Commissie voor Mobiliteit en Openbare Werken
Vergadering van 07/11/2013
De voorzitter : Mevrouw Fournier heeft het woord.
Mevrouw Martine Fournier : Minister, in de gemeenten Brecht en Brasschaat is het allereerste project van de opdrachtencentrale nummerplaatherkenning geopend. Op gewestwegen in beide gemeenten werden een tiental sites telkens met twee nummerplaatherkenningscameras uitgerust. Vanaf november kunnen andere steden, gemeenten en politiezones deze zogenoemde ANPR-cameras (Automatic Number Plate Recognition) aanschaffen via het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV) via deze opdrachtencentrale.
Het betreft een systeem van cofinanciering, waarbij het Vlaamse Gewest 40 procent van de investering voor zijn rekening neemt en de gemeente, stad of politiezone de resterende 60 procent. Wat het onderhoud betreft, worden de kosten in twee gedeeld.
Een van de grote streefdoelen van deze opdrachtencentrale is eenvormigheid, waardoor er communicatie mogelijk zou zijn tussen de diverse partners, én een verlaging van de kostprijs. Afhankelijk van behoeftes en financiële mogelijkheden van de gemeente of politiezone zijn diverse modules mogelijk: verkeershandhaving, verkeerskundige beeldvorming, politionele offline data-analyse en zogenaamde listings. Met betrekking tot de politionele offline data-analyse wordt vermeld dat de door de ANPR-cameras verzamelde data en beelden gedurende dertig dagen beschikbaar zijn voor de bevoegde diensten. Dat lijkt me niet bijster lang, zeker niet in het kader van uitgebreider politioneel onderzoek naar pakweg dievenbendes.
Via de listingsoptie zou men op zoek kunnen gaan naar diverse overtreders door het systeem te koppelen aan zogenaamde black lists van onder meer geseinde voertuigen, gestolen voertuigen enzovoort. Mijn bekommernissen betreffen die laatste twee modaliteiten.
Minister, naar ik heb begrepen, kost het de gemeenten en de politiezones meer geld als ze hun ANPR-netwerkfuncties willen uitbreiden van louter verkeershandhaving naar politioneel onderzoekswerk in een breder kader. Legt dat geen zwaardere last op de schouders van die gemeenten die meer nood hebben aan een doorgedreven onderzoek naar voertuigen waarvan de eigenaars bij misdrijven betrokken zouden zijn? Met het oog op het inzetten van dit netwerk in het kader van de bestrijding van de grenscriminaliteit vraag ik me ook af in welke mate er afspraken zijn gemaakt met de federale politie en wat de afspraken zijn op internationaal niveau in verband met gegevensuitwisseling en communicatie op politieniveau. Het persbericht dat u hierover verstuurde, maakt ook gewag van nog twee projecten die zullen worden uitgerold. Over welke projecten gaat het?
De voorzitter : De heer Keulen heeft het woord.
De heer Marino Keulen : Voorzitter, mijn vraag is enigszins parallel aan die van mevrouw Fournier. Bij haar gaat het vooral over de kostprijs. Ik ben zelf pro-ANPR, maar ik zit toch met de privacybeveiliging enerzijds en de mogelijkheden van dat systeem anderzijds. Vandaag zijn de politiezones absoluut gewonnen voor die zogenaamde intelligente cameras. Met een gewone, klassieke overlastcamera kan men wel dingen vaststellen, maar met die ANPR-camera kan men dus echt aan de slag gaan. Qua criminaliteitsbestrijding helpt dat vandaag. Dat is een hefboom om op dat vlak tot betere resultaten te komen.
Minister, het systeem van trajectmeting zoals we dat reeds kennen op de E17, vond en vindt ruime steun, wars van de partijgrenzen. Dit is ook gebleken tijdens de besprekingen hierover in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement, maar ook in de commissievergaderingen die we daaraan hebben gewijd, vooral dan naar aanleiding van de vertraging van het invoeren van die trajectcontrole. De toepassingsmogelijkheden zijn echter veel ruimer dan enkel die van snelheidsmeting. Zo suggereerde ik in mijn schriftelijke vraag 2 van 24 september van vorig jaar een aantal mogelijkheden, die uiteraard niet limitatief zijn. Er is het herkennen van nummerplaten van gestolen voertuigen, het opsporen van valse nummerplaten, het opsporen van onverzekerde voertuigen of van voertuigen die zogezegd uit gebruik zijn genomen, de identificatie van chauffeurs die een gerechtelijk rijverbod hebben gekregen, het opsporen van vluchtwagens van misdrijven. De politionele toepassingen kunnen eigenlijk eindeloos zijn. Zo kan ook worden nagegaan of iemands alibi of verklaring wel strookt met de tijdsbesteding van de potentiële overtreder of verdachte.
Minister, ik stelde u toen de vraag of hierover al eens was nagedacht, en of er overleg was gepleegd met politie en justitie. Ik wou weten wanneer dat overleg er was geweest, wat werd afgesproken en wat de gebruikte technologie zoal toeliet. Ik vroeg of er aanpassingen zouden gebeuren en of er ook juridische obstakels waren, welke die waren en hoe die zouden worden weggewerkt.
Als reactie liet u weten dat er een stuurgroep was geïnstalleerd, die rapporteert aan de taskforce handhaving, om onder meer te komen tot een gestandaardiseerde uitbouw van dat ANPR-netwerk. Deze vast opgestelde ANPR-cameras vallen onder de Camerabewakingswet van 21 maart 2007. Ze zijn in overeenstemming met de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer, en de bijhorende wijzigingen daaraan, ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens, waardoor er geen juridische bezwaren zijn om de volle functionaliteit toe te passen.
Ondertussen zijn er ook op andere locaties cameras geïnstalleerd die allerlei functionaliteiten toelaten zoals in Turnhout, Kasterlee en Mechelen. Ze worden politioneel toegepast. Er zijn nieuwe cameras in Brecht en Sint-Job-in-t-Goor. In mijn politiezone zijn we daar volop mee bezig. We hebben gisteren nog een belangrijke gunning gedaan voor acht van die cameras voor Lanaken en Maasmechelen.
Deze niet onverwachte toename roept zoals verwacht bij veel mensen vragen omtrent hun privacy. We zouden kunnen zeggen: wie niets te verbergen heeft, moet ook niets vrezen, maar niemand vindt het aangenaam dat onbekenden zijn doen en laten volgen wanneer het niet nodig is, of dat de informatie gebruikt wordt om het normale doen en laten te observeren. Daarom is het belangrijk dat het publiek weet welk beleid hieromtrent gevoerd wordt. Het gaat vooral over de beelden die geen informatie bevatten van overtredingen of dergelijke. De burger moet weten hoe lang de beelden worden opgeslagen, wie er allemaal toegang toe heeft en onder welke voorwaarden, en waarvoor de beelden mogen worden gebruikt. Dit is belangrijk omdat anders de tegenkanting wel eens zeer groot kan worden. De cameras kunnen het beeld van big brother oproepen. Ik ben zelf pro, maar ik hoor dat sommigen twijfelen en zich afvragen of er voldoende respect is voor de privacy.
Minister, hoe ziet uw camerabeleid er nu uit? Ik heb het over het opslaan van beelden en de toegang ertoe en over de ondersteuning van de steden en gemeenten die eraan meedoen. Welke privacygaranties zijn er voor de burger?
Dienen er nog aanpassingen te gebeuren aan deze nieuwe situatie? Zo ja, welke aanpassingen? Wanneer zal dit van kracht zijn?
In verband met de medefinanciering: wat zijn hier de juiste modaliteiten? Als er meer aanvragen zijn dan middelen, hoe zult u daarmee dan omgaan?
De voorzitter : De heer de Kort heeft het woord.
De heer Dirk de Kort : Voorzitter, het zal u niet verwonderen dat ik me bij deze vragen wil aansluiten. In eerste instantie wil ik mijn appreciatie uitdrukken ten aanzien van u, minister, en uw kabinet voor het uitwerken van het proefproject Brasschaat-Brecht. Het traject werd overlopen door het kabinet in overleg met de betrokken instanties.
Het cameraproject in Brasschaat kwam er naar aanleiding van een inbrakengolf. De buurten rond het op- en afrittencomplex werden het hardst getroffen. Bij een werkbezoek aan Turnhout beseften we dat een goede samenwerking tussen diverse instanties en een gemeenschappelijke standaard nodig was. Dat werd met het ANPR-netwerk gerealiseerd. Er is een uniforme standaard gekomen met functionaliteiten inzake verkeershandhaving, verkeerskundige beeldvorming, verzameling van verkeersinformatie en analyse betreffende inbraken.
Minister, er leven nog heel wat vragen. Ik hoor dat van burgemeesters en van andere politiezones. Er kunnen nog stappen voorwaarts worden gezet in verband met het verspreiden van informatie.
De voorzitter : Minister Crevits heeft het woord.
Minister Hilde Crevits : Collegas, vaste ANPR-cameras worden door het Agentschap Wegen en Verkeer prioritair ingezet om de verkeersveiligheid en de verkeersleefbaarheid te verhogen. Jullie weten dat. Het wordt gedaan via onder andere trajectcontrole, weigh in motion het wegen van vrachtwagens die rijden , installaties voor de controle van tussenafstanden van vrachtwagens en vrachtwagensluizen. Vandaag worden er dus al vier toepassingen gebruikt.
Daarnaast verzamelen zulke cameras statistische data voor verkeerskundige functies met het oog op een doelgericht beleid, bijvoorbeeld bij de aanleg van parkings, de ingebruikname van een spitsstrook, het verlengen van afritten, het verzamelen van data die nuttig zijn voor het mobiliteitsbeleid, tellingen voor herkomst- en bestemmingsanalyse. Ze worden ook ingezet voor het verstrekken van realtime verkeersinformatie, zoals reistijden, aan de weggebruikers.
Alle data die worden gegenereerd door de ANPR-cameras worden geanonimiseerd en zo verzonden naar het Vlaams Verkeerscentrum voor verdere analyse en eventueel actieve sturing van allerhande installaties en verkeer. Het AWV biedt sinds kort via een opdrachtencentrale een contract aan aan de lokale politiezones en aan steden en gemeenten, met tal van technische mogelijkheden. Ook de federale politie kan bestellen op dit contract. Afhankelijk van de lokale behoeften en de budgettaire mogelijkheden van de bestellende overheid, kunnen de functies van beschikbare modules worden aangekocht.
Een standaardoplossing bevat naast de mogelijkheid om nummerplaatgegevens van cameras te capteren, op te slaan en te verwerken, ook een aantal functionaliteiten, standaard politionele offline data-analyse en interfaces voor een GIS-netwerk (geografisch informatiesysteem). U vindt alle informatie daarover op de website van het AWV. Als u op www.wegenenverkeer.be ANPR-netwerk intikt, vindt u alle of toch de meeste informatie.
De ontwikkeling van de software van die standaardoplossing werd door AWV gefinancierd in het kader van het startproject voor Brecht en Brasschaat. We hebben dat gebruikt als start om software te maken.
Wij cofinancieren enkel projecten die bijdragen tot onze eigen strategische doelstelling om de verkeersveiligheid te verhogen.
Sinds november 2013, zeer recent dus, kunnen bestellende overheden een aanvraag tot cofinanciering indienen bij het AWV. Die aanvraag kan enkel voor nieuwe te investeren projecten waarbij een trajectcontrole-installatie wordt geïnstalleerd op een gewestweg. Installaties op gemeentewegen komen in principe niet in aanmerking voor cofinanciering. Het is natuurlijk ook logisch dat we die niet cofinancieren.
Bij ontvankelijkheid van de aanvraag tot cofinanciering wordt voor elke locatie een prioriteitenscore berekend. De volgorde wordt bepaald door een richtsnoer, namelijk het aantal ongevallen per kilometer. Zoals bij onze flitscameras willen we de verkeersveiligheid verhogen. We willen dus eerst dat er geïnvesteerd wordt op plaatsen waar snelheid mee de oorzaak is van ongevallen.
In functie van de beschikbare budgetten bij het AWV kunnen we de meest prioritaire locaties inzake verkeersveiligheid in aanmerking nemen voor cofinanciering. De modaliteiten van cofinanciering zijn door het AWV gepubliceerd op hun website.
Afhankelijk van de kostenpost bedraagt de cofinanciering vanuit Vlaanderen 37,5 procent of 100 procent. Als u vindt dat er daarover te weinig informatie op de website staat, moet u mij dat melden. Ik dacht dat het vrij duidelijk was hoe die financiering in elkaar zit.
Wij financieren binnen onze bevoegdheden inzake verkeersveiligheid, maar andere overheden, zoals Justitie of Binnenlandse Zaken, kunnen ook in bijkomende financiering voorzien.
Mogelijke volgende projecten zijn handhaving van het vrachtroutenetwerk en de uitbouw van een ANPR-systeem op de Belgisch-Franse grens in de strijd tegen de grenscriminaliteit.
Gisteren, in het kader van ons debat over de Antwerpse mobiliteit, heeft de heer Martens op een bepaald moment gezegd dat we ook kunnen sturen via handhaving. Als je routes oplegt aan vrachtwagens kun je de verkeersdruk wat verminderen. Dat is juist. Ik ben het daarmee eens. Je moet natuurlijk manieren hebben om te handhaven. We zijn ons vrachtroutenetwerk aan het uittekenen. Het moet nog landen. Op het moment dat het uitgetekend is, kunnen we perfect op zones waar het echt kritiek is, handhaven op het netwerk. Dat betekent dat vrachtwagens een bepaalde route moeten volgen. Volgen ze die niet, zijn ze in overtreding. Zulke zaken zijn in de niet zo verre toekomst perfect mogelijk.
Wat die grens betreft tussen Rekkem en Frankrijk langs de E17, kan ik u nog wat informatie geven. Die site is absoluut aan vernieuwing toe. Daar staan alleen nog vervallen gebouwen. De grenspost is 15 hectare groot en doet dienst als parkeerplaats met in beide richtingen plaats voor 116 wagens en 200 vrachtwagens. In het voorbije jaar heeft de federale overheid de grenspost aan Vlaanderen overgedragen. De vaste controles zijn allang opgedoekt.
De oude vervallen gebouwen zelf worden begin volgend jaar afgebroken. We willen de site omvormen tot een aantrekkelijke toegangspoort met ontmoetingsmogelijkheden. Op vraag van onder andere Eurometropool buigt een werkgroep zich over de mogelijkheden. Het doel is om verschillende functies te combineren: vrachtwagenparking, controlezone voor douane- en politiediensten, maar ook een trefpunt van Eurometropool.
Verkeerstechnisch zijn er gesprekken met de Fransen met het voorstel om het verbod op zwaar verkeer tijdens het weekend pas te laten ingaan vanaf het tweede op- en afrittencomplex. De vrachtwagens parkeren momenteel allemaal op Vlaams grondgebied terwijl er parkeermogelijkheden zijn op Frans grondgebied, maar daar mogen ze niet komen in het weekend. Als we dat rijverbod kunnen laten verplaatsen naar het tweede op- en afrittencomplex kunnen ze gemakkelijk keren en kunnen de parkings langs beide kanten op volle capaciteit worden gebruikt. Dat zou een mooie zaak zijn. Dan kunnen we daar onze intelligente cameras voor gebruiken.
Van bij de start van het project wordt het dossier opgevolgd door de taskforce Handhaving, waarin ook de federale politie en het parket zitten. De stuurgroep, die de opdrachtencentrale voorbereidde, rapporteert aan de taskforce Handhaving en is samengesteld uit vertegenwoordigers van het Agentschap Wegen en Verkeer, het diensthoofd van de federale Wegpolitie Antwerpen en de korpschefs van de lokale politiezones. Voor de verwerking van overtredingsgegevens kunnen de gewestelijke verwerkingscentra van de federale wegpolitie een cruciale rol spelen. Voor de federale gerechtelijke politie kunnen deze cameras een belangrijke bron zijn voor het bestrijden van criminele feiten, zowel retroactief als proactief door het opmaken en uitrollen van specifieke blacklists. Ook de douane zou nuttig gebruik kunnen maken van de data, en heeft dit ook reeds te kennen gegeven. Ten slotte spelen de communicatie- en informatiecentra (CIC) een belangrijke rol.
Voor de locaties met trajectcontrole zullen specifieke samenwerkingsprotocollen worden afgesloten tussen de partijen die betrokken zijn in het gebruik en de verwerking van de registraties van de cameras. De opdrachtencentrale heeft tot doel en dat was de belangrijkste reden om te starten de uniformiteit van apparatuur voor nummerplaatherkenning te vergroten binnen Vlaanderen en systemen neer te zetten die compatibel en dus intelligent zijn.
Op verschillende plaatsen in Vlaanderen zijn al dergelijke cameras geplaatst. Via de opdrachtencentrale wordt ervoor gezorgd dat ze in de toekomst met elkaar kunnen communiceren. Ook de data van bestaande cameras zullen hier maximaal in geïntegreerd worden. De uitwisseling van data gebeurt dus via protocollen, maar er zijn tal van koppelingen mogelijk, ook met internationale databestanden.
Er worden dit jaar nog twee nieuwe projecten opgestart: een combinatie van trajectcontrole en vrachtwagensluis in de Antwerpse Waaslandtunnel en de trajectcontrole op de N12 tussen Schilde en Wijnegem. De grensovergang kan perfect. We willen eerst een beeld krijgen van de inrichting.
De heer Keulen had een vraag over privacy. Het Agentschap Wegen en Verkeer respecteert twee regelgevende documenten die van toepassing zijn op vaste ANPR-netwerken, met name de Camerawet en de Privacywet binnen het camerabeleid. In een artikel in de krant zei een professor dat het een inbreuk op de privacy is, maar het ging om de bespreking van een mobiel cameranetwerk. Wij hebben het over vaste cameranetwerken. Het verschil is belangrijk.
Er is voor geopteerd om de termijn voorgesteld in artikel 5, paragraaf 4, lid 4, van de Camerawet te hanteren. Dat artikel stelt dat de beelden niet langer dan één maand mogen worden bewaard indien deze beelden geen bijdrage kunnen leveren tot het bewijzen van een misdrijf, van schade of van overlast of tot het identificeren van een dader, een verstoorder van de openbare orde, een getuige of een slachtoffer. Toegang tot deze beelden kan alleen door bevoegde personen met een politieambt. Elke handeling die wordt verricht op deze beelden wordt gelogd. Eventueel misbruik van deze beelden kan hiermee worden vastgesteld. Een bestellende overheid binnen de opdrachtencentrale vermeldt in zijn aangifte bij de Privacycommissie wie als eigenaar van de gegevens wordt aangesteld, alsook de doeleinden waarvoor de gegevens aangewend zullen worden. De bestellende overheid selecteert bij zijn bestelling van het ANPR-netwerk de modules die voor zijn werking nuttig zijn.
De doeleinden waarvoor deze modules worden ingezet en de daaruit voortvloeiende gegevens worden allen opgenomen in de aangifte bij de Privacycommissie. Deze gegevens zijn opgenomen in het advies dat door de Privacycommissie wordt opgesteld. Deze adviezen zijn door iedereen raadpleegbaar. In zoverre de Camerawet geen afwijkende bepalingen bevat, zijn ook de bepalingen uit de Privacywet op bewakingscameras van toepassing. Artikel 12 van de Privacywet bepaalt op welke wijze iemand de verwerking van persoonsgebonden gegevens kan verbieden. Elke burger kan zich op deze bepalingen beroepen.
De twee wetten zijn dus van toepassing en er moet een aangifte gebeuren. Het is perfect mogelijk op de netwerken die door ons worden gebruikt.
De voorzitter : Mevrouw Fournier heeft het woord.
Mevrouw Martine Fournier : Minister, ik dank u voor uw uitgebreid antwoord. Ik kan u alleen maar zeggen dat het een heel belangrijk en heel goed project is. ANPR-cameras bewijzen ook hun nut. Sinds ongeveer een jaar staan er vier in Menen. De criminaliteit in de streek is gedaald waarmee het nut van de ANPR-cameras is bewezen.
Ik ging ook nog een bijkomende vraag stellen over de grensovergang in Rekkem, maar die vraag hebt u intussen beantwoord. Die site is in het parlement al verschillende keren aan bod gekomen. Ik had eerst begrepen dat de grensovergang in Rekkem een nieuw project is, maar dat is het niet. Ik dacht dat u zei dat u in het kader van het cameraschild ook een nieuw project aan de grens zou doen. De twee nieuwe projecten zijn andere projecten. Het gaat er waarschijnlijk gewoon over dat de ANPR-cameras kunnen worden geïntegreerd op de grensovergang in Rekkem.
Minister, u spreekt over een nieuwe site, over een parking, over controle door douane en politie en over een trefpunt voor Eurometropool. Hebt u zicht op de timing van dit project?
De voorzitter : De heer Keulen heeft het woord.
De heer Marino Keulen : Minister, u geeft een goed en bevredigend antwoord op mijn vragen. Als het goed is, zeggen we het ook.
Dit zijn moeilijke oefeningen voor iedereen die verantwoordelijkheid draagt: de afweging maken tussen veiligheid en privacy. Als er iets gebeurt, vindt iedereen dat je 100 procent op veiligheid moet inzetten. Als de emoties zijn geluwd, dan vragen mensen zich af wat er allemaal gebeurt. Ik herinner mij een incident dat mij aan het denken heeft gezet. Op een zeker moment heeft Yves Leterme in het ziekenhuis gelegen en kwam zijn dossier in de media. Onbevoegden waren in het netwerk van het ziekenhuis geraakt en kregen toegang tot het ziektedossier van de toenmalige premier. Op dat moment ziet iedereen zich als een potentieel slachtoffer. Het gaat over criminaliteitsbestrijding.
Er is een goede balans. Er zijn de Camerawet en de Privacywet als juridische leidraad. De gegevens worden één maand bewaard, als ze niet worden gebruikt in een of ander gerechtelijk onderzoek of politieonderzoek. Alleen politiefunctionarissen hebben toegang en moeten zich bekendmaken. Iedereen die zich toegang verschaft, moet op een of andere manier zijn gegevens bekendmaken. Het doet denken aan het Rijksregister. Als burgemeester heb je toegang tot het Rijksregister en als er anderen komen, moeten zij zich ook bekendmaken. Ik ben heel erg pro ANPR. Wij wonen zelf ook aan de grens, weliswaar met Nederland, mevrouw Fournier, en de Duitse grens is 35 minuten ver. Voor criminaliteitsbestrijding blijkt het het meest doeltreffende hulpmiddel te zijn. We moeten dat pad verder bewandelen. Ik merk dat de privacy verzekerd is, minister.
De voorzitter : De heer de Kort heeft het woord.
De heer Dirk de Kort : Minister, straks zult u het in uw beleidsbrief ook hebben over verkeersveiligheid. Ik ben ervan overtuigd dat ANPR heel duidelijk in functie van verkeersveiligheid werkt en zorgt voor een verbetering van de mobiliteit. Ik heb zelf grote verwachtingen over hoe de techniek verder zal evolueren en onze mobiliteit zal kunnen verbeteren.
De voorzitter : Minister Crevits heeft het woord.
Minister Hilde Crevits : Ik bedank iedereen voor de repliek.
Mevrouw Fournier, ik heb u gezegd dat in 2013, dit jaar dus, nog twee extra projecten van start gaan. Het eerste gaat over de combinatie van trajectcontrole en een vrachtwagensluis in de Antwerpse Waaslandtunnel en het tweede over de trajectcontrole op de N12 tussen Schilde en Wijnegem.
Mogelijke volgende projecten, die niet meer voor dit jaar zijn, zijn: de handhaving van het vrachtroutenetwerk, waar ik de link naar Antwerpen heb gemaakt. Een tweede mogelijke project is het ANPR-systeem voor de Frans-Belgische grens. Vooraleer je zon systeem kunt installeren, moet je weten of er een akkoord met Frankrijk mogelijk is zodat de vrachtwagens langs twee kanten kunnen parkeren en moet je weten hoe de site zal worden heringericht. Je kunt niet beslissen zonder dat je een beeld van de site hebt en dat is iets voor het voorjaar 2014. Het lijkt me wel een zeer interessante plaats om zon netwerk uit te bouwen. Het is praktisch en technisch niet mogelijk om het nog in 2013 uit te bouwen. We hebben nu de quick wins gezocht en er zijn dus nu twee projecten.
Mijnheer Keulen en mijnheer de Kort, u zegt pro te zijn. We merken dat er echt wel interesse is van de gemeentebesturen. Het zal belangrijk zijn om de privacy te bewaken, de juiste balans te zoeken, iedereen aangiftes te laten doen, zodat alles op een correcte manier kan gebeuren. AWV heeft intussen natuurlijk ook al ervaring.
De heer Marino Keulen : Onze politiezone doet dat dus via AWV. Vandaag de dag is alles traceerbaar en blijft het eigenlijk eeuwig traceerbaar.
De voorzitter : De vragen om uitleg zijn afgehandeld.