Verslag plenaire vergadering
Verslag
De heer Caron, verslaggever, verwijst naar het schriftelijk verslag.
De heer Decaluwe heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, voor de collega's die het onderwerp niet hebben gevolgd in de commissie, zal ik in het kort schetsen waarover het gaat. De titel doet het ergste vermoeden. Maar eigenlijk vragen we gewoon aan de regering om een initiatief te nemen zoals in Spanje om te komen tot een vorm van zelfregulering. Het is dus niet de bedoeling om hierover een wetgeving te creëren, wel om rond de tafel te gaan zitten en afspraken te maken.
De heer Verstrepen heeft het woord.
Mijnheer de voorzitter, we hebben hierover een uitgebreide discussie gevoerd in de commissie. Toch wil ik nog even mijn bedenkingen uiten bij dit voorstel van resolutie. De toelichting is heel ruim. Het beschikkend gedeelte is heel beperkt.
Voor de mensen die de discussie niet hebben gevolgd, wil ik zeggen dat het om een vreemde discussie gaat. Er wordt verwezen naar de Spaanse situatie, waar een dergelijke zelfregulering misschien wel nodig was omdat er een felle strijd bestaat tussen de televisiezenders. We mogen echter niet uit het oog verliezen dat er in Vlaanderen - bijna - geen problemen zijn.
Het is een beetje vreemd dat op basis van de actie van één huismoeder - en ik zeg dat met alle respect -, die handtekeningen heeft verzameld en die ook heel wat media-aandacht heeft gekregen, plots het hele politieke apparaat in werking komt en een resolutie opstelt om die vrouw te dienen. Waarschijnlijk is de media-aandacht daar niet vreemd aan.
Eigenlijk is er geen probleem in Vlaanderen. De commerciële zenders doen al aan zelfregulering. Op het scherm worden al iconen getoond om de ouders te waarschuwen. Men gaat hier een beetje voorbij aan de verantwoordelijkheid van de ouders bij de keuze van de programma's.
De enige die dat tot nu toe niet heeft gedaan, is eigenlijk de openbare omroep. En dat is een beetje vreemd. Ik heb mijn bedenkingen bij dit verhaal. Ik heb dat toen al benadrukt. Ik wil dat hier nog eens duidelijk stellen. De omschrijvingen die oorspronkelijk in dit voorstel stonden, waren zo ruim dat we ons de vraag konden stellen of de zenders niet in dezelfde positie zouden worden gedrukt als ten tijde van de problematiek over de kinderreclame. We stellen de explosie vast op de kabel en digitale netwerken. We vragen aan de zenders aan zelfregulering te doen. Het overgrote beschikbare aanbod op de Vlaamse kabel is echter wel van buitenlandse origine. Vlaanderen heeft daar niets aan te zeggen. Als we de zaak toespitsen op de kinderen, zien we dat het gros van de kanalen die via de kabel kunnen worden bekeken, niet in Vlaamse handen zijn.
Dit voorstel is een slag in het water. Er worden instant-antwoorden gegeven door mensen die vinden dat er ergens een promo of een trailer verloren is gelopen in de programmatie van de commerciële zenders in Vlaanderen. Op dat vlak stel ik me vragen over de zin van de resolutie.
Vraagt nog iemand het woord?
De bespreking is gesloten.
We zullen straks de hoofdelijke stemming over het voorstel van resolutie houden.