Verslag plenaire vergadering
Verslag
Hoofdelijke stemming
De voorzitter : Aan de orde is de hoofdelijke stemming over de met redenen omklede motie van de heren Kindermans, Matthijs, Van Looy en De Meyer, mevrouw Heeren en de heer Decaluwe tot besluit van de op 6 februari 2003 door mevrouw Vertriest in commissie gehouden interpellatie tot de heer Van Mechelen, Vlaams minister van Financiën en Begroting, Innovatie, Media en Ruimtelijke Ordening, over de omzendbrief RO/2002/03 betreffende de woonuitbreidingsgebieden.
Mevrouw Vertriest heeft met haar interpellatie de vinger op de wonde gelegd. De gronden waren nog nooit zo duur en wonen is bijna onbetaalbaar geworden. Vandaag worden er jaarlijks nog 14.000 nieuwe woningen gebouwd; acht jaar geleden waren er dat nog tienduizend meer. Het verlies wordt niet gecompenseerd door de vernieuwbouwprojecten. In 1994 werden er jaarlijks 16.000 appartementen gebouwd; vandaag zijn dat er jaarlijks 2000 minder. De vraag is of het wooncomfort na deze paars-groene regeerperiode overeind zal blijven. Bovenop de stijging van de prijzen van woningen en gronden komt er ook nog de economische crisis.
Op het eerste zicht wordt met het onmiddellijk aansnijden van woonuitbreidingsgebieden de planningsgedachte doorkruist. Maar aangezien er geen open ruimte wordt aangesneden, wordt er eigenlijk aan inbreiding gedaan. Het is duidelijk dat er iets moet gebeuren.
We verwijten de minister dat er drie jaar verloren is gegaan en dat de mogelijkheden niet worden benut. Door de verrottingsstrategie van de paars-groene meerderheid zijn woonuitbreidingsgebieden minder snel in waarde gestegen. Grondspeculanten hebben de voorbije jaren op vele plaatsen deze gebieden opgekocht. Dit immobilisme komt de groene partij goed uit; die heeft immers liever dat er niet wordt gebouwd.
De paars-groene meerderheid heeft het licht op groen gezet voor het versneld aansnijden van de woonuitbreidingsgebieden, maar de vraag is wanneer deze mogelijke bouwpercelen ter beschikking zullen zijn van de jonge gezinnen.
Hoewel bepaalde delen van woonuitbreidingsgebieden onmiddellijk kunnen worden gebruikt, moeten ze volgens de rondzendbrief van de minister voorkomen op de 'Atlas van vrij te ontwikkelen percelen' en die atlas moet nog worden opgesteld. Het is wel mogelijk om zonder woonbehoeftestudie en met een vereenvoudigde procedure een principieel akkoord te krijgen voor het aansnijden van bepaalde woonuitbreidingsgebieden. Die procedure kan binnen het jaar rond zijn, maar dan moeten de gemeenten nog een verkaveling realiseren met een gezonde sociale mix. Lukt dat niet, dan kan men overgaan tot onteigening maar dat is ook een langdurige procedure.
We vragen dat de procedure voor het aansnijden van woonuitbreidingsgebieden voor sociale doeleinden doorzichtiger en helder wordt gemaakt. Met de huidige procedures zal het minstens een jaar duren vooraleer de eerste kavel zal kunnen worden aangeboden.
Verder is het cruciale deel uit het decreet van 1999 over het grondbeleidsplan nog niet uitgevoerd. De minister heeft instrumenten maar gebruikt die niet. Hij zet zich in voor de uitvoering van het decreet maar de vraag is of zijn partij daarachter staat. We vragen dat er dringend werk wordt gemaakt van een grondbeleidsplan. Dat is ook de vraag van Agalev. We gaan ervan uit dat er al heel wat werk is verricht en vragen dat ten laatste op 30 april 2003 een grondbeleidsplan wordt voorgelegd.
Alles moet worden gedaan om, voordat het definitieve grondbeleidsplan wordt neergelegd, alle instrumenten in te zetten zodat bouwen voor jonge gezinnen opnieuw betaalbaar wordt.
We blijven erop hameren dat de 15.000 bijkomende sociale woningen worden gerealiseerd. Dat is niet meer dan het uitvoeren van het regeerakkoord.
Opvallend was het dreigement van de minister om ontslag te nemen als Agalev het zomercompromis van juli 2002 in vraag zou stellen. Legt Agalev zich daarbij neer?
Agalev wil vooral benadrukken dat CD&V niet spreekt over de ongeveer 250.000 bestaande bouwkavels waarvan ongeveer de helft niet op de markt komt. Daardoor wordt kunstmatig schaarste gecreëerd. Als de nieuwe kavels niet op de markt komen, kan men de prijs nooit onder controle krijgen. (Applaus bij AGALEV)
- De met redenen omklede motie wordt met 38 stemmen tegen 49 bij 4 onthoudingen niet aangenomen.