Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aan de orde is de verklaring van de Vlaamse regering.
Het debat is geopend.
Met zijn ontslag als Vlaams minister heeft Bert Anciaux ons maandagmiddag allemaal verrast. Bovendien schiep hij met zijn ontslag een institutioneel en politiek probleem dat een dringende oplossing nodig had.
Laat er echter geen twijfel over bestaan : ik heb waardering voor het werk dat Anciaux als minister heeft gepresteerd. In het bijzonder als minister van Cultuur is hij erin geslaagd tegen de tegenkanting van velen in - en ik weet waarover ik spreek - een vernieuwend beleid op de sporen te zetten. Mijn persoonlijke samenwerking met Bert is steeds correct geweest. Bert heeft me dinsdagmiddag ook verzekerd dat hij ondanks zijn ontslag blijft geloven in het paars-groene project van de Vlaamse regering. Hij wil dat het wordt voortgezet.
Dat was ook de intentie van de regering. Ik ben gisteren meteen een uitgebreide consultatieronde begonnen bij de partijen van de meerderheid. De opdracht was niet eenvoudig : door het ontslag van Bert moest de Vlaamse regering op zoek naar een minister die in het hoofdstedelijk gebied Brussel woont. De bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming van de instellingen schrijft dit voor. En de wet schrijft ook voor dat wanneer een minister ontslag neemt uit de regering, onverwijld in de vervanging moet worden voorzien.
Het eerste resultaat dat mijn consultatieronde heeft opgeleverd, is dat alle meerderheidspartijen hun steun hebben bevestigd aan het regeerakkoord en het beleid dat deze regering voert. De regering blijft dus over een meerderheid beschikken in het Vlaams Parlement. Maar niemand kan eraan voorbij dat het politieke landschap in Vlaanderen sedert de verkiezingen van 13 juni 1999 wijzigingen heeft ondergaan. Die wijzigingen hebben zich voorgedaan bij de coalitiepartner VU&ID.
Ik stel vast dat deze coalitiepartner sedert juni 1999 een ingrijpende interne evolutie heeft doorgemaakt. Over de oorzaken daarvan en over de verantwoordelijkheid daarvoor is de jongste dagen en weken heel wat inkt gevloeid en werden harde woorden gesproken. Laat me voor alle duidelijkheid stellen dat ik er vanuit ga dat elk mens verantwoordelijk is voor zijn eigen handelen. Een politicus die van de ene partij naar een andere partij overstapt, is zelf verantwoordelijk voor die beslissing. Hij of zij moet zelf oordelen of dit in overeenstemming is te brengen met zijn overtuiging. De verantwoordelijkheid of de schuld voor de overstap van iemand naar een andere partij kan dus niet in de schoenen geschoven worden van iemand anders. Ik ga ervan uit dat mensen en dus ook politici zelfstandige wezens zijn. Politici zijn uiteindelijk verantwoording verschuldigd aan de kiezer, en zij weten dit. Zij kunnen wel van mening veranderen, hun overtuiging herzien, en zich zelfs aansluiten bij een andere partij als zij dit nodig achten.
Niemand kan politici daartoe echter verplichten. Niemand kan hen dwingen om een andere overtuiging aan te kleven. Mensen zijn niet te koop. Ik vind het dan ook verkeerd politici af te schilderen als koopwaar op een markt waar de meest biedende koper zijn slag thuis haalt. De afbrokkeling van de VU&ID-fractie sedert 1999 heeft de krachtsverhoudingen in het Vlaamse politieke veld gewijzigd. Na mijn consultatieronde ben ik samen met de voorzitters van de meerderheidspartijen en de regering tot een compromis gekomen dat deze nieuwe verhoudingen zo goed als mogelijk respecteert.
Ik dank de voorzitters van de meerderheidspartijen voor hun inspanningen om deze moeilijke oefening tot een goed einde te brengen. Waar de enen daarbij hun ambitie moesten temperen, bleven anderen hun overtuiging gestand. We zijn erin geslaagd om de inzet van deze onderhandelingen, een moeilijke evenwichtsoefening, tot een goed einde te brengen.
Ik vraag dat het Vlaams Parlement instemt met de volgende nieuwe samenstelling van de Vlaamse regering ten gevolge van het ontslag van Bert Anciaux : minister Anciaux wordt in de Vlaamse regering vervangen door Guy Vanhengel. Deze oplossing komt tegemoet aan al onze uitgangspunten: het aantal ministers in de Vlaamse regering blijft ongewijzigd; de heer Vanhengel woont in het Brussels hoofdstedelijk gebied; hij blijft tegelijk minister in de regering van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waardoor de band tussen Brussel en Vlaanderen zonder meer wordt verstevigd.
De heer Vanhengel wordt in de Vlaamse regering bevoegd voor Brusselse Aangelegenheden en Sport, twee gemeenschapsbevoegdheden. De bevoegdheidsherschikking die met het ontslag van minister Anciaux gepaard diende te gaan, blijft beperkt. Ik nodig het Vlaams Parlement uit om nog voor het reces de voordrachtsakte in te dienen die nodig is om onverwijld de herschikking in de Vlaamse regering door te voeren.
Met dit compromis heeft de regering haar opdracht uitgevoerd. We zijn erin geslaagd de wettelijke bepalingen te verzoenen met politieke imperatieven die voortsproten uit het gewijzigde politieke landschap. Deze overeenkomst zal ons toelaten ons regeerakkoord verder uit te voeren. Ze maakt bovendien de weg vrij om zonder averij de kaap van de verkiezingen op het federale niveau te passeren. De Vlaamse regering heeft met deze doorstart alle troeven in handen om de regeerperiode met een succesvol palmares te beëindigen. (Applaus bij de VLD, sp·a, AGALEV en VU&ID)
Sinds vannacht weten we definitief dat het in de Vlaamse politiek niet om ideeën gaat, maar om postjes en macht. VLD-voorzitter De Gucht heeft op de meest cynische wijze zijn slag thuisgehaald : een vijfde minister in de Vlaamse regering. Spirit heeft moeten kiezen tussen de heer Van Grembergen en de heer Anciaux. Minister Anciaux zegt weggepest te zijn. De herschikking van de regering heeft niets te maken met beter bestuur. De heer Van Grembergen wordt immers een superminister. De heer Vanhengel moet deel uitmaken van twee regeringen tegelijk. Bovendien rijst een deontologisch probleem : kan een voogdijminister tegelijk optreden als collegelid? Elk parlement met enig eergevoel zou deze regering haar huiswerk laten overdoen.
De meerderheid laat dat gebeuren. Het compromis van de macht wordt aanvaard. De verkiezingscampagne is gestart en de Vlaamse regering verliest zichzelf in electoralisme. Dat veroorzaakt wekelijkse incidenten. Die crisissen worden weggelachen en over de inhoud van het beleid wordt niet gepraat. Ook vannacht ging het over verdeling van bevoegdheden. De toffe regeringssfeer is ontaard in een scheldcultuur.
De heer Anciaux wentelt zich in de slachtofferrol waarin hij terechtgekomen is door instabiel gedrag, maniakaal mediaoptreden en verloochening van zijn Vlaams nationalistische achtergrond. Aan emopolitiek gaat men uiteindelijk ten onder. De valse strategie van de heer De Gucht heeft zijn val echter veroorzaakt, zoals de heer Anciaux zelf bevestigt. In een democratie worden tegenstellingen aanvaard, maar moet men ook respect opbrengen, zeker voor een coalitiepartner. De heer De Gucht heeft ook getracht CD&V te destabiliseren, een gsm-gesprek heeft daar een einde aan gesteld. (Samenspraken)
De huidige publieke overloperij en egotripping zijn zonder weerga in West-Europa. CD&V daarentegen staat voor ernstige politiek, betrouwbaarheid en stijl en wil met open vizier strijden. (Samenspraken) De methode-De Gucht voedt de anti-politiek.
Sp·a biedt Spirit een aantal plaatsen op de verkiezingslijsten aan. Het progressieve project in Vlaanderen bestaat niet meer uit ideeën, maar is gebaseerd op een personencultus.
In de politiek is loyaliteit onontbeerlijk, zoniet verzeilt men in de huidige toestand. Spirit is vernederd en zal voort versplinteren. De heer De Gucht is met de mooie appels gaan lopen. De laatste Spirit-parlementsleden moeten nog even de meerderheid steunen maar zijn allicht over een aantal weken overbodig. Nadat de rooftocht voltooid is, kan paars-groen voort zonder Spirit. De heer De Gucht zegt dat Spirit geen partij is : 'Il n'y a pas de pipe'.
Het is : 'Ceci n'est pas une pipe'. Ken uw cultuur.
De heer De Gucht waagt het te lachen met een partij, waarvan de meerderheid de steun straks nodig heeft.
Minister Vogels zegt dat paars een vals verhaal brengt, een giftige cocktail serveert en niet zorgt voor de kwaliteit van het leven. Minister Dua noemt de minister-president een stalker. De heer Anciaux spreekt over misselijkmakende spelletjes, minister Van Grembergen over een rooftocht. Desondanks blijft de meerderheid glimlachen. Als woorden geen betekenis meer hebben, verzandt het parlement en de democratie.
De heer Anciaux wil een nieuw verhaal in functie van de individuele mens. Hij kan het cynisme van de huidige meerderheid niet meer aan en zal dus oppositie voeren.
Er staan nog belangrijke onderhandelingen en beslissingen op stapel, maar de regering is klinisch dood. De heer De Gucht heeft een minister bij en de cumulatie van ministerposten in verschillende regeringen wordt mogelijk. Dat gaat ten koste van de cohesie van de regering. Paars-groen heeft een stembusakkoord en wil doorgaan tot 2009. Nog zeven jaar wil men dus op elkaar schelden. Doe zo voort, de kiezer zal er wel een einde aan stellen.
In deze onzekere tijden, waarin de burger geconfronteerd wordt met angst, debatteert de Vlaamse regering over een negende, een tiende of een elfde minister. Men is enkel bezig met zichzelf. Arm Vlaanderen! Hebben we daarom zo lang gevochten voor Vlaamse autonomie?
De minister-president wou de anti-politiek te lijf gaan. Vandaag wil minister Anciaux dit doen door precies uit de Vlaamse regering te treden.
Dit is ook het zwakste Vlaamse parlement van de afgelopen 20 jaar. Hoe lang zal het parlement dit alles nog dulden? CD&V houdt er in ieder geval een andere stijl op na. (Samenspraken)
Dat het paars-groene project klinisch dood is, zal blijken na de volgende verkiezingen. (Applaus bij CD&V)
Ik zou, net als de toenmalige minister en senaatsfractievoorzitter Vanderpoorten destijds tegen de premier, ook nu tegen de heer Van Rompuy willen zeggen dat hij zijn huiswerk opnieuw moet maken.
Sommigen spraken over een crisis in de regering. Het ontslag van een minister is zeker geen alledaags gegeven. Men mag echter niet overdrijven. De rechtsgeldigheid van de regering en de werking van het parlement is immers op geen enkel ogenblik in het gedrang gekomen. Ik weet trouwens niet of de Vlaamse regering nog onverwijlder kon optreden dan nu. Er werd een oplossing gezocht en gevonden. Ik wens de Vlaamse regering daarvoor te feliciteren.
Zoals het een goede coach betaamt, heeft de minister-president zich in de strijd gegooid zodat een vernieuwend beleid kan gevoerd worden voor Vlaanderen. Dit is de essentie. Het politieke steekspel is ondergeschikt aan het beleid en mag niet de volle aandacht krijgen. Maar omdat het om politiek gaat, werd alles breder uitgesmeerd in de media.
De heer Van Rompuy heeft vaak verwezen naar de heer De Gucht. Elke partijvoorzitter moet er echter over waken dat een regeerprogramma goed uitgevoerd wordt. De heer De Gucht heeft oog gehad voor de goede resultaten die deze regering kan voorleggen. Ik kan echter begrijpen dat de oppositie hier problemen mee heeft en dat zij moeilijk kan verkroppen dat een aantal mensen hun taak goed uitvoeren. Precies omdat het om een politiek probleem en niet over een beleidsprobleem ging, werd er zo snel een oplossing gevonden. Alle partijen van de meerderheid vinden het project belangrijker dan de vorm.
In tegenstelling tot wat de heer Van Rompuy beweert, hoorde ik minister Anciaux gisteren zijn vertrouwen in paars-groen uitdrukken. Het siert hem dat hij dit, in dergelijke moeilijke momenten, nog steeds kon doen. (Samenspraken)
Door de heer Vanhengel als nieuwe minister te kiezen wordt de band tussen Brussel en Vlaanderen verder aangehaald. Wij hebben alle vertrouwen in deze hardwerkende minister. Als Vlaamse Brusselaar weet hij Vlaanderen en Brussel goed te laten samenwerken. In het verleden wist hij trouwens al de band tussen Brussel en de Vlaamse rand te versterken.
Ook de nieuwe bevoegdheidsverdeling kan onze goedkeuring wegdragen. We wensen te herhalen dat het door minister Anciaux gevoerde cultuurbeleid inderdaad vernieuwend was. Maar ook bij minister Van Grembergen zal het cultuurbeleid in goede handen zijn. Verder kan minister Gabriëls op ons vertrouwen rekenen.
Elke verkozene moet verantwoording afleggen ten opzichte van zijn of haar kiezers. Wanneer een verkozene wenst over te gaan naar een andere partij is dit een louter individuele beslissing. Elke zweem van demagogie hieromtrent is uit den boze.
De rangen zullen gesloten worden rond het vernieuwende project. Dit is mijn diepste overtuiging.
Het is duidelijk dat met een patstelling of politieke steekspelletjes niemand gebaat is. Ik benadruk dat de meerderheidspartijen het paars-groene project met overtuiging verder zullen blijven ondersteunen.
Ik begrijp intussen wel de nervositeit van de oppositie. De inventaris van goede beleidsbeslissingen van de voorbije drie jaren is omvangrijk. De burger kan dit niet negeren. Ik bewonder het vertrouwen van de heer Van Rompuy in de kiezer, want in zijn plaats zou ik me meer zorgen maken. De VLD behoudt in elk geval het vertrouwen in de huidige Vlaamse regering. (Applaus bij de VLD, sp·a en VU&ID)
Ik heb te doen met minister-president Dewael. Het zit hem niet mee : Steve Stevaert gedraagt zich steeds meer als minister-president, de ene ministerruzie volgt de andere op, en nu heeft de mascotte van deze regering, de man met de vochtige ogen, ook nog eens zijn ontslag ingediend.
Ik ben, net als een groot deel van de bevolking, alvast niet onder de indruk van de emoshow die ex-minister Anciaux de voorbije achtenveertig uren heeft opgevoerd. Integendeel zelfs, zijn strategie is te doorzichtig om indruk te maken. De heer Anciaux was zo verstandig om in te zien dat het hebben van drie verschillende partijkaarten op één jaar tijd van het goede te veel is. Hij heeft de kans gegrepen om zich te profileren als de nieuwe politieke maagd, de witte ridder die ten strijde trekt tegen de antipolitiek. Hij rekent op de werking van het Calimero-effect. Financiële zorgen hoeft hij niet te hebben : zijn riante afscheidsvergoeding stelt hem in staat een jaar lang campagne te voeren op kosten van de belastingbetaler. Dat is de werkelijke agenda van de heer Anciaux en van de sp·a, die hem daar ten volle in steunt.
Dat neemt niet weg dat het ontslag pijnlijk is voor de Vlaamse regering. Want noemde minister-president Dewael toenmalig minister Anciaux niet het uithangborg van deze regering? Was hij volgens hem niet de belichaming van alles waar het paars-groene project voor staat?
Bert Anciaux heeft zijn politieke carrière voorlopig afgesloten met enkele zeer pijnlijke uitspraken. Zo verwijt hij niet langer mijn partij aan partijpolitiek te doen, maar schuift hij de schuld nu in de schoenen van de VLD en VLD-voorzitter De Gucht. Of zoals huiszanger Raymond van het Groenewoud zou zeggen: De Gucht wil de grootste hebben. Het Vlaams Blok wil Bert Anciaux danken voor deze correcte analyse, die het volledig bijtreedt. De stoelendans tussen de partijen kent werkelijk geen grenzen. Alle partijen zijn daarbij betrokken, met één grote uitzondering: het Vlaams Blok. De kiezer is zich daarvan bewust. Het Vlaams Blok zal bij de volgende verkiezingen optreden als incassobureau, dat zal incasseren op basis van de fouten die hier nu worden gemaakt.
Als ik minister-president was, zou ik de eer aan mezelf laten en mijn ontslag indienen. Het is evident dat deze regering elke politieke of maatschappelijke steun mist. De politieke kloof wordt alleen maar groter. Hoe kan in dergelijke omstandigheden nog sprake zijn van een goed beleid? Wat een beeld moet de kiezer krijgen van de traditionele partijen?
Dit parlement is een legislatuurparlement en daardoor is dit hele circus mogelijk. Deze regering kan immers ongestoord verder strompelen. In een normaal parlement zouden dergelijke gebeurtenissen leiden tot een ernstige crisis en het ontslag van de regering. De burger zou dan door middel van verkiezingen duidelijk kunnen maken wat zijn mening was. Maar neen, hier wordt de kiezer permanent buitenspel gezet, wat zeer ondemocratisch is.
De heer Van Hauthem heeft in de Senaat een wetsvoorstel ingediend om dat te wijzigen.
Terwijl men al jaren probeert om cumuleren te verbieden, wordt de heer Vanhengel minister in twee verschillende regeringen. Hij wordt een zonevreemde minister, die wellicht maar zal langskomen als hij er tijd voor vindt. Wat als hij in de twee parlementen tegelijk geïnterpelleerd wordt? Wat als de Brusselse en de Vlaamse regering op hetzelfde moment vergaderen? Ik ben er bijna zeker van dat hij de voorkeur zal geven aan het parlement waarin hij verkozen is, en aan de regering waar hij al het langst deel van uitmaakt.
Deze stoelendans creëert niet alleen een deontologisch probleem, maar zorgt er ook voor dat een handlanger van het FDF in de Vlaamse regering gedropt wordt. De heer Vanhengel zal nauwlettend in het oog worden gehouden door de Brusselse meerderheidspartijen. Elk voorstel van hem in de Brusselse regering zal op een tegeneis van het FDF botsen, te realiseren in Vlaanderen. Slaagt de heer Van Eyken er hier niet in de belangen van de Brusselse francofonie te verdedigen, dan zal de nieuwe minister daar wel voor zorgen. De heer Van Nieuwenhuysen, voorzitter van de commissie voor Brussel en de Vlaamse Rand, zal de heer Vanhengel nauwlettend in het oog houden.
We krijgen niet alleen opnieuw een andere minister van Buitenlandse Aangelegenheden. Agalev wordt nu bevoegd voor Ontwikkelingssamenwerking, terwijl uitgerekend Agalev-staatssecretaris Boutmans zich verzet tegen de geplande regionalisering van deze bevoegdheid.
Paars-groen is klinisch dood. Ik daag minister-president Dewael en de meerderheid daarom uit hun lot aan de kiezer te onderwerpen en te bewijzen dat ze geen schrik hebben van de democratie. Zorg ervoor dat het Vlaams Parlement geen legislatuurparlement meer is en vraag de kiezer wat hij denkt van deze crisis, die al maanden duurt. Wij zullen de voordracht van de heer Vanhengel niet steunen en kunnen deze regering evenmin ons vertrouwen schenken. (Applaus bij het VB)
Minister Anciaux heeft gedaan wat iedereen van hem verwachtte : het onverwachte. Deze duidelijke daad zal hem buiten dit Parlement meer respect opbrengen dan erbinnen. Ik wil hem daarvoor en voor zijn beleid geluk wensen.
De politiek heeft de laatste dagen wel een slechte beurt gemaakt door de indruk te wekken dat dit parlement en deze regering alleen maar bezig zijn met macht en ministerposten. Dat beeld werd bovendien versterkt door het feit dat nogal wat mensen van de ene partij naar de andere zijn overgestapt. Elke politicus heeft uiteraard het recht om van mening te veranderen, maar de manier waarop dat de laatste maanden is gebeurd, strookt niet met dat beeld. De politiek moet in de eerste plaats het vertrouwen herstellen.
Sp·a wil samen met Spirit werken aan een inhoudelijk project dat de brug kan slaan tussen individuele vrijheid en gelijkheid van kansen in een solidaire samenleving. Met dat project zullen we ook naar de verkiezingen gaan.
De heer Vanhengel zal lid worden van deze regering. Hopelijk wordt hij slechts één keer betaald, want dat zou betekenen dat de Vlaamse regering er een gratis minister bijkrijgt. De bevolking speelt enthousiast in op het initiatief van de Vlaamse regering dat het organiseren van buurtfeesten wil bevorderen. Deze heisa komt dat beeld nu vertroebelen.
De regering moet de beeldvorming van de politiek corrigeren door in september een positieve verklaring af te leggen in het parlement en door het paars-groene project verder te zetten. We zijn niet bang om daarmee binnenkort naar de verkiezingen te gaan.
(Applaus bij de VLD, sp·a, AGALEV en Vu&ID)
We betreuren het ontslag van minister Anciaux en we willen onze waardering uitspreken voor zijn cultuurbeleid, dat we trouwens altijd hebben gesteund.
Het paars-groene project moet verdergezet worden. Er is een goed regeerakkoord, een goed addendum daarbij en een goed zomerakkoord. Er zijn dus voldoende perspectieven voor de komende twee jaar. Wel moeten er enkele moeilijke knopen worden doorgehakt, zoals het opstellen van een nieuwe begroting en van een septemberverklaring.
In onze verklaring van gisteren betreurden we de situatie die ontstaan was door het ontslag van minister Anciaux en drongen we aan op een snelle oplossing omwille van de continuïteit van het beleid. We spraken ook ons vertrouwen uit in de daadkracht van de minister-president. Diens verklaring komt tegemoet aan onze bezorgdheid.
De voorbije maanden maakten we de desintegratie mee van VU&ID en Spirit. Sommige collega's hebben moeilijke momenten meegemaakt. Ook ministers kunnen wegens persoonlijke problemen kiezen voor het beëindigen van hun functie. Een oplossing moet echter gezocht worden in overleg. Men mag de regering en het parlement niet gebruiken om zijn gevoelens te kanaliseren. Dergelijke emotionaliteit levert trouwens zelden een meerwaarde op voor een goed beleid.
Wij zijn vooral geïnteresseerd in de invulling van het beleid en van het zomerakkoord. De septemberverklaring is voor ons belangrijker dan de personeelswissel. Deze snelle oplossing van het institutionele probleem maakt een verderzetting van het beleid mogelijk.
Wij hebben vertrouwen in de nieuwe minister. Ook ons vertrouwen in deze regering willen we bevestigen. Ze zal in staat zijn het paars-groene project verder te zetten. (Applaus bij VLD, sp·a, AGALEV en VU&ID).
Bert Anciaux heeft een politiek probleem gecreëerd en dat beseft hij. Daar zit echter geen strategie achter. Het moment was immers zeer slecht gekozen, ook voor Spirit.
Bert Anciaux is een gedreven politicus. Hij wil het ongure tij in de samenleving keren. Vorige sprekers hebben hier al gewezen op zijn verdiensten als minister. Niet alleen heeft hij gezorgd voor meer geld voor cultuur. Onder zijn impuls werd een eerste jeugdwerkbeleidsplan opgesteld, kwam er een eerste decreet op het Vlaamse jeugdbeleid tot stand, werd er een steunpunt sociaal-cultureel werk opgericht in plaats van de gekleurde koepels, zal het sociaal-cultureel werk worden hervormd en werd een eerste aanzet gegeven inzake cultureel erfgoed.
Vooral de leden van de commissie voor Cultuur zullen erkennen dat hij een gedreven minister was, die veel gerealiseerd heeft en die bovendien veel aandacht had voor het parlement.
Ook de sector zelf beseft dat Bert Anciaux meer was dan de populaire jongen van de TV-programma's. Aanvankelijk was er enige argwaan : er werd gezegd dat hij niets van cultuur kende. Op dit ogenblik mag men aan de jeugdraad, de podiumdirecteurs, de beheerders van de grote culturele centra of de cultuurschepenen gerust vragen wat ze van het beleid van de heer Anciaux denken.
Er waren wel enkele uitschuivers. In een eerste fase was het beleid wat chaotisch en experimenteel. De uitspraken over het radiokoor waren ongegrond, maar de minister had de moed om dat toe te geven.
Waarom houdt hij er dan nu mee op? De overstap van Sven Gatz was de klassieke druppel die de emmer deed overlopen. De emmer was volgelopen door de commentaren van politici en journalisten die stelden dat de VU was uiteengespat omdat Anciaux wou samenwerken met een andere partij om zo nog tien jaar lang minister te kunnen blijven. Weinigen hebben zich afgevraagd of hij soms niet echt bekommerd was om de signalen van de Witte Mars en om de toename van onverdraagzaamheid, individualisme en agressie.
Bert Anciaux heeft in zijn idealisme misschien wel startegische flaters begaan. Enkele weken geleden ben ik trouwens nog zwaar tegen hem uitgevallen. Ik heb echter nooit gezegd dat hij een koele cynicus was die zo lang mogelijk minister wil blijven.
Bert Anciaux kan wel kritiek aanvaarden en fouten toegeven maar hij verdraagt niet dat men hem een cynische en machtsgeile opportunist blijft noemen : dat is hij niet.
Bert Anciaux heeft de laatste maanden te veel cynisme en opportunisme gezien, zelfs bij vrienden. Sommigen zeggen dat dit nu eenmaal het spel van de politiek is. Politiek gaat natuurlijk ook om invloed en het behoud van mandaten. Dit mag echter niet ten koste gaan van de geloofwaardigheid van de politiek. Die wordt nu in het gedrang gebracht door bepaalde oud-partijgenoten, door de oppositie en zelfs door sommige journalisten die zich geen vragen meer stellen bij de deontologie van politici.
Spirit blijft de regering steunen, ondanks de destabiliseringspogingen van de liberalen. Waarom?
We hebben overwogen om uit deze regering te stappen. Dat zou echter hebben geleid tot een maandenlange politieke chaos die de antipolitiek in de hand zou werken. We blijven deze regering steunen omdat we geloven in het regeerakkoord en in het paars-groene project. We behouden slechts één ministerpost. Minister Van Grembergen krijgt echter zeer ruime bevoegdheden. Het is ons niet te doen om de ministerpost, maar om de politieke impact. De politiek moet zich bezighouden met de samenleving en niet met zichzelf.
Waarom blijft u deze regering steunen die uw partij tracht kapot te maken?
De heer Anciaux heeft steeds onderstreept dat hij de collegialiteit van zijn collega's in de regering nooit in vraag heeft gesteld.
Bert Anciaux heeft een ongelukkige beslissing genomen : zowel voor Spirit als voor de regering. Toch begrijp ik hem. Ik ben beschaamd over de politiek van de afgelopen maanden waarbij CD&V'ers en leden van Spirit overstapten naar de VLD. Ik heb ernstig overwogen om te stoppen met de politiek : ik wil mijn vrienden nog recht in de ogen kunnen blijven kijken. De overloperij schaadt de democratie. Als het in de politiek enkel draait om macht, dan is er geen plaats meer voor idealen. Daarom begrijp ik het ontslag van minister Anciaux. Wie het eergevoel van Bert Anciaux weglacht, is een cynicus.
Laat ons de komende twee jaar de draad opnieuw opnemen en laten we Vlaanderen geven waar het recht op heeft : een goed bestuur. (Applaus bij de VLD, sp·a, Agalev en VU&ID)
N-VA is gegeneerd om wat zich momenteel afspeelt. We worden meegesleept in de negatieve beeldvorming rond onze oud-partijgenoten, hoewel we er niets mee te maken hebben.
De regering komt verzwakt uit deze crisis; anderzijds is de politieke situatie duidelijker geworden. Persoonlijk wil ik mijn waardering uitdrukken voor het werk van de heer Anciaux als minister. Door zijn verdwijnen zal de regering verzwakken. Het zo verfoeide dubbelmandaat wordt opnieuw ingevoerd. We zullen een wetgevend initiatief nemen dat een dubbelmandaat in de toekomst onmogelijk maakt. De regering is ook verzwakt als gevolg van de zoveelste verschuiving van bevoegdheden. We verwachten van de minister-president dat hij ondubbelzinnig bevestigt dat ontwikkelingssamenwerking een regionale bevoegdheid zal worden, zoals bepaald in Lambermont.
De VLD speelt cynische machtspolitiek op het niveau van de vroegere CVP : alles is ondergeschikt aan het partijbelang.
De politieke toestand is inmiddels wel duidelijker geworden. De verschuivingen binnen VU&ID zijn zogenaamd de oorzaak van de crisis. Uit het ledenreferendum en de keuze van de diverse geledingen, blijkt dat de N-VA de opvolger is van de VU. De grootte van onze achterban wordt niet correct weerspiegeld in onze vertegenwoordiging in de diverse gremia. Door de recente ontwikkelingen zijn er regionalisten in alle partijen. Dat zal onze eisen alleen maar ondersteunen. De N-VA is buiten de recente moerlemeien gebleven. Wij zijn de erfgenamen van de VU en de pleitbezorgers van het Vlaamse belang.
Ik vraag aan de voorzitter van dit parlement om in zijn elf-julitoespraak de waardigheid van de politiek te herstellen en de uitdagingen voor Vlaanderen centraal te plaatsen. Gelukkig is de crisis hersteld voor de Vlaamse feestdag en kan het serieuze werk opnieuw beginnen. (Applaus bij de N-VA)
Ik hecht eraan de ontslagbrief van minister Anciaux voor te lezen.
"Aan de heer Norbert De Batselier
Voorzitter van het Vlaams Parlement
Geachte heer voorzitter,
Beste Norbert,
Bij dit schrijven wil ik u in kennis brengen van mijn ontslag als Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Sport, Brusselse Aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking.
Ik heb deze functie met heel veel plezier vervuld en dank van ganser harte uzelf en de leden van het Vlaams Parlement, over meerderheid en oppositie heen, voor de eerlijke en nauwe samenwerking.
Ik ben fier en dankbaar voor het vertrouwen en ik hoop anderzijds dat ik dit vertrouwen niet geschaad heb. Het gaat u en heel het parlement, leden en personeel, verder goed in uw opdracht om een open, verdraagzaam en rechtvaardig Vlaanderen tot stand te brengen. Uit de grond van mijn hart hoop ik hier nog verder aan mee te kunnen werken.
Met dank voor de geboden kans,
Vriendschappelijk,
Bert Anciaux "
Ik heb respect voor de beslissing van de heer Anciaux en heb, tijdens het onderhoud met hem maandagnamiddag, niet gepoogd om hem van die beslissing af te brengen. Hij was een goed minister van Cultuur en zijn reputatie zal in de komende dagen enkel verbeteren, vooral in de cultuursector, waar sommige beslissingen toch kwaad bloed gezet hebben. Ik heb hem steeds gesteund.
Zijn ontslag mag ons niet van de essentie afhouden. De Vlaamse regering moest een opvolger vinden. De oppositie spitst zich echter toe op de heer Anciaux. De heer Van Rompuy schippert tussen hem verdedigen of genadeloos voort knuppelen - zoals hij de afgelopen jaren gedaan heeft. Alle ministers van de Vlaamse regering kunnen blijven rekenen op de vriendschap en de waardering van de heer Anciaux. Stop dus met dat cynisme en respecteer zijn beslissing.
De heer Anciaux zegt dat de liberalen zijn beslissing veroorzaakt hebben.
Inzake cynische machtspelletjes erken ik in de vroegere CVP en de huidige CD&V mijn meerdere. (Samenspraken)
Ik heb ook veel eerbied voor alle keuzes van de VU&ID-leden. CD&V waagt het hen te bekritiseren terwijl zij haar rangen openstelt voor mensen van bedenkelijk allooi.
Wat dat betreft heb ik van de heer Van Rompuy geen lessen te ontvangen.
Ik heb aandachtig geluisterd naar de betogen van de heren Van Rompuy en Dewinter en heb gepoogd om een inhoudelijk argument te noteren. Men kan hier werkelijk spreken van een wit boek in de plaats van een wit blad. De heer Van Rompuy is trouwens al de hele oppositieperiode afwezig voor het inhoudelijke debat, ook al poogde ik de afgelopen drie jaar herhaaldelijk om hem daartoe te verleiden. (Protest bij de heer Van Rompuy) Hij stelde nooit enig alternatief voor, maar registreerde alleen mogelijke meningsverschillen. Oppositie voeren moet meer zijn. Een partij die gedurende 42 jaar verantwoordelijkheid heeft gedragen, moet ook inhoudelijke argumenten aandragen.
Onze fractie heeft vorige week nog meer geld gevraagd om een einde te maken aan de wachtlijsten in de zorgsector.
Ik zou makkelijk naar de medeverantwoordelijken voor die wachtlijsten kunnen vragen. Wie voerde jarenlang het beleid? (Protest bij CD&V) CD&V moet niet alleen kritiek uiten maar ook alternatieven aanreiken. Tot nu toe slaagt men daar echter niet in. (Applaus bij de VLD, sp·a, AGALEV en VU&ID)
Waar blijft het paars-groene project? Waar zijn de initiatieven? En, over alternatieven gesproken : de minister-president was zelfs afwezig gedurende mijn betoog van een uur over de begroting.
Ik heb het verslag ervan gelezen. Het enige wat CD&V vraagt is meer geld voor alles. De partij gelooft niet in lastenverlagingen. Ze maakt geen keuzes. De burger zal daarover een oordeel vellen.
De regering moet, bij het ontslag van een minister, voorzien in een opvolging. Zij heeft daarbij voor de meest logische oplossing gekozen. De regering opteerde voor een minister die afkomstig is uit de Brusselse hoofdstedelijke regering. Wat was immers het alternatief geweest? De regering uitbreiden en de kosten de hoogte injagen? De nieuwe minister geeft een perfecte invulling aan de band tussen Brussel en Vlaanderen. De oplossing werd op zeer korte termijn uitgewerkt, zodat de minister Anciaux kon vervangen worden.
Er is nu dus een Vlaams minister die ook werkzaam is binnen een andere regering. Welke houding zal deze minister aannemen indien er een belangenconflict zou ontstaan tussen Vlaanderen en Brussel? Wat als het belangenconflict voor het Overlegcomité komt? Welk petje zet hij dan op? Van een minister mag toch een zekere loyaliteit verwacht worden ten opzichte van de gemeenschap waartoe hij behoort.
De heer Vanhengel wordt Vlaams minister met gemeenschapsbevoegdheden. Die heeft hij ook ten aanzien van de Vlamingen in Brussel. Hieromtrent kunnen zich dus geen problemen voordoen.
De minister-president antwoordt niet op mijn vraag.
Het is de bedoeling van de Vlaamse regering om zo snel mogelijk over te gaan tot de orde van de dag. Men beschikt immers over een uitstekend regeerakkoord waarbij een oplossing werd gevonden voor een aantal moeilijke en delicate dossiers. Verder zal de regering een begroting opstellen waarin zij keuzes durft te maken, en zal zij de Septemberverklaring voorbereiden.
Vanaf morgen zal men op inhoudelijk vlak voortwerken. Ikzelf zal mijn uiterste best doen om het paars-groene project tot een goed einde te brengen en het vertrouwen van de meerderheid niet te beschamen. (Applaus bij de VLD, sp·a, AGALEV en VU&ID)
De heer Lauwers heeft op retorische wijze verklaard dat de leden van de commissie van Cultuur als één man achter de minister van Cultuur stonden. Ik wens dit tegen te spreken.
De heer Anciaux was misschien voor vele zaken geschikt. Als minister van Cultuur deugde hij echter niet. Kenschetsend hiervoor is zijn houding ten opzichte van de ernstige muziek waarbij hij na veel tegenstand terugkwam op zijn beslissing om drie symfonische orkesten niet langer te subsidiëren.
Vraagt de regering het vertrouwen van het parlement?
Neen.
Het debat is gesloten.
Met redenen omklede motie
De voorzitter : Door de heer Van Rompuy werd tot besluit van deze verklaring van de Vlaamse regering een met redenen omklede motie aangekondigd. Ze moet uiterlijk vrijdag 5 juli 2002 om 17 uur zijn ingediend. Ze zal worden gedrukt en rondgedeeld.
Het parlement zal zich daarover tijdens een volgende plenaire vergadering moeten uitspreken.
Het incident is gesloten.