Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Dewinter heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, collega´s, ik zou hier vandaag een cynische toespraak vol leedvermaak kunnen houden met als centrale thema ´N-VA, bezint voor ge begint´ en ´Eigen schuld, Bart, dikke bult´. Ik zou me vrolijk kunnen maken over de manier waarop de vertegenwoordigers van de coalitiepartners CD&V en de N-VA elkaar tegenwoordig aanspreken: ´Petit monsieur´, ´Van Rossem 2006´, ´Censuurpaus´, ´Lavabo´ en meer van dat fraais.
Ik zou een 'the best of Jean-Marie Dedecker' kunnen debiteren - misschien een idee voor een dvd onder de kerstboom - waarbij Jean-Marie Dedecker de N-VA "de appendicitis van de democratie en een braaf aanhangsel van CD&V" noemt, waarbij Dedecker het kabinet van Bourgeois betitelt als "een veredeld reisbureau voor verzuilde standenorganisaties". Hij zegt over Bourgeois: "Als je geen visie hebt, moet je snoepgoed uitdelen." Collega's, ik zal me daar echter allemaal niet vrolijk over maken. (Rumoer)
Ik vrees dat de publieke opinie in Vlaanderen het politieke cabaret dat de voorbije week is opgevoerd, kotsbeu is. De politiek in Vlaanderen zit weer eens, voor de zoveelste keer, naar zijn eigen navel te staren, in plaats van goed te besturen, mijnheer de minister-president. Verwijten, beschuldigingen, messen in de rug, pestgedrag, mobbing bijna, van ministers onderling, met een hilarische rel over een Vlaams leeuwenschildje op een tricolore burgemeestersband als bedenkelijke apotheose. Om het in Belgisch unitaire termen te zeggen: "Le ridicule ne tue pas." Misschien kunnen de spandoeken van de Belgische voetbalbond 'Hang de aap niet uit' beter hier in het halfrond worden opgehangen in plaats van in de voetbalstadia.
Het uiteenvallen van het kartel bedreigt inderdaad de samenhang van de Vlaamse Regering, zoveel is duidelijk. De cohesie binnen de Vlaamse Regering komt onder grote druk te staan, niet alleen door het uiteenvallen van het kartel, maar tevens door de intimiderende en provocerende uitspraken van verschillende Vlaamse ministers en vooraanstaande parlementsleden uit de meerderheid.
N-VA-parlementslid Jean-Marie Dedecker stelde voor het gebouw van de Vlaamse Regering op het Martelaarsplein voor de camera's van de VRT: "CD&V geeft een cadeau aan de PS. CD&V wil van de N-VA verlost zijn voor de volgende communautaire ronde. Het is het ACV dat er de macht heeft. Men wil de splitsing van de sociale zekerheid en de arbeidsproblematiek niet. Leterme wil zich salonfähig maken ten aanzien van Di Rupo. Geert Bourgeois is een principieel man. Bij de volgende woordbreuk stapt hij op."
Het woordje 'volgende' is hier ontzettend belangrijk. Ik zou wel eens willen weten wat de vorige woordbreuken dan wel waren. Brussel-Halle-Vilvoorde misschien? Leterme die verklaart dat hij met de PS wil regeren? Ik weet het niet, maar ik verneem het graag van de N-VA.
U interpelleert niet de N-VA, maar wel de regering. Ik wou u daar even op wijzen.
Anderzijds stelt gewezen CD&V-fractieleider en minister en huidig Vlaams parlementslid, de heer Van Rompuy, dat minister Bourgeois "deloyaal" is en "zorgt voor een volledige vertrouwensbreuk". Hij zegt ook: "Wie minister-president Leterme als collega-minister zo een dolk in de rug steekt, zou minstens het fatsoen moeten hebben om zijn ministerpost in te leveren." Hij meent verder dat "Bourgeois nooit een moedig man is geweest".
En zoals dat in de politiek gaat: actie en reactie. De N-VA-parlementsleden, de heren Peumans - niet de minste omdat hij vanaf januari fractieleider wordt - en Demesmaeker vinden dat Bourgeois zo snel mogelijk moet opstappen. De toekomstige fractieleider zegt: "Als we consequent zijn met onszelf, dan stappen we uit de Vlaamse Regering." Ik noteer wat ik allemaal hoor en zie.
Collega's, terwijl er al luid wordt gespeculeerd over het ontslag voor of na de zomer - de weddenschappen zijn open - van minister Bourgeois, doet de Vlaamse Regering alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Volgens minister-president Leterme vrijdag was de sfeer in de regering uitstekend en hebben ze gewoon de agenda afgewerkt, met hier en daar een lek tussenin. "Natuurlijk kunnen we nog samenwerken", voegde Leterme eraan toe. "Ik word helemaal niet buitengekeken, mijn partij zal loyaal het regeerakkoord uitvoeren", zei minister Bourgeois.
De Wever, de voorzitter van N-VA, ziet het anders. "Als men ons niets meer gunt, dan heeft het ook geen zin meer om in de Vlaamse Regering te blijven." Dedecker, het alter ego van De Wever, drukt het plastischer uit: "Als we geen stekels meer mogen hebben dan gaan we liever door de woestijn." Peumans, de toekomstige fractieleider van de N-VA in het Vlaams Parlement, gaat nog een stapje verder: "CD&V gaat de N-VA gijzelen in de Vlaamse Regering. De N-VA zal niet anders kunnen dan uit de Vlaamse Regering stappen."
Ondertussen is de operatie beschadiging-Bourgeois volop bezig. Dit weekend verklaarde minister Bourgeois in Het Nieuwsblad op Zondag: "Mijn collega's spelen vuil spel. Die smerigheid moet stoppen." Hij had het over de rel over de tricolore band met het Vlaamse Leeuwtje. Hij eist dat minister-president Leterme de orde herstelt in de Vlaamse Regering, zo staat ook in de titel van dat artikel.
De vraag is niet of Bourgeois de regering verlaat, maar wel wanneer dat zal gebeuren en door wie hij er wordt uitgezet. Dat laatste zal niet door hemzelf gebeuren, want de heer Bourgeois geniet iedere nanoseconde van zijn ministerschap. Ik gun hem dat. De vraag is echter of hij er door zijn eigen partij wordt uitgezet dan wel door de andere meerderheidspartijen. Dàt is de vraag die ons bezighoudt.
Een zaak is zeker: er ligt een tijdbom onder de Vlaamse Regering. Vanaf nu is de Vlaamse Regering permanent in een crisissfeertje ondergedompeld. De vragen of hij er uitstapt of niet, dan wel of hij er wordt uitgezet of niet, zal de komende maanden en misschien zelfs jaren beheersen. De heer Bourgeois is een soort zwaard van Damocles boven deze regering geworden. Vanaf nu heeft deze regering niet alleen een externe oppositie, van extreemrechts en extreemlinks, die met open vizier strijdt, maar ook een interne oppositie die misschien niet altijd met open vizier zal strijden.
De Vlaamse Regering wordt momenteel verlamd door de perikelen van het overleden kartel van CD&V en de N-VA. Het regeringswerk wordt geparalyseerd door de partijpolitieke verhoudingen tussen deze twee partijen. De ministerzetel van Bourgeois wordt blijkbaar als pasmunt gebruikt voor het al dan niet aanknopen van besprekingen tussen CD&V en de N-VA over een kartelvorming. Deze regering wordt gegijzeld door partijpolitieke strategieën die nauwelijks iets met de Vlaams Regering en met het parlementaire werk maar alles met de federale verkiezingen van 2007 hebben te maken.
Het valt op dat niet de partijvoorzitter van CD&V maar wel minister-president Leterme de partijpolitieke onderhandelingen daarover voert. Leterme treedt op de voorgrond als de woordvoerder hierover. Gisterenavond en vanmorgen hoorde en zag en las ik op radio, tv en de kranten allerlei verklaringen van de minister-president waarin hij zei dat de deur voor de N-VA opnieuw openstaat en dat kartelvorming kan, maar dan wel zonder Dedecker.
De minister-president is niet bezig met het besturen van Vlaanderen. Hij is niet bezig met het leiden van de Vlaamse Regering. Hij is bezig met partijpolitiek gekonkel met het oog op de federale verkiezingen van mei 2007. Ver weg is het geroemde 'efficiënt en zakelijk besturen'. De afgelopen dagen is nogmaals en ten overvloede gebleken dat het ambt van minister-president uiteindelijk maar een opstapje, een springplank, een trampoline is voor het lijsttrekkerschap bij de federale verkiezingen. Ik waarschuw daar al maanden voor.
De bevolking is de vaudeville van de voorbije dagen langzaam maar zeker beu. Het politieke cabaret heeft heel wat Vlamingen de wenkbrauwen doen fronsen. Een hele week lang is deze regering en u in eerste instantie, bezig geweest met het staren naar de eigen navel. U bent bezig geweest met uzelf, met uw partij, met kartels, met partijpolitieke strategieën allerhande. De hamvraag is of Vlaanderen daar beter van wordt. Wordt de Vlaming daar beter van? De Vlaamse Regering bestuurt niet, maar maakt ruzie. De Vlaamse Regering steekt elkaar dolken in de rug en laat de partijpolitieke spelletjes overheersen over het goed, efficiënt en zakelijk bestuur.
Eén ding is zeker: van het overigens al te kunstmatige beeld van een zakelijke, eensgezinde regering dat u hebt opgehangen tijdens de lange wittebroodsweken, blijft na de voorbije pijnlijke week - waarvoor dank aan Dedecker - niet veel meer over. Sinds het uiteenspatten van het kartel, hangt er immers een permanente crisissfeer boven de Vlaamse Regering. Door de vele uitspraken van de voorbije week, wordt het overigens steeds minder duidelijk welke de standpunten en de houding van de Vlaamse Regering zullen zijn over een aantal communautaire dossiers zoals de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, de communautaire onderhandelingen na de verkiezingen, het eisenpakket waarmee deze regering naar die onderhandelingen trekt enzovoort.
Wie ben ik om te twijfelen aan het oordeel van een coalitiepartner van u, minister-president, wanneer die al zegt dat u onbetrouwbaar bent. Hoe moet ik dan nog geloven dat u als minister-president op een consequente en kordate manier de Vlaamse eisen, neergeschreven in verschillende resoluties, zult hard maken als uw eigen kartelpartner al niet meer in u gelooft? Als uw eigen meerderheidspartijen al niet meer op u vertrouwen, waarom zou de gemiddelde Vlaming dat dan nog doen?
Hoe dan ook, deze regering en u komen verzwakt uit dit alles. De open oorlog tussen CD&V en de N-VA dreigt de reeds door vele interne spanningen geplaagde regering, verder te destabiliseren. In plaats van zakelijk en efficiënt te besturen, besteedt u de jongste week meer aandacht aan de interne verdeeldheid binnen wijlen uw kartel, dan aan de werking van de Vlaamse Regering. De onduidelijke positie van Vlaams minister Bourgeois zorgt - en ik neem aan dat u het aan het bijleggen bent met hem want hij heeft nazorg nodig - voor een verlammend effect met alle nefaste gevolgen van dien voor het goed functioneren van de Vlaamse Regering en dat is het enige wat ons als Vlaams Parlement moet bezighouden.
Het geruzie en het getouwtrek destabiliseren de Vlaamse Regering en deze Vlaamse meerderheid op een onherstelbare manier. CD&V en de N-VA zijn een destabiliserende factor van deze Vlaamse Regering geworden. Of om het met de woorden van de Vlaamse minister-president te zeggen: de Vlaamse Regering wordt een beetje zoals wijlen uw kartel, een Spaanse herberg, een duiventil waarin ministers komen en gaan al naargelang de verhoudingen tussen het partijpolitieke kartel dat u enkele dagen geleden ten grave hebt gedragen.
Mijnheer de minister-president, ik heb er al herhaaldelijk voor gewaarschuwd dat dit parlement, deze regering en deze meerderheid gegijzeld zouden worden door de federale verkiezingen. Het gedoe over de vraag of Leterme al dan niet de lijsttrekker wordt van CD&V bij de volgende federale verkiezingen en de strategietjes en tactieken over kartelvorming met het oog op de volgende federale verkiezingen, leggen een hypotheek op de goede werking van dit parlement en het zakelijk, efficiënt en goed besturen van deze regering.
Mijnheer de minister-president, ik ben ervan overtuigd dat de Vlamingen dit meer dan beu zijn, want dit Vlaams Parlement, het enige legitieme parlement van ons land, verdient meer en beter. (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Caluwé heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, leden van de regering, collega's, we hebben net de oppositieleider gehoord, die, zoals we dat konden verwachten, eerst een overzicht heeft gegeven van de binnenlandse pers, maar er voor het overige weinig aan heeft toegevoegd, tenzij zijn wensdromen.
We hadden uiteraard verwacht dat de oppositie over een aantal gebeurtenissen van de voorbije week zou interpelleren. Maar de vraag blijft in welke mate dat hier in het Vlaams Parlement aan bod moet komen. (Rumoer)
Voor één element is dat terecht. De voorbije week heeft het me gestoord dat uit de ministerraad werd gepraat en op een insinuerende manier - en het cynisme en sarcasme in de Wetstraat en aan het Martelaarsplein zijn soms groot - dingen werden gezegd. Dat is fout en ik denk dat men dat best niet doet, want het tast de verstandhouding en de collegialiteit binnen de regering aan. Maar dat is dan ook de enige reden waarom hier over deze aangelegenheid geïnterpelleerd moet worden.
Want wat is er voor het overige gebeurd met betrekking tot dit Parlement? Wat cynisch zou ik kunnen stellen: Half oktober is de meerderheid in dit parlement van 85 naar 84 leden gegaan, en sinds de voorbije week bestaat die meerderheid opnieuw uit 85 leden. Want wat gebeurt er voor het overige? Ik zeg niet dat het onbelangrijk is en wil er hier buiten graag uitvoerig over discussiëren, maar het gaat over twee partijen die praten over de vraag of ze bij de komende federale verkiezingen al dan niet in kartel aan de verkiezingen zullen deelnemen, zoals ze de voorbije weken en maanden in tal van gemeenten de discussie gevoerd hebben of ze al dan niet in kartel zullen deelnemen aan de verkiezingen.
Ik heb nergens in de werkzaamheden van de voorbije week van deze Vlaamse Regering kunnen zien dat dit dossier een invloed heeft.
Mijnheer Caluwé, uw minister van Buitenlands Beleid heeft een reis, die hij naar eigen zeggen niet onbelangrijk vond, geschrapt wegens de crisis in de Vlaamse Regering. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Wegens discussies die te maken hebben met zijn partij, maar om geen enkele andere reden.
Laten we de zaken eens op een rijtje zetten, want het gaat over het federale niveau, over de federale verkiezingen die binnen enkele maanden zullen plaatsvinden. De Vlaamse Regering bestaat vandaag uit drie partijen - want ik tel ook spirit mee - die deel uitmaken van de federale meerderheid en uit twee partijen die deel uitmaken van de federale oppositie. Toen Yves Leterme twee en een half jaar geleden eraan begon, voorspelde iedereen dat hij grote problemen zou krijgen en dat het een onmogelijke opdracht zou zijn.
Wat stellen wij vandaag vast? Dat van de Vlaamse Regering wordt gezegd dat ze goed bestuur levert. Wij stellen vandaag vast dat in de peilingen 73 percent van de bevolking vertrouwen heeft in de regering. Dat percentage halen we niet in het parlement. We hebben dus meer vertrouwen bij de bevolking dan binnen het parlement. Dat gebeurt omdat deze regering een goed regeerakkoord heeft gesloten. Dat werkt ze systematisch af, ook op moeilijke punten, wanneer iets ingaat tegen de federale regering of tegen de Franstaligen. We zullen straks over de Vlaamse Wooncode stemmen, waar de Franstaligen moord en brand over schreeuwen. Ik heb deze morgen in het debat vastgesteld dat de meerderheid de Wooncode wil goedkeuren, ondanks het feit dat dit voor sommige van onze collega's misschien problemen oplevert binnen de federale engagementen die ze zijn aangegaan. Ik heb vandaag geen enkele reden om te denken dat de Vlaamse Wooncode straks niet door de hele meerderheid zal worden goedgekeurd.
Dit is voor ons de graadmeter waarop we deze regering verder zullen beoordelen. Regeert ze verder? Voert ze systematisch het regeerakkoord uit op de goede manier zoals ze dat al heeft gedaan? Zorgt iedereen ervoor dat de verstandhouding en collegialiteit in deze ploeg bewaard blijft? Zorgt men ervoor dat heel de meerderheid op een loyale manier achter dit regeerakkoord blijft staan? Wij zien geen enkele reden om daar vandaag aan te twijfelen. We zeggen dan ook: laat ons verder gaan op de ingeslagen weg. (Applaus bij CD&V en de N-VA)
Mevrouw Vogels heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, heren ministers, collega's, iedereen heeft het altijd maar over onze minister-president die ons zou verlaten. Wel, van ons mag u blijven, mijnheer de minister-president. Net nu u niet zo goed bezig bent, zeggen we: blijf maar. Ja collega's, want er zijn problemen. De Vlaamse Regering is er tot nu toe altijd in geslaagd om haar beleid te verpakken in degelijk en goed bestuur. De heer Dedecker is erin geslaagd om die feestverpakking alvast een klein beetje los te scheuren. Achter dat feestpapier zie ik dat de inhoud van dat pakje eigenlijk niet zo mooi is. Het vertoon dat we dit weekend hebben meegemaakt, was niet bepaald iets moois. Ik vond wat de heer Van der Kelen in Het Laatste Nieuws zei, nogal mooi: "Het moet een welstellend land zijn waar ministers zich bezighouden met de feestattributen van hun burgemeesters." Zijn we niet beschaamd? Is dat goed bestuur? Bovendien bleek dit punt dermate belangrijk te zijn in de Vlaamse Regering dat er een soort opbod kwam om wie er het grootste beest, pardon leeuw, wil hangen aan de tricolore sjerp. Het was bovendien zo belangrijk dat bepaalde mensen uit de regering het nodig vonden om er die geplaagde minister Bourgeois nog een beetje mee te jennen.
Mijnheer de minister-president, dat is niet wat ik versta onder goed bestuur. Ik vind dat des te erger omdat u er met uw regering in geslaagd bent om wat het hoofdpunt had moeten zijn dit weekend, namelijk het feit dat een aantal mensen door weer en wind naar Brussel gingen om er solidariteit te betuigen met de werknemers van Volkswagen te Vorst, naar de achtergrond te duwen met die goedkope spelletjes rond de burgemeesterssjerp. Men is blijkbaar in deze regering bezig met een spelletje pesten, tegenwoordig heet dat mobbing. Na de mobbing op school en op het internet, hebben we nu ook de mobbing in de Vlaamse Regering. De reden van dat alles is de breuk tussen de echtelieden N-VA en CD&V.
Ik moest dit weekend soms denken aan de verhaaltjes die we dagelijks zien op de openbare omroep en de commerciële omroepen, namelijk de soaps zoals Familie, Thuis of Wittekerke. Daar zien we altijd variaties op hetzelfde thema: een partner gaat vreemd, dat wordt ontdekt, de andere partner is woest, wijst de overspelige de deur en na een nachtje buitenslapen besluit de boze echtgenoot het toch nog even te proberen.
De overspelige, die helaas zelf over onvoldoende bestaansmiddelen beschikt en ook dat is de dagelijkse realiteit keert met de staart tussen de benen terug, goed wetend dat hij dagelijks zal worden herinnerd aan dat ene keertje vreemdgaan.
Dat pesten zal er niet op verbeteren. Wanneer morgen wordt gepraat over de verdeling van de plaatsen in het federale echtelijke bed, zal de N-VA aan het kortste eind trekken. Steeds weer zal ze worden herinnerd aan die ene keer vreemdgaan.
Mijnheer de minister-president, onze Vlaamse soaps leren ons dat een dergelijke situatie onhoudbaar is. Ik denk dat dit ook voor uw regering een onhoudbare situatie is. De stabiliteit van uw regering wordt ondermijnd. De mooie verpakking van het goed bestuur zal steeds meer scheuren vertonen. Ik hoor u nu pleiten voor een rustperiode van vijftien dagen. Uw collega van Welzijn zou dit een time-out noemen, en u allicht verwijzen naar een relatietherapie, op het gevaar af dat u daar wordt geconfronteerd met lange wachtlijsten. Ik vrees echter dat dit kosten op het sterfhuis zijn. Vandaag reeds blijkt dat die stilte erg relatief is, ook binnen uw eigen fractie. Er blijven gewichtige dames naar voren komen om te zeggen dat ze niet samen met de heer Dedecker door dezelfde karteldeuren kunnen. Ook CD&V heeft zo zijn eigen brulboeien, al zijn die een beetje virtueel, mijnheer Van Rompuy. Ze slijten hun mening via het net, het zogenaamde brulnet.
Ik wil dat wel nog eens overdoen in het parlement. (Gelach)
U hebt me uitgedaagd, pas nu maar op wat u zegt.
Ik ben bijna bang, mijnheer Van Rompuy. Doet u dat maar. Dit was een uitnodiging.
Ook bij de N-VA zit niet iedereen op dezelfde golflengte. De heer Dewinter zei het al: er zijn verschillende meningen over de vraag of de partij nu in de regering moet blijven, of dan toch maar de eer aan zichzelf moet houden. (Opmerkingen van de heer Bart De Wever)
Neen, verdeeldheid binnen de fractie hebben wij nog nooit gehad, zeker niet na een partijtje vreemdgaan. Mijnheer De Wever, het grote verschil is dat het bij u ook om aanzienlijke inhoudelijke verschuivingen gaat. Als mijn partij haar ideologisch standpunt wijzigt, dan houden wij een congres. Wat doet u? U verklaart in De Zevende Dag dat uw partij een linksliberale partij is. (Gelach)
Ik bedoelde een rechtsliberale partij. Mijnheer Van Dijck, zeg nu zelf: daar zitten de progressieve liberalen, daar hebben we de linksliberalen en daar de rechtsliberalen. Het is moeilijk om daar nog helder in te zien. Gelukkig zijn wij op tijd ecologisten geworden.
Mijnheer De Wever, u verwees naar de heer Balkenende. U stelde dat dit de man is die maatregelen durft te nemen om een bloeiend ondernemersklimaat te garanderen. Dat is inderdaad de man die in Nederland verkondigt dat de vrije markt het begin en het einde is van elke redenering, en die van de uitkleding van de verzorgingsstaat bijna een geloofspunt maakt. Balkenende heeft het CDA min of meer ontdaan van elke sociale reflex. (Rumoer. Applaus bij Groen!)
Dan begrijp ik ook, mijnheer de minister-president, dat u in de miserie zit in uw eigen huishouden. Als ik van het ACW was, dan zou ik dit niet pikken. Als ik Renders heette, dan zou ik u bellen om u te zeggen dat CD&V niet meer onze partij is als u met die rechts-liberale fans van de heer Balkenende in zee gaat.
Met andere woorden, deze regering geeft het niet toe, maar zit met een serieus probleem. Het is niet alleen een probleem van strategie, van eentje minder in de meerderheid of eentje meer in de minderheid - heel goed gevonden trouwens - maar ook een serieus inhoudelijk probleem.
Mijnheer de minister-president, u kondigt een stilteperiode aan, maar niemand zwijgt. U blijft zweren bij de uitvoering van een regeerakkoord, maar hoe kunt u een akkoord uitvoeren met ministers die elkaar pesten, fracties die elkaars leden afsnoepen en die de veto's tegen elkaar opstapelen, en meer nog: die doen alsof er niets veranderd is? U hebt sinds zondag een tweede liberale partij in uw coalitie. Twee partijen gaan voortaan pleiten voor bijvoorbeeld privatiseringen in de zorg. (Rumoer)
Het debat over de kinderopvangcheques, die wel degelijk in het regeerakkoord staan, zou wel eens een ander equilibre kunnen krijgen.
Mevrouw Vogels, u bent minister van Welzijn geweest, vandaar wellicht dat u zich het welzijn van alle partijen zo aantrekt. Maar mag ik alstublieft nog zelf zeggen waar ik voor sta? Ik heb u daar absoluut niet voor nodig. U hebt zelf problemen genoeg met uw ideologische positionering. We voeren hier geen partijpolitiek debat. Het is een interpellatie tot de regering. Ofwel spreekt u over de regering, ofwel verdoet u onze tijd. (Applaus bij CD&V en de N-VA)
Mijnheer De Wever, de waarheid kwetst. Dit is een open huis, en hier is de tribune. Vraagt u het woord aan de voorzitter, en zeg u wat u te zeggen hebt. (Applaus bij Groen!)
De heer Van Dijck heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister-president, heren ministers, collega's, ik zat tijdens het betoog van mevrouw Vogels wat te twijfelen of ik nu in het Vlaams Parlement zat of in de Tweede kamer. Maar eerst zou ik me willen richten tot degene die ervoor gezorgd heeft dat dit debat hier wordt gevoerd, de heer Dewinter.
Mijnheer Dewinter, we worden het stilaan gewoon: we weten op voorhand wat u gaat zeggen. Ik zou eigenlijk evengoed buiten kunnen blijven, want u doet niet meer dan een overzicht van de perscommentaren geven, waar u dan een verhaal rond maakt. Wat me vooral frappeert, is uw gespeelde verontwaardiging alsof het u een grote zorg zou zijn dat het slecht zou gaan in de Vlaamse Regering. Want eigenlijk zou u niet liever hebben dan dat de boel vierkant draait, de zaken niet vooruit gaan en er geen beslissingen worden genomen. Geef me echter één element uit de voorbije dagen dat aantoont dat de Vlaamse Regering en de meerderheid niet functioneren en geen beslissingen nemen. (Applaus bij CD&V en de N-VA. Rumoer en opmerkingen bij het Vlaams Belang)
De heer Van Hauthem heeft het woord.
Mijnheer Van Dijck, ik weet niet of u het interview met uw eigen minister in Het Nieuwsblad op Zondag hebt gelezen, maar ik heb dat wel gedaan. Kunt u dan nog zeggen dat we voorbeelden moeten geven? Wij hebben ze niet gevonden; uw eigen minister heeft ze gevonden.
Mijnheer Van Hauthem, ik taxeer de politiek op de werking van de politieke organen. Dat zijn het parlement en de regering. Van belang zijn de discussies in het parlement en in de regering en de besluiten die ze nemen. De rest is gazettenpraat. (Applaus bij CD&V en de N-VA)
Het enige dat op dit moment ter discussie staat, is een zaak waar dit parlement niets mee te maken heeft. Dit parlement heeft zich ook niet gemoeid met de vraag of er in Zichen-Zussen-Bolder al dan niet een kartel zou worden gevormd. Dit parlement bemoeit zich niet met het al dan niet sluiten van kartels op lokaal niveau. Ik zeg u heel duidelijk en formeel dat de discussie die op dit moment wordt gevoerd tussen twee politieke partijen, CD&V en de N-VA, de vraag betreft of ze al dan niet in kartel zullen deelnemen aan de federale verkiezingen. Dat is de vraag en die staat los van het incident van de voorbije dagen, waarover trouwens ook nog geen formele beslissing werd genomen, noch door CD&V, noch door de N-VA. In elk geval gaat het nu om een partijstrategische beslissing. Ik doe er hier geen uitspraak over, het betreft een zaak van de twee partijen.
Mijnheer Van Hauthem, ik zal u zeggen waarover het wel gaat. Ik heb de indruk dat het Vlaams Belang, en zeker de heer Dewinter, nu de ware agenda toont. Wanneer het u menens zou zijn met het algemeen Vlaams belang, ook in het licht van de federale verkiezingen, dan zou u de N-VA niet gebruiken als schietschijf, wat u nu wel doet. U gebruikt dit debat en u bent in deze een objectieve bondgenoot van de PS! (Applaus bij CD&V en de N-VA. Rumoer bij het Vlaams Belang)
Ik kan er de gazettenpraat van de Franstalige kranten bij halen!
Collega's, over welk engagement gaat het hier? Op 14 februari 2004 hebben de N-VA en CD&V een gezamenlijk engagement aangegaan. We hebben een sterk verkiezingsprogramma geschreven en zowel CD&V als de N-VA hebben ten volle gewogen op de regeringsonderhandelingen. Ik denk dat ik mag zeggen dat we in de afgelopen tweeëneenhalf jaar een vlekkeloos parcours hebben afgelegd, waarbij het zeker niet die twee partijen waren die op bepaalde punten geen woord hebben gehouden. Het is in elk geval onze vaste ambitie en onze vaste wil om - los van ministerpostjes - niet langs de kant te blijven staan, maar om onze handen vuil te maken om het regeerakkoord uit te voeren en om de kansen die er zijn voor een beter Vlaanderen en voor een bestuur dat het vertrouwen heeft van de bevolking, hard te maken. Dat engagement zijn we tweeëneenhalf jaar geleden aangegaan en blijven we aangaan, nu en morgen. Het is een engagement voor vijf jaar. Daar gaan we voor. (Applaus bij CD&V en de N-VA)
Minister-president Leterme heeft het woord.
Mevrouw de voorzitter, collega's uit de regering, leden van het Vlaams Parlement, ik heb eigenlijk weinig toe te voegen aan de verklaring van de woordvoerder van de N-VA-fractie, aanvullend op mijn gesprek met minister Bourgeois en met de partijvoorzitter, de heer De Wever. Deze regering doet voort met de uitvoering van het regeerakkoord, aan het krachtige ritme en met de vastberadenheid die de afgelopen tweeëneenhalf jaar de hare is geweest, en gesteund door een coherente meerderheid. We hebben dat vorige vrijdag gedaan en zullen dat komende vrijdag opnieuw doen. Er liggen nog meer dan vijftig dossiers op ons te wachten, over de sociale huisvesting, het ondernemerschap, de zorg, het onderwijs en zo meer. Want daarover gaat het: in soms politiek niet evidente omstandigheden, instellingen laten werken in het belang van zes miljoen Vlamingen. Dat is mijn opdracht. Dat is de opdracht van de Vlaamse Regering en van de meerderheid in dit Vlaams Parlement. Vandaar dat onze wil, ambitie en vastberadenheid onverkort aanwezig blijven. Gesteund door een coherente meerderheid, gaan we gewoon door.
Dames en heren, ik heb goed geluisterd naar de oppositie en ik heb heel veel verklaringen gehoord die verwezen naar kranten en commentaren. Maar ik denk dat de Vlaamse kiezers ook recht hebben op iets meer. Ik wil dat nu eens doen na tweeënhalf jaar Vlaams Parlement en naar aanleiding van dit debat.
De Vlaamse burgers hebben, tegenover het bilan van de meerderheid, ook recht om te weten wat de vertegenwoordigers van de oppositie in een halve legislatuur hebben uitgericht. De vertegenwoordigers van de oppositie slaan hier een vrij hoge toon aan, maar inhoudelijk is er weinig nieuws verteld. Mensen hebben het recht om te weten dat bijvoorbeeld de groene fractie tot nu toe geen enkel voorstel van decreet heeft ingediend op het vlak van de inburgering, de tewerkstelling, het onderwijs, het energiebeleid, de welzijnszorg en de mobiliteit. Er zijn dertien voorstellen van decreet ingediend, maar op die essentiële domeinen van het Vlaamse beleid heeft de groene fractie nog geen enkel voorstel van decreet ingediend. (Rumoer)
Mijnheer de minister-president, als u de tribune beklimt om het volk toe te spreken, dan moet u met kennis van zaken spreken. Wij hebben op dit moment - om maar één voorbeeld te noemen - in de commissie Wonen een voorstel van decreet ingediend houdende de richthuurprijzen, waar we samen met heel de commissie een aantal studienamiddagen over zullen houden. Dat is een voorstel waar hard aan gewerkt is en dat een sleutel kan zijn om een goed woonbeleid in Vlaanderen te voeren.
Bovendien hebben wij, toen wij zelf in de regering zaten, het parlement altijd de mogelijkheid gegeven om actief mee te werken aan voorstellen van decreten. Ik verwijs naar het persoonsgebonden assistentiebudget. Dat is een voorstel geweest vanuit het parlement. Het eerste inburgeringsdecreet is een voorstel geweest vanuit het parlement. Bij deze regering zie ik die openheid absoluut niet. Dat verdient ook wel een repliek.
Mevrouw Vogels, ik heb niet beweerd dat u geen voorstellen hebt gedaan op het vlak van de huisvesting. Ik heb het overzicht hier in de hand: op het vlak van de inburgering, de tewerkstelling, het onderwijs en de mobiliteit is er geen enkel voorstel van decreet vanuit de groene fractie.
Meneer Tavernier heeft het woord.
Mijnheer de minister-president, ik heb uw woorden duidelijk gehoord. U zegt dat wij geen enkel voorstel van decreet hebben ingediend. Mevrouw Vogels heeft dat weerlegd. Wij hebben bijvoorbeeld een voorstel van decreet ingediend in verband met ontwikkelingssamenwerking. Dat is niet behandeld omdat men het binnen de regering niet eens raakte over een ontwerp van decreet voor ontwikkelingssamenwerking.
Mevrouw de voorzitter, ik herhaal dat er tot nu toe dertien voorstellen van decreet door deze fractie zijn ingediend, maar geen enkel voorstel op het vlak van het tewerkstellingsbeleid, het onderwijsbeleid, de inburgering, energie, welzijn en mobiliteit.
Wat de Vlaams-Belangfractie betreft: na tweeënhalf jaar werking van het Vlaams Parlement is er geen enkel voorstel van decreet op het vlak van het inburgeringsbeleid, het zelfstandig ondernemen, openbare werken, het energiebeleid, welzijnszorg en dies meer.
Daartegenover staat de meerderheid die meer dan ooit coherent samenwerkt ter uitvoering van het Vlaamse regeerakkoord, waarin wel over die domeinen wordt gesproken. (Applaus bij CD&V en de N-VA. Rumoer bij het Vlaams Belang)
Ik zou een beroep op u willen doen, want ik dacht dat het de taak was van de regering om te antwoorden op de vragen van de parlementsleden. Mijnheer de minister-president, de vragen van de parlementsleden van de oppositie zijn nochtans vrij duidelijk en in simpele bewoordingen gesteld, zodanig dat zelfs u ze kunt begrijpen.
Hoe zit het met de samenhang en de cohesie binnen uw Vlaamse Regering na de vele verklaringen die we de voorbije dagen hebben gehoord van leden van de N-VA - van de heer Dedecker, van de heer Peumans, de toekomstige fractieleider, van de heer De Wever, de voorzitter, en van minister Bourgeois zelf?
Mijnheer de minister-president, hoe zit het met de cohesie en de samenhang in het licht van de uitspraken van uw gewezen fractieleider en minister, de heer Van Rompuy, die meent dat de betrokkene ontslag moet nemen? De aanval is de beste verdediging, maar meestal wijst dit soort strategieën op het feit dat u geen verdediging hebt, dat u geen antwoord hebt op de pertinente vragen die de publieke opinie nu al een week beroeren, nadat uw eigen meerderheid die aan de orde heeft gesteld. Het cynisme overheerst in dit debat.
Ik hoor de fractieleiders van CD&V en de N-VA, de heren Caluwé en Van Dijck, zeggen dat dit debat niet thuishoort in dit parlement en dat we moeten verdergaan op de ingeslagen weg. Dat is het toppunt van cynisme. Welke is die ingeslagen weg? Is dat de weg van het geruzie van de heer Dedecker, van het Vlaams verraad en de woordbreuk waar hij het over had toen hij enkele dagen geleden voor het gebouw van de Vlaamse regering stond? Is het de weg van de toekomstige fractieleider van de N-VA, de heer Peumans, die zegt dat hij wordt gegijzeld door CD&V? Is het de weg van de heer Van Rompuy die de minister van Media "un petit monsieur" noemt, die maar beter ontslag neemt? Of is het de weg van "er is niets gebeurd, er is geen vuiltje aan de lucht, vergeet wat er de voorbije weken in alle kranten werd geschreven"?
Mijnheer de minister-president, mijnheer Caluwé, mijnheer Van Dijck, ik gun u uw therapeutische sessie, ik gun u uw groepsknuffel en de hoop dat daarmee alles voorbij is. Zo werkt het echter niet. De antwoorden die ik heb gehoord zijn heel pijnlijk en ontluisterend. U zegt dat het allemaal "gazettenpraat" is, alle uitspraken van de parlementsleden van de meerderheid en van de minister. Het is allemaal praat voor de vaak, luister er niet naar, het is voor de man in de straat, voor de Vlaamse kiezer. Die Vlaming leest die kranten natuurlijk wel, hij kijkt naar televisie en ziet het optreden van de heren van de meerderheid, maar hij moet er zich niet aan storen.
Wat telt, zeggen de heren, is het stemgedrag in deze tempel. Al de rest zijn rookgordijnen, verklaringen in de wind, een rad voor de ogen van de Vlamingen. Weet u wel wat u uitkraamt? U beledigt 6,5 miljoen Vlamingen in hun intelligentie. U spreekt denigrerend over die mensen, die de gazet maar moeten lezen, maar er niets van moeten geloven, die al die uitspraken maar moeten beschouwen als woorden in de wind. Dit is bijzonder pijnlijk en een staaltje van nooit geziene hypocrisie.
Ik roep minister-president Leterme en de fractieleiders van wijlen het kartel op tot respect voor de kiezer, voor de Vlaming die de gazetten wel leest, die naar tv kijkt en die wel veronderstelt dat wat de edelachtbare volksvertegenwoordigers en ministers vertellen, oprecht is en niet zomaar gazettenpraat, zoals u het hebt gesteld.
Ik herhaal dus mijn vraag, mijnheer de minister-president. Moeten we geloof hechten aan de uitspraken, aan de gazettenpraat bij nader order, van de heren Peumans, De Wever, Dedecker, Demesmaeker, Van Rompuy en Bourgeois? Of waren dat allemaal woorden in de wind? Hoe zit het met de samenhang in de Vlaamse Regering? Hoe lang blijft de heer Bourgeois nog minister? Neemt hij ontslag voor of na de verkiezingen van 13 mei? Hoe geloofwaardig is het communautaire programma waarmee u naar de communautaire besprekingen trekt en waarvan uw eigen coalitiepartner zegt dat u verraad zult plegen? Hoe geloofwaardig zijn uw eisen ter zake? Hoe zit het met het beleid van deze Vlaamse Regering? Dat zijn de vragen die ons vandaag bezighouden en waar ik geen enkel antwoord op heb gekregen. Betoon respect voor de Vlaming. Betoon respect voor dit parlement. (Applaus bij het VB)
Heren ministers, collega's, een minister-president die een beroep moet doen op de argumenten waarop hij meende een beroep te moeten doen, bewijst alleen dat hij in serieuze moeilijkheden zit. Mijnheer de minister-president, u illustreert perfect wat ik in mijn uiteenzetting heb willen aantonen, namelijk dat de verpakking stilaan los komt. Het is typisch voor deze regering om alle zaken mooi te verpakken. Het is de kwantiteit die telt en niet de kwaliteit.
Ik geef het voorbeeld van het Gemeentedecreet. Volgende week of nog later moet voor de derde keer een wijziging worden goedgekeurd aan een Gemeentedecreet dat twee weken later in werking treedt. Met andere woorden, deze meerderheid wijzigt de spelregels van coalities die intussen al gevormd zijn. Wel, mijnheer de minister-president, een regering die dat vraagt aan haar meerderheid, vraagt om alle regels van een goed bestuur te verkrachten. U zit in serieuze problemen. (Applaus bij Groen! en bij het Vlaams Belang)
Het incident is gesloten.