Verslag plenaire vergadering

Aan de orde zijn de actuele vragen. Voor de duidelijkheid vertel ik wat het Reglement ter zake zegt. De vraagsteller krijgt maximum 2 minuten, de leden van de regering krijgen eveneens 2 minuten. Er kan een aanvullende vraag door maximum 5 aansluitende sprekers gesteld worden van maximum 1 minuut. Er is maximum 1 minuut per aanvullende vraag en aansluitende spreker. Er is een repliek van maximum 1 minuut. Ik zal proberen daar zeer streng de hand aan te houden zodat we binnen het tijdsbestek blijven.

De heer Dewinter heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, sta me toe dat ik me kort ook even tot minister Crevits richt. Mevrouw de minister, u ziet er vandaag zeer goed uit. Ik heb genoteerd dat u apprecieert dat mannen u dat zeggen.

Mijnheer de minister-president, u hebt het ongetwijfeld ook gezien. Ik had haar eerst niet herkend, maar dit schijnt uw minister te zijn, minister Crevits, die in een lifestylemagazine uitgebreid laat weten hoe het zit met haar kledinggedrag en dergelijke. We vernemen dat de minister creaties draagt van allerlei merken: pakjes van Dolce&Gabanna voor 495 euro, armbanden van Twice As Nice voor 185 euro en dergelijke meer. Interessante informatie, ware het niet dat het hier gaat over een commerciële 'publi-reportage' waarin de minister optreedt als een overigens geslaagd model waarbij ze commerciële merken promoot. Achteraan in het blad staat er voor de nietsvermoedende lezer die het niet zou hebben begrepen, alle informatie over de betrokken winkels en winkelketens waar de mooie pakjes die de minister showt, te koop zijn.

Mijnheer Dewinter, u hebt nog 20 seconden om uw vraag te stellen.

Ik lees in de omzendbrief ter zake die de regering eertijds, onder meer naar aanleiding van de kwestie van mevrouw Vogels en haar Volvo, heeft opgesteld, dat ministers zich moeten houden aan een aantal deontologische onverenigbaarheden. Zo moeten ze onder meer tegenstrijdige belangen vermijden, mag de waardigheid van het ambt niet in het gedrang worden gebracht en mag de eigen onafhankelijkheid niet worden aangetast.

Mijnheer de minister-president, vindt u niet dat de betrokken minister hier de deontologische regels van uw eigen omzendbrief met voeten heeft getreden? In het verleden zijn diverse andere ministers op de vingers getikt voor soortgelijke initiatieven.

Mijnheer Dewinter, ik sluit uw microfoon af. U had nog 10 seconden de tijd.

Minister-president Peeters heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, geachte leden, niets in dit leven is me vreemd. We zijn bezig met de begroting, de uitdieping van de Westerschelde, General Motors en Opel, om maar enkele onderwerpen te noemen, en dus ook met Nina. Laten we ook de Oosterweelverbinding niet vergeten. Mijnheer Dewinter, niets in dit leven is me vreemd, dus ik zal ook op uw vraag een antwoord geven.

Om te beginnen ging het hier over een klassiek interview. Ik hoop dat u dat ook hebt gelezen. Aan dat interview, dat zeer interessant was en wat achtergrondinformatie geeft over het dagelijkse, praktische leven van minister Crevits, waren ook foto's toegevoegd. Zoals u zelf hebt onderstreept, en ik kan dat alleen maar beamen, waren dat heel mooie foto's. (Gelach)

U hebt het ook gehad over precedenten in het verleden. Er zijn tal van precedenten geweest, waarover toen geen commotie is geweest. Over één precedent is er commotie geweest, maar dat is heel lang geleden. Ik heb andere voorbeelden, van recentere datum, maar die zijn u waarschijnlijk ontgaan, of u hebt er dan niet dezelfde interesse voor gehad, maar dat is natuurlijk iets anders. Ik wil wel onderstrepen dat er ook andere, recentere precedenten zijn van politici die zich hebben laten kleden.

Voort wil ik onderstrepen dat er een verschil is tussen het ene en het andere. Als iemand zich uitdrukkelijk leent tot het maken van reclame, dan is dat natuurlijk een heel andere situatie dan als er sprake is van het plaatsen van foto's ter illustratie van een interview. U hebt gelijk: het gaat over foto's met verschillende outfits en accessoires van verschillende merken. Ik heb begrepen dat minister Crevits er niet van op de hoogte was dat daar ook uitdrukkelijk de naam van de merken en de prijs aan zou worden toegevoegd. (Rumoer. Opmerkingen van de heer Jan Penris)

Wacht, ik ben nog niet aan het einde van mijn antwoord. Mijnheer Penris, maak u geen zorgen. Mijn antwoord komt nu. Neen, ik lees niet af.

Mijnheer de minister-president, wilt u alstublieft afsluiten? (Gelach)

Zeer zeker.

Mijnheer de voorzitter, geachte leden, natuurlijk is het zo dat in het algemeen politici zich terughoudend moeten opstellen als er sprake is van het maken van reclame voor bepaalde kledingstukken of producten. De algemene regel, ook in de toekomst, moet zijn dat ministers - ik heb geen zeggenschap over parlementsleden - dat met grote terughoudendheid moeten bekijken. Persoonlijk denk ik dat, gezien datgene wat we allemaal in het verleden hebben meegemaakt, daar voort met heel veel zorgvuldigheid mee zal worden omgesprongen. Bij dezen is het heel duidelijk dat het afdrukken van een foto van een minister waarbij merken en prijzen worden vermeld, in de toekomst niet meer zal gebeuren.

Mijnheer de minister, ik wil u toch heel duidelijk uitnodigen om u aan de tijdsspanne te houden, ofwel sluit ik de microfoon af. Er is 2 minuten toegekend aan de heer Dewinter en 2 minuten aan u. Ik wil iedereen heel duidelijk oproepen zich daaraan te houden.

Ik zal kort zijn.

U zegt dat wel, maar ik vind dat de antwoorden een beetje ad rem mogen zijn.

De heer Verstrepen heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, het antwoord van de ex-minister van Media verbaast me enigszins. Het weekblad Nina wordt gesponsord. Ik zou graag eens in de kleerkast van de minister kijken. Bij dergelijke deals zijn er kortingen en worden de kledingstukken meegegeven. (Rumoer)

Misschien bij de minister niet, dat laat ik in het midden.

Mevrouw de minister, u hebt als minister kleding geshowd. Iedereen weet dat die prijzen worden vermeld. Wie weet wat we nog kunnen verwachten. Met de feestdagen is het meestal lingerie, misschien ook voor de mannen. (Gelach bij LDD)

Als u kleding en accessoires showt, zet u de deur open voor reclame en sponsoring. Ik verwacht binnenkort een minister in een autobus of een wagen van een bepaald merk.

Ik begrijp het allemaal niet goed. U zei dat er belangrijker zaken zijn, dat klopt. Ik heb gelezen dat de VRT moet besparen. Wel, misschien kunnen we ervoor zorgen dat u de kledinglijn voorstelt aan het begin van Villa Politica en dan ontvangt de VRT daarvoor de centen die u gaat besparen.

Wat is uw punt, mijnheer Verstrepen?

Ik verwacht van de minister-president een nog duidelijker richtlijn. U raakt er altijd makkelijk vanaf: het was de eerste keer, ze wisten dat niet, we bekeken dat niet... Dan zal het toch wel de eerste keer zijn dat een minister een interview niet naleest in een blad als Nina. Met alle respect, daar raakt u niet mee weg.

De heer Gatz heeft het woord.

Het spreekwoord zegt 'over smaken en kleuren wordt niet geredetwist'. Dat komt uit het Latijn. Men heeft daar later nog aan toegevoegd: 'en vrouwen'. Ik wil niet seksistisch zijn, het geldt ook voor mannen. Ik wil zeggen dat men van mening kan verschillen over de kwaliteit van de foto's en wat men te zien kreeg. Ik heb al zeer diverse reacties gehoord van collega's.

Ik maak me zorgen omdat dit een vreemd beeld geeft van de politiek. U zegt dat het een collectieve verantwoordelijkheid is van elke politicus, maar u zult het met me eens zijn dat ministers iets meer verantwoordelijkheid dragen dan anderen op dit gebied. Ministers worden geacht het algemeen belang te vertegenwoordigen. Het is de vraag of dat gebeurd is met die fotosessie.

Mijnheer de minister-president, moet u niet wat kordater zijn? Uw antwoord is nogal zalvend: het zal niet meer gebeuren. Wat moeten we daarvan verwachten? Komt er een bijkomende deontologische code? Of hebt u aan minister Crevits in een privégesprek gezegd dat dit absoluut geen goed idee is?

De heer Verstreken heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, ik vind het jammer dat dit de openingsvraag is van dit parlementaire jaar. (Rumoer bij het Vlaams Belang. Applaus)

We hebben wel andere zaken te doen.

Het is niet de eerste keer dat de minister-president zegt dat mensen hier in dit halfrond zich daaraan bezondigen. Op zich vind ik dat niet zo erg. Ik kan zo wel vijf parlementsleden opsommen die al in een tijdschrift hebben gestaan met modekledij. Er zijn parlementsleden die een bedrijf hebben. Mogen zij dan ook geen reclame meer maken voor hun eigen zaak? (Rumoer bij het Vlaams Belang)

Mogen parlementsleden of ministers die gaan basketten of De Gordel rijden of judoën ook niet meer met reclame op hun T-shirt rondlopen en daarmee verschijnen in het journaal? Er is een groot verschil tussen betaalde reclame en een interview met foto's. Men weet niet altijd vooraf of daar reclame bij komt. We moeten in eigen boezem kijken en dit met gezond verstand benaderen.

De heer Vanvelthoven heeft het woord.

Op dit moment wordt de bevolking geconfronteerd met zware problemen zoals werkloosheid. En de heer Dewinter slaagt er perfect in de verkleutering van dit parlement in de verf te zetten. (Opmerkingen)

U maakt er een lachertje van. Het is het Vlaams Parlement onwaardig dat zulke thema's hier aan bod komen. (Rumoer bij het Vlaams Belang. Applaus bij de meerderheid)

Minister-president Peeters heeft het woord.

Mijnheer de voorzitter, ik denk dat ik heel duidelijk ben geweest. Ik heb andere voorbeelden, ik wil ze niet noemen, maar een collega van de federale regering, minister Turtelboom, en ook de heer De Gucht maken reclame. (Rumoer)

Ik kan u dat bezorgen, maar ik wil dat niveau... (Rumoer) Ik zal u dat subiet geven.

Mijnheer de voorzitter, mijnheer Dewinter, wat mij betreft, is het zo dat deze Vlaamse Regering en deze ministers zich niet laten verleiden om met kledij met merken en prijzen ernaast, dergelijke interviews te geven. Dat is een duidelijke afspraak. Ik ga ervan uit dat dit niet allemaal nog eens in omzendbrieven moet worden gezet, mijnheer Gatz, u weet wel: de administratieve rompslomp. Wat mij betreft is deze zaak gesloten.

De heer Dewinter heeft het woord.

Mijnheer Vanvelthoven, mag ik er toch even op wijzen dat u verkeerdelijk op mij schiet en dat u mij verkeerdelijk verwijt aan verkleutering te doen, want niet ik sta met een hoge hoed, verkleed als tovenaar of als leerling-tovenaar op de voorpagina van dit blad, ik ben niet degene die me kledij van dure merken laat aanmeten in dit blad, ik ben niet degene die de pakjes van Dolce & Gabbana en de armbanden van Twice as Nice promoot in dit blad, dat doet deze minister! Als er dus iemand van verkleutering moet worden beschuldigd, dan zijn het de ministers die zich tot dit soort dingen laten verleiden, niet de parlementsleden die deze zaken aanklagen! Mag ik erop wijzen dat ik heb gelezen in een Belga-bericht dat zelfs de voorzitter van dit parlement eveneens zijn bedenkingen bij dit alles heeft.

Mag ik misschien de CD&V-fractie wijzen op een vraag naar aanleiding van het Volvo-Vogelsincident? De heer Caluwé, die toen in de oppositie zat, zei toen, - u zult het niet graag horen, mijnheer Verstreken, het is van voor uw tijd, dat weet ik - ik citeer: "Een minister maakt nu ook effectief reclame voor een bepaald automerk. Om het met de woorden van de 'founding father' van de groene beweging, Versteylen, te zeggen: mevrouw Vogels is gewoon te ver gegaan. We doen een beroep op u, mijnheer de minister-president, om de politieke geloofwaardigheid te herstellen, want die is in het gedrang gebracht door de betrokken minister. We willen dat u minister Vogels publiekelijk, in het parlement een blaam geeft!" Dat zei CD&V toen. Allemaal verkleutering, ik weet het wel, maar het was toch maar een CD&V'er die het gezegd heeft! Hij zei: "Ik hoop dat we nu alles gezien hebben, en dat niet bij een volgende stunt een of andere minister uit de kleren gaat." Dat zijn niet mijn woorden, mijnheer Verstreken, maar die van uw eigen partijgenoot, van de heer Caluwé.

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister-president, als we 'sérieux' willen in dit parlement, als u aandacht wilt voor uw begroting, als we echt bezig willen zijn met de problemen die in Vlaanderen aan de orde zijn, crisis, werkloosheid en erger, zorgt u er dan voor dat uw eigen ministers zich niet inlaten met dit soort van commerciële publireportages, dat ze zich niet te buiten gaan als model voor allerlei dure kledingmerken en zich niet verkleden als 'piekenzot' op de voorpagina van populaire magazines in Vlaanderen. (Applaus bij het Vlaams Belang)