Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Van Hauthem heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister-president, op deze tribune werden al dikwijls vragen gesteld over het statuut van wat we maar gemeenzaam het communautaire hoofdstuk van het Vlaamse Regeerakkoord zullen noemen. Ik vraag me af wat daar het statuut eigenlijk nog van is, zeker als we zien wat daar na de regeringsvorming en na de goedkeuring van dat regeerakkoord nog van overblijft. Er is voor wat er in het Vlaamse Regeerakkoord staat feitelijk geen meerderheid meer, zeker voor wat de resoluties van het Vlaams Parlement van 1999 betreft, die dan toch integraal deel uitmaken van een regeerakkoord - en dat is geen verkiezingsprogramma, maar een contract tussen partners.
Uw voorganger heeft daar altijd op geantwoord dat de resoluties voor hem nog altijd de leidraad waren. Wij hebben steeds meer de indruk dat dat voor hem persoonlijk was, en niet meer voor de Vlaamse Regering als dusdanig.
Nu stellen we die vraag opnieuw aan u, mijnheer de minister-president. De federale regeringsonderhandelingen zijn aan de gang. U werd ontvangen door de informateur. Wat bent u die man eigenlijk gaan melden?
Iedereen geeft minstens een andere interpretatie aan het communautaire hoofdstuk en de resoluties van het Vlaams Parlement, of op zijn slechtst laat men een aantal resoluties vallen. Laten we eerlijk zijn, de ideeën die daarover de voorbije weken de ronde doen, getuigen niet van respect voor het Vlaamse regeerakkoord. De sp.a en de Open VLD hebben de splitsing van de gezondheidszorg al laten vallen. Zij stellen zich vragen bij andere dingen. In die resoluties staan ook de overheveling van de personenbelasting, de korting op de vennootschapsbelasting, het splitsen van de infrastructuur van de NMBS - en we kunnen zo nog een tijdje doorgaan. Daar staan bijzonder belangrijke en verregaande zaken in. Sommigen - u niet, natuurlijk - schijnen dat toch wel een beetje te vergeten. Die resoluties zijn een beetje een grabbelton geworden. Men zegt: dit past mij, daarmee kom ik naar buiten, en wat mij minder past, dat laat ik vallen. Dat kan voor een regeerakkoord niet.
U bent dus naar de informateur geweest. Wat bent u die man eigenlijk gaan vertellen? Is de Vlaamse Regering, gelet op uw regeerakkoord, in de toekomst als Vlaamse Regering een partner in de onderhandelingen over een eventuele staatshervorming?
In dat kader viel ook het krantenbericht op in De Standaard van 30 juni waarin staat dat de Vlaamse administratie ongeveer 95 fiches heeft gemaakt. Ik neem aan dat dit technische fiches zijn. In het artikel wordt in het midden gelaten of dit gebeurd is in opdracht van de Vlaamse Regering, dan wel in opdracht van partijen die moeten gaan onderhandelen. Als dat het geval is, dan zou ik ook aan de administratie een aantal technische fiches willen vragen over een en ander. Die fiches, specifiek over de gezondheidszorg, zouden gaan in de richting van hoe de financiering federaal kan worden gehouden en hoe de regio's kunnen worden geresponsabiliseerd in plaats van die financiering te regionaliseren. Daarover is in het Vlaams Parlement tussen 1995 en 1999 genoeg gediscussieerd ter voorbereiding van de resoluties. Als we niet splitsen maar responsabiliseren waarbij een bedrag aan de deelstaten wordt gegeven om een eigen beleid te voeren, dan zitten we in het oude systeem van de Financieringswet. Die ging ook uit van financiering van een aantal Waalse behoeften die dan hebben geleid tot meer geld voor Vlaanderen waardoor we uiteindelijk schuldenvrij zullen zijn. Dit is geen responsabilisering: het politieke en communautaire debat zal dan gaan over de verdeelsleutels. Dit is een heilloze piste die regelrecht ingaat tegen een andere resolutie over de fiscale en financiële autonomie van de deelstaten.
Mijnheer de minister-president, is de Vlaamse Regering partner in de onderhandelingen over de staatshervorming? Wat bent u gaan zeggen tegen de informateur over de staatshervorming? Wat is het statuut van de fiches? Wie heeft de opdracht gegeven aan de administratie om die te maken? Als die fiches er zijn, kunnen die dan ter beschikking van het parlement worden gesteld? (Applaus bij het Vlaams Belang)
Minister-president Peeters heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer Van Hauthem, ik kan op uw vragen kort maar duidelijk antwoorden. Ik heb hier en ook tegen de informateur gezegd dat het Vlaamse Regeerakkoord en de vijf resoluties voor de Vlaamse Regering de toetssteen en de hoeksteen zijn. U probeert elke keer twijfel te zaaien door te vragen of het over de Vlaamse Regering of over de verschillende partijen gaat. Misschien is het u ontgaan, maar nadat ik de eed als minister-president heb afgelegd, heb ik hier een verklaring afgelegd. Dat was geen verklaring van de minister-president, maar van de Vlaamse Regering. Dit wil zeggen dat die tekst besproken was binnen en gedragen werd door de Vlaamse Regering. U moet die nog maar eens nalezen: er staat duidelijk in dat het Vlaamse regeerakkoord en de resoluties de hoeksteen zijn. Ik kan niet duidelijker zijn dan te zeggen dat dit het standpunt van de hele Vlaamse Regering is. Ik heb dat ook aan de informateur overgemaakt, waarop hij antwoordde dat hij daar al van op de hoogte was. Dat is zeer goed. Ik heb dan nog wat meer tekst en uitleg gegeven.
Dan had u een vraag over de fiches. Er bestaat een college van secretarissen-generaal. Naar aanleiding van het Forum voor Institutionele Aangelegenheden op 20 oktober 2004 heeft dat college van secretarissen-generaal een aantal fiches opgemaakt, 95 in totaal. U verwijst naar fiche 65 over de gezondheidszorg. Ik zal deze fiches overmaken aan de voorzitter. Iedereen die ze wil, kan ze dan ook krijgen. Deze fiches zijn van technische aard. Ze zijn voorbereid door het college en hebben het statuut van technische fiches die kunnen worden gebruikt voor debatten. Die fiches zijn ook als mededeling besproken op de ministerraad van de Vlaamse Regering. Alle ministers hebben ze, en ik ben dus bereid om in te gaan op uw vraag en ze over te maken aan het parlement.
Op die fiches zult u trouwens ook informatie over de technische aspecten terugvinden. Dat lijkt me dus belangrijk.
Gaat de Vlaamse Regering mee onderhandelen? De Vlaamse Regering heeft haar standpunt: dat is duidelijk. Vandaag rijst het probleem evenwel niet, want op federaal niveau vraagt niemand aan de Vlaamse Regering om mee te onderhandelen. Ik moet dus niet antwoorden op die vraag. Verwijzend naar de verklaring die ik namens de hele regering heb afgelegd, is onze toetssteen het Vlaams Regeerakkoord en de vijf resoluties van 3 maart 1999. Duidelijker kan ik daarover niet zijn. Ik ga er echter wel van uit dat u me over dit onderwerp, zoals over de verdieping van de Westerschelde, nog enkele keren zult ondervragen. Als op het federale niveau vooruitgang wordt geboekt, zullen wij daarover eventueel van gedachten kunnen wisselen.
U zegt 'van gedachten wisselen'. Het venijn zit in de staart van het antwoord. Ik neem aan dat we die fiches zullen krijgen; dat is wellicht geen probleem.
U hebt ze gevraagd, maar als u ze krijgt, zegt u eigenlijk dat het allemaal niet belangrijk is.
U zegt dat u niet gevraagd bent om te onderhandelen, en dat u bijgevolg op uw stoel blijft zitten. Dat is verkeerd. U hebt een regeerakkoord, maar u laat aan anderen over of en wat ermee gebeurt. U mag nu tien keer zeggen dat dit een zaak van het federale niveau is, maar dan moet u die punten niet in het Vlaams Regeerakkoord opnemen. Het is het een of het ander. De resoluties zijn duidelijk. Sommigen weten misschien niet meer wat erin staat, maar ze zijn erg verregaand. Ze vormen een contract. Wat B-H-V betreft, zijn de beloftes verbroken. In feite hebt u op dat punt geen meerderheid meer.
Dat is niet waar.
Toch is dat zo. U zegt dat u niet vraagt om te onderhandelen. Maar waarom hebt u dan een regeerakkoord? Zult u dan tenminste daarover geregeld met de regering overleg plegen?
Verder wil ik erop wijzen dat u doet zoals uw voorganger. U herhaalt steeds dat u een leidraad hebt. We stellen echter al twee jaar lang vast dat de sp.a en de Open Vld niet meer achter die resoluties staan. Er heerst windstilte. Niemand komt met wat dan ook naar buiten. We weten waarom: men zegt dat men geen bruggen wil opblazen, maar bruggen wil bouwen. We zullen wel zien waar die bruggen naartoe leiden. Het is echter de evidentie zelve dat grote delen van uw meerderheid niet langer achter grote delen van het communautaire hoofdstuk van het regeerakkoord staan. Wie gelooft u nog als u zegt dat de meerderheid daar nog steeds achter staat? Ik alleszins niet meer. (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Van Hauthem is erg wantrouwig. Ik lees daarom even voor uit het rapport-Reynders: "De politieke partijen van het Noorden van het land", - du Nord du pays -, "hebben met verschillende graden van intensiteit gewezen op de noodzaak van een hervorming van de staat waarbij ze naar de vijf resoluties van het Vlaams Parlement verwezen." Dat staat zo in het rapport.
Iedereen verwijst naar de resoluties. Maar ondertussen gooit de ene dit aspect weg en de andere een ander aspect.
U vraagt de fiches en de minister-president antwoordt dat u ze krijgt. Toen wij in de oppositie zaten, in 1999 en in 2004, kregen ook wij fiches.
Die fiches zijn gemaakt door de administrateurs-generaal die een aantal denkoefeningen doen, want staatshervorming is ook een vrij technische operatie. U spreekt over responsabiliseren en splitsen, maar wat is financiële verantwoordelijkheid? We hebben die resoluties ook besproken in het Vlaams Parlement. U hebt die documenten ook gelezen. Het is helemaal niet zo eenvoudig om bij de sociale zekerheid de parafiscaliteit over te hevelen naar de deelstaten. Er zijn verschillende modellen mogelijk, en daarover gaan die fiches. Zonder die intellectuele input moet men niet naar de onderhandelingstafel gaan.
De administratie doet op dit moment goed werk omdat we nu weten wat de verschillende graden van responsabilisering zijn, wat de mogelijke verantwoordelijkheden van de deelstaten zijn qua uitgaven en ontvangsten. U bent wantrouwig. U bent al drie jaar vragen aan het stellen. De heer Dewinter heeft gezegd dat u minister-president Peeters het voordeel van de twijfel zou geven. Hij gaat bij de heer Reynders en zegt daar letterlijk wat ik voorgelezen heb. Nu komt u zeggen dat hij eigenlijk al toegegeven heeft vooraleer hij begonnen is.
Nee, ik heb gevraagd of het nog altijd het uitgangspunt is. Het antwoord is ja, maar ik geloof het niet.
Het uitgangspunt en de toetssteen, wat kan je hier meer zeggen? U bent al aan het spurten vooraleer de spurt begonnen is.
U bent na de verkiezingen van 2004 beginnen spurten en na 100 meter bent u stilgevallen, terwijl u een marathon moet lopen. U hebt hier beleidsnota's niet goedgekeurd omdat Brussel-Halle-Vilvoorde niet uit het slop geraakte. Wat is er gebeurd? Het is nog niet gesplitst. De Vlaamse Regering heeft na het debacle geen enkele moeite gedaan om het dossier opnieuw op tafel te leggen. Nu komt u ons verwijten dat wij wantrouwig zijn? Men zou voor minder.
U moet wel opletten als u spreekt over marathonlopers, want daar weet ik iets over.
U krijgt de fiches. Ik denk dat het zeer verstandig is om op de lijn van de vijf resoluties en de regeringsverklaring te blijven en er vandaag, morgen en de volgende dagen op te hameren dat dat voor ons de hoeksteen is van elke demarche die op het federale niveau gebeurt voor een federaal regeerakkoord. Ik volg het van dag tot dag op. U zult me er ook nog later over bevragen.
Nogmaals, ik heb die fiches niet in twijfel getrokken. Ik heb alleen gevraagd om ze te krijgen. We moesten in de Senaat ook het rapport-Reynders vragen. Dat is ons ook toegezegd, maar we hebben het nog altijd niet gekregen.
Ik kan dat ook overmaken aan de voorzitter.
Dat is goed, dan hebben we dat ook. Maar neem van mij aan, mijnheer de minister-president, en u zult dat politiek gezien toch ook wel begrijpen, dat niemand het nog ernstig neemt als men spreekt over die resoluties. Daar zwijgt men, daar kijkt men beschaamd de andere kant op. Dat bedoel ik als ik zeg dat er in uw Vlaamse Regering geen cohesie meer is. Kunt u dan nog over dat element spreken namens de Vlaamse Regering? Misschien kunt u dat nog wel namens de ministers in uw regering, maar in elk geval niet meer namens uw coalitiepartners in dit parlement. En dat maakt ons zo wantrouwig.
Maar ik ben blij dat we de fiches krijgen, want het parlement gaat in reces. Dat betekent echter niet dat alle parlementsleden in reces gaan. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Het incident is gesloten.