Verslag plenaire vergadering
Actuele vraag over de aangekondigde overstap van de minister naar het federale parlement en de daaruit voortvloeiende repercussies voor het beleid
Verslag
De heer Dewinter heeft het woord.
Mevrouw de minister, ik ben ontgoocheld, omdat u als jong en beloftevol politica uiteindelijk, onder druk van uw partij en uw minister-president, de beslissing hebt genomen om halverwege de legislatuur de overstap te maken naar het federale parlement.
U stelt dat u hoe dan ook, als lijsttrekster van CD&V, zult zetelen in het federale parlement, of u nu federaal minister wordt of niet. Ik ben ontgoocheld omdat het, zeker voor de mensen die al wat langer in dit parlement zitten, een enorm déjà-vugevoel tot stand brengt. Nietwaar, mijnheer Van Rompuy?
Mevrouw de minister, we hebben dit al eens meegemaakt. We hebben toen, ook vanuit uw fractie - en u was toen nog geen Vlaams parlementslid, dus u kunt dat niet weten -, heel wat kritiek te horen gekregen op de toenmalige VLD-ministers die net hetzelfde deden.
Ik ben ontgoocheld, omwille van het simpele feit dat het beleid dat u voert uiteindelijk nooit afgerond zal worden en dat u als Vlaams minister nooit afgerekend zult worden op alle beloftes die u ter zake hebt gedaan. Dat waren er nogal wat, onder andere het wegwerken van de wachtlijsten in de zorgsector, niet het minst in de sector van de gehandicapten, in de sector van de kinderzorg en in de sector van de rust- en verzorgingstehuizen.
We zijn halverwege en zullen de rekening nog wel maken in de loop van de komende maanden, bij andere debatten die ons wat meer tijd geven, maar voor alle beloftes die u hebt gemaakt, hebt u tot op heden maar weinig resultaten kunnen voorleggen. Misschien is dat wel de reden van uw overstap. U verlaat deze regering zonder al die beloftes ook daadwerkelijk te kunnen realiseren. Ik ben ontgoocheld, maar ik vrees dat u niet de enige zult zijn.
We zijn ook ontgoocheld omwille van het feit dat CD&V - en dat belooft weinig goeds voor de regeringsvorming aan de overkant na de federale verkiezingen - haar woord niet houdt. Was het niet minister-president Leterme die, naar aanleiding van de vorming van deze regering, zei: "CD&V heeft afgesproken dat Peeters, Vervotte en ikzelf de rit zullen uitdoen en ten hoogste in een ondersteunende rol kandidaat zullen zijn bij andere verkiezingen"? Mevrouw de minister, dat waren de woorden van uw minister-president bij het aantreden van deze regering in 2004.
Nauwelijks zijn we een paar jaar verder en we zien dat het gegeven woord van CD&V en de minister-president niet telt. U pleegt vandaag woordbreuk, mevrouw de minister. Dat had ik van u eerlijk gezegd niet verwacht, wel integendeel.
Ten slotte nog dit. U gaat naar de overkant, maar u doet dat niet meteen. Ik heb daar problemen mee. Als u dan toch van plan bent te vertrekken, doe dat dan nu. Heb dan de moed om nu op te stappen, wanneer de campagne begint. Hoe is het immers in hemelsnaam mogelijk dat u als minister uw taken naar behoren en op een efficiënte zult vervullen wanneer u lijsttrekker zult zijn in het grootste kiesdistrict van ons land, de provincie Antwerpen, met bijna 2 miljoen inwoners en meer dan 1,3 miljoen kiezers? Hoe kunt u dan nog functioneren als minister in deze regering?
Dan is er nog de deontologische kwestie. Hoe kunt u op hetzelfde ogenblik lijsttrekker voor de federale verkiezingen en Vlaams minister zijn? Ik wil geen intentieproces maken. Daarvoor heb ik te veel respect voor u. U zult echter naar alle waarschijnlijkheid niet aan de verleiding kunnen weerstaan om van uw ministerambt een springplank te maken voor uw kandidatuur voor de federale verkiezingen.
CD&V verliest hiermee heel veel van zijn geloofwaardigheid. De terechte kritiek die de CD&V-fractieleider tijdens de vorige zittingsperiode op de VLD heeft geuit, verdwijnt in het niets bij wat CD&V doet. Het zal immers alleen CD&V zijn die het woord en de oproep van de eigen minister-president om de hele zittingsperiode uit te zitten, zal verbreken. Terwijl de VLD er zich blijkbaar aan wil houden en de sp.a dat ook van plan is, is het uitgerekend de CD&V-fractie die de woorden van de minister-president niet volgt. Cynischer dan dat kan nauwelijks, maar u zult me graag van antwoord dienen. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Mevrouw Van der Borght heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte leden, mevrouw de minister, via de media hebben we ondertussen inderdaad mogen vernemen dat u gaat overstappen naar het federale niveau. U gaat het Vlaamse schip verlaten en bent kandidaat bij de komende verkiezingen in juni. Bovendien hebt u als enige tot nu toe verklaard dat u ook daadwerkelijk gaat overstappen naar het federale niveau.
U hebt de voorbije jaren mogen ervaren dat het niet altijd gemakkelijk is minister van Welzijn te zijn en dat departement te beheren. Het is niet evident alle zorgnoden te lenigen. De voorbije weken was het debat over de wachtlijsten weer volop actueel, en dan vooral dat over de wachtlijsten in de gehandicaptensector. Het is hier al meermaals gesteld: althans volgens CD&V was de vorige regering dé regering van de wachtlijsten. Ik kan alleen maar vaststellen dat, wanneer u straks deze regering en dit parlement verlaat, de wachtlijsten er nog steeds zullen zijn. Misschien zult u in de toekomst de minister van de wachtlijsten worden genoemd, of zal men u zich althans zo herinneren. Nochtans hebben alle coalitiepartners bij het opstellen van het regeerakkoord beslist om een prioriteit te maken van het wegwerken van de wachtlijsten. Ze hebben daarvoor ook in de nodige financiële middelen voorzien. Elk jaar is het welzijnsbudget fors toegenomen.
U vertrekt nu als Vlaams minister naar het federale niveau met als motivering dat u alles in het werk wilt stellen om Vlaanderen de nodige hefbomen te geven om een beleid te kunnen voeren dat de mensen ten goede komt. Dat las ik althans in een interview in De Standaard van gisteren. Terecht merkte de journalist op dat de planning in de gehandicaptensector, met andere woorden, het wegwerken van de wachtlijsten, eigenlijk toch een exclusief Vlaamse bevoegdheid is.
U repliceert daarop dat dit een complex verhaal is. Dat is inderdaad zo. Maar met alle respect, het was drie jaar geleden ook een complex verhaal. U vertrekt nu als minister van de Vlaamse Regering met nog steeds wachtlijsten in de sector.
Hoe verklaart u dit bilan met betrekking tot de wachtlijsten na drie jaar beleid? Welke ombuiging hebt u voor uw opvolger voorbereid om het engagement van deze regering te kunnen realiseren? Op regeringsniveau is de budgetcontrole 2007 afgerond. Welke bijkomende middelen hebt u voor Welzijn uit de brand gesleept en hoeveel gaat naar de wegwerking van de wachtlijsten?
Minister Vervotte heeft het woord.
Collega's, we hebben in en met Vlaanderen heel veel ambities. Die moeten we hebben, als je kijkt naar de behoeftes en noden, die zich overigens niet enkel op het vlak van Welzijn situeren.
Ik verwijs naar de actualiteit van vandaag. Opel moet aankondigen dat 1400 mensen hun job dreigen te verliezen. Ook in de debatten die hier straks zullen worden gevoerd, zal duidelijk zijn dat het Vlaams Parlement niet altijd de instrumenten heeft die het zou willen.
Ook als minister van Welzijn heb ik dat meermaals moeten ervaren. In de domeinen Geestelijke Gezondheidszorg, Bijzondere Jeugdzorg en het Ouderenbeleid bijvoorbeeld, om er maar een paar te noemen, heb je niet altijd de instrumenten om samen met de mensen naar de beste oplossingen te zoeken. Meer dan de helft van de vragen die ik in het Vlaams Parlement beantwoord heb, gingen over federale beslissingen. Herinner u de vragen over fiscaliteit in de kinderopvang, de debatten over het jeugdsanctierecht, het preventieve beleid enzovoort.
In die gevallen vraagt het parlement mij terecht om daarover met de federale overheid te overleggen. Dit is enorm tijdrovend, leidt vaak tot conflicten, leidt niet altijd tot de beste oplossingen, omdat de visies niet altijd dezelfde zijn, en soms is het zelfs onmogelijk om tot oplossingen te komen. Daarom is het dus beter om bepaalde bevoegdheden in een hand te leggen.
Communautaire scherpslijperij is niet aan mij besteed. Beleidscoherentie is voor mij wel cruciaal. Door de verantwoordelijkheden die ik vandaag draag, heb ik vastgesteld dat het nu niet het geval is. Dit zijn geen beschuldigingen aan persoonlijke adressen, maar het heeft me gesterkt in de overtuiging dat dit beter kan en moet. Dat hebben het Vlaams Parlement en de Vlaamse Regering onderschreven. Het is dringend tijd dat hier werk van wordt gemaakt in Vlaanderen en in de andere gemeenschappen. Tot onze spijt hebben we vastgesteld dat het na drie jaar nog niet gebeurd is. Ik ben ervan overtuigd dat tijdens deze legislatuur hierin belangrijke vooruitgang zal moeten worden geboekt.
Zorgen voor aanpassingen ten gronde, beschouw ik niet als het ontlopen van mijn verantwoordelijkheid, mijnheer Dewinter, integendeel. Ik wil dat niet gratuit beweren. Ik wil het voorleggen aan iedere burger zodat hij of zij zelf daarover kan oordelen.
Het is juist, dit is geen beslissing die al langer was gepland. Ik moet er niet over zeveren of grote verhalen over vertellen. Ik had persoonlijk ook iets anders voorzien. De bedenkingen die zopas werden gemaakt, zijn terecht en logisch. Ik heb de voorbije weken over dezelfde bedenkingen nagedacht. Ik wil ze dus niet zomaar onder de mat vegen. Ik heb die argumenten echter afgewogen ten opzichte van de tegenargumenten die ik zopas heb geformuleerd. Voor mezelf ben ik tot de conclusie gekomen dat het helpen bijdragen aan meer bevoegdheden voor Vlaanderen tijdens deze legislatuur doorweegt en van doorslaggevend belang is ten opzichte van de andere argumenten.
Mijnheer Dewinter, ik besef heel goed dat ik niet alles zal kunnen afwerken en dat ik bepaalde zaken die ik graag had willen opstarten, niet zal kunnen opstarten. Ik ben wel zeker van het werk dat ik heb verricht en van de investeringen die ik heb gedaan in onder meer de zorg voor personen met een handicap en het globaal plan bijzondere jeugdzorg. Ik ga hier nu niet verder op in. Ik ben er ook zeker van dat het aantal opgeloste vragen stijgt en het aantal bijkomende vragen daalt, terwijl we algemeen met een stijgende zorgnood zitten wegens de vergrijzing, het wegvallen van de mantelzorg en dergelijke meer. We hebben al voldoende gelegenheid gehad om hierover te debatteren en we kunnen dat in de toekomst zeker nog doen.
Mevrouw Van der Borght, ik zal de komende weken inderdaad bijkomende maatregelen nemen. Zo is er morgen een overleg met de sector van de personen met een handicap. We zullen alles rustig verder bespreken nadat de besprekingen binnen de regering gefinaliseerd zijn. Ik heb ook al bijkomende maatregelen genomen ter versnelling van de uitvoering van het globaal plan. In elk geval engageert de hele Vlaamse Regering zich om er in de toekomst aan te blijven werken.
Daarnaast hoop ik vooral - en daar is het mij om te doen - dat mijn opvolger of opvolgster zal kunnen werken in een omgeving met bevoegdheden die beter verdeeld zijn, zodat hij of zij in staat is om nog adequater, efficiënter en nog meer op de maat van de mensen te reageren op de noden van de mensen.
Ik kan u garanderen dat ik mijn huidige verantwoordelijkheid au sérieux blijf nemen en dat een aantal maatregelen versneld zullen worden. Ik hoop in elk geval dat ik daarvoor op uw medewerking kan rekenen, net zoals in het verleden. (Applaus bij CD&V-N-VA)
Mevrouw de minister, ik ben geneigd om me aan te sluiten bij het eerste deel van uw discours, waarin u het hebt over homogene bevoegdheidspakketten en over meer bevoegdheden. Op dat deel zeg ik volmondig 'ja'.
We zijn het er echter allemaal over eens dat het daar niet over gaat. De vraag luidt of er binnen CD&V maar één iemand is die dat kan realiseren. Is de bloedarmoede binnen de CD&V zo groot dat alleen Inge Vervotte dat kan? Is er in heel deze fractie, in uw fractie aan de overkant, in heel de grote partij die de CD&V is, niemand anders dan de Vlaamse minister van Welzijn om dit te realiseren? Dat zegt natuurlijk ontzettend veel over de kwaliteit van de kandidaten van CD&V.
Het gaat in deze niet over grote principes, maar wel over electoralisme. Het gaat over het feit dat CD&V een lijsttrekster nodig heeft in Antwerpen die stemmen haalt en die ervoor kan zorgen dat Yves Leterme eerste minister kan worden in de federale regering. U bent slechts de voorbode. Ik heb hier al ontelbare keren vragen over gesteld en nu worden ze eindelijk voor een deel beantwoord. U bent de voorbode. De volgende die de stap zet, zal uitgerekend nog iemand van CD&V zijn: de minister-president zal hetzelfde doen als u.
Mevrouw de minister, op basis van uw overtuiging zou u vandaag ontslag moeten nemen als minister. Als u werk wilt maken van de homogene bevoegdheden en van meer bevoegdheden voor Vlaanderen, neemt u dan met de moed van uw overtuiging vandaag ontslag en gaat u ervoor als lijsttrekster. U doet dat niet, omdat u de minister-president daarmee in een bijzonder lastig parket zou brengen. Hij wil natuurlijk minister-president blijven, als het kan tot wanneer hij de absolute zekerheid heeft dat hij federaal premier wordt.
Als u vandaag ontslag neemt, dan moet hij dat ook doen als hij over een paar weken aankondigt dat hij de Senaatslijst zal trekken. U zit nu in een bijzonder moeilijk parket, in een spreidstand die heel pijnlijk begint te worden.
Ik had er problemen mee toen voormalig minister-president Dewael het deed, ik heb er problemen mee als u het doet en ik zal er problemen mee hebben als minister-president Leterme het zal doen. Ik hoop dat u allen er problemen mee hebt, ook u, mijnheer Van Rompuy. Ik zal uw citaten natuurlijk bewaren voor het volgende debat, als de heer Leterme aan de orde is. Ik wil vandaag niet al mijn pijlen verschieten, dat zult u begrijpen.
Ik heb er problemen mee dat dit Vlaams Parlement en zeker deze Vlaamse Regering altijd opnieuw de reservebank blijken te zijn voor de federale regering. U mag zich hier opwarmen om dan naar de eerste ploeg over te stappen. Het is een vernedering van de ministers die niet goed worden bevonden, zoals u, minister Peeters. U bent de enige die moet blijven zitten. U bent de sukkelaar van de hoop. U bent blijkbaar niet zo goed als minister-president Leterme en minister Vervotte, want u moet achterblijven in de Vlaamse Regering. Het kan ook zijn dat u minister-president wordt, en dat dat uw troostprijs is.
Mevrouw de minister, minister-president Leterme kan absoluut niet zonder u. Hij is een grote fan van u en neemt u in elk geval mee naar de federale regering. Ik kan dat alleen maar betreuren.
Maar alle gekheid op een stokje, het is opnieuw dit parlement en deze regering die de dupe worden van de jojopolitiek van de traditionele partijen. Daarin zijn ze één pot nat. De praktijken die CD&V aan Open VLD verweet, past ze vandaag zelf toe. Een beter bewijs dat het één pot nat is, hadden we vandaag niet kunnen krijgen. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Mevrouw de minister, ik heb geen antwoord gekregen op twee concrete vragen. Welke ombuiging hebt u klaarliggen voor uw opvolger om alsnog het regeerakkoord uit te voeren? Ik citeer uit het jaarverslag van de ombudsman dat we deze middag hebben gekregen. Op bladzijde 207 staat aangaande het tekort aan opvang en voorzieningen: "De klachten over de wachtlijsten zijn gegrond. De ombudsnorm, redelijke behandeltermijn, is geschonden." Aangaande het PAB staat er: "De klachten over de wachtlijsten zijn gegrond. De ombudsnormen, redelijke behandeltermijn en gerechtvaardigd vertrouwen, zijn geschonden."
Ik vind dat niet min. Mevrouw de minister, ik ging ervan uit dat u zou blijven en uw beleid zou voortzetten. Dus ga ik er ook vanuit dat u iets hebt klaarliggen om op die problemen een antwoord te bieden.
Mijn tweede vraag is: hebt u in de budgetcontrole 2007 iets binnengehaald voor Welzijn, en zo ja, wat van dat pakket gaat naar het wegwerken van de wachtlijsten in de gehandicaptensector?
Mevrouw Vogels heeft het woord.
Ik wilde oorspronkelijk niet tussenkomen, maar nadat ik een nog zo jong minister haar testament heb horen voorlezen, kan ik het niet laten. Mevrouw de minister, ik heb met u te doen want ik ben ervan overtuigd dat u hier graag had gebleven. Ik zal u zelfs missen, en u mij ook hoop ik.
Het is jammer dat een zo jonge vrouw, die met overtuiging minister van Welzijn was, nu wordt uitgespeeld door een partij die blijkbaar geen andere mensen heeft om de grote staatshervorming te realiseren. Mevrouw de minister, wanneer zult u ons verlaten? Op het moment dat de campagne begint, op het moment van de verkiezingen, op het moment dat u de eed aflegt of op het moment dat u federaal minister wordt? Het is belangrijk dat wij, als Vlaamse parlementsleden, dit van u te weten komen.
Van de heer Schouppe, alom genoemd als nieuwe voorzitter, hebben we gehoord wat de plannen zijn van minister-president Leterme. Het zou goed zijn dat we ook uw concrete plannen kennen, al was het maar om te weten hoe lang we nog interpellaties kunnen indienen en vragen kunnen stellen.
Ik dacht dat ik op deze vragen al geantwoord had, maar ik weet dat ik geregeld te snel spreek, dus ik zal het nog eens trager herhalen. Mevrouw Van der Borght, ik heb al verwezen naar het overleg dat ik morgen met de sector heb. Vorige week hebben wij bijvoorbeeld ook een versnelling gedaan van het globaal plan, zodat nu 80 percent van de maatregelen in uitvoering zijn.
Ik ben niet iemand die alles zomaar verkondigt, zonder dat het besproken is met de sector. Er is dus morgen overleg met de sector. Ik zal u in de commissie ook op de hoogte brengen van de plannen die we nog hebben voor de gehandicaptensector en hoe de bijkomende budgetten verdeeld zullen worden. Maar dat wil ik morgen eerst bekijken, omdat ik het belangrijk vind om daar goed overleg over te hebben. U zult dus zeker nog een antwoord krijgen en ik zal zeker nog bijkomende maatregelen nemen.
Mevrouw Vogels, ik blijf uitvoering geven aan het regeerakkoord. Tot op heden heb ik nog niets gedaan dat het tegendeel zou aantonen. Ik ben zelfs van plan om de komende weken nog een tandje bij te steken. Een aantal dossiers zijn nog in voorbereiding. Ik vind het heel belangrijk om dat verder te blijven opvolgen. U zult mij daar ook verder kunnen over ondervragen.
Ik heb dit al in de kranten gezegd en ik heb er geen probleem mee om het hier in het parlement te herhalen: wanneer ik verkozen ben en de eed afleg, zal ik ontslag nemen.
Ik stel vast dat de minister ons verlaat, jammer genoeg blijven de wachtlijsten.
Het incident is gesloten.