Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aan de orde is de interpellatie van de heer Dewinter tot de heer Leterme, minister-president van de Vlaamse Regering, Vlaams minister van Institutionele Hervormingen, Landbouw, Zeevisserij en Plattelandsbeleid, over de samenhang binnen de Vlaamse Regering omtrent de aangekondigde Vlaamse lastenverlaging en de mogelijke koppeling ervan aan de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
De oppositie voelt mee met de minister-president, zij heeft met hem te doen. Wij voelen geen leedvermaak. Het gaat vandaag immers over geloofwaardigheid, principes en trouw aan een gegeven woord. Maar in de plaats van eendrachtig op te treden, zinkt de regering weg in een moeras van intriges, in een poel van tegenstellingen en ruzies, in een orgie van wantrouwen en immobilisme. Daar kan niemand tevreden mee zijn.
Ik zei vanaf het begin dat deze regering als los zand aan mekaar hangt. De paarse partijen destabiliseren de regering. Dat zij Brussel-Halle-Vilvoorde daartoe zouden uitkiezen, lag voor de hand, want het is de achilleshiel van de minister-president. Zijn uitspraken over de snelle splitsing keren nu als een boemerang terug.
Deze politieke guerrilla is de rekening die CD&V gepresenteerd krijgt voor zijn harde oppositie tegen paars-groen. De zogenaamde keiharde afspraken uit het regeerakkoord gingen verder dan voorstellen indienen. Ze zouden ook onverwijld uitgevoerd worden. Herlees bladzijde 9 van dit akkoord maar eens. Premier Verhofstadt schuift nu de zwartepiet door naar CD&V en N-VA. Dewael ging nog verder en legde zich al van tevoren neer bij toegevingen. De VLD is de wegbereider van het fiasco, sp·a volgde.
Ook CD&V en N-VA zijn verantwoordelijk voor het Brussel-Halle-Vilvoorde-debacle dat de Vlaamse Regering verlamt. De minister-president heeft te lang de zachtaardige West-Vlaamse verzoener gespeeld. In Wallonië wist men goed dat het Vlaamse kamp verdeeld was en de ambitieuze plannen van Leterme en Bourgeois geboycot zouden worden door Verhofstadt en Stevaert. De Vlaamse Regering had nochtans verschillende troeven in handen om de Franstaligen onder druk te zetten. Ook het niet-deelnemen aan het overlegcomité en het opzeggen van samenwerkingsakkoorden waren mogelijkheden. Ook kon ze vanaf het begin weigeren om het federale tekort aan te zuiveren. Ze kon alle Vlaamse subsidies aan het Franstalige onderwijs schrappen of via de Brusselse regering de taalwetten correct laten toepassen.
De defensieve aanpak heeft geleid tot een Brussel-Halle-Vilvoorde-virus dat intussen het volledige regeringsbeleid aangetast heeft. De heer Caluwé zet, als er niet gesplitst wordt, ook de rest van het regeerakkoord op losse schroeven. De heer De Wever heeft niet alleen tactische maar ook inhoudelijke bezwaren tegen de belastingverlaging. Hij noemt de tweede fase van de belastingverlaging weggesmeten geld. Ook minister Vandenbroucke is kritisch: volgens hem is die belastingverlaging zeker nog niet binnen.
Op vlak van de belastingverlaging staat de VLD alleen, op vlak van de splitsing CD&V en N-VA. Na minder dan een jaar regeren blijft er van de coalitie niet veel meer over. De crisis is niet meer beperkt tot dit parlement. Er staat meer op het spel dan de splitsing: niet alleen de aangekondigde belastingverlaging maar ook de politieke geloofwaardigheid van de betrokken partijen.
De precedentwaarde van het al dan niet splitsen is niet te overschatten. Als men zelfs de splitsing, een loutere uitvoering van een arrest van het Arbitragehof, niet kan realiseren, hoe zal men dan de defederalisering van de gezondheidszorg en de kinderbijslag, een Vlaamse fiscaliteit, homogene bevoegdheidspakketten - stuk voor stuk dossiers die de Vlamingen na aan het hart liggen - ooit kunnen afdwingen?
De minister-president kan zich niet permitteren om zelfs maar een millimeter te wijken, zoniet wordt hij gereduceerd tot een marionet van de paarse partijen. Als hij nu geen ferme houding aanneemt, houdt hij er beter mee op want zijn geloofwaardigheid en autoriteit bij de bevolking en de coalitiepartners zal dan volledig verdwenen zijn.
Ik hoop nog steeds op een splitsing zonder prijs en op een duidelijke trendbreuk, waarbij een CD&V niet langer tot elke prijs aan de macht wil blijven, maar woord houdt. Bewijs dat het regeerakkoord geen dode letter is! (Applaus bij VB)
De minister president verkiest de titel "voorzitter van de Vlaamse Regering". Maar daarvoor moet er wel een Vlaamse Regering zijn.
De Vlaamse Regering is er een van lopende zaken: zij houdt zich nagenoeg volledig bezig met erkenningen, vergunningen en afhandeling van allerlei procedures. Maar ze is ook een regering van evidente zaken; van technische dossiers of dossiers waarover kamerbrede eensgezindheid bestaat. Het enige beleid dat ze voert is er een van terugschroeven van groene verwezenlijkingen in landbouw en milieu.
Intussen kreunt de meerderheid onder het ene incident na het andere, en over talloze afdreigingen en ruzies. Bovendien slaagde de minister-president erin de drie grootste departementen - Ambtenaren, Onderwijs en Welzijn - tegen zich in het harnas te jagen. Na jaren van rust legden de Vlaamse ambtenaren het werk neer: il faut le faire.
Een echt beleid wordt niet gevoerd: alle beslissingen worden doorgeschoven naar de meerjarenbegroting, die volledig stil ligt. Dat belet mijn fractie te doen waarvoor ze verkozen is: op een degelijke manier oppositie voeren. Door de onenigheid binnen de meerderheid kan geen enkel besluit genomen worden.
De aangekondigde nieuwe zakelijkheid is een sisser: wanneer gaat de minister-president nu eindelijk echt beleid voeren?
De twee interpellanten hebben wel veel gesproken, maar bijzonder weinig gezegd. (Applaus)
In het dossier Brussel-Halle-Vilvoorde is het engagement om te onderhandelen en resultaat te bereiken belangrijker dan het engagement molenwiekend aan de kant te blijven staan. De Vlaamse Regering heeft, conform het regeerakkoord, wetsvoorstellen laten uitwerken die de Vlaamse parlementsleden in het federale parlement hebben neergelegd. Op het ogenblik zijn ze in behandeling en worden er bijzondere inspanningen gedaan om tot een splitsing te komen.
De laatste weken wordt zeer meewarig gedaan over de belastingshervorming. In de regeringsonderhandelingen hebben we er bewust voor gekozen onze beleidshefbomen voluit op de eerste van de drie cruciale assen - werkzaamheid, zorgzaamheid en duurzaamheid- te richten. Deze inspanningen situeren zich niet in de eerste plaats op het niveau van de sociale zekerheid of op het niveau van de personenbelastingen of de vennootschapsbelastingen, maar wel op het vlak van het aanmoedigen van het starten van ondernemingen. Daartoe worden de fiscale maatregelen die de overdracht en de start van ondernemingen en het vrijmaken van risicokapitaal vergemakkelijken, doorgetrokken en versterkt.
Daarenboven zorgen we met het innovatiefonds voor de innovatie en de valorisatie ervan; op die manier vullen we het innovatiepact in, ondanks de beperktheid van financiële middelen.
De sluitende aanpak van de VDAB gebeurt op impuls van de Vlaamse Regering. Er werd een goed werkgelegenheidsakkoord afgesloten, dat op het vlak van de disfuncties van de arbeidsmarkt zeker vruchten zal afwerpen. Bovendien wordt hard gewerkt aan de infrastructuur: zowel de Antwerpse haven als de luchthaven van Zaventem krijgen ruime aandacht omdat zij een hefboom zijn voor de Vlaamse werkgelegenheid. Daarnaast doen wij er alles aan de export te promoten en buitenlandse investeerders aan te trekken.
De komende weken en maanden zullen wij er blijven op aandringen dat er op het Forum kan gesproken worden over een betere bevoegdheidsverdeling in dit land, wat Vlaanderen alleen maar ten goede kan komen.
Betreffende de belastingsverlaging is een voorontwerp van decreet goedgekeurd ligt ter bespreking met de FOD Financiën voor, in het kader van de verrekening van de bedrijfsvoorheffing. Uiteraard is deze beslissing, net zoals andere beslissingen, onderhevig aan de beschikbare budgettaire ruimte. De Vlaamse Regering wil geen regering van aankondigingen zijn, noch open rekeningen achterlaten.
Dat deze regering niets beslist klopt niet: ik denk hierbij aan het gemeentedecreet, de herschikking van het aandeelhouderschap in de Gewestelijke Investeringmaatschappij, het dossier Ekeren enzovoort.
Over de meerjarenbegroting werd zeer recent een timing afgesproken. Behoudens onvoorziene omstandigheden zullen we het parlement in de tweede helft van mei een meerjarenbegroting kunnen presenteren. Zij zal getuigen van de zorg om zeer zorgvuldig te besturen en continuïteit verzekeren, en een waarborg voor de toekomst zijn. (Applaus)
De oppositie treft dus de schuld voor de crisis.
Minister-president Leterme heeft ons hier enkele minuten onderhouden over allerhande interessante dossiers die echter niet ter zake doen. Hij heeft veel gesproken zonder iets te zeggen.
Minister-president Leterme doet alsof er geen vuiltje aan de lucht is, maar eigenlijk plaats hij niet meer dan enkele kartonnen decorstukken die de ware toestand moeten verbergen. Wanneer ik een krant opensla of naar het nieuws luister, hoor ik nochtans dat er geen regeerakkoord meer is als BHV niet gesplitst wordt.
Ik stel gewoon voor om het parlement af te schaffen want ik ben deze cinema beu. Wanneer we hier debatteren, doen we dat plots voor een tachtigtal knuffelende koorknapen. Nog geen uur geleden scholden ze elkaar de huid vol in de pers.
Wie het over geloofwaardigheid en autoriteit heeft, moet de politieke moed hebben om het debat hier te voeren. Andere politici een mes in de rug steken tijdens een interview is laf. De politieke moed ontbreekt echter om in het parlement te zeggen wat men over BHV denkt. Deze achterbakse geniepigheid zal minister-president Leterme zijn kop kosten. Deze Vlaamse Regering heeft haar doodsvonnis getekend door opnieuw plat op de buik te gaan.
Ik ben ontgoocheld en beschaamd. (Applaus bij VB)
Vlaanderen verdient het niet dat zijn regering verlamd wordt door een federaal probleem.
Het incident is gesloten.