Verslag plenaire vergadering
Verslag
Algemene bespreking
Dames en heren, aan de orde is het voorstel van decreet van de heer Wienen houdende wijziging van het decreet van 28 januari 1977 tot bescherming van de namen van de openbare wegen en pleinen.
Dit voorstel van decreet werd door de commissie verworpen.
Bij brief van 13 mei 2011 heeft de heer Wienen verzocht het op de agenda van de plenaire vergadering te plaatsen.
Conform de artikelen 55, punt 7, en 61, punt 3, van het Reglement van het Vlaams Parlement moeten wij ons bij zitten en opstaan uitspreken over het aanvatten van de bespreking.
De heer Wienen heeft het woord over het al dan niet aanvatten van de bespreking.
Ter verduidelijking: we gaan nu niet inhoudelijk op de argumentatie in, maar wel op het feit waarom u vindt dat wij de bespreking alsnog moeten aanvatten.
Voorzitter, collegas, dit moet worden besproken in de plenaire vergadering omdat ik vrees dat enkele collegas meer bepaald één fractie zich bij de stemming in de commissie hebben vergist.
Dit is een redelijk eenvoudig voorstel van decreet. U weet dat allemaal, zeker de mensen die in gemeenteraden zitten. Wanneer een natuurlijk persoon een straat, een plein of een laan naar zich genoemd wil krijgen, moet die voldoen aan één belangrijke voorwaarde: hij moet het tijdelijke met het eeuwige hebben verwisseld. Daarop is er maar één uitzondering: de leden van de koninklijke familie. Zij kunnen wel een straat, een plein of een laan bij leven naar hen genoemd krijgen. Mijn enige betrachting in dit voorstel van decreet is om te zorgen voor enige gelijkheid tussen de gewone Vlamingen en de leden van de koninklijke familie, want ik denk dat die leden van de koninklijke familie niet meer waard zijn dan andere Vlamingen. Koning Albert en alle anderen hebben ook maar één moeder gehad, net zoals wij.
Het is een eenvoudig voorstel van decreet en ik dacht dat het vanwege het gelijkheidsbeginsel gemakkelijk aanvaard zou worden in de commissie. Ik was enigszins verbijsterd. Mijn fractie keurde het voorstel uiteraard goed. De collegas van Open Vld onthielden zich en zelfs Bart Rentokil Caron heeft zich onthouden. (Gelach)
De meerderheid, inclusief de N-VA, heeft tegen dit voorstel gestemd. Aanwezig waren mijn goede collega Dehandschutter en collega Segers. Ik denk dat ze zich vergist hebben. Ik ben tot die conclusie gekomen door heel eenvoudig de andere mogelijkheden te schrappen.
Een eerste mogelijkheid was: de N-VA is koningsgezind. Dat had gekund. De N-VA had kunnen zeggen dat zij vinden dat de koning meer waard is dan andere Vlamingen en dat daarom dit decreet zo moet blijven. Nu, de N-VA in haar programma, dacht ik, is republikeins en is voor een onafhankelijk Vlaanderen. Die mogelijkheid heb ik dan maar geschrapt.
Het kan ook een andere mogelijkheid zijn: het cordon sanitaire. Het is een voorstel van een Vlaams Belanger, dus past de N-VA het cordon sanitaire toe. Maar ik herinner mij nog de tijd dat ik persverantwoordelijke was van de partij. Toen is de N-VA opgericht. Als persverantwoordelijke van mijn geliefde Vlaams Blok toen, las ik af en toe een krant. In heel wat berichten heb ik gezien dat bij de stichting van de N-VA heel duidelijk werd gezegd, door de heer Bourgeois en de heer De Wever, dat ze het cordon sanitaire niet zouden toepassen. Met dat flauwe akkoordje van intussen 22 of 23 jaar geleden ging de N-VA zich niet bezighouden. Ik stel vast dat de N-VA toch tegen het voorstel stemde. Aangezien ik denk dat N-VAers zich ook aan hun partijprogramma houden, is dat niet de juiste mogelijkheid.
Een andere mogelijkheid is dat ze slaafs de meerderheid volgen. Ook dat, collegas, zou de N-VA nooit doen. (Rumoer)
Waarom? Onder het logo van de N-VA staat nog altijd: Denken, durven, doen. (Gelach)
Ik denk dat de N-VA voor zichzelf denkt en voor zichzelf durft te stemmen, een andere stemming durft te doen dan de meerderheid. Die mogelijkheid is dan ook weer uitgesloten.
Dan blijft, collegas, nog de vierde mogelijkheid over: de menselijke vergissing. Daar is niets fouts aan. Dat kan iedereen overkomen. Mijn moeder zaliger zei altijd: Vergissen is menselijk.
Daarom, collegas, tot slot, in al mijn goedjongstigheid zoals u mij allemaal kent heb ik dit toch op de agenda van de plenaire vergadering gezet, zodat de N-VA en de mensen die zich vergist hebben toch de kans krijgen om hun vergissing recht te zetten en straks kunnen stemmen om dit voorstel alsnog te behandelen. (Applaus bij het Vlaams Belang en LDD)
De heer Van Dijck heeft het woord.
De heer Wienen heeft een aantal pertinente overwegingen gegeven. De menselijke vergissing zit er niet tussen. Ik zal vandaag tonen hoe sterk deze meerderheid aan elkaar hangt.
De volksvertegenwoordigers die voorstander zijn van het aanvatten van de bespreking, wordt verzocht op te staan.
De tegenproef.
De bespreking wordt niet aangevat.
Voorzitter, het is mij niet geheel duidelijk. Ik zie links en rechts ook mensen van de meerderheidspartijen die blijven zitten. Ik vraag een hoofdelijke stemming om te zien of we inderdaad het juiste aantal mensen halen.
Geen probleem, mijnheer Wienen. Ik heb gezien dat er een meerderheid is die vindt dat de bespreking niet moet worden aangevat. Ik heb een ander zicht dan het zicht dat u hebt van boven. Maar ik heb geen probleem met een hoofdelijke stemming.
Ik vraag dat diegenen die akkoord gaan met de bespreking ja stemmen, de anderen stemmen neen of onthouden zich.
Stemming nr. 1
Ziehier het resultaat:
104 leden hebben aan de stemming deelgenomen;
42 leden hebben ja geantwoord;
61 leden hebben neen geantwoord;
1 lid heeft zich onthouden.
Mijnheer Wienen, daarmee is bewezen dat ik toch beter kan kijken dan u dacht. De bespreking wordt niet aangevat.
De heer Verstrepen heeft het woord.
Ik heb een stemafspraak met mevrouw Turan.