Verslag plenaire vergadering
Verslag
Collega's, ik sta erop om op het einde van deze zitting, nadat het parlement geïnstalleerd werd verklaard, u als eerste te feliciteren met uw mandaat. De rol van de volksvertegenwoordiger valt in een parlementaire democratie niet te onderschatten, het is een hele eer, de mooiste opdracht die er bestaat: 'volksvertegenwoordiger' in de letterlijke betekenis van het woord.
In een parlementaire democratie is het democratisch verkozen parlement de eerste macht. De Vlaamse Regering ontleent haar mandaat aan het vertrouwen van het Vlaams Parlement, door wie ze ook gecontroleerd wordt. Samen met het Vlaams Parlement is de Vlaamse Regering verantwoordelijk voor de sturing en de vormgeving van het beleid in Vlaanderen, maar uiteindelijk is het het Vlaams Parlement dat de decreten en de begroting goedkeurt en dus de eindverantwoordelijkheid heeft.
Dat is de theorie. Het is aan ons om dit in de praktijk te brengen en een gezond spanningsveld op te bouwen tussen het parlement en de regering, tussen de Hertogstraat en het Martelaarsplein. Dat veronderstelt wederzijds respect en ontzag. Het veronderstelt ook vertrouwen in en respect voor het individuele parlementslid: het spreekrecht van de volksvertegenwoordiger is een van de steunpilaren van onze democratie.
Over alle grenzen van fracties, meerderheid en minderheid heen staan wij immers voor een bijzondere opdracht. De mensen verwachten dat wij samen constructief de bakens uitzetten voor een financieel en economisch herstel en dat wij een oplossing zoeken voor de vele problemen die zich in onze snel evoluerende samenleving voordoen.
En daarbij is er ten opzichte van de vorige legislatuur één groot verschil: de budgettaire ruimte. De overheid zal de broeksriem moeten aanhalen. Tot gisteren was het nog gebruikelijk dat het beleid van de ministers werd beoordeeld op basis van de extra kredieten die ze konden binnenhalen voor hun departement. Het axioma dat goed beleid meer geld moet kosten, moet een halt worden toegeroepen. Vanaf morgen zullen ministers hier enkel nog applaus oogsten als zij aankondigen dat zij met minder geld toch dezelfde dienstverlening aan de mensen kunnen aanbieden.
Ook wij zullen - als parlementsleden - niet steeds kunnen teruggrijpen naar de gemakkelijkheidsoplossing: meer geld als oplossing van alle problemen. Neen, nu is er vooral behoefte aan creativiteit en innovatie om de schaarse middelen spaarzaam en efficiënter te beheren. Wij zullen dus met de fijne kam door onze decreten en onze administratieve structuur moeten gaan om overbodigheid, overlapping en nutteloosheid te schrappen en ons te richten op een performante organisatie voor de echte kerntaken. Ik ga ervan uit dat dit nieuw verkozen Vlaams Parlement hierin zeker zijn rol zal spelen.
Een tweede groot verschil is de samenstelling van dit parlement. Van de 124 mannen en vrouwen die bij de installatievergadering in 2004 de eed aflegden, zijn er vandaag nog maar 57 over. En gecumuleerd - gezien over meerdere periodes - zijn er nog slechts achttien collega's die in 1995, bij de eerste rechtstreekse verkiezing, de eed hebben afgelegd. Dat betekent dat dit parlement - en dus ook de fracties - zich erop zullen moeten voorbereiden om de kennisoverdracht optimaal te organiseren, willen we niet verder in een ondergeschikte rol gedwongen worden ten opzichte van de regering en de administratie. Ik ben ervan overtuigd dat ook dit zeker zal lukken!
Collega's, laat u intussen niet van de wijs brengen door de statistieken en punten in de pers. Niet het aantal vragen of interventies in het parlement zijn belangrijk, wel de kwaliteit, de doortastendheid en de constructieve opstelling van de volksvertegenwoordigers. Die eigenschappen geven een parlement karakter en profiel.
Dames en heren, als legislatuurparlement hebben wij één zekerheid: ons mandaat loopt tot 2014. Intussen kan er veel veranderen: wie weet zullen de verkiezingen in 2014 inderdaad samenvallen in die zin dat België - na een grote staatshervorming - een echte confederatie is geworden en het bijvoorbeeld de gemeenschapssenatoren zullen zijn die de nieuwe federale regering zullen aanstellen.
De roep om een communautaire ronde zal ons er intussen niet van weerhouden onze bevoegdheden en verantwoordelijkheden resoluut op te nemen en samen te bouwen aan een duurzame, voorspoedige en sociale toekomst voor alle Vlamingen. Wij moeten er samen voor zorgen dat het vertrouwen van de Vlamingen in de eigen instellingen toeneemt.
U bent de komende vijf jaar de vertegenwoordigers van het Vlaamse volk en u gaat dus mee de richting bepalen. Het is goed aan het begin van zo'n periode daar even bij stil te staan.
Ik wens u allemaal veel kracht, moed, inspiratie en gedrevenheid om een mooi hoofdstuk bij te schrijven in het boek van het groeiende Vlaamse zelfbestuur. (Applaus)