Verslag plenaire vergadering
Verslag
Voorstel tot verwijzing naar de commissie
Dames en heren, met toepassing van artikel 46 van het Reglement van het Vlaams Parlement heeft de heer Tavernier bij motie van orde het woord gevraagd.
De heer Tavernier heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik vraag dat het voorstel van decreet van de heren Vandenbroucke en Sauwens en mevrouw Moerman houdende een herfinancieringsgarantie in het kader van bepaalde Vlaamse pps-projecten van de Vlaamse Vervoermaatschappij - De Lijn en de amendementen, naar de commissie zou worden verwezen. Ik leg uit waarom.
We werden enkele weken geleden geconfronteerd met dit voorstel van decreet, bestaande uit twee artikelen. Er is een bespreking aan gewijd in de commissie. Dat voorstel werd, ondanks een aantal opmerkingen, ongewijzigd goedgekeurd in de commissie.
Ik word nu geconfronteerd met de amendementen die werden ingediend na verslag over een voorstel van decreet van twee artikelen. Er worden twaalf amendementen ingediend, en het oorspronkelijke voorstel van decreet met twee artikelen wordt via deze amendementen een voorstel van decreet met elf artikelen. Dat is iets anders.
Bovendien wil ik erop wijzen dat dit voorstel enige techniciteit bevat, al was het maar over de financieringsvormen. Trouwens, de bevoegde minister heeft net omwille van die techniciteit twee topadviseurs meegebracht naar de commissie, een financieel deskundige en een juridisch deskundige. Als men dergelijke belangrijke wijzigingen aanbrengt, waarbij definities worden veranderd, dan is een technische en inhoudelijke bespreking in de commissie absoluut nodig. Dit kunnen we niet afdoen door hier, zonder verslag - de verslaggever is er niet - plotseling twaalf amendementen in te dienen om tot een totaal ander voorstel van decreet te komen. Vandaar mijn vraag tot verwijzing naar de commissie.
De heer Peumans heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, we hebben het voorstel in de commissie uitgebreid behandeld. De verslaggever is jammer genoeg niet aanwezig, maar we kennen de gedrevenheid van de heer Van Rompuy. Die heeft voorgelezen hoe ingewikkeld dit voorstel van decreet is.
Wat vinden wij deze morgen op onze banken? We vinden elf bladzijden amendementen, die we nauwelijks hebben kunnen nakijken. Ik heb daar een heleboel vragen bij. Ik denk dat het niet meer dan logisch is dat het voorstel van decreet opnieuw naar de commissie voor Openbare Werken wordt verwezen. Dan kunnen we de nodige inhoudelijke debatten voeren en toelichting krijgen van de drie indieners om het dan terug naar de plenaire zitting te brengen. Uit respect voor het parlement lijkt me dat niet meer dan logisch.
Ik sluit me dus graag aan bij de vraag van de heer Tavernier.
De heer Strackx heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik kan de vraag van de twee voorgaande sprekers alleen maar ondersteunen. Ik was ook stomverbaasd dit vanmorgen op de banken te vinden. Gisteren vergaderde de Commissie voor Algemeen Beleid, Financiën en Begroting. Ik snap niet waarom men ons minstens daar niet deze amendementen heeft overhandigd. Ik vraag me af wanneer die geschreven en ingediend zijn. Op de website van het Vlaams Parlement zijn ze op dit ogenblik zelfs niet raadpleegbaar.
Bovendien werd ons in de commissie bij de bespreking een juridisch verslag beloofd. Daar zitten we ook nog altijd op te wachten, en daar hebben we niets meer van vernomen.
De heer Sauwens heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, het punt staat op de agenda. Ik stel voor dat we met de bespreking beginnen. Straks kan het parlement nog oordelen of er verdere deskundigenondersteuning nodig is. U weet binnen welk kader we vandaag functioneren. Het is de regering geweest die op een bepaald ogenblik een amendement heeft willen vasthangen aan het Mobiliteitsdecreet. Dat leek ons legistiek gezien niet zuiver. Het gaat over problemen van de financiering van grote projecten die voor de Antwerpse regio zo belangrijk zijn. Daarom is dit hoogdringend. We zien dus echt niet waarom hier vertraging zou moeten zijn. We staan klaar voor de inhoudelijke bespreking. Het parlement kan altijd een tweede lezing vragen indien er vandaag amendementen worden goedgekeurd. Dat is zijn recht. Ik stel voor dat we de parlementaire procedure zoals die vandaag op de agenda staat, gewoon voortzetten.
Mevrouw de voorzitter, ik stel voor dat we de normale parlementaire procedure volgen. Als er belangrijke wijzigingen worden aangebracht aan een voorstel, moeten die technisch-inhoudelijk worden besproken in de commissie. Als men het dan eens wordt over een tekst, kan men die voorleggen aan de plenaire vergadering. Deze amendementen brengen dermate fundamentele wijzigingen aan dat we weigeren vandaag in de plenaire vergadering over dit voorstel te spreken. Als de meerderheid vindt dat ze dat toch moet doen, dat ze toch amendementen moet indienen, dan vragen we hoe dan ook een tweede lezing en een verwijzing naar de commissie. Dat is echter het ultieme wapen. Laten we de logica volgen: eerst met een bespreking ten gronde in de commissie en dan in de plenaire vergadering. Als de meerderheid haar wil doordrijft, zullen wij vandaag in elk geval geen tussenkomsten houden hierover.
De heer Vrancken heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ook wij sluiten ons aan bij de verzuchtingen van de heer Tavernier. Het voorstel van decreet is belangrijk genoeg om het nog eens te bespreken in de commissie en het niet zomaar erdoor te jagen in de plenaire vergadering. We vragen dus ook dat dit zou worden verwezen naar de commissie.
Mevrouw Moerman heeft het woord.
Ik wil het pleidooi van de heer Sauwens steunen en vragen dat we de bespreking hier zouden aanvatten, gezien het onderliggende reële belang van datgene waarover het hier gaat, namelijk een aantal openbaarvervoerprojecten in de regio Antwerpen. Dat komt uit onverdachte bron, namelijk uit de regio Gent.
De heer Vandenbroucke heeft het woord.
Op mijn beurt wil ik ervoor pleiten om het voorstel van decreet hier vandaag op de agenda te laten en te bespreken, zoals gepland. De verslaggever is er jammer genoeg niet, maar iedereen die het verslag heeft kunnen nalezen, zal hebben gezien dat absoluut ten gronde is gedebatteerd over dit voorstel. Het hoogdringende karakter ervan werd correct geduid door de heer Sauwens.
Mijnheer Tavernier, we willen die amendementen niet zomaar door de plenaire vergadering jagen. We hebben natuurlijk alle tijd om ze rustig toe te lichten en te bespreken. Daarom staat dit ook op de agenda. U laat zich misschien afschrikken door de hoeveelheid amendementen, maar u moet dit correct bekijken. U moet niet kijken naar de kwantiteit, maar naar de inhoud. De inhoud is: het bijkomend inbouwen van een bepaald principe om die pps-projecten, waarvoor al lang geleden een politiek draagvlak is gevonden, toch te laten plaatsvinden. Daarover gaat het, en over niets meer of niets minder. Dit verandert niets ten gronde aan het voorstel van decreet.
Op zich is er niets tegen het principe van die herfinancieringsgarantie. De minister heeft echter beloofd dat we een financiële nota zouden krijgen over de gevolgen. Die hebben we nog altijd niet gehad. Ik moet die nu opnieuw vragen.
Ik herinner me dat minister Van Brempt het met grote overtuiging had over de link tussen dit en het decreet met betrekking tot het mobiliteitsbeleid. U moet niet beginnen te zuchten. Dat moest snel worden goedgekeurd, want het was heel dringend.
Dan is er de vanzelfsprekendheid waarmee u een aantal amendementen indient, terwijl u helemaal niet weet wat de gevolgen daarvan zullen zijn. U zult het met me eens zijn dat we twaalf bladzijden amendementen niet een-twee-drie kunnen lezen. U kunt dat misschien, gezien uw jeugdige leeftijd. U hebt ze zelf ingediend, dus veronderstel ik dat u ze hebt gelezen. Ik verwijs naar de stelligheid waarmee de financieel adviseur die u had ingehuurd, de heer Verjans, in zijn toelichting verklaarde dat dit voorstel de vanzelfsprekendheid zelf was en dat het allemaal dik in orde was. Een paar weken erna stel ik echter vast dat u zomaar eventjes twaalf bladzijden amendementen indient. Dan moet er toch iets meer aan de hand zijn. Het lijkt me beter dat die mijnheer Verjans komt uitleggen waarom hij zijn mening heeft gewijzigd.
Mijnheer Peumans, het gaat nu over de agenda. Ik stel voor dat we straks beslissen over het al dan niet behandelen van dit voorstel van decreet. Als er een stemming wordt gevraagd over de wijziging van de agenda, stel ik voor om die stemming straks te houden en om nu te starten met ons volgende agendapunt. (Opmerkingen)
Het punt wordt niet van de agenda gehaald, we zullen er straks over stemmen, zoals we dat altijd doen bij een voorstel van agendawijziging.
Het incident is gesloten.