Verslag plenaire vergadering
Verslag
Bespreking
Dames en heren, de bespreking is geopend.
Mevrouw Merckx, verslaggever, heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, geachte collega's, op 4 december heeft de Commissie voor Welzijn, Volksgezondheid en Gezin dit voorstel van resolutie besproken.
De indieners vragen aan de Vlaamse Regering om via een snelprocedure de hoogste urgentiecode toe te kennen aan personen getroffen door een snel degeneratieve aandoening. Ze vragen ook dat er in de voorzieningen voldoende aangepaste logeermogelijkheden en kortopvang zou zijn. En ze vragen dat er via uitvoeringsrichtlijnen een zorggarantie zou gegeven worden.
De mede-indieners waren volledig eensgezind met dit voorstel. De heer Van Malderen zei wel dat men misschien vanuit de toelichting te snel zou denken dat het enkel over amyotrofische laterale sclerose zou gaan. Dat is niet zo. Het gaat over de brede groep van SDA's.
Hij pleit ervoor dat men zich niet zou beperken tot de huidige lijst van SDA's die vandaag wordt gehanteerd, want daar kan evolutie in zijn.
Wat de zorggarantie betreft, vroeg de heer Van Malderen heel uitdrukkelijk dat het zou worden gerealiseerd in het uitbreidingsbeleid. Hij had daar ook graag de reactie van de minister over gehoord, maar vond het beter om achteraf vragen om uitleg in te dienen, omdat de minister op dat moment niet meer aanwezig was.
De heer Dehaene, als mede-indiener, bevestigde zijn akkoord met het voorstel van resolutie, maar wees toch op het gevaarlijke precedent dat zou kunnen ontstaan als de Vlaamse Gemeenschap in de toekomst specifieke instellingen zou erkennen, exclusief voor een bepaalde pathologie. Dat zou een gevaarlijk precedent zijn, waar de minister wel de juiste invulling aan zou geven door voldoende erkenningen toe te staan, maar achteraf moeten het de voorzieningen zelf zijn die bepalen aan welke pathologie ze voorkeur willen geven. Het is niet in de eerste plaats de taak van de Vlaamse overheid om zich daarmee bezig te houden.
Het voorstel van resolutie werd unaniem aangenomen. Het toont ook aan dat het in een traject zit, want de aanleiding voor het voorstel van resolutie was een beslissing van voormalig minister Vervotte om een snelprocedure te geven voor PAB'ers, namelijk voor de personen met een snel degeneratieve aandoening. Hier komt nu een vervolg, de verschuiving naar de residentiële sector. Het toont dat er echt wel ruimte moet zijn voor verschuiving en verbreding van de aandacht van de overheid. (Applaus bij de meerderheid)
Mevrouw Van der Borght heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, collega's, personen met een snel degeneratieve aandoening hebben recht op dezelfde zorg en hulpverlening als andere personen met een handicap, maar de aard van hun aandoening zorgde er tot voor kort voor dat ze nooit tijdig dat recht konden verzilveren.
Vorig jaar creëerde toenmalig minister Vervotte een snelprocedure voor mensen met een snel degeneratieve aandoening die een beroep wensten te doen op een persoonlijke-assistentiebudget. Daarmee werd een belangrijke behoefte ingevuld.
Al snel werd echter duidelijk dat dit voor sommige patiënten onvoldoende was. Op een gegeven moment in de ziekte is er meer nood aan andere zorgverlening dan mogelijk is via een persoonlijke-assistentiebudget. Voor sommigen is er nood aan tijdelijke opvang, zodat de familie even op adem kan komen. Voor anderen, veelal alleenstaanden, is er nood aan een residentiële opvang, omdat een zelfstandig leven onhaalbaar is geworden. De mensen met een snel degeneratieve aandoening hebben ons gewezen op deze nood.
Dat noopte ons tot het ontwikkelen van een snelprocedure voor wie nood heeft aan een kortverblijf of residentieel verblijf.
In ons voorstel van resolutie vragen we dat deze mensen de hoogste urgentiecode toegekend zouden krijgen, zodat zij tijdig terechtkunnen in een voorziening. Daarnaast vraagt de resolutie ook om in voldoende opvangmogelijkheden voor deze mensen te voorzien.
Ik denk dat, als dit voorstel van resolutie zijn uitvoering zal kennen, een sluitend opvangsysteem wordt ontwikkeld voor de mensen met een snel degeneratieve aandoening die vanwege de specificiteit van de aandoening geen gebruik kunnen maken van de normale procedures.
Ik ben verheugd dat we dit nog tijdens deze legislatuur kunnen realiseren. Ik dank hiervoor de collega's die het voorstel mee hebben ondersteund en ondertekend. (Applaus bij de meerderheid)
Mevrouw Stevens heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, ik heb dit voorstel van resolutie mee ondertekend omdat het beantwoordt aan de noden van de mensen met een snel degenererende aandoening. Door het feit dat de ziekte snel evolueert, kunnen ze niet de gewone procedure doorlopen en moeten ze kunnen rekenen op een snelle en adequate opvang in de semiresidentiële of residentiële zorg, zoals mevrouw Van der Borght reeds heeft toegelicht in haar betoog. Nu is het aan de overheid om de zorggarantie die we aan de mensen met een SDA willen bieden, waar te maken op het terrein, als dit voorstel van resolutie wordt aanvaard, zal ik dit zeker mee goedkeuren.
Vraagt nog iemand het woord? (Neen)
De bespreking is gesloten.
We zullen straks de hoofdelijke stemming over het voorstel van resolutie houden.