Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aanduiding van vier effectieve en vier plaatsvervangende leden in de interfederale raad van bestuur
Dames en heren, bij decreet van 20 december 2013 heeft het Vlaams Parlement zijn instemming betuigd met het samenwerkingsakkoord van 12 juni 2013 tussen de federale overheid, de Gewesten en de Gemeenschappen voor de oprichting van het Interfederaal Centrum voor Gelijke Kansen en Bestrijding van Discriminatie en Racisme onder de vorm van een gemeenschappelijke instelling zoals bedoeld in artikel 92bis van de bijzondere wet van 8 augustus 1980.
Aan de orde is derhalve de aanduiding van vier effectieve en vier plaatsvervangende leden in de interfederale raad van bestuur van het centrum.
De lijst met de door de fracties voorgedragen kandidaten werd in de zaal rondgedeeld.
De heer Van Malderen heeft het woord.
Voorzitter, na de ronddeling van de lijst valt het me op dat enkel kandidaten van de meerderheid worden voorgedragen. Dit is een gevolg van de toepassing van het systeem-D’Hondt. Ik wil er iedereen echter op wijzen dat het decreet perfect toelaat meerdere mensen af te vaardigen. Op die manier zou de oppositie in dit halfrond tenminste een stem in het interfederaal centrum krijgen.
Vanuit de oppositie hebben we verschillende pogingen ondernomen. Ik wil hieraan toevoegen dat dit het Vlaams Parlement of de gemeenschap geen cent hoeft te kosten. Dit was mogelijk. Wat ons betreft, was alles bespreekbaar. We hebben tijdens die besprekingen vastgesteld dat er geen bereidheid was om daarop in te gaan.
Blijkbaar kan ook aan de goede wil ten aanzien van dit interfederaal centrum worden getwijfeld. Eerlijk gezegd, brak mijn klomp toen ik de lijst met de voorgedragen namen onder ogen kreeg. Ik zie dat de heer Storme wordt voorgedragen. Hij vond het ooit nodig te verkondigen dat hij na de veroordeling van het Vlaams Blok de morele plicht had voor die partij te stemmen. Verder heeft hij ooit letterlijk gezegd dat hij het hele principe van horizontale antidiscriminatiewetten nonsens vindt.
En dan vinden we daar Baudewijn Bouckaert, voordien hier actief bij de LDD-fractie. Hij wordt als plaatsvervangend lid voorgedragen door de N-VA. Nochtans vond Baudewijn Bouckaert in de vorige legislatuur dat de N-VA haar ziel verkocht met de goedkeuring van het decreet dat voorzag in de oprichting van het interfederaal centrum. Blijkbaar werd dat gecorrigeerd. In elk geval, de heer Bouckaert vond dat dit centrum met de grond gelijk moest worden gemaakt. Hij vond dit een vorm van gedachtepolitie.
Voorzitter, als u die mensen voordraagt, moet het mij van het hart dat u het niet goed voorhebt met het centrum. Meer zelfs, ik zie hierin de prelude van een verrottingsstrategie, waarbij men duidelijk liever geen pottenkijkers heeft. De standpunten van de N-VA zijn in dezen duidelijk en ik heb ze geciteerd. Dat leden van Open Vld en CD&V hieraan deelnemen, kan ik me ‘begot’ niet voorstellen. (Applaus bij sp.a en Groen)
De heer Rzoska heeft het woord.
De Groen-fractie vindt het bijzonder jammer dat de meerderheid ervoor geopteerd heeft om geen gebruik te maken van de figuur waarin nochtans perfect was voorzien in de regelgeving, met name dat er een Vlaamse kamer kon worden opgericht met uitbreiding van een aantal extra mandaten, die voor alle duidelijkheid niet betaald zijn. Net op dit moment wijst de minister-president toch wel terecht op het feit dat de strijd tegen racisme een prioriteit is voor deze regering, ook op het vlak van bevoegdheden die naar Vlaanderen komen, en dat die binnen die Vlaamse kamer perfect kunnen worden behandeld, zonder dat de toegevoegde leden in de raad van bestuur komen te zitten.
We vinden dit een duidelijk signaal van de meerderheid aan de oppositie dat ze geen plaats krijgt in dit interfederaal centrum. We betreuren dit. We hebben verschillende voorstellen op tafel gelegd voor de meerderheid om hieraan te kunnen remediëren. Ik vind het doodjammer dat men het niet nodig vindt dat er een afspiegeling komt van het parlement in zo’n belangrijke instelling.
De heer Diependaele heeft het woord.
Voorzitter, we hebben dit debat al gevoerd in het Uitgebreid Bureau. Ik kan alleen maar vaststellen dat de oppositie het systeem-D’hondt in het verleden altijd omarmd heeft en heel goed heeft gevonden zolang ze er voordeel uit kon halen. Plots zijn de rollen omgekeerd en blijkt er een probleem te zijn. (Applaus bij de N-VA)
We kunnen niet anders dan de democratie eerbiedigen en ons daaraan houden.
Het is een zekere minister Smet die in de vorige legislatuur het betrokken samenwerkingsakkoord heeft onderhandeld. Hij heeft mede bepaald dat er inderdaad maar vier leden worden aangeduid, met de mogelijkheid tot uitbreiding. Hij had kunnen zeggen dat er onmiddellijk zes of acht of vijftien leden moesten zijn. Hij heeft dat niet gedaan. Hij heeft het goed geacht van het op vier te houden. Wie zou ik zijn om aan de beoordeling van minister Smet te twijfelen?
Het is natuurlijk de linkse morele superioriteit die u ertoe dwingt om processen te gaan voeren over personen in dit parlement. Ik doe daar niet aan mee. Ik kan u twee zaken verzekeren: de illusie als zouden wij alleen maar kunnen zorgen voor een verrotting, dat is niet onze intentie. Ik denk niet dat we dat zouden kunnen want we zitten daar natuurlijk niet alleen. Twee, voor onze partij is de problematiek van discriminatie zeer belangrijk. We zullen daaraan blijven vasthouden. (Applaus bij de N-VA)
De heer Somers heeft het woord.
Voorzitter, mijn fractie vindt dit Interfederaal Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding een belangrijk instrument. De inzet van de strijd tegen racisme en discriminatie is voor ons heel belangrijk. Daarom hebben wij een delegatie samengesteld die drie kwaliteiten heeft. het zijn Vlamingen, het zijn liberalen en ze zorgen ervoor dat er niet alleen gesproken wordt over mensen met een andere afkomst, maar ook met mensen van een andere afkomst.
Mijnheer Somers, had men ons de kans gegeven, dan hadden we dat misschien ook gedaan, op dat van de liberalen na. Maar men heeft heel bewust dit niet toegelaten.
Mijnheer Diependaele, democratie is niet de meerderheid plus één. Democratie is ook: ervoor zorgen dat de oppositie een stem heeft en dat de mensen die wij afvaardigen representatief zijn voor het hele parlement en niet alleen voor de meerderheid. Daarom ook voorzag het decreet – en de waarheid heeft haar rechten, mijnheer Diependaele – om minstens vier mensen af te vaardigen. Dat kon perfect worden opgetrokken tot men bij die correcte afspiegeling van het parlement kwam. Maar men wil dit bewust niet doen. Ik heb uitspraken van mensen geciteerd. Zij zijn verantwoordelijk voor hun uitspraken en ik voel mij door hen absoluut niet vertegenwoordigd. Dat is de kern van het probleem.
Mijnheer Van Malderen, de regels van de democratie zijn de laatste jaren niet veranderd. Ik stel alleen maar vast dat ze vroeger wel voldeden voor u en plotseling niet meer.
En ten tweede, sowieso kon voormalig minister Smet dat toch hebben voorzien in de vorige legislatuur? Hij wist toen toch ook dat het kon dat er maar vier zouden worden afgevaardigd? Had hij dat toen willen aanpassen, dan had hij dat maar moeten doen.
Ter aanvulling: wij hebben nooit gecontesteerd dat er vier mensen naar de interfederale raad van bestuur werden afgevaardigd. Het is natuurlijk een interfederaal centrum. Ook de andere entiteiten in dit land vaardigen af. Dat is nooit ons probleem geweest. Maar wat wel voorzien is, is dat er wel degelijk een Vlaamse kamer kan zijn die er bij wijze van spreken voor zorgt dat diegenen die naar de raad van bestuur gaan worden aangevuld. De heer Van Malderen en ikzelf hebben dat daarnet proberen duidelijk te maken.
Mijnheer Diependaele, ik wil de vergelijking maken met de Cultuurpactcommissie, waar zelfs de kleinste fractie een vertegenwoordiger heeft, net om ervoor te zorgen dat er een afspiegeling is van dit parlement.
Ik stel vast dat u elk voorstel hebt tegenhouden dat er vanuit de oppositie is gekomen om die Vlaamse kamer uit te breiden, waardoor er een ruimere kijk zou ontstaan op de dossiers die te maken hebben met Vlaamse bevoegdheden: Onderwijs, Mobiliteit en alles wat deze Vlaamse Gemeenschap aanbelangt. Nochtans voorzag het decreet in die mogelijkheid. Op die bevoegdheden kan er binnen die Vlaamse kamer toch wel een ruimere kijk zijn. We hebben nooit gevraagd om een uitbreiding van de raad van bestuur, wel van die Vlaamse kamer. Elke keer dat we het dossier op tafel legden, hebt u de deur dichtgegooid. Het is zeer duidelijk welk signaal u daarmee geeft ten aanzien van deze minderheid.
De Nederlandstalige kamer bestaat uit de vier mensen die in de raad van bestuur zitten. Dat zegt het samenwerkingsakkoord. Punt. Ze hebben inderdaad in de mogelijkheid voorzien om uit te breiden naar vijftien. Als voormalig minister Smet dat toen oordeelkundig had bekeken, dan had hij dat effectief perfect groter kunnen maken.
Het samenwerkingsakkoord zegt ook dat er over drie jaar een evaluatie is.
Aangezien het aantal kandidaten overeenstemt met het aantal toe te wijzen plaatsen, verklaar ik aangeduid tot effectief en plaatsvervangend lid van de interfederale raad van bestuur van het Interfederaal Centrum voor Gelijke Kansen en Bestrijding van Discriminatie en Racisme:
effectieve leden:
de heer Matthias Storme
mevrouw Sabine Poleyn
de heer Hasan Düzgün
mevrouw Hedwig Verbeke
plaatsvervangende leden:
de heer Baudewijn Bouckaert
mevrouw Eline Dhaen
de heer Sami Souguir
mevrouw Inge Moyson