Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aan de orde is de voortzetting van de bespreking van de verklaring van de Vlaamse regering betreffende de algemeen maatschappelijke situatie en betreffende de krachtlijnen van de begroting 2000.
De ontwerpbegroting 2000 is geen volledige trendbreuk, maar er zijn wel duidelijke accentverschuivingen. Het is het begin van een ander beleid. De begroting van 2000 is maatwerk. De nieuwe initiatieven worden door sommige commentatoren en leden van de oppositie als lekkers, snoep of zelfs een grabbelton omschreven. Deze initiatieven komen echter wel tegemoet aan een aantal onvervulde behoeften. De middelen zijn en blijven beperkt. Door jarenlang een budgettair evenwicht na te streven, konden we niet tenvolle tegemoet komen aan bepaalde belangrijke en soms dringende behoeften. We moeten een achterstand wegwerken. In de beleidsbrieven van de ministers moet het regeerakkoord meer vorm krijgen. In de Septemberverkla-ring wordt nu reeds aan een aantal doelstellingen tegemoet gekomen. Er wordt werk gemaakt van een aantal projecten om de kwaliteit van de leefomgeving te verbeteren.
De regering heeft oog voor economie, ecologie en gezondheidszorg. Duurzame ontwikkeling moet sociale voorzieningen, de economische groei en milieuzorg verzoenen. Dit debat zou eerder moeten gaan over maatschappelijke opties dan over cijfers. De overheid moet het algemeen kader en de spelregels bepalen en zich concentreren op het maken van strategische keuzes.
De begroting 2000 is een volwaardige begroting, die oog heeft voor vandaag en morgen. De toekomst van de volgende generaties wordt niet gehypothekeerd. De meeste mensen hebben geen boodschap aan een discussie over de Euromeesternorm of een versoepelde meesternorm, over een A-norm of een B-norm van de Hoge Raad voor Financiën (HRF). Het gaat erover dat de begrotingspolitiek in dezelfde lijn ligt als die van het verleden. Het budgettair beleid blijft gericht op afbouw van de schulden. Indien er echter ruimte is, moeten we optimaal inspelen op de dringende behoeften
Het is juist dat de mensen niet wakker liggen van de verschillende normen. Dit is een kwestie van de politiek. De heer Verhofstadt is echter groot geworden met de term netto te financieren saldo. De meeste mensen weten ook niet wat dit inhoudt
Ik ben de heer Verhofstadt niet
U regeert wel samen met hem.
De houding van de CVP verrast mij. De heer Van Rompuy verkondigt hier een doemscenario, dat niet strookt met de werkelijkheid. Deze regering baseert zich op de strengste norm van de HRF. Ze wil ook de schulden versneld afbouwen. We streven ook in de komende jaren naar een overschot op de begroting. De HRF vraagt slechts een begroting in evenwicht. Dit had ons een bijkomende ruimte van 50 miljard frank kunnen opleveren
Een paar maanden geleden was u het nog met ons eens.
Wij hebben inderdaad gediscussieerd over de manier waarop we de budgettaire ruimte zouden invullen. Het verschil tussen beide normen bedraagt 30 miljard frank op vijf jaar. Dit betekent dus 6 miljard frank per jaar. Plotseling is dit voor de CVP een fenomenaal bedrag. Ik vraag enkel dat u consequent blijft. Elke regering zal met dergelijke ruimte moeten regeren
Het essentiele verschil is dat we op lange termijn moeten denken. Vandaag is het overschot 10 miljard frank, hierbij komen de 5 miljard frank extra via de ontvangsten van de gewestbelastingen en ten slotte komt er 5 miljard frank extra vrij door de overschakeling van de ene norm op de andere. Dit is dus een totaal bedrag van 20 miljard frank per jaar.
Uit de summiere nota die wij hebben gekregen, heb ik drie dingen geleerd. Er is jaar na jaar 10 miljard frank beschikbaar. Hierbij komen de gewestbelastingen, die toenemen. Door de stijging van de grondprijzen, stijgen de registratierechten nog meer. De vraag is wat de regering zal doen. En hierbovenop geeft de regering zichzelf nog 5 miljard frank door het hanteren van een andere norm. Dit brengt ons bij 20 miljard frank per jaar, wat na vijf jaar 200 miljard frank oplevert.
In de regeerverklaring werd echter gezegd dat men dit overschot zou bereiken via alternatieve financiering en zero base budgetting. Ondertussen heeft men blijkbaar vastgesteld dat dit niet zo eenvoudig is. Ik erken dit ook, daarom heb ik in de bevoegde commissie voorgesteld om ongeveer 1 tot 2 miljard frank te trachten te besparen via zero base budget-ting, maar zelfs dit blijkt onmogelijk.
Ik spreek enkel over wat wij nu weten. Er is een strenge norm. Er is en blijft een overschot op de begroting en de schulden worden nog altijd versneld afgelost. De ramingen van de regering zijn zeer voorzichtig. Er blijft dus nog altijd wat extra ruimte beschikbaar. Bij de twee benaderingen gaat het over een verschil van 30 miljard frank. Dit is niet zo belangrijk als we het totale budget beschouwen.
Het fundamentele verschil is dat de volgende regering niet meer over dezelfde budgettaire ruimte zal beschikken. In 1993 hebben we gekozen voor permanente groei, en dus voor zekerheid. We namen daarmee het risico dat een volgende rege-ring hiermee haar voordeel zou doen.
Geen enkele partij wil de begrotingsnormen loslaten. We hebben allen geleerd uit het verleden. U moet niet laten uitschijnen dat we nu maar volop gaan spenderen. We houden ons aan een duidelijke norm. De vraag is alleen wat er moet gebeuren met de budgettaire ruimte die vrijkomt. Mevrouw Demeester-De Meyer heeft in dit verband zelf niet altijd even budgettair-orthodoxe voorstellen gedaan : haar voorstel van afcentiemen getuigde bijvoorbeeld van weinig verantwoordelijkheidszin. We zullen budgettaire ontsporingen vermijden. We moeten echter gebruik maken van de vrijgekomen ruimte, onder meer om de ecologische schuld in te lossen. Een begroting zou ook met dit soort schuld rekening moeten houden.
Tijdens de vorige regeerperiode is er een voorstel gedaan om de Meesternorm decretaal te verankeren. De VLD was toen tegen, omdat we vinden dat elke regering zelf zijn richtnormen moet kunnen vaststellen. Mevrouw Demeester-De Meyer kan ons niet verwijten geen gebruik te maken van zero budgettering. De periode van drie maanden was daarvoor veel te kort; dat weet iedereen. Bij het opstellen van de volgende begroting zal wel degelijk worden nagegaan of alle uitgaven overeenstemmen met reële noden.
We hebben geen opgelegde norm nodig voor een goed begrotingsbeleid. De SP schaart zich achter het voorstel van een korting op de laagste inkomensschijven van de personenbelasting. Deze maatregel staat al lang voor de deur. Nu zijn er echter pas voldoende middelen voorhanden. De SP heeft duidelijke voorwaarden gesteld : de maatregel moet selectief zijn. Ze moet passen in een algemeen beleid. De toerekening van de vermindering op de laagste schijven is in het voordeel van de lagere inkomensgroepen. Als dit niet zou gebeuren, zou de belastingteruggave immers toenemen met het inkomen.
De heer Bossuyt erkent dat het budget beperkt is. Vraag is dan of de 3,2 miljard frank niet efficiënter kan worden aangewend. Een groot deel van dat bedrag zal immers niet ten goede komen aan de groep die het het meest nodig heeft : de laaggeschoolde werklozen. Kunt u met andere maatregelen die doelgroep niet beter bereiken?
Als u dat eerder had gezegd, was er misschien al iets geregeld.
Er moeten keuzes worden gemaakt. We willen de bevolking, die al jaren lang de broekriem heeft aangehaald, een signaal geven dat kadert binnen een bredere aanpak, waarbij laaggeschoolden meer kansen zullen krijgen. We pleiten voor een uitbreiding van de maatregelen naar onder meer tweeverdieners. Ook daar zijn er werkloos-heidsvallen, bijvoorbeeld vanwege moeilijkheden met kinderopvang. Tweeverdieners hebben het lang niet altijd breed en hebben vaak hoge kosten. Om de werkzaamheidscoëfficiënt te verhogen moet ook hier worden ingegrepen.
Als er afcentiemen komen, dan moet dat de arbeidsinspanningen ten goede komen. Vijfenzeventig frank minder be-lasting per maand voor een laaggeschoolde : is dat het moderne socialisme?
U hebt in het verleden zelf soortgelijke voorstellen gedaan. Ik begrijp u niet.
Met deze maatregel wordt een signaal gegeven. De gevolgen zullen misschien beperkt zijn, maar een en ander past binnen een breder kader
Heel Vlaminov draaide rond een bedrag van niet meer dan een miljard frank.
Vlaminov leverde voor een bedrijf gemiddeld 800.000 frank op. Ook op de opvolger Vlamivorm werd massaal gereageerd. De eerste resultaten zijn overigens gunstig
Vlaminov deelde in 1998 om precies te zijn 1,678 miljard frank uit aan 11.437 bedrijven. In de periode van Vlamivorm werd het aantal aanvragen meer dan gehalveerd : 5206 voornamelijk grote bedrijven ontvingen samen 1,1 miljard frank. Precies daarom wil de Vlaamse regering het nu over een andere boeg gooien. Wij willen voortaan bij voorkeur werken langs de VDAB en het VIZO. Dat laatste instituut krijgt daarom een kredietverhoging van 118 miljoen frank met het oog op de stimulering van voortgezette KMO-opleidingen. Het aanbod voor de vorming van de bedrijfsleiders wordt gemoduleerd, dat wil zeggen meer gericht en geconcentreerd.
We moeten verhinderen dat de onjuiste 75 frank per maand van de heer Van Rompuy een eigen leven gaan leiden. Het gaat in werkelijkheid om 3000 tot 4000 frank per jaar voor de lagere schijven. Tegen het einde van de regeerperiode wordt 40 miljard frank in het vooruitzicht gesteld, zodat men vlug zal beseffen dat het om heel wat meer gaat. Bovendien verwachten wij resultaten van de maatregelen terzake op federaal niveau.
Ik zal in de commissie zwart op wit bewijzen dat het om niet meer dan 1000 frank per jaar gaat voor iedereen.
De waarheid zal uw uitspraken achterhalen
Het is natuurlijk pijnlijk voor de heer Van Rompuy om te moeten vaststellen dat de eerste werkelijke belastingverlaging er zonder hem komt. Nochtans was zijn fractiegenoot mevrouw Demeester-De Meyer er destijds voorstander van. (Applaus bij de VLD
De belastingverlaging voor de laagste schijven betekent niets voor de vrouwen die thuis blijven om voor de kinderen te zorgen.
Er komt inderdaad geen belastingverlaging voor wie geen belasting betaalt
Er is nood aan een actieplan ter stimulering van verantwoord ondernemerschap, dat heeft de dioxinecrisis op pijnlijke wijze blootgelegd. We moeten proactief optreden ten aanzien van een economie waarin affairisme te gemakkelijk gedijt. De biologische landbouw verdient bijkomende steun, maar ook de klassieke landbouw wacht op ernstige maatregelen. Te veel boeren zijn verknecht en gebonden aan een systeem waarin zij bezwaarlijk zelfstandig kunnen genoemd worden.
Wij willen werken aan een milieuvriendelijke productie van gezond voedsel, met aandacht voor behoud en ontwikkeling van natuurlijke elementen. De zelfstandige boer moet daarbij het heft in handen houden
In de Septemberverklaring staat niets over de steun aan de getroffen bedrijven. Welk bedrag wil men precies uitkeren
De minister-president zal straks op die vraag antwoorden
De regering trekt vier miljard frank uit voor de zorgverzekering, die aan echte noden beantwoordt. Financieel moet een en ander goed voorbereid worden, opdat het de moeite loont voor de aangesprokenen.
Inzake cultuur is het wachten op de beleidsbrieven, al zijn wij nu al blij met de mogelijke bijkomende inspanningen. Laten wij erover waken dat de echte cultuurdragers niet in de kou blijven staan. Hun statuut moet federaal geregeld worden, maar budgettair hebben wij mogelijkheden.
Het is tijd voor een werkelijke vereenvoudiging van de regelgeving en sommige complexe procedures. De Vlaamse ombudsdienst kan hier een rol van betekenis spelen voor de bevolking.
Tot slot houd ik een pleidooi voor een proactief werkgelegenheidsbeleid, dat refereert aan de doelstellingen en het programma van de Groep van Leuven.
De SP zal het regeringswerk nauwlettend volgen en zich tegelijk inzetten om er mee gestalte aan te geven. (Applaus bij de SP, de VLD, de VU en AGALEV
In mijn tussenkomst naar aanleiding van de regeerverklaring van 14 juli jongstleden heb ik gezegd dat het wegnemen van het wantrouwen van de burger tegenover de politiek een van de grote uitdagingen is voor de Vlaamse regering. De begrotingsverklaring, die maandag werd voorgesteld, toont aan dat de regering daarvan overtuigd is. Vooreerst is er de duidelijke taal, die contrasteert met het wollige en verhullende taalgebruik dat in het verleden werd gehanteerd. Belangrijker is echter de concrete inhoud. Die is zakelijk, maar daarom niet minder inspirerend.
Agalev stelt vast dat de uitgangspunten van het regeerakkoord al vertaald werden in de begroting 2000. Agalev is voorstander van budgettaire orthodoxie op basis van de normen van de Hoge Raad voor Financiën. Dit laat immers toe een antwoord te bieden op de directe noden in Vlaanderen. De boodschap van de vorige regering was dat Vlaanderen het goed doet. Waarom moest er dan nog iets veranderen? Deze houding vormde een bedreiging voor Vlaanderen.
Deze begroting toont aan dat de ministers hun huiswerk gemaakt hebben. Voor onze fractie is de verhaallijn van de begroting dezelfde als die van het regeerakkoord, namelijk de zorg voor de kwaliteit van het leven. Dit komt neer op het streven naar een duurzame samenleving, en dus naar een ecologische groei en naar gelijke kansen voor ieder. Als we vanuit dit uitgangspunt naar de begroting kijken, dan zijn we tevreden met het ecologische luik dat preventie en een offensief natuurbeleid omvat. Er wordt geld voorzien voor het Minafonds en voor de sanering van het leefmilieu. Dat de milieu-uitgaven blijven aanzwellen is ook een structureel probleem. Daarom staat preventie centraal in dit beleid. De afspraken met Aquafin moeten dan ook bijgestuurd worden. Er bestaan immers alternatieven.
Inzake landbouw wordt ervoor gekozen andere accenten te leggen. Kwaliteit moet primeren boven kwantiteit. Sociale reconversie van de intensieve veeteelt is een belangrijk facet van het beleid.
Het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen (RSV) moet het uitgangspunt blijven van het regeringsbeleid. Er moeten dringend dwingende eerste stappen worden gezet om dit RSV in uitvoering te brengen. De stedelijke gebieden moeten dringend worden afgebakend. Dan pas wordt het mogelijk om bijkomende woongebieden en bedrijfsgebieden af te bakenen. Het aangekondigde Strategisch Plan Vlaanderen dat een bijdrage zal leveren aan de economische dynamiek moet vertrekken van het RSV. Het zal dus ook rekening moeten houden met de ecologische draagkracht.
Het is dus de bedoeling eerst de stedelijke gebieden af te bakenen en dan pas de bedrijventerreinen. Hoe kan men dit verzoenen met de noodzaak om voor de herlokalisering van zonevreemde bedrijven versneld bedrijventerreinen ter beschikking te stellen?
Er moet werk gemaakt worden van de afbakening van de stedelijke gebieden.
Tijdens de vorige legislatuur hebben verschillende collega's aangedrongen op een snelle afbakening van de stedelijke gebieden. Geen enkel stedelijk gebied is tot nu toe echter afgebakend. Dit is immers een dure zaak. Minister Stevaert pleitte voor een gefaseerde aanpak tot 2002 of 2003. Uit de tussenkomst van de heer Sannen begrijp ik dat dit met twee of drie jaar versneld moet worden. Welke budgettaire middelen werden daarvoor uitgetrokken? Wordt er ook meer personeel ter beschikking gesteld?
Dit kan een terechte vraag zijn voor de minister van Ruimtelijke Ordening. Vanuit mijn fractie wil ik deze bekommernis meegeven aan de regering.
Het verheugt ons ten zeerste dat verantwoord ondernemerschap in de Septemberverklaring is opgenomen, dit is de eerste keer in een verklaring van een regering in dit land. De maatschappelijke verantwoordelijkheid van ondernemers reikt verder dan het maken van winst en het creëren van werkgelegenheid, maar ze dienen ook te waken over de kwaliteit van het milieu, de ruimtelijke ordening en hun producten.
Minder autogebruik door meer investeringen in fietspaden, de binnenvaart en het gemeenschappelijk vervoer zijn volgens ons juiste keuzes. Wat het openbaar vervoer betreft is de regeerverklaring duidelijk : de tarieven worden veranderd voor de trouwe gebruikers en er komt gratis busvervoer voor kinderen onder de twaalf jaar en zestigplussers. Een voor de hand liggende maatregel is een goedkoop doorgeefabonnement, waarbij woonwerkabonnementen of schoolabonnementen ook op andere tijdstippen en door andere leden van een gezin kunnen worden gebruikt. Ook zijn de schoolabonnementen te duur in vergelijking met de nettokosten van de woonwerkabonnementen. Het gratis maken van het busvervoer voor kinderen onder de twaalf jaar mag niet achterblijven.
De CVP heeft gedurende de voorbije jaren altijd gepleit voor een verlaging van de prijzen van de schoolabonnementen. In de regeringsverklaring is daarover echter nog niets gezegd.
We hebben dergelijke voortellen altijd gesteund, ook in de vorige regeerperiode. Het lijkt me de logica zelf dat de goedkopere schoolabonnementen een onderdeel zijn van de maatregelen ten gunste van trouwe gebruikers.
Ik ben tevreden met de steun die ik krijg voor nieuwe tarieven. Daarvoor zijn in de begroting de nodige middelen uitgetrokken. De maatregelen zullen in de toekomst uitgewerkt worden in overleg met De Lijn, met allerlei organisaties en met de minister van Onderwijs. Schoolabonnementen zijn immers ook haar bevoegdheid
Ik heb vernomen dat er geen geld is voor het gratis busvervoer voor vijfenzestigplussers.
Blijkbaar weet de heer Decaluwé zaken waarvan ik niet op de hoogte ben. In de begroting is er 379,9 miljoen frank opgenomen voor gratis vervoer voor zestigplussers. Voor goedkopere schoolabonnementen is er een samenwerking nodig met de minister van Onderwijs. Het is een moeilijk dossier maar we gaan er werk van maken. We gaan samen met alle betrokkenen uitzoeken hoe dat het best kan gerealiseerd worden. De minister kan moeilijk op eigen houtje voorstellen doen zonder eerst overleg te plegen.
Welk budget is er voor goedkopere schoolabonnementen
Er is een budget van 200 miljoen frank voor de maatregelen inzake de tarieven
De minister-president heeft gezegd dat het gratis busvervoer voor vijfenzestigplussers pas eind volgend jaar ingevoerd zal worden. De vice-president zegt dat er 379 miljoen frank wordt uitgetrokken? Hoe zit dat nu precies
Het gratis busvervoer voor zestigplussers wordt ingevoerd vanaf 1 januari 2000. Omdat het niet zinvol is om alle tickets in een keer te versturen, is het de bedoeling om tegen het einde van het jaar met de maatregel rond te zijn. Daarvoor hanteren we een eerlijke verdeelsleutel op basis van de mobiliteitsconvenants.
Is het niet mogelijk om het gratis busvervoer aan zestigplussers te verlenen op basis van het vertonen van de identiteitskaart
Ik heb dat voorstel ook al gedaan aan de Vlaamse Vervoersmaatschappij (VVM), maar die is voorstander van een systeem met registratie van de reizigers zodat ze inzicht in de verkeersstromen kan hebben. Een van de troeven van de VVM is de telematica, die men nog wil verfijnen. We mogen die kennis niet overboord gooien.
Terecht wordt de noodzaak van een snellere vrijmaking van de energiemarkt benadrukt. Positief is verder dat de voordelen van een geliberaliseerde elektriciteitsmarkt niet gereserveerd worden voor de grote elektriciteitsverbruikers. Het energiebeleid mag zich daartoe niet beperken. Het energiegebruik per hoofd in Vlaanderen is hoger dan het Europees gemiddelde. Het optrekken van het aandeel van de hernieuwbare energie met 3 procent is zowel technisch mogelijk, economisch wenselijk en ecologisch noodzakelijk. Agalev verwacht dat er in 2000 maatregelen getroffen zullen worden om een dergelijk beleid concreet gestalte te geven
Agalev is altijd voorstander geweest van het duurder maken van energie als onderdeel van een beleid dat zuinig energiegebruik met stimuleren. Is dat ook de doelstelling van de regering?
Het is niet de doelstelling om energie duurder te maken maar wel om minder energie te gebruiken. We hopen dat dat met andere middelen kan gerealiseerd worden. Een prijspolitiek kan wel een onderdeel zijn van een beleid dat rationeler energieverbruik aanmoedigt
We zijn voorstander van een lager tarief voor de gewone gebruiker
Men gaat er altijd van uit dat men het rationeel energiegebruik alleen kan stimuleren door energie duurder te maken. In Limburg is de energie goedkoop en is er 50 procent meer rationeel energiegebruik. Ik bestrijd dat men energie duurder moet maken om het energiegebruik te doen dalen. Het waterdossier kan als voorbeeld dienen. Daar geldt een basisrecht zodat alleen de wanverbruikers meer moeten betalen. De internationale evolutie van de prijzen op de energiemarkt zal de situatie echter niet vergemakkelijken. De prijzen van energie zullen dalen zodat de overheid stimulerende maatregelen zoals groene labels moet creëren.
Het prijsmechanisme alleen is inderdaad niet voldoende zoals de situatie in Limburg aantoont. In elk geval kan de prijs van een basisbehoefte aan energie niet verhoge
Prominente kabinetsleden van Agalev zijn nog altijd voorstander van het stimuleren van het rationeel energiegebruik op basis van een prijspolitiek. De CVP is tegenstander van dat laatste.
Het verband tussen ecologische draagkracht en het voorkomen van sociale uitsluiting wordt vooral duidelijk bij een stedelijk beleid. Naast het geven van nieuwe sociale en culturele impulsen is de kwaliteit van de omgeving van de woning mee bepalend voor de aantrekkingskracht van een wijk. Het is belangrijk dat de Vlaamse regering opnieuw wil investeren in een sociale stadsvernieuwing die oog heeft voor het wonen in de stad en voor de woonproblemen in de verkommerde volksbuurten. Het is goed dat de draad van het betere werk in de jaren 80 opnieuw opgenomen wordt. In ieder geval moet vermeden worden dat men in de val van Domus Flandria trapt : te snel, te grootschalig en te goedkoop. Voor Agalev is de voorkeur voor kleinschalige projecten een essentieel uitgangspunt
De huidige minister van Huisvesting woont in Brussel. Artikel 66 van de Bijzondere Wet van 1980 stelt hiervoor een ernstig probleem. Voor een behoorlijk bestuur moet u absolute zekerheid hebben dat u over de bevoegdheden beschikt. Daarin moet snel duidelijkheid geschapen worden. In welke mate is de Vlaamse regering zich bewust van de problematiek en wat gaat ze eraan doen? Verder vraag ik me af hoe men met 1 miljoen frank 1000 woningen gaat bouwen
Er komt 1 miljard frank extra op de begroting van de sociale huisvesting. Dat is 35 percent van het hele bedrag op die begrotingspost. Dit bedrag vermenigvuldigd met drie is gelijk aan drie miljard frank. Volgens de sociale huisvestingsmaatschappijen kost een huis drie miljoen frank. Drie miljard frank volstaat bijgevolg om 1000 nieuwe huizen te bouwen.
Van het probleem inzake de bevoegdheden van de minister uit Brussel waren we ons bijna vanaf het begin bewust. Daarom hebben we begin juli al een prejudiciële vraag gesteld aan de Raad van State. Over de kwestie zijn de juristen verdeeld. Volgens mij moeten we het bewuste artikel van de bijzondere wet heel strikt interpreteren en plaatsen in de context van de hele bijzondere wet. Bovendien beslist de Vlaamse regering als college en wordt er in de schoot nooit gestemd. Vandaar dat het feit dat de minister uit Brussel een raadgevende stem heeft, niet impliceert dat hij geen andere bevoegdheden kan krijgen. Volgens de bijzondere wet verleent de Vlaamse regering trouwens autonoom bevoegdheden aan haar leden. Maar om zeker geen fouten te maken en als bewijs van goed bestuur hebben we een prejudiciële vraag gesteld.
Het sociale huurbesluit is op een rechtmatige manier geschorst omdat de hele Vlaamse regering en niet alleen de minister van Huisvesting het huurbesluit heeft geschorst.
Heeft minister Anciaux daarover mee over beslist
Uiteraard
In de strijd tegen de uitsluiting is medische en andere zorg essentieel. Agalev aanvaardt de uitnodiging van de regering om samen het decreet op de zorgverzekering uit te voeren. Het decreet omvat niet meer dan enkele belangrijke principes, een organogram en een beschrijving van de werkvormen. Het vorige parlement heeft dus een aantal vragen onbeantwoord gelaten en bijgevolg zal dit parlement een aantal politieke beslissingen moeten nemen : Hoe hoog mogen de verplichte bijdragen zijn? Hoe snel moeten de nieuwe diensten uitgebouwd worden? Hoe snel moeten de diensten in Brussel uitgebouwd worden? Voor Agalev moeten de OCMW's een grotere rol toebedeeld krijgen, omdat deze zorgverzekering de verzuiling niet nog mag versterken door de hele verzekering toe te vertrouwen aan de ziekenfondsen. Het Vlaams Parlement zal kleur moeten bekennen.
Om aan iedereen gelijke kansen te garanderen, is onderwijs belangrijk. Daarom zijn we verheugd dat er meer geld naar onderwijs gaat. De budgetten voor infrastructuur en voor de werkingsmiddelen van het lager onderwijs zullen verhoogd worden. De universiteiten en hogescholen hebben inderdaad nood aan bijkomende middelen. Ik hoop evenwel dat de beslissing om beide posten met 200 miljoen frank te verhogen niet het begin is van een heilloze wafelijzerpolitiek. De financiering en precaire financiële situatie van de hogescholen is immers niet te vergelijken met die van de universiteiten. Bovendien groeit het aantal studenten aan de hogescholen, terwijl dat van de universiteiten stagneert.
Het is gunstig dat deze regering de probleemjongeren op een positieve manier aanpakt. De regering ziet het probleem onder ogen zonder bijkomende studies te laten uitvoeren. Het is goed dat uitdrukkelijk wordt gesteld dat kinderrechten voor alle kinderen gelden, ook die van illegalen of asielzoekers.
De doelstelling van de regering om de werkzaamheidsgraad van 59,5 percent tot 65 percent te verhogen is ambitieus, maar haalbaar. Maatregelen zoals startbanen moeten in overeenstemming zijn met de invoering van modules in het beroepsonderwijs en de opleidingen van de VDAB. De overgang tussen onderwijs en werk of deze vormen van opleiding moet verbeterd worden. Wat gebeurt er met de Edufora? Het regeerakkoord stelt lokale werkgelegenheidscentra in het vooruitzicht die de PWA's vervangen en alle andere lokale initiatieven bundelen. Helaas is er in de Septemberverklaring geen aandacht voor de sociale economie. Nochtans stelt het regeerakkoord 7500 extra banen in de sociale economie en nog eens 7500 banen in doorstromginsprojecten als doelstelling. Ik begrijp dat deze regering niet alles kan uitvoeren tijdens haar eerste jaar, maar ik verwacht dat de eerste voorbereidingen toch al in het jaar 2000 aangevat worden.
Wij gaan er wel vanuit dat deze socio-economische initiatieven onderwerp zullen zijn van het toekomstige sociaal overleg tussen de Vlaamse sociale partners. Welke rol zal dit overleg toegewezen krijgen? Wil de Vlaamse regering nieuwe Vesoc-akkoorden afsluiten? Belangrijk daarbij is dat de Vlaamse sociale partners de nodige verantwoordelijkheden moeten krijgen. Ik ben ook verheugd over de nieuwe houding tegenover de gemeenten en provincies. Er is niet langer sprake van betutteling en men neemt zich zelfs voor gemaakte afspraken te respecteren. Er kan snel werk worden gemaakt van de democratisering van de intercommunales en de hervorming van de bestuurlijke organisatie
Deze Septemberverklaring is ambitieus en samenhangend. In elk hoofdstuk ervan wordt gestreefd naar duurzame ontwikkeling. Er zijn nog een aantal vragen en niet alles werd al concreet geformuleerd, maar wij zullen daartoe onze bijdrage leveren. Agalev zal de Septemberverklaring daarom goedkeuren. (Applaus bij de VLD, de VU, de SP en AGALEV
Ik bewonder het Nederlandse politieke systeem en wel voornamelijk hun debatcultuur. Bij de regeerverklaring bespreken zij enkel de voornaamste principes. Ik zal naar dat voorbeeld, dus alleen de algemene uitgangspunten van de Septemberverklaring bespreken. Details zijn belangrijk, maar die zullen aan bod komen bij de bespreking van de begroting. Deze hoofdlijnen staan op de eerste bladzijde. De fractie van VU en ID steunen deze beleidslijnen.
De minister-president vindt dat de burgers nooit meer zo zwaar gebukt mogen gaan onder de aflossing van de schuld zoals in het recente verleden het geval was. Wij zijn gelukkig aan het einde geko-men van een periode waarbij elke beslissing van elke overheid moest afgewogen worden tegen de soms zeer beperkte financiële mogelijkheden. Door de onvermijdelijke besparingsdrift zijn essentiële taken van de overheid niet altijd goed kunnen uitgevoerd worden, met problemen zoals die op Justitie tot gevolg. De Vlaamse regering wil niet meer terug naar een dergelijke periode. Men onderschat vaak de betekenis van deze doelstelling. Het is een belangrijke beslissing voor de volgende vijf jaar. Door de besparingspolitiek van de vorige regeringen, waarvan mevrouw Demeester-De Meyer de drijvende kracht was, is het nu mogelijk om de teugels te vieren. Eigenlijk had de CVP een ereschuld in te lossen, want zij lag mee aan de basis van de regeringen die de schulden gemaakt hebben.
De normen die de Vlaamse regering voor de aflossing van de schulden zal volgen, zijn naar Europese of Nederlandse maatstaven streng. Erger is dat we in de diabolische situatie verkeren dat hoe stringenter Vlaanderen bespaart, hoe meer wij bijdragen tot de aflossing van de Belgische staatsschuld. Op de komende conferentie over de staatshervorming zullen we het probleem van de aflossing van deze Belgische staatsschuld op de agenda plaatsen.
We hebben deze kwestie tijdens de vorige jaren in de commissie voor Staatshervorming en Algemene Zaken al aan de orde gesteld. De vergelijking met Nederland gaat niet op omdat daar de staatsschuld minder groot is
Een orthodox budgettair beleid mag er echter niet toe leiden dat er niets meer kan gerealiseerd worden. De schulden moeten afbetaald worden, en de inkomsten en uitgaven moeten op een verantwoorde wijze beheerd worden. Wij mogen niet opnieuw vervallen in de situatie van begin jaren '80. Ons standpunt over het begrotingsbeleid en over de begrotingsnormen is echter niet gewijzigd. De heer Vandenbroeke heeft tijdens de bespreking van de begroting van de afgelopen drie jaar telkens opnieuw gepleit voor meer middelen voor onderwijs, infrastructuur en mobiliteit.
Bij de vorige begrotingsbesprekingen pleitten de leden van de CVP-fractie voor meer middelen om de nodige infrastructuurwerken uit te voeren. De minister van Openbare Werken hield zich, in afspraak met de andere leden van de regering, aan strenge beperkingen. Dat is een dubieuze wijze van handelen. De Vlaamse regering moet handelen in het algemeen belang van de burgers.
Op de eerste bladzijde van de Septemberverklaring belooft de minister-president ook dat de vroegere verbintenissen van het Vlaams Parlement en de Vlaamse regering op een correcte manier zullen uitgevoerd worden. Deze manier van werken is deontologisch correct. Ze is bovendien in strijd met de insinuaties van sommigen dat deze regering op revanche uit is en het beleid van de vorige regering desavoueert.
De vorige regering heeft een budgettair correct beleid gevoerd en ook tal van haar beslissingen en maatregelen kregen de goedkeuring van parlementsleden uit de minderheid. De vorige minister-president zal moeten erkennen dat meer dan 70 percent van de ontwerpen en voorstellen van decreet door bijna alle leden van dit parlement werden goedgekeurd. Ik pleit ervoor dat we ook in deze regeerperiode zouden streven naar een grote eensgezindheid. Ik ben het ook niet eens met de kritiek op de heer Van den Brande. De eisen die hij stelde in verband met een eigen fiscaliteit, een grotere bevoegdheid op het gebied van buitenlandse handel, de defederalisering van de gemeente- en provinciewet en het gezond-heidsbeleid worden ook door deze regering geformuleerd.
In de vorige regeerperiode bestond er eensgezindheid om ook de financiering van het gezondheidsbeleid te regionaliseren. Daarover staat niets in de regeerverklaring
Dat debat zal in de Intergouvernementele conferentie ter sprake komen.
Volgens minister Vande Lanotte heeft de voorzitter van uw partij toegezegd dat dat onderwerp niet ter sprake zal komen. De federalisering van de gezondheids- en ziekenzorg is essentieel. De eis voor een eigen financiering is echter weggevallen.
Er is af-gesproken dat de agenda totstandkomt na overleg met de deelnemers van de conferentie. Alles is nog mogelijk. We zullen de verzuchtingen van het Vlaams Parlement en het Vlaamse regeerakkoord pogen te verwezenlijken.
Het is ongepast dat bij het debat van vandaag de voormalige ministers van de CVP op een bijna agressieve wijze hebben gesproken. Dat gaat in tegen een parlementaire gewoonte waarbij oud-ministers zich gedurende de eerste maanden in het parlement terughoudend opstellen. Toen de CVP-ministers nog in de regering zaten hadden de parlementsleden van de CVP-fractie niets te zeggen, omdat de regering alles besliste. Nu de CVP in de oppositie zit hebben de gewone parlementsleden nog steeds geen inspraak, want de oud-ministers voeren het hoge woord. (Applaus bij de VU, de SP, de VLD en AGALEV
Toen eerste minister Verhofstadt in 1988 parlementslid werd na zijn ambtsperiode als minister van Begroting, mengde hij al spoedig fel in het debat over de begrotingen en de Financieringswet. De heer Schiltz stelde zich in 1985 na zijn periode als minister allerminst terughoudend op in de Vlaamse Raad. Ook de huidige minister-president sprak tussen 1991 en 1995 geregeld in de Vlaamse Raad. Elk parlementslid moet op gelijke wijze het woord kunnen voeren. Dat is een democratisch recht. Als de heer Van Grembergen ons dat recht wil ontzeggen, kunnen we alleen maar besluiten dat onze woorden pijn doen. (Applaus bij de CVP en het VB
De heer Van Rompuy moet zijn voorbeelden beter kiezen. Nadat ik niet langer minister van Cultuur en Media was, heb ik me gedurende de eerste zes maanden als parlementslid niet over deze aangelegenheden uit-gelaten.
Ik pleit alleen voor meer terughoudendheid, niet voor een spreekverbod. De oud-ministers hebben de discussie van vandaag echter gedomineerd. Bovendien verliezen sommige parlementsleden uit het oog dat de reacties op de toespraken van parlementsleden betrekking moeten hebben op wat wordt gezegd. Als u zich rechtstreeks tot een minister wil wenden, kunt u een interpellatie indienen.
Het is eigenaardig dat naar aanleiding van de verklaring van de regering de rekening wordt gemaakt van de oppositie. Bepaalde personen uit uw partij, zoals de heer Vankrunkelsven, hebben het nochtans moeilijk met uw regeerverklaring. De CVP is de enige democratische oppositie in het Vlaams Parlement (Rumoer bij het VB). De heer Van Grembergen beseft zelf het belang van oppositie. Iedereen heeft er belang bij dat de rechten van de democratische oppositie maximaal wordt gerespecteerd.
Werk-gelegenheid is een centraal thema in deze regeerverklaring. Een verhoogde deelname aan de arbeidsmarkt is essentieel. Elke maatregel van de Vlaamse regering moet worden afgewogen aan de gevolgen op het vlak van werkgelegenheid. In sommige delen van Vlaanderen ligt de werkgele-genheidscoëfficiënt nog te laag, ook al is het cijfer veel hoger dan in Wallonië. Deelname aan de arbeid is een belangrijk mensenrecht. Door het beleid van de regering vanuit deze invalshoek te beoordelen kan het welzijn en de welvaart van zoveel mogelijk mensen worden gegarandeerd worden. We kunnen soms een voorbeeld nemen aan Nederland : daar worden bijvoorbeeld heel wat mogelijkheden gecreëerd voor jonge zelfstandigen.
Loon naar werk is een volgende belangrijk element in de regeerverklaring. Veel Vlamingen nemen een vernietigende houding aan tegenover de politieke klasse. Het politiek discours komt voor velen ongeloofwaardig over. De meeste Vlamingen hebben een enorme ambitie om te slagen. Deze ambitie wordt echter gefnuikt door de hoge belastingen op arbeid. Daardoor spannen velen zich liever niet in en wordt er op grote schaal belastingen ontdoken. Doordat er geen loon is naar werk wordt de antipolitieke stemming gevoed. Vlaanderen moet daarom zelf controle krijgen over de werkloosheidsvergoedingen om ze te kunnen aanwenden als instrument in een beleid ten voordele van de werkgelegenheid.
U geeft valse hoop aan de nijvere Vlaamse mensen. Zij werken elk jaar tot 29 augustus voor de Belgische staat en er is geen enkele hoop op verandering
Werkge-legenheid en loon naar werk zijn voor ons evenwaardige doelstellingen.
Wat cultuur betreft, wensen wij de Kulturkampf uit de tijd van Bismarck niet te herhalen. De meerderheid respecteert de verantwoordelijkheids- en gemeenschapszin van het christelijke basiswerk. Velen van ons zijn erin opgegroeid of nemen er nu nog een mandaat in op. (Applaus bij de VU en de VLD) Wie in een perfide redenering het tegendeel wil beweren, heeft wellicht andere bedoelingen. Feitelijk is het verenigingsleven zeer pluralistisch. Velen laten weten dat ze zich door de machtswissel eindelijk bevrijd voelen van een te nauwe partijbinding. (Applaus bij de VU, de SP en de VLD) De bewering als zou de huidige meerderheid geen respect voor het pluralisme betonen, heeft hiermee te maken dat de greep van een bepaalde politieke groep op de organisatie van het verenigingsleven nu aan het wankelen wordt gebracht. (Applaus bij de VU, de SP en de VLD)
VU en ID hopen dat door de ecologische versterking van het beleid en de aandacht voor de mobiliteit en de verkeersveiligheid de kwaliteit van het leven gaat toenemen.
Voorts zijn wij blij met de verbintenis van de Vlaamse partijen inzake en met de deelname van de CVP aan de intergouvernementele en interparlementaire conferentie over de staatshervorming. We moeten elkaar echter goed verstaan; de Vlamingen moeten onderling overleggen.
Zal dat gesprek niet in het Vlaams Parlement plaatsvinden
Ook hier. Mogen de Vlaamse deelnemers aan de rondetafelgesprekken daarnaast ook niet met elkaar praten
De CVP wil constructief meewerken aan de dialoog op basis van de resoluties van het Vlaams Parlement, die op hun beurt voortspruiten uit mijn Schrikkelnota van 29 februari 1996. In de commissie voor Institutionele en Bestuurlijke Hervorming en Ambtenarenzaken van het Vlaams Parlement moet vooraf het Vlaamse standpunt geijkt worden en moeten de resultaten van de intergouvernementele en interparlementaire conferentie opgevolgd worden
Er is daarnaast Vlaams overleg nodig, in een geest van vertrouwen. Het is onze bedoeling de conferentie te doen lukken
Het is ieders bedoeling de conferentie te doen slagen. Het is evident dat het Vlaams Parlement daar een actieve rol in speelt, in de bevoegde commissie en ook in de plenaire vergadering. De deelnemers aan de conferentie zijn evenwel geen parlementaire mandatarissen met een welomschreven opdracht. Zij hebben enkel verantwoording af te leggen aan de kiezer. Hun uitgangspunt is het Vlaamse - bredere - en het federale regeerakkoord en wat daarin als bespreekbaar is vastgelegd.
De benaming van de conferentie is dus vals. Het gaat in feite om overleg tussen partijen, paritair samengesteld naar goede Belgische gewoonte. Het opzet is vaag : er is wel een middelen-, maar geen resultaatverbintenis. Bovendien zijn er grote verschillen tussen het federale en het Vlaamse regeerakkoord. Het federale is vaag, het Vlaamse houdt een afzwakking in van de resoluties die het Vlaams Parlement tijdens de vorige legislatuur heeft goedgekeurd. We hebben dus redenen te over om sceptisch te staan tegenover deze conferentie.
De keuze voor een interparlementaire en intergouvernementele conferentie was niet de onze. Een rechtstreekse dialoog van gemeenschap tot gemeenschap was verstandiger geweest. Als een resolutie een grote meerderheid heeft gekregen - en er zijn er in het Vlaams Parlement vijf geweest - dan denk ik dat daar een mandaatsgedachte achter zit. Of bedoelt de heer De Gucht dat de vertegenwoordigers van de Vlaamse regering en van het Vlaams Parlement de mandaatdragers zijn van wat de federale regering daaromtrent beslist heeft
We voelen ons niet gebonden door wat er inzake de agenda ingeschreven is in het federale of in het Vlaamse regeerakkoord. Toen we voor deze conferentie uitgenodigd werden, werd er gezegd dat we om het even wat op de agenda konden plaatsen. Ik hoop dat dat inderdaad het geval is. Nu maak ik uit de woorden van de heer de Gucht op dat enkel aan bod kan komen wat in het federale of Vlaamse regeerakkoord staat.
Het is in een parlementair systeem niet abnormaal dat er in dat soort zaken een element van partijaanhankelijkheid zit. De heer Van den Brande heeft daar vanuit zijn partij trouwens op aangedrongen. Anderzijds waarborgt deze formule dat het Vlaams Parlement, de Vlaamse regering, de Brusselse regering en ook de Brusselse Vlamingen in deze dialoog op een zeer behoorlijke wijze vertegenwoordigd zijn. Dat is niet evident wanneer men louter naar een partijstructuur zou gaan. Overigens is het parlement in principe geen onderhandelingsorgaan. Het heeft als taak te evalueren wat er uit de onderhandelingen komt en eventueel te praten ovr de context van die onderhandelingen. Vanuit het parlement kan men hooguit via een resoltie aan bepaalde personen een mandaat geven om bepaalde dingen en niets anders te zeggen, maar dan wordt onderhandelen zeer moeilijk. Het is evident dat elke deelnemer onderwerpen op de agenda kan plaatsen. Het is evenwel aan de conferentie om te bepalen in welke volg-orde deze onderwerpen zullen besproken worden.
We verheugen ons over de deelname van de christen-democraten aan het overleg. Er is inderdaad geen resultaatsverbintenis. Waar de Vlamingen willen uitkomen, is door het Vlaams Parlement voldoende uitgewerkt. We kunnen ons echter niet voor het begin van de gesprekken garant stellen voor het eindresultaat. In het verleden werd er een muur opgetrokken. De interne Waalse problematiek was daar mee de oorzaak van. Nu wordt een gesprek aanvaard zonder dat er voorafgaandelijke voorwaarden worden gesteld. Dat is een belangrijke evolutie. Ik hoop dat de Vlamingen in onderling vertrouwen dat gesprek zullen voeren, met de bedoeling zo veel mogelijk te realiseren.
Vlaanderen verwacht veel van deze regering. De verkiezingen waren de uitdrukking van het verlangen van de kiezer naar verandering. Hij wil inzicht krijgen in zijn bestuur en de ver-antwoordelijkheden kunnen vaststellen, hij wil ook dat de middelen goed gebruikt worden. VU&ID schaart zich achter dat opzet. Voor ons is het regeerakkoord een geheel. Het wordt door de hele regering voorgesteld en zal in zijn geheel over vijf jaar door de kiezer moeten beoordeeld worden. In dat kader geven we onze goedkeuring aan de Septemberverklaring. De minister-president mag op VU en ID rekenen als loyale partners van de meerderheid. (Applaus bij de VLD, de SP, de VU en AGALEV
De regering engageert zich er toe om in nauw overleg met het parlement samen te werken, onder meer met het oog op de uitvoering van bepaalde decreten die al goedgekeurd zijn. Dat veronderstelt wederzijds respect. In het parlement waar ik vandaan kom, was dat niet altijd evident. De verkiezingen waren echter een signaal voor een meer volwassen debatcultuur.
Vanuit verschillende hoeken werd me gevraagd naar de visie die ten grondslag ligt van het regeerakkoord en naar de samenhang binnen de regeringsploeg. Er werd gesteld dat in de regeerverklaring voor elk wat wils zat, maar dat de onderliggende visie onduidelijk was. Na de verkiezingen van 13 juni zijn we op minder dan een maand met vier partijen tot een nieuw regeerakkoord gekomen dat we 'Een nieuw project voor Vlaanderen' genoemd hebben. Al tijdens het investituurdebat heerste een vrij grote eensgezindheid over onze ambities. Men vroeg zich enkel af of dat wel allemaal kon gerealiseerd worden, of er daarvoor wel voldoende middelen zijn.
Inzake de begroting moesten we een krappe timing respecteren. Eind juli moesten we de begrotingsinstructies overmaken aan de verschillende Vlaamse administraties.
Begin september hebben we de technische bilaterale besprekingen aangevat. In amper drie weken hebben we de technische proef moeten maken en nadien zijn we begonnen aan de politieke bilaterale besprekingen. Vanuit een intellectueel eerlijk oogpunt kunnen we beter spreken van een overgangsbegroting, met respect voor de vroeger aangegane engagementen maar met een aantal nieuwe accenten. De regeringsploeg heeft evenwel goed werk geleverd waardoor het meer geworden is dan een overgangsbegroting. Het is de eerste vertaling van het nieuwe regeerakkoord in een aantal cijfers.
Het is goed om sceptisch te zijn maar men mag ook niet te veel kankeren. We beschikken over een tijdsspanne van vijf jaar. Men kan ons niet kwalijk nemen dat we na amper 2,5 maanden regeringswerk deze begroting voorstellen. Men moet bovendien in de pleidooien coherent zijn : men kan enerzijds niet beweren dat we alle teugels overboord gooien en anderzijds om meer uitgaven vragen. Ik heb de CVP-fractie overigens geen enkel accent in twijfel horen trekken
We vinden het systeem van de afcentiemen een ondoelmatige aanwending van middelen.
In de vorige regering wou een CVP-minister graag afcentiemen doorvoeren. Nu merk ik bij de CVP echter aarze-ling.
Ik ben me goed bewust van het feit dat er weinig discussie bestaat over de 115 van de 165 miljard frank, maar dat we de rest nog moeten verdienen. Men kan de zero-base-budgetting niet van vandaag op morgen doorvoeren. We gaan die in de loop van een regeerperiode van vijf jaar realiseren. De herorintatie van bepaalde uitgaven veronderstelt evenwel een aanpassing van bepaalde decreten en besluiten. Het is normaal dat zoiets niet lukt op drie weken tijd. We kunnen privatiseringsopbrengsten bijvoorbeeld nog niet in de begroting inschrijven. Het is geen enkel probleem om 165 miljard frank te realiseren tijdens een legislatuur van vijf jaar maar het is evident dat dat niet lukt in de begroting van 2000.
De Vlaamse begroting is jaar na jaar opgebouwd vanuit een budgettair comfort. Het is logisch dat een nieuw beleid bepaalde uitgavenstromen van de vorige regering opnieuw gaat evalueren. Vandaag voeren we een debat over de Septemberverklaring, die algemene oriënteringen bevat. Het nieuwe project moet verder ingevuld worden in het begrotingsdebat en de beleidsbrieven. Het gaat om het geloof in de actieve welvaartstaat.
In Vlaanderen moet de activiteitsgraad opgekrikt worden. Vlaanderen kent een activiteitsgraad van 59,5 procent, terwijl die bijvoorbeeld in Nederland 65 procent bedraagt. Er zijn 60.000 vacatures die niet ingevuld worden. Daarvoor zijn verschillende factoren verantwoordelijk. Op een van deze factoren hebben we geen vat, met name de loonkost : een federale materie. Vlaanderen is evenwel exclusief bevoegd voor de randvoorwaarden : opleiding, ruimtelijke ordening en vereenvoudiging van de administratieve regelgeving. Het is onze dwingende opgave om daarop in te spelen en op die manier de activiteitsgraad op te krikken. Een essentiële voorwaarde om mensen weer aan het werk te krijgen, is dat arbeid beloond wordt. Dat is noodzakelijk om andere vitale behoeften en noden te verwezenlijken, onder meer op het vlak van welzijn en milieu. Het is onze uitda-ging om twee - vroeger tegengestelde - imperatieven, groei en meer uitgaven voor sociale voorzieningen en het milieu, met elkaar te verzoenen.
In mijn eigen stad zijn recent ongeveer 1000 nieuwe jobs gecreëerd, maar ondanks een regionaal werkloosheidspercentage van 12 percent, vindt men geen nieuwe werknemers.
De heer Van Rompuy heeft er deze voormiddag een karikatuur van gemaakt, maar de 3,2 miljard frank die wij vrijmaken op de volgende begroting is geen bedrag op jaarbasis. Voor de hele regeerperiode zijn wij immers uitgegaan van 40 miljard frank. Het gaat hier om inkomens uit arbeid. Bovendien mag deze stap niet los gezien worden van andere maatregelen die we zullen nemen om de werkloosheidsval op te lossen, bijvoorbeeld inzake mobiliteit en kinderopvang. We moeten die mix van maatregelen evalueren.
Ik weet dat we nog een akkoord moeten bereiken met de Franstaligen, maar ik heb er goede hoop op. Zeker als we hier een consensus bereiken. Dit is een historisch voorstel en precies daarom wil ik niet dat men er tegen is omdat men het liever zelf had voorgesteld
Wij hebben de succesierechten toch verlaagd
Bevestigt u nu dat gepensioneerden, werklozen en invaliden niet in aanmerking komen voor deze belastingvermindering
De groepen die u opsomt komen niet in aanmerking voor deze maatregel. Voor hen zullen we andere zaken moeten doen. (Samenspraken
Iedereen heeft het recht vragen te stellen, net zoals iedereen de kans moet krijgen op die vragen te antwoorden
Met deze maatregel willen we de werkloosheidsval dichten. Het Nederlandse voorbeeld heeft ons geleerd dat we ons belastingstelsel zodanig moeten hervormen dat arbeid opnieuw wordt aangemoedigd. U mag het niet voorstellen alsof we alleen maar aandacht hebben voor één bepaalde groep. Maar de gepensioneerden vormen een categorie die met deze maatregel niet wordt beoogd.
Bovendien moeten we de economische groei verzoenen met een aantal uitdagingen. Zo kampen we nu met de gevolgen van vele jaren verwaarlozing van onze infrastructuur. Het verkeersinfarct is een echte tijdbom. We moeten ook oog hebben voor het verdoken leed van zieken en bejaarden. Daarnaast zijn er nog een aantal ecologische tijdbommen. U maakt er een karikatuur van door te stellen dat we leuke cadeautjes uit de grabbelton aan elkaar uitdelen om de goede sfeer in de ploeg te bewaren.
Het is niet de bedoeling dat we elkaar hier voortdurend aanvallen, wel dat de burger weet waarover het precies gaat. U heeft het over 3,2 miljard frank op deze begroting en 40 miljard frank over de hele regeerperiode, maar hoeveel is dat per familie
We moeten eerst de situatie deblokkeren alvorens ik met voorstellen kan komen.
Hoe hebt u dan dat bedrag berekend
Voluntarisme is belangrijk in de politiek. Door dit bedrag op te nemen in de begroting, maak ik duidelijk dat dit meer is dan alleen maar een vroom voornemen. Ook wij zijn gewonnen voor fiscale autonomie - meer nog, we verschillen niet van mening naargelang van het niveau - maar tijdens de vorige regeerperiode is alles vastgelopen waardoor we nu opnieuw toestemming moeten vragen aan de Franstaligen.
Door wiens schuld is alles vastgelopen
Dat interesseert mij niet.
Wij hebben onze les getrokken uit de jaren zeventig. Ik weet ook dat het jaren heeft geduurd vooraleer we erin geslaagd zijn de gevolgen van de budgettaire ontsporingen weg te werken. We zullen niet opnieuw dezelfde fout maken : we zullen budgettaire normen absoluut respecteren. Voor de begroting van 2000 en de volgende begrotingen zullen wij de strengste norm van de HRF volgen. Dit zullen steeds begrotingen zijn met een overschot. We zullen op de begroting van 2000 een overschot hebben van 10 miljard frank. Dit is hetzelfde als bij de initiële begroting van vorig jaar. De schulden zullen dus nog steeds afgebouwd worden.
Eigenlijk kunnen we beter over de Verplaetsenorm spreken dan over de Demeesternorm. In de afgelopen jaren heeft Vlaanderen de Franstaligen en het federale niveau soelaas geboden. Dankzij Vlaanderen kon België de engagementen in het kader van het Stabiliteitspact nakomen. Het hanteren van de strengste norm van de HRF betekent dat we een orthodox budgettair beleid blijven voeren maar ook dat we niet geobsedeerd willen zijn door een bepaalde norm. Ik vraag u om op deze norm nooit de naam van een persoon te plakken. Wij zullen steeds spreken over de strengste norm van de HRF. Anders krijgen de burgers de indruk dat iemand vecht voor een bepaalde norm omdat die zijn of haar naam draagt. Nu ook denken de kijkers dat mevrouw Demeester-De Meyer kwaad is omdat men, nadat ze geen minister meer mocht zijn, nu ook haar norm afpakt. (Applaus bij de VLD, de SP, de VU en AGALEV) Ik benader bijna het niveau van uw 75 frank
De 75 frank zal u nog lang achtervolgen
Het is inderdaad moeilijk om de mensen uit te leggen waarover het gaat. Ik heb reeds vastgesteld dat u het moeilijk kan uitleggen. Het gaat hier over de Euromeesternorm. Deze term wordt ook in de andere Europese landen gebruikt en is afgeleid van de Engelse term Euromaster benchmark. Dit heeft niets te maken met mijn naam.
De zogenaamde Verplaetsenorm is niet uit zijn brein ontsproten. De strengste HRF-norm is eigenlijk de eerste norm die de Vlaamse regering uitgewerkt heeft. De heer Verplaetse was niet bekommerd om de situatie van de gemeenschappen en de gewesten, maar om de federale situatie. De HRF is nog strenger.
Een blijvende geleidelijke groei van 1,7 percent tot het jaar 2010 wordt ook door het IMF, de SERV en het VEV aangeraden. Ik begrijp niet waarom u dit nu verlaat
Bij het hanteren van uw norm bereiken we in 2016 een te verwaarlozen schuldratio. Indien we onze norm volgen, bereiken we een gelijkaardige schuldratio in 2020. De meeste deskundigen achten een zekere schuldratio noodzakelijk voor overheidsinvesteringen. Nog voor de regering over de begroting of de norm beslist had, werd door u reeds in de pers gezegd dat dit een tijdbom was voor een volgende generatie en dat we de volle effecten van de vergrijzing in 2010 in het gezicht zouden geslingerd krijgen. We hebben wel degelijk 10 miljard frank gereserveerd voor de zorgverzekering.
Het is wel essentieel dat vandaag de veertigers geconfronteerd worden met de aflossing van een schuld uit het verleden. Zij betalen daarenboven de pensioenen van de huidige gepensioneerden. Bovendien worden zij verplicht om een bijdrage te leveren voor de opbouw van een aantal verzekeringen. Zij moeten dus drie maal betalen. Velen onder hen staan vandaag in de file omdat het openbaar vervoer de plaats waar ze wonen niet aandoet. Zij hebben misschien een vader of moeder die niet terechtkan in een instelling bij gebrek aan plaatsen. In de wijk waar ze wonen zijn allicht tal van milieuproblemen. De Vlaamse regering gebruikte echter de overschotten voor het aflossen van de schulden en de aankoop van gebouwen
Hoe denkt u dat deze aankoop gefinancierd is
Dit gebeurde niet altijd via een leasingsysteem. We moeten de juiste prioriteiten bepalen, dan is het mogelijk om de wensen van de krekel en de mier te verzoenen.
Ik kon ook de pogingen van de heer Van Rompuy om de ideologische en filosofische tegenstellingen op te kloppen niet waarderen. Dit leeft niet aan de basis, men kiest nu op basis van kwaliteit, ook in het onderwijs. Ik vind de ziel van het kind te belangrijk om er een politiek debat in de schoot van dit parlement over te voeren. (Applaus bij de VLD, de VU, de SP en AGALEV
Ik heb enkel u geciteerd
Bij vroegere debatten over ontzuiling was mijn partij tot veel meer toegevingen bereid dan de SP. Sommigen wilden echter alle voorstellen verwijzen naar de Cultuurpactcommissie. Ik wil er ook op wijzen dat kwali-teit door spirtualiteit kan gedragen worden. Uw uitlatingen kunnen kwetsend zijn voor de bevolking. (Applaus bij de CVP
Uit de regeerverklaring blijkt dat de Vlaamse regering steeds waardering zal opbrengen voor het middenveld. Ik heb echter de verschillende kritieken gelezen, onder andere over de les zeldenleer.
Geen enkele CVP-er heeft hierover een verklaring afgelegd
In de regeerverklaring staat dat wij willen investeren in kwaliteit. Onze enige grondstof is de grijze massa. We moeten de permanente vorming bevorderen. Dit staat niet opnieuw in de Septemberverklaring maar blijft een voortdurende zorg voor de Vlaamse regering.
We zullen Vlamivorm niet meer als instrument hanteren maar wel de doelstellingen ervan blijven nastreven. De ministers Van Mechelen en Landuyt zullen de werking van VDAB en VIZO op elkaar proberen af te stemmen.
De zorg voor werkgelegenheid is inderdaad belangrijk. Wij zullen het overleg met de sociale partners opnieuw opstarten. De huidige Vesoc-middelen blijven behouden.
In de vorige regeerperiode is hier reeds een debat gevoerd over hoe Vlaanderen eigenlijk zou moeten zijn. Nu is het tijd voor effectieve beslissingen. We weten wat er in onze eisenbundel staat. Spijtig genoeg waren er in het verleden nogal wat discrepanties tussen wat de fracties van bepaalde partijen hier in dit parlement beweerden en wat zij op andere niveaus verdedigden. Zo heeft de heer Van Peel hier een resolutie goedgekeurd en die kort daarna afgezwakt tot vijf kernpunten
Deze vijf kernpunten zijn in overeenstemming met de resoluties van het Vlaams Parlement.
De CVP-kamerfractie wou deze resoluties niet steunen
Er was alleen discussie over Brussel. Deze vijf punten stonden ook in ons verkiezingsprogramma. Ik hoop dat premier Verhofstadt nu hetzelfde zegt als een paar jaar geleden. Toen zei hij dat een beleid in Vlaanderen niet mogelijk was zonder federalisering van de sociale zekerheid
Uw geheugen is selectief. De heer Van Peel heeft in dit Vlaams Parlement gezegd dat hij als Vlaams Parlementslid de resolutie zou goedkeuren, maar dat zijn partij zich slechts tot vijf punten wilde verbinden. Zelfs na deze uitspraak vergeleek de federale premier Dehaene dit parlement met een vergadering van het Davidsfonds.
Tijdens de vorige legislatuur heeft de VLD gezegd dat ze de Vlaamse resoluties als voorwaarde zou stellen bij regeringsonderhandelingen. Maar ik merk hier niets van.
Waar is de lijst van grondwetsartikelen die voor herziening in aanmerking zouden komen?
Het is niet nodig om de Grondwet te wijzigen; met een Bijzondere wet kan hetzelfde resultaat worden bereikt.
Ik heb in het federale parlement zelf de reacties gezien van de vorige premier en de CVP-vice-premier. Tijdens de vorige regeerperiode is geen enkele vooruitgang geboekt. Geen enkel artikel van de Grondwet werd voor herziening vatbaar gesteld.
Als er iemand is die zijn politieke carrière ten dienste heeft gesteld van de Vlaamse eisen, dan is het wel Jean-Luc Dehaene.
De minister-president zegt dat tijdens de vorige legislatuur een gesprek met de Franstaligen niet mogelijk was ten gevolge van verbale krachtpatserij. De Vlaamse regering heeft door de rondzendbrieven in verband met de faciliteitengemeenten het klimaat niet bepaald verbeterd. Is het de bedoeling dat deze rondzendbrieven worden ingetrokken?
De eisenbundel voor de onderhandelingen werd vastgesteld tijdens de regeringsonderhandelingen. Alle coalitiepartners staan erachter.
Mevrouw Vogels zei in een interview met De Standaard dat gezondheidszorg pas aan bod dient te komen in een zevende fase van de staatshervorming.
Ik heb iedereen voldoende gelegenheid gegeven om tussen te komen. Ik stel voor om de minister-president nu eerst te laten uitspreken.
De heer Van Rompuy kan eindelijk zeggen wat hij jarenlang heeft willen zeggen. Voor hem is dit een ontlading.
Het Vlaamse regeerakkoord zal door alle coalitiepartners worden verdedigd. De co-voorzitters van de Conferentie zullen de agenda bepalen. We hebben het volste vertrouwen in de heer Vankrunkelsven. We willen het debat niet via de televisie voeren. We kiezen voor een serene sfeer. Dat zal tot betere resultaten leiden. De rondzendbrieven zullen niet worden ingetrokken om het klimaat te verbeteren. Dat interesseert de heer Van Hauthem echter niet : hij wil de dialoog immers niet zien lukken. Het Vlaams Blok wil België uit mekaar zien spatten.
Dat zal ook zonder het Vlaams Blok gebeuren.
Het zal in de komende jaren niet gemakkelijk worden. Beleid voeren betekent niet voortdurend scoren. De Vlaamse regering wil aan elke minister voldoende beleidsruimte geven. Ik zal erop toezien dat dat op een evenwichtige wijze gebeurt.
Ik heb er alle vertrouwen in dat dat zal lukken, tot spijt van wie het benijdt. (Applaus bij de VLD, de SP, de VU en AGALEV)
De bespreking is gesloten.
Minister-president Dewael heeft gevraagd dat wij ons bij hoofdelijke stemming zouden uitspreken over de verklaring van de Vlaamse regering betreffende de algemeen maatschappelijke situatie en betreffende de krachtlijnen van de begroting 2000.
- De verklaring van de Vlaamse regering wordt, wat de gemeenschaps-aangelegenheden betreft, met 70 stemmen tegen 52 en, wat de gewestaangelegenheden betreft, met 69 stemmen tegen 48 aangenomen.