Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Van Hauthem heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, dit moet ongeveer episode 687 in het verhaal van Brussel-Halle-Vilvoorde zijn. We weten nu dat de federale overheid voor Pasen 2010 een akkoord moet bereiken. Het gaat dan om een oplossing voor het probleem dat BHV nog steeds vormt. Wij noemen die oplossing een splitsing. Dit is de politieke vertaling die naar aanleiding van het arrest van het Grondwettelijk Hof uit 2003 in heel Vlaanderen is gegeven.
Het dossiers is enigszins van de tafel van de federale regering weg. Gewezen premier Dehaene zal nu, samen met de partijvoorzitters, iets uitdokteren. De minister-president weet echter dat onderhandelen over dit dossier betekent dat een prijs zal moeten worden betaald.
In het vorig regeerakkoord stond het principe onverwijld splitsen zonder prijs ingeschreven. Het onverwijlde van die splitsing klinkt op dit ogenblik een beetje belachelijk. In de bijlagen bij het huidig Vlaams regeerakkoord, de Octopusnota, is dit principe eigenlijk gewoon overgenomen. (Opmerkingen van minister-president Kris Peeters)
Er staat niet in dat het onverwijld moet gebeuren. Er staat wel te lezen dat het een splitsing zonder prijs moet worden. Indien de onderhandelingen nu weer worden opgestart, ligt heel de panoplie uit 2005 weer op tafel. Het gaat dan onder meer om de uitbreiding van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, om het inschrijvingsrecht voor Franstaligen, om het verlenen van bepaalde bevoegdheden aan de Franse Gemeenschap en om de terugkeer naar de oude arrondissementele kieskringen.
In de bijlagen bij het Vlaams regeerakkoord staat te lezen dat de minister-president dit op ons territorium nooit zal dulden. Het territorialiteitsbeginsel blijft overeind. Eigenlijk ademt heel de Octopusnota de geest van een splitsing zonder prijs. Over het onverwijld karakter van die splitsing zullen we het even niet hebben.
Mijnheer de minister-president, klopt dit standpunt nog steeds? Het is mogelijk dat aan deze legitieme eis, die niets anders is dan de politieke vertaling in Vlaanderen van het arrest van het Grondwettelijk Hof, voorwaarden worden gekoppeld. Bent u bereid, indien in welke vorm dan ook een prijs zou moeten worden betaald, alle wettelijke instrumenten in te zetten om dit te verhinderen? Bent u desnoods bereid een eventuele vraag van het Vlaams Parlement inzake een belangenconflict te steunen?
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, collegas, ik wil vooreerst heel duidelijk stellen dat de minister-president, ik dus, de hoeder van het Vlaams regeerakkoord, inclusief de bijlagen, ben. De Octopusnota is een van uw lievelingsnotas: u verwijst er graag naar. Ik heb daar geen enkel probleem mee, hoor. Wel, de Vlaamse Regering en ikzelf zijn gehouden die nota te bewaken.
Ik citeer hier even een belangrijke passus uit de Octopusnota, want wellicht kan niet iedereen zich die nota direct voor de geest halen: De splitsing van het kies- en gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is in dit verband een belangrijke Vlaamse eis omdat de huidige regeling geen rekening houdt met de grondwettelijke indeling van het land in taalgebieden zoals bepaald in artikel 4 van de Grondwet. De Vlaamse overheid verwerpt dan ook elk initiatief dat ingaat tegen onze vraag naar respect voor het Nederlandstalige karakter van de rand rond Brussel en de territoriale integriteit van Vlaanderen.
En dan volgt het zinnetje waarnaar u verwijst: Ik wil sterk benadrukken dat we geen enkel initiatief zullen dulden dat ertoe leidt dat het grondgebied van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt uitgebreid of dat de Franse Gemeenschap bevoegdheden krijgt in Vlaanderen. Dat is zeer duidelijk, en samen met mijn collegas zal ik erover waken dat dit deel van de Octopusnota en dus ook van het regeerakkoord wordt gerespecteerd en ook uitgevoerd.
Ik ben op geen enkele manier betrokken bij de werkmethode. Ik heb begrepen dat men op het federale niveau enkel een werkmethode heeft afgesproken, en dat men denkt om op basis van die werkmethode oplossingen te kunnen uitwerken. Dat is normaal en logisch, want dat is een verantwoordelijkheid van het federale niveau. Los van de Octopusnota, die erg duidelijk is, ga ik ervan uit dat men op het federale niveau en binnen de grenzen van de federale bevoegdheden met een gewone meerderheid naar oplossingen voor BHV zoekt.
U zult dat samen met mij op de voet volgen en mij daarover ook ondervragen. Op dit ogenblik kan ik enkel onderstrepen dat de Octopusnota deel uitmaakt van het regeerakkoord, en dat we die nota en de passus die ik heb voorgelezen zullen bewaken en zo nodig stappen zullen zetten als de inhoud ervan in gevaar zou komen.
Dank u, mijnheer de minister-president. In dit dossier heeft elk woord zijn belang. En wat dat betreft, kunt u zich wellicht veel minder veroorloven dan ik. Maar de Octopusnota gaat uit van de filosofie van het vorige regeerakkoord. U citeert eruit. Natuurlijk zult u niet akkoord gaan met de uitbreiding van Brussel. Uiteraard zal de Vlaamse Regering waken over de handhaving van het territorialiteitsprincipe. Maar daar stopt het dan ook zo ongeveer.
Nochtans is de Octopusnota geschreven in de geest van het vorige regeerakkoord.
Ik heb die nota zelf geschreven!
In de geest van het vorige regeerakkoord is van belang dat toen heel duidelijk is gezegd, met een verwijzing naar de afspraken met de burgemeesters, dat voor de splitsing van BHV geen prijs hoeft te worden betaald. Het gaat over de toegevingen die in uw Octopusnota zijn opgesomd, maar ook over andere zaken. Als we de problematiek dus in die geest moeten bekijken, dan moet u alert blijven voor elke mogelijke toegeving. Ik stel u daarom nogmaals de vraag: is het in de geest van het vorige regeerakkoord dat we de Octopusnota moeten lezen? Of anders gezegd, steunt u elke vraag van het Vlaams Parlement om een belangenconflict in te roepen over welke toegeving dan ook en wat dan als flankerend beleid wordt bestempeld voor iets dat de democratische steun heeft van alle Vlaamse partijen in het federale parlement?
De heer Demesmaeker heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, bedankt voor het antwoord. Wie het Vlaamse regeerakkoord en de bijlage goed leest, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat een pakket van concessies zoals in 2005 door de toenmalige paarse meerderheid aan de Franstaligen werd voorgesteld in ruil voor zelfs maar een gedeeltelijke splitsing van de kieskring, voor de Vlaamse Regering totaal onaanvaardbaar moet zijn. Uw partij heeft dat pakket en dat bijna-compromis op dat moment in dit halfrond ook afgebrand.
Ik heb oude persmededelingen bij. Uw partij is samen met ons tot de conclusie gekomen dat het zinloos is om het dossier te isoleren en dat te onderhandelen, omdat de Franstaligen meteen met een reeks tegeneisen komen die totaal onverteerbaar zijn. Vlaanderen hoeft geen prijs te betalen voor een splitsing van de kieskring. Dat staat in die persmededeling: Splitsing BHV zonder prijs is evident. Getekend: Pieter De Crem. Hij is op dit moment een eminent lid van de federale regering.
Mijnheer de minister-president, wij vragen dat u op het gepaste moment en aan de gepaste persoon of personen heel duidelijk maakt wat de principes zijn in dit Vlaamse regeerakkoord en dat u duidelijk zult zeggen dat u ernaar zult handelen indien het nodig is. Al was het maar omdat dit een breekpunt is voor ten minste één van uw coalitiepartners in deze Vlaamse Regering.
Ik ga ervan uit dat van mij verwacht wordt dat ik het regeerakkoord uitvoer. De geest van dit regeerakkoord is mij zeer bekend. Als het Vlaamse regeerakkoord niet wordt uitgevoerd, zullen meerderheid en oppositie mij erop attent maken.
Mijnheer Demesmaeker, het is altijd interessant om oude persartikels te bewaren. Ik begrijp dat u dat ook doet van mensen van mijn partij. Dat kan uw archief enkel verrijken. (Gelach)
Te gepasten tijde zullen we kijken of er oplossingen op federaal niveau op tafel worden gelegd die niet conform zijn wat ik heb voorgelezen.
Ik zou van u niet anders verwachten, mijnheer de minister-president. Ik stel alleen vast dat we de voorbije jaren, toen een en ander iets explicieter in het regeerakkoord stond, belangenconflict na belangenconflict gekregen hebben. De Vlaamse Regering stond erbij en keek ernaar. Ik ben niet zo gerust. Te gepasten tijde zullen we u daaraan herinneren.
Daar reken ik op.
Daar mag u zeker op rekenen. Het is jammer dat de heer Van Rompuy hier niet is. Hij zei vorige week of twee weken geleden in Knack dat de Franstaligen vergeten waren dat zijn broer Herman Van Rompuy de splitsingsvoorstellen ondertekend had. Ik heb de indruk dat Herman Van Rompuy dat zelf ook al lang vergeten is. (Opmerkingen van de heer Ludwig Caluwé)
Het incident is gesloten.