Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Dewinter heeft het woord.
Minister-president, de formateur, Elio Di Rupo, heeft zijn ontslag aangeboden aan de koning. Dat is een goede zaak, want Di Rupo is volgens mij niet de oplossing, maar zelfs een deel van het probleem, om niet te zeggen hét probleem.
Vlaanderen dreigt te worden meegesleurd in die Belgische negatieve spiraal. We lezen vandaag dat de langetermijnrente gestegen is tot boven 5 procent. De financiële markten zetten steeds meer druk op ons land. Wij, Vlamingen, dreigen daar de dupe van te worden.
Minister-president, waarom neemt u zelf geen initiatief? Op de televisie, in Reyers Laat, zei u dat we afwachten, rustig blijven en zelf niets ondernemen. Volgens mij is het nochtans tijd dat de Vlaamse Regering stopt met stilzitten en handelt. We moeten een copernicaanse revolutie in de praktijk brengen, misschien door te praten met de Waalse minister-president Demotte en zelf wat initiatieven te nemen om te doen wat op federaal vlak blijkbaar niet lukt. Dat verhaal kent u.
Ik wil u vandaag vragen om zelf naar de Europese Commissie te stappen. U kunt daar dan duidelijk maken dat de richtlijnen die zij uitvaardigen, misschien geen kans op slagen hebben in België, maar wel in Vlaanderen. Vlaanderen volgt het activeringsbeleid van werklozen. De Vlaamse begroting beantwoordt aan de Europese normen. U zou zelf dus naar de Europese Commissie kunnen stappen. Al is dat dan proactief en preventief, in het licht van wat er nog allemaal op ons af komt, is het zeker noodzakelijk om de Vlaamse belangen te vrijwaren.
Waarom doet u niets? Lijkt u dat geen goed initiatief?
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mijnheer Dewinter, de toestand is inderdaad ernstig. Het rentetarief zit nu boven 5 procent, op 5,45 procent, als ik mij niet vergis. Dat is een zeer ernstige situatie, die we met de nodige daadkracht moeten keren. Ik wil daar meteen bij zeggen dat we onszelf niet de dieperik moeten inpraten. We moeten vermijden dat we zelf een serieuze bijdrage leveren aan de recessie die mogelijk op ons afkomt. In die zin moeten we de nodige kalmte bewaren. We moeten de situatie niet dramatischer maken dan ze al is. Om die reden heb ik in Reyers Laat gezegd dat de situatie ernstig is, maar dat we die niet moeten overdramatiseren en onszelf zo in moeilijkheden brengen.
Als die rente verder stijgt, heeft dat uiteraard ook gevolgen voor Vlaanderen. Wij gaan er in elke geval de gevolgen van dragen wanneer wij bepaalde leningen moeten vernieuwen.
Ik heb de laatste tijd in een aantal dossiers schouder aan schouder gehandeld met de ministers-presidenten van de andere gewestelijke regeringen. Ik verwijs naar de Gemeentelijke Holding en naar het probleem met Ethias dat volop aan de gang is. Ik handel daarbij in goede afspraak met mijn collega-ministers-presidenten. De Vlaamse Regering moet onverkort doorwerken en laten blijken dat ze beslissingen neemt.
U stelt voor dat de ministers-presidenten de boedelscheiding voorbereiden. U wilt dat Vlaanderen onafhankelijk wordt en dat de ministers-presidenten dat organiseren. Dat is echter niet mijn overtuiging. De copernicaanse omwenteling is ook niet in dat kader opgebouwd.
Een laatste punt betreft Europa. Vlaanderen heeft al heel wat zaken rechtstreeks aan Europa overgemaakt, ook wanneer het gaat over de Europa-2020-strategie. Ik sluit niet uit dat we ook de volgende dagen en weken informatie over een aantal zaken rechtstreeks aan de Europese Commissie overmaken, wat in het verleden ook al is gebeurd.
Minister-president, ik hoor met genoegen dat u op ons voorstel ter zake misschien wel wenst in te gaan en dat het misschien wel het moment is om een aantal Vlaamse belangen te vrijwaren. Want Vlaamse belangen zijn over het algemeen geen Belgische belangen; meestal zijn die zelfs tegengesteld. Het lijkt me een noodzaak te zijn dat u zelf naar de Europese Commissie zou stappen om duidelijk te maken dat wij het hier anders en soms ook beter doen dan op het federale niveau, mag ik dat als oppositieleider zeggen? Maar dat is ook niet zo ontzettend moeilijk. Laten we dat dan maar doen op eigen initiatief. Het zal misschien noodzakelijk blijken in de komende weken en maanden.
Daarmee evolueert u, misschien zonder het zelf te willen, toch in de richting van wat wij altijd hebben voorgestaan, namelijk een onafhankelijke Vlaamse staat. Zodra u gaat onderhandelen, zodra u naar Europa stapt op eigen initiatief, gedraagt u zich al een beetje als regeringsleider van een onafhankelijke staat, en dat is nu net wat wij graag willen. (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer van Rouveroij heeft het woord.
Mijnheer Dewinter, u gedraagt zich deze keer toch wel heel erg mild tegenover de Vlaamse Regering, maar dat staat natuurlijk in functie van uw hoger doel. Deze Vlaamse Regering heeft op dit ogenblik geen begroting meer in evenwicht. Wel een evenwicht op papier, maar niet in werkelijkheid. De minister-president is zo ruiterlijk geweest om dat toe te geven, nadat wij daar al een paar weken op hadden aangedrongen, en te bekennen dat er een gat is van 200 miljoen euro. Dat is vooralsnog niet gedicht.
De heer Vereeck heeft het woord.
Minister-president, het is me al eerder opgevallen dat u bijzonder goed samenwerkt met uw collega-ministers-presidenten. Dat verheugt me want voor mij is dat een voorafspiegeling van wat misschien een confederaal bestuur van dit land wel zou kunnen zijn.
Mijn vraag is wat anders dan die van de heer Dewinter, hoewel zijn suggestie om eens apart naar de Europese Unie te stappen, wel interessant is. Op 27 februari van dit jaar hebt u in de pers verklaard dat u zou willen worden betrokken bij de opmaak van de begroting van de nv België. Dat lijkt me op dit moment cruciaal. De impact van het uitblijven van een begroting is enorm groot, niet alleen voor België maar ook voor Vlaanderen. U zei daarnet dat de rente ondertussen al is gestegen tot 5,5 procent. Dat kunnen we allemaal live volgen. Mijn vraag is: wat hebt u al gedaan, actief, om betrokken te worden bij de opmaak van de begroting van de nv België, zoals u zelf hebt aangekondigd amper tien maanden geleden?
Mijnheer van Rouveroij, u wilt op dezelfde speelse manier doorgaan als gisteren in de commissie. Natuurlijk is een begroting een raming. Wij hebben op vraag van het parlement de begroting 2012 ingediend in oktober met de parameters die toen beschikbaar waren van het Planbureau. Die parameters zijn, zeker wat de groei betreft, spijtig genoeg gewijzigd. Dat kan iedereen alleen maar betreuren. Dat betekent niet dat wij in 2012 een begroting in evenwicht zullen hebben omdat wij in februari een controle zullen uitoefenen.
Mijnheer van Rouveroij, in uw redenering zou u hier mogelijk elke week opnieuw een begroting moeten indienen omdat de parameters telkens opnieuw moeten worden aangepast. (Opmerkingen van de heer Sas van Rouveroij)
Mocht de federale overheid nu al een begroting hebben, dan zouden wij op basis van de parameters die in de federale begroting worden gestoken, die wij altijd overnemen, onze begroting kunnen aanpassen. Maar die federale begroting is er nog niet. We gaan in februari een controle uitvoeren. Ook in het verleden is het gebeurd dat wij hebben vastgesteld dat er wijzigingen zijn maar dat wij een begrotingscontrole hebben aangekondigd. U moet dat maar eens vragen aan de heer Van Mechelen.
Mijnheer Vereeck, wanneer we het hebben over het stabiliteitsprogramma en wanneer men bijdragen zou vragen van de deelstaten, dan kan dat alleen maar als er een akkoord is. Ik verwijs naar de responsabiliseringsbijdrage voor de ambtenaren op basis van de wet van 2003. Dat vereist een overleg en een akkoord met de deelstaten.
Ik ben niet betrokken bij het overleg tussen de zes onderhandelende partijen over de begroting die nu wordt opgemaakt. Als daar delen in zitten die betrekking hebben op de Vlaamse begroting en die een overleg en akkoord vereisen, dan ga ik ervan uit dat die inkomsten maar kunnen worden ingeschreven, of zeker kunnen worden ontvangen door de federale overheid, als er met de deelstaten over gesproken is.
Mijnheer van Rouveroij, het is niet mijn taak om de begroting van de Vlaamse Regering te verdedigen. Ze is wel perfect binnen de Europese normgeving. (Applaus van de heer Eric Van Rompuy)
Voor de Belgische begroting is dat helaas niet het geval. Dat is de realiteit en daar moeten we in deze precaire en moeilijke omstandigheden durven van profiteren.
Minister-president, we moeten vooral opletten dat we niet worden meegesleurd in het Belgische moeras, dat steeds drassiger en dieper wordt. Langzaam maar zeker moet u toch tot de conclusie komen dat we enkele alternatieven achter de hand zullen moeten houden. Noem het een noodplan, of een plan B, noem het zoals u wilt, maar u moet op een bepaald moment toch concluderen dat u de Vlaamse wagon desnoods zult moeten loskoppelen van de Belgische locomotief, die nauwelijks nog vooruitgaat.
Daarom is het noodzakelijk dat u dringend een demarche doet. Ik hoop dat u snel aan de Europese Commissie duidelijk maakt dat Vlaanderen niet België is. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Het incident is gesloten.