Verslag plenaire vergadering
Voorstel van resolutie tot besluit van het op 13 december 1999 in plenaire vergadering gehouden debat over de financiering van de gemeenschappen en de gewesten (onderwijsakkoord)
Voorstel van resolutie tot besluit van het op 13 december 1999 in plenaire vergadering gehouden debat over de financiering van de gemeenschappen en de gewesten (onderwijsakkoord)
Verslag
Aan de orde is de bespreking van de voorstellen van resolutie van de heer Van Rompuy c.s. betreffende het onderwijsakkoord van 1 december 1999, van de heren Vermeiren, Bossuyt, Sannen en Van Grembergen betreffende het op 13 december 1999 in plenaire vergadering gehouden debat over de financiering van de gemeenschappen en de gewesten en van de heren Van Hauthem en Dewinter betreffende het op 13 december 1999 in plenaire vergadering gehouden debat over de financiering van de gemeenschappen en de gewesten.
We houden één bespreking over deze drie resoluties.
De bespreking is geopend
Ons standpunt over het onderwijsakkoord is bekend. Wat me op dit ogenblik echter het meeste verontrust, is de resolutie die werd ingediend door de meerderheidspartijen. Minister-president Dewael heeft maandag verklaard dat de Franstaligen bereid zijn om te praten over de fiscale autonomie. Wat moesten we gisteren vaststellen? Minister Sauwens heeft een publieke verklaring afgelegd dat de gesprekken in de Costa zinloos waren geworden. De voorzitter van de Costa heeft de gesprekken sine die uitgesteld.
De resolutie van de meerderheidspartijen heeft het over de herziening van de bijzondere financieringswet, maar rept niet over een fiscale autonomie op basis van de personenbelasting. De heer Moureaux heeft in de Costa gezegd dat de Franstaligen bereid zijn om te praten over technische aspecten van de gewestbelastingen. Daarmee bedoelen ze de afcentiemen. Anderen, onder meer de voorzitter van dit parlement, bedoelen daarmee de successierechten, registratierechten en verkeersrechten. De personenbelasting zit daar dus niet bij. De Vlamingen zouden zich ook akkoord verklaard hebben om de onderwijssubsidie welvaartsvast te maken.
Wanneer deze resolutie goedgekeurd wordt, betekent dat de meerderheidspartijen niet langer de fiscale autonomie op basis van de personenbelasting als doel stellen Ik herinner de heer Van Grembergen aan mijn opmerkingen voor het onderwijsakkoord. Toen ik hem erop wees dat de resolutie van de meederheidspartijen ook niet repte over bevolkingscijfers, verklaarde hij dat voor hem en de andere meerderheidspartijen de betekenis van de resolutie ondubbelzinnig was. Ik ben ervan overtuigd dat de Volksunie nog meer staatshervorming wil : dertig jaar lang hebben we ons samen ingezet voor de hervorming van de staat. De andere partijen willen dat echter niet. De VLD wil met de Costa alleen tijd winnen. Met de herziening van de bijzondere financieringswet bedoelt men de onderwijssubsidie welvaartsvast maken en enkele gewestbelastingen hervormen. Daarom vraag ik de heer Van Grembergen dat hij een amendement zou indienen om de inhoud van de resolutie van de meerderheid te preciseren. Als dat gebeurt, zullen we de resolutie van de meerderheid goedkeuren.
Gisteren heeft premier Verhofstadt om acht uur 's avonds nog een communiqué gegeven na afloop van de vergadering van de Costa. De heer Slangen zal hem erop gewezen hebben dat de gebeurtenissen op de Costa een negatieve indruk zouden maken.
Dat is niet juist. Ik was bij de premier toen hij met de heren Moureaux en Vankrunkelsven een akkoord bereikt had. Ik erger me aan de negatieve houding van de CVP : die partij wenst geen oplossing.
De CVP is bereid de resolutie van de meerderheid goed te keuren indien daarin de fiscale autonomie inzake de personenbelasting uitdrukkelijk is opgenomen. Ik vrees echter dat dit niet zal gebeuren. Sommige Vlaamse partijen van de meerderheid en zeker de Franstaligen wensen die fiscale autonomie niet. Het begint sommigen te hinderen dat de CVP deelneemt aan de Costa. Daardoor weten we wat daar gebeurt, namelijk helemaal niets. De staatshervorming interesseert premier Verhofstadt niet in het minst. (Applaus bij de CVP en VU&ID
Op de laatste vergadering van de werkgroep Financiën heeft de CVP bij monde van de heer Herman Van Rompuy terecht gevraagd om bepaalde technische aspecten van de fiscaliteit van de gewesten te verduidelijken. Voor dat voorstel kreeg hij de steun van alle Vlaamse partijen. In overeenstemming met het Vlaams regeerakkoord hebben de Vlaamse meerderheidspartijen een aantal voorstellen tot wijziging van de financieringswet gedaan. Ik begrijp dat de heer Vankrunkelsven wrevelig was over de werkwijze van de andere co‑voorzitter. Als de situatie gedeblokkeerd is en als er een concreet tijdschema is, dan zijn we op de goede weg in de Costa.
Ik waardeer het dat de heer Van Rompuy onze politieke inzet voor Vlaamse autonomie en meer welzijn voor ons volk niet in twijfel trekt. Dat is al jaren ons doel, en dat sluit solidariteit met het andere landsgedeelte niet uit. Ik weet dat men in de politiek alleen op zijn eigen kracht kan rekenen. De heer Van Rompuy waarschuwt ons echter tegen teveel vertrouwen in onze partners in de Vlaamse regering, maar in politiek kan men alleen vooruitgang boeken door vertrouwen en geloof in het akkoord van de anderen. Anders blijft iedereen bij zijn eigen waarheid en worden geen oplossingen gevonden voor de problemen. De politieke wil van VU&ID om een grotere autonomie voor Vlaanderen te veroveren is ongewijzigd. Met die wil hebben we de geschiedenis van de laatste vijftig jaar bepaald.
Ondermeer dankzij de Volksunie hebben we een eigen parlement en regering. En we zijn bereid nu opnieuw verder te gaan. Ik reken hiervoor op de goede trouw van de VLD, SP en Agalev. Tot het tegendeel bewezen is, heb ik vertrouwen in de handtekening van de partijvoorzitters onder het regeerakkoord en onder het recent akkoord tussen de meerderheidspartijen. Ik zou dit ook doen had ik een akkoord gesloten met de CVP. Ons vertrouwen is politiek zinvol. We zullen onze resolutie niet aanpassen omdat we de geest kennen waarin ze werd opgesteld. De Costa moet slagen. (Applaus bij de VLD, de SP, AGALEV en VU&ID
Minister-president Dewael heeft maandag het akkoord tussen de vier meerderheidspartijen en zelfs het Sint-Elooisakkoord verdedigd, maar in de resolutie van de meerderheid rept men met geen woord over fiscale autonomie of over het Sint-Elooisakkoord. Ik weet wel waarom : de heer Loones heeft het akkoord hier maandag expliciet verworpen. De resolutie heeft het enkel over de begeleidende maatregelen voor dat akkoord. Over het Sint-Elooisakkoord zijn de meerderheidspartijen het oneens.
Maandag roemde minister-president Dewael het gunstige klimaat waardoor men aan beide kanten van de taalgrens bereid was om te discussiëren over meer fiscale autonomie. De meerderheid was zo zeker van haar stuk dat ze toen al in haar resolutie heeft opgenomen hoe de werkzaamheden in de commissie voor Financiën van de Costa zou verlopen. Maar gisteren is die stelling als een pudding in elkaar gezakt. De heer Geysels beweert wel dat niemand zich verzet tegen een discussie over de technische aspecten van de regionale fiscaliteit. Maar minister Sauwens zegde gisteren ronduit dat de Costa geen zin meer had. De heer Vermeiren meldt dat er een akkoord bestaat tussen de federale premier en de co‑voorzitters. Wat staat er eigenlijk in dat akkoord?
Premier Verhofstadt heeft een akkoord om de werkzaamheden te hervatten : er is overeengekomen dat naast technische aspecten van de gewestbelasting ook de financieringswet aan bod zou komen. Dat betreft de financiering van gewesten en gemeenschappen en ook de personenbelasting. De oppositie wil conflicten uitlokken, omdat ze geen oplossing wil. Laat ons debatteren op basis van feiten.
Het is een feit dat er geen agenda en geen tijdschema is
Toen wij over het Sint-Michielsakkoord moesten stemmen, was de VLD druk bezig mensen uit andere partijen te overtuigen hen te vervoegen. Minister Anciaux was toen nog maar pas voorzitter van de Volksunie, maar heeft toch zijn nek uitgestoken om het akkoord te doen goedkeuren. Niemand kan de toewijding betwijfelen van de heer Anciaux en van de Volksunie aan de idee van de staatshervorming.
Ik vrees echter dat de Vlaamse regering zich nu nergens toe verbindt. Wat moeten we ons voorstellen onder de technische aspecten van de regionale fiscaliteit? Ik vrees dat Vlaanderen over geen strategie meer beschikt, omdat nergens in de resolutie van de meerderheid gerept wordt over fiscale autonomie op basis van de personenbelasting.
Als het toch in de regeerverklaring staat, waarom wordt het dan niet overgenomen in deze resolutie? De reden is dat Agalev, de SP en zelfs sommige leden van de VLD geen fiscale autonomie willen. Deze resolutie verontrust me, zeker als ik de berichten in Le Soir erop na sla. Binnen enkele maanden zal ik minister Anciaux en de heer Van Grembergen aan deze bespreking herinneren
Wie alles ineens tegelijk wil bereiken, komt nergens. Dat heeft Herman Van Rompuy ooit gezegd.
De regering durft het zelfs niet aan de term fiscale autonomie op basis van de personenbelasting in uw resolutie op te nemen.