Verslag plenaire vergadering
Verslag
Hoofdelijke stemming
Dames en heren, aan de orde is de hoofdelijke stemming over de met redenen omklede motie.
De heer Dewinter heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, collega's, het uur van de waarheid nadert. Een aantal weken geleden hebben we hier het debat gevoerd over de politieke impasse waar we toen in beland waren en nu nog steeds zijn.
Ondertussen zijn we een koninklijk verkenner en een formateur verder en zitten we nog altijd in diezelfde politieke chaos. We weten op dit moment meer dan we toen wisten. Dat maakt deze motie belangrijker dan ooit. We weten op dit moment dat CD&V en de N-VA bereid zijn om ver onder de lat van de Vlaamse resoluties van 1999 door te gaan. Als we de nota van mevrouw Milquet mogen geloven, namelijk 'Exploration 8', die we kortstondig hebben kunnen lezen op de website van RTL-TVI, is het de bedoeling dat de nieuwe formateur, de gewezen minister-president Leterme, zich tijdens het formatieberaad en de vorming van een nieuwe regering alleen maar zou bezighouden met ongetwijfeld belangrijke thema's, zoals het sociaaleconomische en algemeen politieke beleid en dat het louter communautaire gegeven het exclusieve speelterrein zou zijn van de broer van de heer Eric Van Rompuy, namelijk de heer Herman Van Rompuy.
Mijnheer Van Rompuy, ik heb u al eens gezegd dat er een brave Van Rompuy en een stoute Van Rompuy is. De brave Van Rompuy zit hier, de stoute Van Rompuy zit aan de overkant.
Als het al waar zou zijn wat er in die nota van mevrouw Milquet staat, dan weten we alleszins waar we aan toe zijn. Dan weten we dat we gaan naar een staatshervorming in vier fasen. In een eerste fase waren er de borrelnootjes van de CD&V-jongerenvoorzitter, die vandaag ook al waarschuwt, zoals ik heb gelezen in een groot artikel in de Standaard. Hij zegt dat het zo niet verder kan en dat we niet moeten inbinden, maar het been stijf moeten houden. We mogen niet onder de lat doorgaan, want dat dreigt te gebeuren.
Dan volgen de fases 2, 3 en 4. Nog erger, terwijl we in het verleden, bij vroegere akkoorden, slechts tot fase 3 zijn gekomen, moeten we nu wachten op fase 4. Een raad van wijzen zal zich dan beraden over de eigenlijke staatshervorming, die pas na 2009, na de Vlaamse verkiezingen, aan de orde zal zijn.
Indien dit het scenario is op basis waarvan de oranje-blauwe partijen momenteel aan het onderhandelen zijn, dan is het voor ons ook 'non', dan is het voor ons ook 'njet', dan is het voor ons ook zeker 'neen' ten aanzien van een dergelijke staatshervorming. Indien dit het communautaire project wordt van de oranje-blauwe meerderheid die er zit aan te komen, dan weten we dat de resoluties van het Vlaams Parlement daarmee een eersteklassebegrafenis zullen krijgen. (Opmerkingen)
Hoe weet ik dat? Ik lees de kranten. Ik luister naar wat waarnemers terzake verklaren. Ik beluister de signalen uit de CD&V- en N-VA-fracties. Ik leg mijn oor te luisteren bij al diegenen in Vlaanderen die op zijn minst bezorgd zijn over de huidige evolutie.
Indien dit het project wordt, dan krijgen we de komende maanden en jaren geen staatshervorming 'Cola Light', waarvoor Eric Van Rompuy al waarschuwde, maar dan krijgen we een staatshervorming 'Cola Zero'. Het zal een staatshervorming in vier fasen worden, waarbij we geen enkele zekerheid hebben over de essentie van de uitvoering van de Vlaamse resoluties, namelijk een eigen Vlaamse fiscaliteit met een eigen Vlaamse vennootschapsbelasting. Ik verneem dat dit onderdeel hoe dan ook al zou zijn afgevoerd. We zouden geen zekerheid hebben over een eigen Vlaamse gezondheidszorg en kinderbijslag. We zouden geen zekerheid hebben over een eigen Vlaams arbeids- en werkgelegenheidsbeleid. Indien we over al die dingen, verwoord in de Vlaamse resoluties, geen zekerheid hebben, dan hoeft het voor ons alleszins niet. Dan vraag ik me af in welke mate CD&V en N-VA, en in feite geldt hetzelfde ook voor Open Vld, momenteel geen politieke zelfmoord aan het plegen zijn door zich te scharen achter die blauwdruk voor een staatshervorming zoals die werd uitgetekend door Herman Van Rompuy.
Ik hoop dat het kartel van CD&V en N-VA zich niet laat verleiden door de sirenenzang van de macht, om toch maar mee aan de vleespotten te zitten, ten koste van alle beloften die ze voor de verkiezingen van dit jaar hebben gedaan, maar ook van alle beloften die ze hebben gedaan in dit Vlaams Parlement, naar aanleiding van de resoluties zoals die in maart 1999 werden neergeschreven. Ik hoop dat CD&V/N-VA zich niet laat opjagen, ook al duurt het 110 en voor mijn part 150, 200 of 300 dagen. Men kan en mag alleen akkoord gaan met een staatshervorming waaraan de Vlaamse resoluties ten grondslag moeten liggen, zo niet haakt men beter af. Geachte leden, daarom is het ontzettend belangrijk dat hier vandaag een duidelijk signaal wordt gegeven, het signaal dat wij, vanuit het Vlaams Parlement, over de grenzen tussen alle politieke formaties, families en fracties heen, alleen voldoening zullen nemen met een staatshervorming op basis van de Vlaamse resoluties van maart 1999, niet meer, maar ook niet minder.
En daarom vind ik het bijzonder bedenkelijk en spijtig dat deze meerderheid geen eigen motie naar voren heeft geschoven, maar dat hier enkel moties voorliggen van de oppositie. Er is er één van Groen!, één van Lijst Dedecker en één van het Vlaams Belang. Ik mis de misschien wel belangrijkste met redenen omklede motie: die van de meerderheid. Men had op dit cruciale moment van de onderhandelingen duidelijk en onverkort, zwart op wit, in een motie van het Vlaams Parlement - die we indien noodzakelijk wilden ondersteunen - kunnen schrijven dat deze op stapel staande staatshervorming geen staatshervorming in 24 fases is, noch staatshervorming is waarbij we water in de wijn doen zodat we de wijn niet meer kunnen smaken, noch een staatshervorming is waarbij we alles achteruitschuiven en overlaten aan een raad van wijzen, die misschien ooit eens een beslissing zal nemen na de Vlaamse verkiezingen van 2009, maar dat we een staatshervorming willen enkel en alleen op basis van de Vlaamse resoluties van maart 1999! (Applaus bij het Vlaams Belang)
Dames en heren, de stemming begint.
Stemming nr. 4
Ziehier het resultaat:
100 leden hebben aan de stemming deelgenomen; 25 leden hebben ja geantwoord; 75 leden hebben neen geantwoord.
Dientengevolge neemt het Vlaams Parlement de motie niet aan.