Verslag plenaire vergadering
Verslag
Mevrouw Peeters heeft het woord.
Voorzitter, collega’s, minister, de krantenkoppen van vandaag liegen er niet om. ‘Eurostadion blijft een maquette.’ ‘Vlaams minister Weyts weigert grond te verkopen.’ Meer specifiek staat er ook: bespaar u de moeite van een nieuwe vergunningencarrousel, want u zult geen grond verkopen.
Minister, dat zijn straffe uitspraken van uw woordvoerder. Ze staan ook haaks op uw uitspraken van twee weken geleden in de commissie. Toen was u veel voorzichtiger. Toen hebt u onder meer gezegd: ik ben geen keizer Nero die heel alleen zal beslissen of een investeringsproject er al dan niet kan komen. Toen hebt u gezegd: ik ga me niet op juridisch drijfzand begeven door een dossier te blokkeren. Toen hebt u gezegd: heel de vergunningsprocedure moet volledig worden doorlopen.
Minister, de administratie Wegen en Verkeer heeft in 2015 en 2016 aangekondigd dat er een principieel akkoord was om de grond te verkopen. Houdt u vast aan de beslissing dat u weigert grond te verkopen en daardoor het dossier hypothekeert, ongeacht het feit dat de procedure nog lang niet ten einde is?
Minister Weyts heeft het woord.
Ik hou nogal vast aan respect voor procedures enerzijds, en voor gesloten akkoorden anderzijds. Laat me beginnen met dat laatste punt. De vorige Vlaamse Regering heeft gezegd: we willen dit project positief bejegenen omdat het gaat over een nationaal voetbalstadion, met het oog op het EK. Ondertussen stel ik vast dat het geen nationaal voetbalstadion meer is, want de Koninklijke Belgische Voetbalbond zei: wij distantiëren ons ervan omdat de Rode Duivels niet gebaat zijn bij een nationaal stadion, wij willen roteren. Daarenboven is het nog de vraag of het een voetbalstadion is, want ook de voetbalclub van Anderlecht distantieert zich. Dus wie gaat er dan nog in spelen? Dat wat de gesloten akkoorden betreft.
Dan zijn er ook de procedures. Ik heb inderdaad gezegd: respect voor die procedures. Wel, die zijn momenteel afgelopen. Ruimte Vlaanderen heeft zich uitgesproken over de vergunning. Ook de gemeente Grimbergen heeft zich daarover uitgesproken. Er wordt nu aangekondigd dat er een administratief beroep wordt aangetekend. Dat is natuurlijk buiten de procedure. Een administratief beroep wil zeggen dat er geen opschortende werking van uitgaat. Op de vraag wat dit betekent voor de verkoop van de gronden heb ik gezegd: in die omstandigheden, gelet op het afsluiten van de lopende procedures en uitspraken over de vergunning, en anderzijds dat gesloten akkoord, spreken we niet meer over een nationaal voetbalstadion, maar enkel over een kantorencomplex dat nog overblijft. Daarom heb ik gezegd dat men zich de hele beroepscarrousel kan besparen omdat wat ervan overblijft, uiteindelijk mijlenver staat van wat oorspronkelijk is vooropgesteld. Daarom heb ik gezegd: in die omstandigheden zal ik de gronden niet verkopen.
Minister, dat vind ik zeer straf. Het lijkt me dat u toch een soort keizer Nero bent die alleen beslist of er al dan niet een investeringsproject kan komen. De procedure is nog niet volledig verlopen. Ik hoop dat u dat toch wel degelijk beseft. Er is een beslissing in eerste aanleg alleen voor de bouwvergunning. We leven in een rechtsstaat en procedures dienen te worden gerespecteerd. Er is een beslissing in eerste aanleg en daarvoor kan men in beroep gaan bij de bestendige deputatie. Daarvoor kan men nadien nog eens naar de Raad voor Vergunningsbetwistingen gaan.
Vandaag de dag is er dus nog geen definitieve beslissing. Meer nog, die beslissing is pas gisteren gevallen en zal ten vroegste over 35 dagen al dan niet definitief zijn. Maar ik vermoed wel dat men in beroep zal gaan.
Als u hier aankondigt dat u niet zult verkopen, ondanks eerder gemaakte afspraken, en als u tegelijkertijd aankondigt ‘bespaar u een verdere procedureslag’, vind ik dat zeer straf dat dergelijke uitspraken hier gebeuren, als lid van de Vlaamse Regering.
Mevrouw Segers heeft het woord.
Dit dossier van het stadion heeft al een eigenaardig verloop gekend. Eerst was er de discussie over de buurtwegen, nu zijn het twee percelen. De Vlaamse Regering heeft altijd gezegd dat ze niet betrokken is in dit dossier en dat de verantwoordelijkheid volledig bij de gemeente Grimbergen ligt. Wij hebben als sp.a altijd gezegd dat dit dossier de draagkracht van een gemeente overstijgt.
Nog maar twee weken geleden, minister, hebben we erover gedebatteerd. U hebt toen geweigerd zich uit te spreken. Vandaag doet u dat wel, door te zeggen dat u die gronden niet verkoopt. Ik denk dat het echt tijd geworden is voor de Vlaamse Regering om heel duidelijk te zijn over uw houding in dit dossier als regering, en een duidelijke positie in te nemen, zodat iedereen weet waar ze aan toe zijn.
De heer Rzoska heeft het woord.
Collega’s, ik wil toch wat voorgeschiedenis van dit dossier geven. Een aantal weken geleden heb ik naar buiten gebracht dat er twee cruciale gronden lagen die het project nodig had, eigendom van het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV). De minister is daar vorige week in de commissie over ondervraagd.
Ik vind het positief, minister, dat u ook beseft dat de Vlaamse Regering, en uzelf als minister, een cruciale rol speelt in dit dossier en dat op het moment dat de leefbaarheid, de mobiliteit op de noordrand en zeker wat betreft de plaats waar men dit wil doen, aan de ring, niet gegarandeerd zijn, u zeer duidelijk zegt dat u onder die omstandigheden die grond niet ter beschikking gaat stellen. Ik hoop dat u uw meerderheidscollega’s, althans Open Vld, in de regering duidelijk kunt maken dat dat de enige juiste houding is. Van onze kant krijgt u in dezen dus alle steun. We hebben dat trouwens een aantal weken geleden ook zelf aan u gevraagd. Ik ben blij dat u gisteren zeer duidelijk bent geweest.
De heer Sintobin heeft het woord.
Het is inderdaad amper een week geleden, minister, dat ik u ondervraagd heb. Ik heb u tot drie keer toe gevraagd om te zeggen dat de Vlaamse Regering en u die twee stukken grond niet zouden verkopen. U had toen de politieke moed niet om het te zeggen. Eigenlijk waren de omstandigheden juist dezelfde als gisteren. Ik vind het dus wel een beetje spijtig dat u dat nu doet overkomen als een soort politieke stunt, terwijl u net zo goed vorige week kon zeggen: ik verkoop die gronden niet.
U hebt inderdaad altijd gezegd dat u daar niets mee te maken hebt en dat de procedure loopt, maar de Vlaamse Regering heeft toch wel een aantal sleutels. Er zijn niet alleen die twee stukjes grond, er is ook de noodzaak bij een bouwvergunning om een samenwerkingsovereenkomst te sluiten, omdat men binnen die dertig meter valt tussen de locatie en de ring.
Natuurlijk zijn wij wel tevreden, maar mijn duidelijke vraag is, net zoals bij de collega’s: kunt u hier vandaag bevestigen dat u spreekt namens de Vlaamse Regering en dat dit project definitief en voor altijd begraven is?
De heer Ronse heeft het woord.
Het ruimtelijke verhaal, collega Peeters, heeft niets met keizer Nero te maken. De minister heeft gewacht tot Ruimte Vlaanderen – want Grimbergen is een niet-ontvoogde gemeente – zijn advies heeft gegeven. Ruimte Vlaanderen heeft zich zeer duidelijk uitgesproken over dit project. De gemeente Grimbergen heeft dat ook gedaan en heeft een finale beslissing genomen. En dan heeft een mogelijk beroep tegen de beslissing van Grimbergen niets te maken met de autonomie van de minister om te beslissen dat die gronden niet meer verkocht zullen worden.
Mevrouw Peeters, we hebben het allemaal voor rechtszekerheid en ondernemers. Het is beter, voordat men die carrousel aan administratieve procedures opstart, dat men weet waar men aan toe is, namelijk dat die droom van de Brusselse elite om zo’n stadion te zetten dat haaks staat op onze voorschriften en zich niets aan te trekken van onze wetgeving, nu voor eens en voor altijd opgeborgen is.
De heer Poschet heeft het woord.
Voorzitter, CD&V stond positief tegenover het project van het Eurostadion zoals het in het begin werd voorgesteld, gedragen door de privé voor de bouw en de uitbating. Vandaag blijft van het oorspronkelijke project echter niet veel meer over door het terugtrekken van de steun vanuit RSCA en de scepsis vanuit de Voetbalbond. We vinden dat een zeer jammerlijke ontwikkeling, want op zich kon het een mooi project worden dat een boost gaf aan onze hoofdstad.
Wat me stoort, is de gretigheid waarmee sommigen zich profileren als doodgraver van dit project en de argumenten die hierbij worden gebruikt. Ik hoor zo links en rechts zeggen dat er geen vierkante centimeter Vlaamse grond mag worden afgestaan, en ik vraag me af waarop die stelling slaat. Er is nooit sprake geweest van het afstaan van grond aan het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest. En trouwens, zouden er geen Vlamingen zijn die komen supporteren voor de Rode Duivels in het stadion op parking C? Zouden er geen Vlamingen zijn die voor RSC Anderlecht zouden komen supporteren in een stadion dat in Vlaanderen ligt?
Dus, voorzitter, ik zou een oproep willen doen tot volwassenheid, en om de communautaire bril af te zetten, minister, en om lopende en toekomstige projecten over de gewestgrenzen heen constructief samen op te lossen.
Minister Weyts heeft het woord.
Mijnheer Poschet, ik kan u geruststellen: het is gewoon een blauwe bril, er is niets communautairs aan. Dat communautaire ligt niet aan mijn bril trouwens, dat is een ingesteldheid en mijn overtuiging. (Applaus bij de N-VA)
Met het eerste deel van uw discours ga ik trouwens akkoord.
Er wordt gezegd dat er een principieel akkoord is van het Agentschap Wegen en Verkeer om de gronden te verkopen. Neen, in het kader van het best and final offer heeft Ghelamco gevraagd aan de administratie of zij eventueel bereid waren om te spreken over de verkoop van die gronden. Vanzelfsprekend waren zij daartoe bereid. We doen dat altijd. Over de restgronden kan altijd worden gesproken, om die te gelde te maken. Toen was dat inderdaad op basis van de creatie van een nationaal voetbalstadion. Vandaag zitten we blijkbaar in een ander scenario, namelijk dat van een kantorencomplex dat overblijft. Ik heb me ook niet in die vergunning willen mengen, vandaar dat ik er geen uitspraak over heb gedaan.
Nu is er een uitspraak over de vergunning. De procedure is afgerond. Er is een beroep. En ja, men kan nog naar de Raad voor Vergunningenbetwistingen gaan, naar de Raad van State, zelfs naar Cassatie na de Raad van State, en misschien nog naar Europa – dat kunnen we aan de vorige spreker vragen. Dat heeft allemaal geen opschortende werking. Dat zijn administratieve beroepen, en die hebben geen opschortende werking. Daar heb ik me duidelijk uitgesproken.
Als u mij een eigengereid optreden verwijt, dan hebt u gelijk, want ik ben ook eigengereid bevoegd. We hebben een delegatie aan bevoegdheden waarbij ik mij moet uitspreken over de verkoop van gronden. Gelet op de omstandigheden, namelijk, één, dat we mijlenver staan van de oorspronkelijk gesloten akkoorden van een nationaal voetbalstadion, en twee, respect voor de procedures, heb ik eerlijk en open mijn mening gegeven en opgeroepen tot het stopzetten of alleszins het niet opstarten van de hele carrousel van beroepsprocedures allerhande.
Minister, onze partij staat voor rechtszekerheid. We hebben hier een regeerakkoord 2014-2019. Dat draagt als titel ‘Vertrouwen, verbinden, vooruitgaan’. Als het Agentschap Wegen en Verkeer in 2015 en 2016 aankondigt dat er een principieel akkoord is tot verkoop van restgronden, dan denk ik dat men dat vertrouwen niet mag schaden. De procedures dienen gerespecteerd te worden. Ik denk dat iedereen het daarmee eens is. Dan kan het volgens mij niet dat één persoon hier alleen individueel zegt: ‘stop de procedures, ga niet in beroep, vraag geen bijkomende vergunningen aan, ga geen omgevingsvergunning aanvragen, dat willen we niet’.
Collega’s, in 2020 zal er in heel Europa worden gevoetbald. Ik vrees dat er in de Europese hoofdstad Brussel niet gevoetbald zal worden door de kafkaiaanse toestanden die we nu meemaken. Ik zeg het opnieuw: onze partij staat voor rechtszekerheid. Wij willen dat de procedures worden gerespecteerd. We leven in een rechtsstaat, en dat moet worden gehonoreerd. (Applaus bij Open Vld en sp.a)
De actuele vraag is afgehandeld.