.
De economische crisis stemt ons echter niet erg hoopvol. Ik twijfel of de mooie doelstellingen wel haalbaar zijn. Alle ministers zullen hun verantwoordelijkheid moeten nemen, en nu meer dan ooit. Onze fractie zal hen aanmoedigen het nodige te doen om er werk van te maken. (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Sabbe heeft het woord.
Ik heb een opmerking van een heel andere orde. Samen met de heer Schueremans wil ik mevrouw De Vits feliciteren voor het feit dat zij als voormalige first lady van het ABVV zoals twee derde van de Vlamingen niet meestaakt en hier haar werk verricht. (Applaus bij LDD en het Vlaams Belang)
Mevrouw De Vits heeft het woord.
Voorzitter, collegas, ik heb heel duidelijk in de pers gezegd dat ik de staking steun. Mocht ik in de vakbond nog verantwoordelijkheden dragen, zou ik dezelfde houding aannemen.
Mevrouw Vogels heeft het woord.
Zoals mevrouw De Vits wil ik zeggen dat ik de staking steun. Ik doe dat tegen de stroom in. Ik begrijp dat mensen zeer boos zijn. Want de regering geeft de mensen geen perspectief op een andere loopbaan, met meer onthaasting en tijdskredietmogelijkheden. Tijdens het vragenuurtje heb ik dat ook al gezegd.
Wat de resolutie betreft, moet ik mevrouw De Vits wel teleurstellen, want mijn fractie zal ze niet goedkeuren. Wij zullen ons bij de stemming onthouden. Wij zijn het immers beu om steeds opnieuw studies, lijstjes, actieplannen en resoluties te moeten aandragen om aandacht te vragen voor kinderarmoede.
Mevrouw Franssen zegt dat zij de daadkracht wil aanscherpen. Mevrouw Franssen, als u dat wilt doen, dan moet u de daad bij het woord voegen.
Mocht er in het voorstel van resolutie staan dat het Vlaams Parlement vraagt om de kindpremie niet toe te kennen en te verspreiden over alle kinderen in Vlaanderen, maar te oriënteren naar kinderen in armoede, dan zouden we het met veel plezier goedkeuren. Wat de kindpremie betreft, is er misschien niet twee derde, maar 80 procent van de Vlamingen, van de vakbonden, van de middenveldorganisaties, van de patroonsorganisaties, van de Vokas van deze wereld, van de SERV die zegt dat die niet hoeft, dat het dom is in crisistijd: concentreer de middelen op wie het echt nodig heeft.
We zullen het voorstel van resolutie helaas niet mee goedkeuren, niet omdat we iets tegen al die mooie woorden hebben die erin staan, maar omdat ik die parole, parole over armoede zo beu ben.
Het was als compliment bedoeld, maar ik neem er akte van dat de twee dames tegen de wil van 67,5 procent van de Vlamingen ingaan.
Mijnheer Sabbe, als mijn partij 23 procent van de stemmen haalt, dan zal ik heel blij zijn. (Opmerkingen)
De bespreking is gesloten.
We zullen straks de hoofdelijke stemming over het voorstel van resolutie houden.