Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aan de orde is de bespreking van de verklaring van de Vlaamse regering betreffende de algemeen maatschappelijke situatie en betreffende de krachtlijnen van de begroting 2000.
In de Septemberverklaring stelt minister-president Dewael dat Vlaanderen het op sociaal-economisch vlak bijzonder goed doet. Enkele weken voor de verkiezingen reden wij volgens premier Verhofstadt en voorzitter De Gucht nog achteraan in het Europese peloton, nu komt Vlaanderen reeds op de tweede plaats in de rangschikking van de regio's van Europa. Wat een prestatie.(Applaus) De Duitse CDU zegt over de regering-Schröder dat leugens korte benen hebben. Dat geldt hier blijkbaar ook ten aanzien van de VLD. Al vrij vlug schatten zij de Vlaamse economische prestaties hoog in.
Onze verkiezingsslogan was toch dat Vlaanderen beter kan.
U zou best het boek van de heer Verhofstadt opnieuw lezen.
Tussen 1996 en vandaag is de werkloosheid met bijna 100.000 gedaald en is de basis gelegd om ook in de volgende jaren 30.000 nieuwe jobs per jaar te creëren als de politiek van strategische vernieuwing wordt verder gezet. De September-verklaring blijft hierover vaag. Ik heb nog niets gehoord van de minister van Economie. Er zijn heel weinig nieuwe becijferde beleidsopties, die een visie geven op de economische toekomst van Vlaanderen.
Minister-president Dewael gaf de indruk te werken aan een new deal voor Vlaanderen. De pers had het gisteren over een totaal gebrek aan visie, een shopping list, een grabbelton. Zelfs de voorzitter van de VU, de heer Vankrunkelsven, is ontgoocheld en vraagt zich af welke boodschap deze regering uitdraagt. De begroting doet mij denken aan een catalogus van 3-Suisses met voor elk wat wils.
Bij het breien laat men gemakkelijk steken vallen.
Het enige verschil is dat men bij 3-Suisses de goederen na zeven dagen mag terugsturen. (Applaus bij de CVP) Wie zijn eigenlijk de krekels in de regering en waar zit minstens één mier, nodig om de voordelen van de twee samen te bundelen
De regering-Dewael is een bonte ploeg, zo beweert ook de voorzitter van de VLD. Zij is gebaseerd op contradictorische partijprogramma's met een aantal ministers die graag scoren in de media zonder na te gaan of dat wel past in een gedegen beleidsvisie. Bij elk bezoek van minister Stevaert aan een stad, of van minister Vanderpoorten aan een school, werden dure beloftes gedaan waarvan achteraf in de begroting slechts een beperkte weerslag terug te vinden is.
In het investituurdebat hebben wij gesteld dat de 200 miljard frank bijkomende beleidsruimte de budgettaire normen niet zou doorstaan. In de SERV-nota van 9 september staat dat er, bij toepassing van de Euromeesternorm, slechts een ruimte zou zijn van 115 miljard frank. Als rekening gehouden wordt met de reële aanpassing van lonen boven op de anciënniteitstoeslagen, wordt de netto-ruimte de volgende jaren beperkt tot 75 tot 90 miljard frank. Dat bedrag is door onze fractie reeds naar voor geschoven tijdens het investituurdebat.
De 85 miljard frank die nodig zijn om het verschil tussen de 200 miljard frank van het investituurdebat en de 115 miljard frank van de Euromeesternorm moeten uit zero-base budgetting, alternatieve financiering, heroriëntering en privatisering gehaald worden. Dat wordt door de SERV-nota als irrealistisch bestempeld. Bij deze begroting zal zero-base budgetting ongeveer 100 miljoen frank opleveren. De SERV-nota dringt aan op een meerjarig financieringsprogramma omdat de stucturele ruimte onvoldoende is om de grootschalige progamma's, aangekondigd door de regering, te financieren.
De Euromeesternorm is nu losgelaten. Die norm, uitgewerkt door de vorige regering is vorig jaar zonder kritiek goedgekeurd. De SP steunde deze norm zelfs enthousiast.
Wij hebben steeds gezegd dat budgettaire ruimte die vrijkomt, ook moet gebruikt worden. U vergeet uw verleden.
Wij vergeten het verleden niet. Het budgettaire is voor ons nooit een obsessie geweest. De Euromeesternorm is een fundamentele maatschappelijke keuze die tot doel heeft om voor de komende generaties van politici en burgers dezelfde budgettaire beleidsruimte te verzekeren als voor de huidige. Daarom geniet die norm de voorkeur op de norm van de Hoge Raad voor Financiën (HRF). De CVP wil de belangen van de komende generaties veilig stellen, en reserves opbouwen om de kosten verbonden aan de vergrijzing en de risico's van een tegenvallende conjunctuur te dekken.
We maken ons ook zorgen over de uitvoering van de zorgverzekering. Dat moet een geloofwaardig en financierbaar stelsel worden. In de begroting-2000 zijn geen middelen voorzien om de zorgverzekering volgend jaar van start te laten gaan voor de meest dringende behoeften van de huidige zwaar en langdurig zorgbehoevenden. Dat hebben wij moeten lezen in de pers.
Waar heeft u dat gelezen
Wij hebben dat gelezen in de pers. Het voorstel van de HRF houdt in dat binnen 10 jaar het uitgavenniveau per inwoner in de Vlaamse Gemeenschap ligt op dat van de Franse Gemeenschap.
De heer Van Rompuy moet er het verslag van de commissie voor Welzijn, Gezondheid en Gezin over de zorgverzekering maar eens op nalezen. Daar zal hij heel wat antwoorden vinden op de vragen die hij stelt.
In de CVP zijn er genoeg experts die dat dossier grondig kennen. De Euromeesternorm is de beste manier om voldoende kapitalisatie uit te bouwen tegen het jaar 2010, wanneer de babyboomers van na de Tweede Wereldoorlog met pensioen gaan. We moeten de toekomst veilig stellen. Besturen is prioriteiten stellen.
Tijdens de plenaire vergadering zijn er inderdaad heel wat vragen gerezen in verband met de zorgverzekering. Intussen is er echter al genoeg tijd verstreken om een en ander voor te bereiden. Er zijn ook nu al middelen nodig om een begin van uitvoering te geven aan de zorgverzekering.
De minister-president heeft gisteren gezegd dat we de zorgverzekering in samenwerking met het Vlaams Parlement zullen uitbouwen. We willen een stevig Vlaams Zorgfonds opbouwen. Tijdens de eerste commissievergaderingen kan dat dossier al aan bod komen.
Mevrouw Becq zegt dat de regering voldoende tijd heeft gehad om een en ander voor te bereiden. Mag ik vragen hoeveel de vorige regering al had voorbereid
Er werden twee uitvoeringsbesluiten voorgelegd door de vorige Vlaamse regering : een voor de oprichting van een zorgfonds en een voor de installatie van zorgkassen. We hebben de Raad van State te kennen gegeven dat we deze besluiten willen handhaven. We wachten echter nog op advies. Vanaf dan kunnen we beginnen met de uitbouw van een zorgverzekering.
Er moeten echter nog 21 uitvoeringsbesluiten genomen worden. Samenwerking met het parlement is daarbij aangewezen.
Het dossier ligt dus niet stil tot na het jaar 2000, zoals daarstraks werd gesuggereerd
Dat is zeker niet de bedoeling.
De twee uitvoeringsbesluiten die voorliggen voor advies tonen aan dat de vorige regering haar taak wel degelijk behoorlijk heeft uitgevoerd. Het gaat om sleutelbesluiten.
Een dialoog met het parlement mag geen alibi zijn om tijd te winnen.
Dat is wel een erg vreemde visie op de werking van onze instellingen. De regering wint dus tijd door overleg te plegen met het parlement Is er een beter voorbeeld van democratie dan een regering die een initiatief van het parlement uitwerkt in samenwerking met de parlementsleden
Ik ben blij dat het dossier opnieuw in de commissie zal worden besproken. Er is nood aan een fundamenteel debat omdat er nog belangrijke keuzes moeten worden gemaakt. De commissie moet zo vlug mogelijk samenkomen om dat dossier te behandelen. Dat is geen tijdverlies; uitvoeringsbesluiten bespreken die al zijn goedgekeurd door de regering, dat is pas tijdverlies. Dat gebeurde tijdens de vorige regeerperiode nochtans bij de uitvoering van het decreet op de buitenschoolse kinderopvang.
De vorige regering heeft afgesproken dat het parlement bij de uitvoering zou betrokken worden.
Ik heb trouwens alle CVP-leden van de vorige regering al kritiek horen geven.
Het is niet omdat we vroeger in de regering zaten, dat we nu geen oppositie mogen voeren.
Ik ben benieuwd of de coalitie het eens zal worden over de zorgcheques.
Het klopt dat tijdens de vorige legislatuur werd afgesproken dat het parlement bij de uitvoering zou betrokken worden. De regering moet echter haar verantwoordelijkheid nemen : ik hoop dat ze spoedig met concrete voorstellen komt.
Deze regering stelt geen middelen ter beschikking voor de onmiddellijke uitvoering van het decreet. Er zijn geen middelen beschikbaar voor een begin van dienstverlening.
De essentie van dat debat is dat er een budget nodig is om het decreet uit te voeren. (Applaus bij de CVP)
De regering zal overschakelen op de norm van de Hoge Raad voor Financiën. Eigenlijk voeren we nu de discussie die we tijdens de begrotingsbesprekingen van 1998 al hadden moeten voeren. Toenmalig minister Demeester beloofde toen dat eens een begroting in evenwicht, gebruik zou worden gemaakt van de vrijgekomen beleidsruimte. Dat is uiteindelijk echter niet gebeurd. Een discussie over lastenverlaging was toen politiek onmogelijk. Het is de verdienste van deze regering dat dat debat nu wel kan gevoerd worden. Deze regering kiest zowel voor schuldafbouw als voor lastenverlaging.
Voor de oplossing van de problemen inzake openbaar vervoer, verkeersveiligheid en mobiliteit is een coherent beleid nodig. Tot nu toe moesten we ons evenwel tevreden stellen met de losse voorstellen van minister Stevaert : een decreet basismobiliteit van 7,5 miljard frank; voor 5 miljard frank fietsnetwerken; gratis openbaar vervoer voor vijfenzestigplussers en mintwaalfjarigen ten belope van 3,8 miljard frank; voorstadsnetten, die 15 miljard frank gaan kosten. Hoe wil men deze 50 miljard frank uitgaven financieren Wat is het tijdschema van de uitvoering Wanneer komt er duidelijkheid
Ook wij zijn voorstanders van goedkope electriciteit. Wie niet Het gaat echter om een complex dossier. Een alternatieve inkomstenbron voor de gemeenten is nog niet gevonden. De wijziging van de federale wetgeving is nog niet geregeld. In de plaats van one-liners te lanceren in de media, zou de minister beter een concreet plan voorleggen waarover het parlement kan debatteren.
Het voornemen van minister Landuyt om de nepstatuten af te schaffen - een complexe onderneming die 6 miljard frank zal kosten - was niet eens terug te vinden in de Septemberverkla-ring. Ook de startbanen blijven vragen oproepen : gaat het om een nieuw soort nepstatuten Is het de Vlaamse versie van het plan-Onkelinx, dat de verplichte tewerkstelling weer bovenhaalt Er zijn nog steeds 60.000 niet ingevulde vacatures. Welk vormingsalternatief stelt men voor het afgeschafte Vlamivorm voor
De Vlaamse lastenverlaging zou volgens de Financieel-Economische Tijd van deze ochtend 3,2 miljard frank bedragen. Voor ongeveer vier miljoen belastingplichtigen komt dat neer op 900 frank per persoon, zijnde 75 frank per maand. Is dat de fameuze liberale visie op de lastenverlaging (Applaus bij de CVP en het VB)
De berekening van de heer Van Rompuy klopt niet : het gaat namelijk uitsluitend om de laagste schijven. Overigens bevestigde de federale minister van Begroting drie weken voor de verkiezingen nog dat 1000 frank per belastingplichtige een belangrijk bedrag is.
Bovendien gaat het niet om 4 miljoen, maar om een kleine 2 miljoen belastingplichtigen. Daarom zijn noch de uitkomsten van de Tijd, noch die van de heer Van Rompuy correct.
De regering wekt in de media de bedrieglijke indruk dat het om veel meer gaat. (Applaus bij de CVP)
Ik wil de polemiek die over de afcentiemen heerste in de vorige regering niet heropenen. Het nieuwe regeerakkoord is ondubbelzinnig : de werkloosheidsval dient opgeruimd te worden en de lastenverlaging voor de laagste schijven is een van de instrumenten om die doelstelling te bereiken. Vlamivorm was niet efficiënt. Het is onduidelijk welke bedrijven ervan geprofiteerd hebben en met welk werkgelegenheidseffect.
De 3,2 miljard frank waarover het thans gaat, is slechts een eerste aanzet : uiteindelijk willen we naar 40 miljard frank gaan. Voorts moet het eerstgenoemde bedrag inderdaad niet verdeeld worden over 4 miljoen belastingplichtigen en evenmin over een heel jaar. De startdatum is immers nog niet vastgelegd. Bovendien kan de begrotingscontrole nog een bijsturing met zich meebrengen.
De uitdaging die de heer Van Rompuy formuleert, namelijk om de 60.000 vacatures in te vullen, zullen wij beantwoorden met een geheel van maatregelen zoals de lastenverlaging. Kinderopvang is een andere. (Applaus bij de VLD en de SP)
De goedkeuring van deze maatregel maakt ons ook afhankelijk van de goedkeuring van het federale niveau en van de Franstaligen. FDF-voorzitter Maingain koppelt hieraan de extra middelen ten belope van 2,4 miljard frank voor het Franstalig onderwijs. In deze berekeningswijze zal immers worden uitgegaan van de meest gunstige hypothese voor de Franstaligen. Over een periode van vijf jaar komt dit neer op een aderlating van 14 miljard frank voor het Vlaamse onderwijs. Dit is de deal die ook door Ecolo gesteund werd.
Ook de heer Van Rompuy heeft lang rondgelopen met zijn plannen voor lastenverlaging, zonder dat hij daarvoor het akkoord kreeg van de federale regering.
Ik heb consequent geprobeerd dit met eigen middelen te doen. Ik heb hiervoor geen prijs betaald.
Inzake onderwijs is de tekst schraal in vergelijking met de ambities die het regeerakkoord vooropstelde en ook in vergelijking met de intenties die de minister van onderwijs tijdens de voorbije maanden publiek debiteerde. We zijn niet blind voor de verhoogde bedragen die gaan naar de vervangings-pool, de schoolinfrastructuur en naar de basisfinanciering van het hoger en van het basisonderwijs. Die bedragen zullen echter maar tot een goed resultaat leiden wanneer ze de komende jaren met een veelvoud en cumulatief worden verhoogd. Ook hier zal men botsen op budgettaire grenzen. Zo was er gisteren sprake van 250 miljoen frank extra voor de universiteiten. Een rector vroeg echter 12 miljard frank. Op deze vraag kwam een duidelijk antwoord : dit zal niet kunnen.
De minister heeft een duidelijke toekomstvisie gegeven. Ze heeft duidelijk aangegeven wat men kan verwachten en wat niet.
Gisteren heb ik in Actueel duidelijk gezegd dat het nooit mogelijk is om alle wensen van iedereen in te vullen. Zo werd er in het regeerakkoord niet gesproken over loonsverhogingen voor de leerkrachten. Uit mijn contacten met de leerkrachten is gebleken dat ze niet in de eerste plaats naar hogere lonen vragen, maar wel naar andere zaken die echter ook geld kosten. We moeten dus prioriteiten leggen.
Bovendien ontbreekt een visie op een gedegen onderwijsbeleid. Zo zal men het probleem van het tekort aan leerkrachten niet oplossen met een vervangingspool. Dit is een te beperkte ingreep die het aantal beschikbare leerkrachten op de arbeidsmarkt nauwelijks zal verhogen. Er is nood aan een beleid dat het onderwijsgebeuren in een boeiende context plaatst, dat scholen openstelt en een levendige dialoog met diverse partners in de samenleving voedt. De leerkrachten moeten ook meer uitdrukkelijk de ruimte krijgen om hun eigen creativiteit en verantwoordelijkheid te beleven. Het onderwijs moet opnieuw een beroep met perspectief worden.
Overigens blijft mijn fractie ook op andere punten op haar honger. Wij vernemen niets over het wegwerken van de niet-objectiveerbare verschillen. Na de definitiestudie moet nu dringend werk worden gemaakt van de berekening van de kostprijs per student. We vragen ons af of de regering dit dossier voor zich uitschuift om de competitief voordelige positie van het gemeen-schapsonderwijs te beschermen. Dit is wellicht ook de reden waarom er in de Septemberverklaring niet gesproken wordt over de integratie van het leerlingenvervoer en een globale aanpak van het openbaar vervoer. En wat met de vrije internaten.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het vrij onderwijs niet veel sympathie en steun van deze regering moet verwachten. De toonzetting van minister-president Dewael over het vrij onderwijs is onthutsend. (Applaus bij de CVP)
De heer Van Rompuy is intellectueel oneerlijk. Hij heeft al meer gehoord en gelezen dan wat de minister-president maandag heeft gezegd over de begroting 2000. Er zijn ook beleidsnota's. Inzake de objectiveerbare verschillen zal men nu de tweede fase starten. Ik heb ook benadrukt dat ik een brede dialoog wil over de vrije internaten. (Applaus bij de VLD, de SP, de VU en AGALEV)
De heer Van Rompuy doet het onderwijs in Vlaanderen onrecht met een dergelijke emotionele benadering. Hij heeft geen enkel concreet element aangebracht waaruit zou blijken dat de vrijheid van onderwijs zal aangetast worden. Het belangrijkste voor het onderwijs is dat ieder gelijke kansen zou krijgen voor het inrichten van een kwalitatief onderwijs. Dit moet in grote vrijheid kunnen georganiseerd worden. (Applaus bij de CVP)
In het verleden werd een eerlijk debat gehypothekeerd door de communautarisering. Men mag het debat ook niet ideologiseren en zo de echte discussie over de kwaliteit van het onderwijs onmogelijk maken.
De heer Sannen beweert dat er geen concrete elementen zijn waaruit blijkt dat de vrijheid van het onderwijs zou aangetast worden. (Rumoer)
Ik heb de indruk dat men de vorige maanden heeft geprobeerd over onderwijs een debat te voeren zoals veertig jaar geleden. Bovendien worden hier bepaalde problemen in onze schoenen geschoven, terwijl de CVP veertig jaar nagelaten heeft om deze problemen aan te pakken. (Samenspraken)
Minister Vandenbossche heeft het vrij initiatief in het onderwijs altijd gerespecteerd. We hopen dat dit ook in de toekomst het geval zal zijn. We weten echter wat de heer De Gucht daarover denkt. De CVP zal in elk geval altijd opkomen voor het vrij initiatief in het onderwijs.
Ik wil nog antwoorden op de opmerkingen van de heer Martens. Ook in de vorige regeringsverklaring stonden de vrije internaten vermeld. Men heeft hieraan echter drie jaar lang niets gedaan tot ik in de commissie het ini-tiatief heb genomen. In de begroting 1999 werd hiervoor ruimte vrijgemaakt. (Samenspraken) De heer Van Rompuy zal in mij een bondgenoot vinden om het vrij initiatief te ondersteunen.
De CVP wil blijven opkomen voor mensen die zich vrijwillig engageren om vanuit hun idealisme belangrijke maatschappelijke taken op zich te nemen. De paarsgroene regering bestempelt dit als verzuiling.
Van minister Anciaux hebben wij, buiten zijn optredens in de Zevende Dag en een interview in P-Magazine, nog weinig gehoord. We moeten het stellen met de volgende uitspraak van Bert Anciaux : Jane Fonda in al haar glorie was het erotische cultuurmoment.
We hopen dat het cultuurbeleid binnenkort wat meer niveau zal krijgen. Op de persconferentie naar aanleiding van zijn veertigste verjaardag verkondigde de heer Anciaux dat er bespaard zal worden op de begrotingspost voor cultuur en voor verenigingen. Om sympathiek over te komen in bepaalde media stelt hij dat de geldverslindende zuilen moeten besparen. Wij blijven de inzet van vrijwilligers belangrijk vinden. We vinden dergelijke standpunten onverantwoord. (Applaus bij de CVP en het VB)
Het is onze bedoeling om de basis van het verenigingsleven te versterken. Dat is ook in het voordeel van de vrije verenigingen. We zullen audits laten uitvoeren om na te gaan of de reglementen in de verschillende decreten ertoe leiden dat er aan de basis meer gebeurt.
Kan de minister een concreet voorbeeld geven? Welke organisaties zullen het volgend jaar meer geld krijgen
Het dienstendecreet wordt door velen een grabbelton genoemd. Onder dat decreet vallen een aantal diensten die worden gedoogd ook al voldoen ze niet aan de voorwaarden. Alle diensten moesten tegen 1 januari 2001 aan de erkenningsvoorwaarden voldoen. Het lijkt ons een eerlijke manier om te besparen die termijn met zes maanden te vervroegen.
De minister noemt het minst verzuilde decreet als voorbeeld.
Wat het decreet over de verenigingen betreft, ben ik ervan overtuigd dat heel wat verenigingen goed werk verrichten. We zijn van plan om te onderzoeken of we niet meer middelen naar de verenigingen die aan de basis werken, kunnen geven. Dat is een doelstelling die elk rechtgeaard mens kan goedkeuren.
Het is belangrijk om mensen niet tegen elkaar op te zetten, maar om de basis te versterken. De heer Van Rompuy wekt de indruk dat we willen besparen op cultuur. We willen wel de misbruiken aanpakken. Het budget voor cultuur is trouwens nog nooit zo groot geweest als in de begroting voor 2000.
Er was de vorige jaren ook al een substantiële verhoging van het budget.
Het dienstendecreet is geen grabbelton; het is bedoeld als een noodplank voor goedwerkende organisaties waarvoor er in de andere decreten geen aandacht was. De regering mag die organisaties niet uit het toepassingsgebied van het decreet gooien, maar moet ze een beter regelgeving geven. Als de regering daarop bespaart, dan zullen we ons daartegen verzetten.
Als de minister spreekt over een culturele piramide, dient hij zich bewust te zijn van het feit dat een dergelijke piramide gebouwd is op het Vlaamse kunstbezit van vroegere eeuwen. In de Septemberverklaring is er alleen sprake van podiumkunsten; de regering vergeet het kunstbezit van het Vlaamse volk, zijn literatuur en muziek. Het verontrust ons enorm dat daarvoor geen aandacht is.
Ik weet niet waar de heer Verrijken die opmerking op baseert. In de begroting voor cultuur wordt er voor de eerste keer heel wat geld uitgetrokken om convenants met steden en gemeenten te sluiten met het oog op de bescherming van het roerend cultureel patrimonium. Daar kan de heer Verrijken alleen maar gelukkig om zijn.
Over het beleid inzake milieu en ruimtelijke ordening blijft grote onduidelijkheid bestaan. Gisteren hebben we het de invoering van het decreet over ruimtelijke ordening uitgesteld. De vraag rijst wat er in de komende maanden met het decreet en de problematiek zal gebeuren. Ook de maatregelen om de zonevreemde bedrijven te helpen, worden door deze beslissing van het parlement uitgesteld.
De CVP staat achter de verhoging van de middelen voor het milieubeleid. Ook daar is er echter geen sprake van een radicale vernieuwing, omdat reeds in de vorige regeerperiode de middelen jaarlijks met 2 miljard frank toenamen. De groenen hebben het blijkbaar moeilijk om verantwoordelijkheid op zich te nemen in belangrijke dossiers. Over het dossier Doel bestaat er nog altijd onduidelijkheid. Ook de beslissing over de luchthaven van Deurne wordt uitgesteld en bij grote infrastructuurwerken zal men geconfronteerd worden met radicale standpunten van vroeger. Dat zal een moeilijk punt worden. Verzetten ze zich principieel tegen verbrandingsovens of aanvaarden ze verbranding onder milieuvriendelijke voorwaarden Veel kiezers van Agalev denken dat de partij principieel tegen verbranding is. Voor de CVP komt het erop aan dat de verbranding op een milieuvriendelijke manier gebeurt maar we zijn er geen principiële tegenstander van. Bestaan er alternatieven Niet iedereen zal kunnen blijven scoren als er echt moet bestuurd worden. Het moment van de waarheid zal komen, wanneer opnieuw een beslissing moet genomen worden over de oven van Isvag en de vergunning voor de oven in Drogenbos.
De heer Van Rompuy heeft aangeduid waar het verschil ligt tussen deze en de vorige regering op het vlak van het milieubeleid. Voor hem betekent een milieubeleid de concrete en individuele gevallen van de verbrandingsovens, Doel en de luchthaven van de Deurne. Voor deze regering is een milieubeleid ruimer dan deze individuele dossiers.
De CVP-fractie staat op een spoedige uitvoering van MAP-II. Alleen zo zullen we in 2003 aan de nitraatrichtlijn voldoen. De regering pleit voor sociaal begeleidende reconversie van de veestapel. In Nederland werkt men aan een plan om de veestapel met 30 procent te verminderen en trekt daarvoor 2 miljard gulden of 36 miljard frank uit. In Vlaanderen wil men de varkensstapel met 20 procent verminderen, maar in de begroting wordt maar 750 miljoen frank uitgetrokken. Is de regering zich bewust van de budgettaire gevolgen van de optie die ze wil nemen?
In de Septemberverklaring vind ik alleen maar algemene verklaringen terug. Vroeger zorgden wij steeds voor een nota met concrete cijfers. Door allerlei maatregelen aan te kondigen, zonder dat daarvoor geld wordt uitgetrokken, zaait men onrust.
We weten niet langer waar we aan toe zijn omdat deze regering liever verklaring aflegt aan de media dan in het parlement.
Nu maken we pas een revolutie mee : zelfs de CVP begint te pleiten voor een afbouw van de varkensstapel.
De minister kent onze houding terzake maar al te goed.
Deze regering wil in de eerste plaats het mestprobleem oplossen. De eerste stap die we daartoe zullen zetten is nagaan of dat lukt door mest te verwerken. De heer Van Rompuy heeft daar altijd in geloofd en ik hoop dat hij gelijk krijgt. In het andere geval zitten we immers met een immens probleem.
Daarnaast zal deze regering proberen landbouwers die vrijwillig stoppen financieel te steunen. Weliswaar onder bepaalde voorwaarden en zonder dat deze financiële steun een bijkomend pensioen wordt. We hebben daartoe inderdaad geen geld vrijgemaakt op de begroting, omdat we eerst willen nagaan of Europa akkoord gaat met ons voorstel. Misschien wil Europa zelfs meebetalen. Pas als Europa zijn fiat geeft, zullen we voor kredieten zorgen. In vergelijking met het debacle van MAP-II is dit een veel eerlijker manier van werken. Nu lopen de boeren het risico dat ze subsidies zullen moeten terugbetalen. (Applaus bij de VLD en AGALEV)
De klacht die Europa heeft gealarmeerd, werd ingediend door adjunct-kabinetschef van de minister.
Ik heb mij van die demarche altijd van gedistantieerd. Bovendien vind ik niet dat de CVP mijn kabinet moet helpen samenstellen.
De Volksunie wil dat toch ook doen met onze delegatie in de Conferentie over de Staatshervorming.
Enkele jaren geleden heeft de heer Van Rompuy verklaard dat zolang hij minister van Landbouw was, er in Vlaanderen meer varkens dan mensen zouden zijn. Nu pleit hij voor meer kredieten voor afbouw. Wat is er precies veranderd aan het CVP-standpunt?
Ik pleit niet voor afbouw. Ik wil alleen duidelijkheid : als de veestapel met 20 percent moet verminderen, wil ik dat het nodige geld wordt uitgetrokken voor deze operatie.
Het is goed dat we elkaars standpunt kennen. Blijft u ook bij uw standpunt van twee jaar geleden?
Als in het jaar 2003 blijkt dat het MAP-II niet heeft gewerkt, staan we voor een groot probleem. Daarom moeten we MAP-II zo snel mogelijk uitvoeren, zodat we aan de bepalingen van de richtlijn zeker beantwoorden. Ik heb trouwens vernomen dat de adviseur van voormalig minister Kelchtermans voor het MAP, nu op het kabinet van minister Dua werkt. De continuteit is dus verzekerd.
De CVP zal deelnemen aan de Conferentie over de Staatshervorming omdat we al sedert 1970 op de bres staan voor meer autonomie. Wij willen ons echter niet laten meeslepen in een discussie over symbolische maatregelen. daar niet praten over symbolen, maar zullen de reële vrijwingspunten op tafel brengen. De basis daarvoor is ons vijfpuntenprogramma dat de resoluties van dit parlement overneemt.
Een studie van de KBC toont aan hoe de Vlaamse en de Waalse economie steeds verder uit elkaar groeien. Het aandeel van de Vlaamse economie in het BNP van België is gestegen van 48,5 percent tot 61 percent. Wallonië vreest dat fiscale autonomie en federalisering van de sociale zekerheid, het verschil in inkomen tussen de regio's nog zal doen toenemen. Wallonië vreest welvaartsverlies wanneer de fiscaliteit en de sociale zekerheid zouden worden geregionaliseerd. In 1997 al pleitte de federale eerste minister Verhofstadt voor een onmiddellijke federalisering van de sociale zekerheid en voor meer fiscale autonomie. Hij waarschuwde toen voor immobilisme en voor het dictaat van de PS.
Wanneer hij het over immobilisme had, had hij het over u.
Het ging over de PS. De laatste voorstellen van minister Onkelinx bewijzen dat nog niet veel is veranderd.
Omdat er in het federale regeerakkoord niets wordt gezegd over deze resoluties, denken de Franstaligen dat we al onze verzuchtingen vergeten zijn. Dat is de enige reden voor de dooi tussen Vlamingen en Franstaligen. Ondertussen doet VLD-voorzitter De Gucht onze resoluties af als een communautaire horizon, iets dat heel ver weg is. Premier Verhofstadt kondigt een ingrijpende hervorming van de inkomensbelasting, maar rept met geen woord over fiscale autonomie. De CVP zal de solidariteit tussen de verschillende regio's blijven verdedigen. We hebben dit overigens de voorbije 40 jaar altijd gedaan. Uit de studie van de KBC blijkt trouwens dat een regionalisering ook voor Wallonië een goede zaak is. Omdat de productiviteit in Wallonië lager ligt dan in Vlaanderen, wordt de Waalse bedrijven opgezadeld met een loonhandicap, als de lonen tijdens federale onderhandelingen worden vastgesteld. Maar toch moeten de reële geschilpunten aan bod komen op de conferentie. Ik weet dat ook de Volksunie dat wil, maar ik twijfel aan de vastberadenheid van de VLD, alle forse verklaringen uit het verleden ten spijt.
Minister-president Dewael wil onze eisen nooit ter tafel leggen bij zijn contacten met de Franstaligen. We zullen de volgende maanden zien wat er van nieuwe bevoegdheden in huis zal komen. De CVP zal, zoals altijd, bij de besprekingen aanwezig zijn met al haar kracht, sterkte en verantwoordelijkheidszin. (Applaus bij de CVP)
Op 13 juni werd 40 jaar van onafgebroken macht gebroken. Het is alsof een regime is verjaagd : het einde van het ancien régime. De nieuwe machthebbers zullen veel vanaf nul moeten heropbouwen. Door een goed en efficiënt beleid moet het negatief beeld van de overheid bij de burgers weggewerkt worden. De burger moet zich opnieuw gesteund voelen door de overheid.
In 1846 werd een liberale partij opgericht, waarvan de VLD erfgenaam is. Zij wou een liberale maatschappij op politiek en sociaal vlak zijn met de nadruk op vrijheid. Dit liberalisme is nu gewijzigd en verfijnd. Vrijheid heeft immers haar grenzen. De zorg voor de sociaal zwakkeren in onze samenleving is een prioriteit. Er moet een sterke economische basis zijn maar economie is geen doel op zichzelf. Economische groei is een middel tot sociale groei en een middel tot de verbetering van de kwaliteit van het leven. De VLD is dus een echte volkspartij die aandacht heeft voor de noden van de burgers en vooral voor de zwakkeren. Deze visie zal de basis zijn voor onze houding tegenover de regering en het gevoerde beleid. Omdat de VLD voorstander is van een zeer streng, orthodox begrotingsbeleid, zijn we verheugd dat deze regering kiest voor de strengste norm van de HRF. Vlaanderen levert zo haar aandeel in de realisatie van het Europese stabiliteitspact en creëert toch de mogelijkheid om een radicaal nieuw beleid te voeren zonder de toekomst van de volgende generaties te hypothekeren. De wijze waarop de oppositie kritiek uitbrengt op de begrotingsnorm en de regeringsplannen, dateert nog van het ancien régime.
In de plenaire vergadering van 17 december 1997 heeft toenmalig minister Demeester-De Meyer ge-steld dat de regering drie mogelijke beslissingen zou kunnen nemen, wanneer de begroting in evenwicht zou zijn : de schuldenlast kan verlaagd worden; er kunnen kortingen op de belastingen toegestaan worden; men kan een nieuw beleid voor Vlaanderen voeren. Toen zei zij dat ze koos voor de derde mogelijkheid. Ik denk dat deze begroting de drie mogelijkheden samen uitvoert. We waren het toen eens met de minister, maar haar beloften zijn nooit ingelost.
Ik blijf bij deze verklaring. Het belangrijkste is het beheersen en het afbouwen van de schulden, die nu nog meer dan 250 miljard frank bedragen. Op de tweede plaats moeten we ervoor zorgen dat zij die te veel belastingen betalen, dit geld terug krijgen. In 1997 voelde onze partner hier niet veel voor. Een nieuwe beleid kan enkel gerealiseerd worden met nieuwe bevoegdheden en een degelijke visie. Hierover heb ik niets gehoord in de Septemberverklaring.
Ik ben de stemmingmakerij over ons standpunt tegenover de kortingen op belastingen beu. Onze houding inzake afcentiemen is niet veranderd. In de periode dat mevrouw Demeester-De Meyer haar voorstellen deed, was er een tekort op de begroting. Er kon toen geen sprake zijn van een vermindering van de belastingen. Dit zou immers gevolgen gehad hebben voor tal van sociale voorzieningen. Wij hebben ons echter nooit verzet tegen het principe van de afcentiemen. Wij waren bereid om erover te praten indien er ruimte was op de begroting. Dit is vandaag het geval.
Wij hebben de afcentiemen ook altijd aan bepaalde voorwaarden. Vorige maandag werd in het radiojournaal gezegd dat de Septemberverklaring afcentiemen op de laagste inkomens in het vooruitzicht stelde. In de tekst staat er echter afcentiemen op de laagste inkomensschijven. Dat is een groot verschil. De vraag is niet of de maatregel ten goede komt aan 2 miljoen of 4 miljoen mensen, maar wie moet van dergelijke fiscale maatregelen genieten. Wij menen dat het voordeel moet gaan naar de mensen met de laagste inkomens, zoals de laagste pensioenen. De belastingsvermindering is vooral voor de laatste groep belangrijk. Wellicht ligt ons standpunt in deze zaak dicht bij dat van de SP. De maatregel die nu wordt aangekondigd, is een korting op de laagste inkomensschijven. Dit wil zeggen dat het voordeel over alle belastingbetalers moet worden verdeeld.
Er zijn nog veel onduidelijkheden over deze maatregel. Zijn er al afspraken gemaakt met de federale regering Zijn de federale belastingambtenaren bereid om hieraan mee te werken. Zullen de afcentiemen bij de voorheffing of achteraf worden toegekend?
Wordt tegelijk de discriminatie tussen de gehuwden en samenwonenden weggewerkt?
We zijn geen tegenstander van afcentiemen, maar dat moet gebeuren in overeenstemming met de zogenaamde Euromeester-norm. Enkel zo kunnen we de toekomst veilig stellen. Van de 18 miljard frank extra geld voor het komende jaar, zal 3,2 miljard frank besteed worden aan een belastingverlaging. Wat wil de regering daar echter mee bereiken De werkloosheidsval zal er niet door opgelost worden. Bovendien rijst de vraag of de maatregel van afcentiemen niet beter door de federale regering zou genomen worden. Om beperkte middelen te besteden, moeten er prioriteiten gesteld worden. Belangrijk is dus de vraag of de middelen doelmatig worden ingezet. Dit is niet het geval : het grootste deel van de belastingverlaging zal immers ten goede komen aan de hoogste inkomens. De laagste inkomens, zoals bestaansminimumtrekkers, betalen immers geen belastingen. Ze zullen dus niet van de maatregel kunnen genieten.
De pertinente vragen die de heer Taylor en mevrouw Demeester in dit verband hebben gesteld zijn dezelfde vragen die ik tijdens de vorige regeerperiode heb gesteld bij de discussie over de invoering van de zorgverzekering. Ik heb toen echter nooit een antwoord gekregen.
De sprekers van de CVP spreken zichzelf tegen. Vanaf het begin heeft voormalig minister Demeester de aandacht gevestigd op de mogelijkheid van afcentiemen. Het gaat dus wel degelijk om een bevoegdheid van de Vlaamse regering. Het is logisch dat geen belastingvermindering kan worden gegeven aan wie geen belastingen betaalt. Het ligt ook voor de hand dat de belastingvermindering wordt aangerekend op de eerste schijf. Dankzij de belastingvermindering wordt het verschil tussen loon en werkloosheidsuitkering groter. In het licht van de lage activiteitsgraad van de Belgische bevolking is dit bijzonder belangrijk. Het verhaal van de 75 frank winst per maand is al weerlegd. In het totaal gaat het om 40 miljard frank gespreid over 5 jaar. Gaat de CVP akkoord met een belastingvermindering van 40 miljard frank Wil de CVP de werkloosheidsval helpen oplossen?
Ik begrijp niet waarom de belastingvermindering op de Interministeriële conferentie moet worden besproken. Volgens de Fiancieringswet moeten de afspraken in dit verband tussen de regeringen worden gemaakt. Een Interministeriële conferentie is dus niet nodig. Als het toch zo goed gaat met het overleg tussen Vlamingen en Franstaligen is de zaak erg eenvoudig.
Waar zal de regering trouwens die 40 miljard frank vandaan halen Zelfs met de nieuwe begrotingsnorm van de regering, zal de regering over een periode van 5 jaar niet 200 miljard frank, maar slechts van 100 miljard frank extra ter beschikking hebben. Zowat de helft van dit budget zal dus naar belastingverlaging gaan. Denkt u dat uw coalitiepartners het daarmee zullen eens zijn De laagste inkomens moeten prioriteit krijgen. Kunt u me vertellen hoeveel percent van de 3,2 miljard frank afcentiemen er naar de laagste inkomens zal gaan?
Iedere belastingbetaler zal baat hebben bij de belastingvermindering. Vooral wie het minst verdient.
Kunt u dat eens uitleggen?
De kritiek van de CVP heeft niets te maken met de vraag of de gehanteerde norm de juiste is, maar enkel met het feit dat de partij beseft dat deze regering erin zal slagen de directe noden van de burgers te leningen, zonder de belangen van de toekomst uit het oog te verliezen. De mensen willen immers nu en niet binnen tien of twintig jaar een aanpak van de huidige problemen. Het is onaanvaardbaar om de huidige generatie driemaal te laten betalen : voor de schulden uit het verleden, door de zware fiscale en parafiscale druk van het heden en voor van reserves voor de toekomst. De VLD wil de actuele problemen aanpakken en toch de strengste norm van de Hoge Raad voor Financiën respecteren.
Vanuit de oppositie wordt vaak geschermd met het argument van de spectaculaire vergrijzing na het jaar 2010. Cijfers van het Nationaal Instituut voor Statistiek (NIS) maken echter duidelijk dat de grootste uitdagingen voor het beleid zich pas zullen manifesteren vanaf 2030. In 2010 zal het aandeel van de actieve bevolking verhoudingsgewijs gelijk blijven. Pas vanaf het jaar 2030 komt daarin verandering.
Deze kwestie mag niet los worden gezien van de dramatische cijfers op het vlak van werkgelegenheid. Slechts 39 percent van de Belgen en 59 percent van de Belgen tussen 15 en 65 jaar werken. De Vlaming vraagt om werk. Werken aan de werkgelegenheid blijft dan ook een absolute topprioriteit. We zijn het dan ook eens met de speciale aandacht van de regering voor laaggeschoolde werklozen en de actie startbaan die het recht op arbeid voor jongeren concreet moet maken. Anderzijds vraagt de VLD de regering echter om ook oog te hebben voor de mensen van 50 jaar en ouder.
Werk is inderdaad een prioriteit, maar toch bleef een van de belangrijke momenten in de spanning tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt afwezig uit de Septemberverklaring : geen woord over de permanente vorming.
Het is goed dat er bij het scheppen van banen niet alleen aandacht is voor de jongeren, maar ook voor de vijftigplussers. Hun professionele ervaring mag niet zomaar overboord gegooid worden.
De regering wil terecht de verpletterende fiscale en parafiscale druk verminderen. Arbeid moet niet ontmoedigd maar aangemoedigd worden. Het is de bedoeling daaraan veertig miljard frank te besteden in een cyclische begroting. Zo wordt een aanzet gegeven, die vervolgens, voor wat de loonlast betreft, verdergezet moet worden op een ander niveau. Voor het eerst gaat het niet alleen om mooie woorden, maar om tastbare maatregelen. De reden voor die trendbreuk ligt voor de hand : de voorbije regeerperiode zat de staatshervorming klem, de Vlaamse regering beperkte zich tot stoere taal. Thans is er gewettigde hoop op een verdere ontwikkeling dankzij de volwassen dialoog tussen de regio's in het kader van een federale conferentie.
Wij zijn economische koplopers in Europa. Hoe behouden we die goede positie Daarvoor moeten wij aandacht hebben voor de promotie van onze sterke punten, zoals ondernemingszin, pragmatisme, talenkennis, arbeidsethiek en werkkracht, en tegelijk onze minpunten onder ogen durven zien : zwake communicatieve vaardigheden, een weinig internationale instelling, angst voor verandering en het nemen van risico's. In dat verband moet de nodige aandacht gaan naar de infrastructuur. Investeren in het openbaar vervoer kan de verkeersknoop helpen ontwarren, zo bewees het buitenland.
Waar wil de regering precies naartoe met de decreet basismobiliteit Hoeveel zal de uitvoering kosten Ik geef een voorbeeld : terwijl het strategisch plan van De Lijn de eerste aanzet tot de realisering op 4 miljard frank raamt - en dan nog zonder iets aan de randvoorwaarden te doen - belooft de Septemberver-klaring slechts 1,2 miljard frank. Voor het gratis vervoer van de vijfenzestigplussers is helemaal niets vastgelegd, terwijl De Lijn zelf de kosten op 400 miljoen frank raamt in 2000 en op 609 miljoen frank in 2001. Minister Stevaert heeft het afgelopen jaar al veel beloofd maar nog maar weinig gegeven. (Applaus bij de CVP)
Maar in de commissie keurde u onze begroting voor Openbare Werken af omdat er te veel geld werd uitgetrokken voor de bescherming van de zwakke weggebruiker.
Wij keurden die begroting af omdat de prioriteitenlijst van de administratie door uw kabinet ten voordele van socialistische gemeentebesturen was gewijzigd.
Het ontwerp van decreet inzake basismobiliteit ligt thans voor bij de SERV. Als eerste aanzet willen wij nu al het leerlingenvervoer op efficiënte en integrale wijze reorganiseren.
Is de hele Vlaamse regering het daarover eens?
Ja. Voorts zullen wij miljoenen investeren in nieuwe trams (450), nieuwe tramlijnen (400), mobiliteitsconvenanten (200 extra) en de uitbreiding van het aanbod van de VVM (300). Dat zijn goede stappen in de richting van de basismobiliteit, die natuurlijk niet onmiddellijk kan gerealiseerd worden : wij opteren voor een groeipad van vijf jaar. Verder willen wij ook de commerciële snelheid van De Lijn verhogen en de knelpunten inzake vaarverkeer wegnemen, door bijvoorbeeld de vaarrechten af te schaffen. Al bij al gaat het om een investering van 2,5 miljard frank in de infrastructuur. Dat is natuurlijk niet genoeg. Natuurlijk is er meer nodig. Daarom gaan wij ook met de federale overheid praten. In elk geval gaat het sinds kort goed met de VVM : er rijden meer en vollere bussen.
Ik herinner mij de Septemberverklaring van 1997 : de heer Decaluwé wou toen ook al meer geld voor infrastructuur maar zijn fractiegenoot, toenmalig minister Demeester-De Meyer verzette zich. De behoeften zijn vandaag nog steeds dezelfde, maar eindelijk worden andere antwoorden geformuleerd - al weten wij allen dat het probleem niet in een handomdraai op te lossen is. Ook aan de erbarmelijke staat van onze wegen moet immers dringend iets gedaan worden.
Vlaanderen is verheugd over de extra aandacht die aan ons onderwijs besteed wordt. Het onderwijs heeft echter niet alleen tot taak hooggekwalificeerde arbeidskrachten op te leiden. Het moet ook onze jongeren vormen binnen een open geest en hen wapenen voor de uitdagingen waarmee ze in de toekomst zullen geconfronteerd worden. Het moet ook de dualiteit tegengaan tussen zij die de kennis bezitten en zij die ze niet bezitten.
De herwaardering van het lerarenambt is voor de VLD primordiaal. We moeten investeren in leerlingen en in leerkrachten, eerder dan in structuren en in netten. Ook dit vormt een trendbreuk met het verleden. Mijn fractie zal niet dulden dat er een onderscheid wordt gemaakt tussen de netten. We zullen de minister steunen in alle initiatieven om de onderwijsdoelstellingen te realiseren.
De VLD blijft graag stilstaan bij de verkeersveiligheid. Ook hier liggen dramatische cijfers voor.
De VLD juicht het initiatief toe om zo spoedig mogelijk uitsluitsel te geven over de regularisering van zonevreemde bedrijven. Een snelle besluitvorming op dit vlak vormt ook een trendbreuk met de tweeslachtige houding uit het verleden. Bedrijven die thans als zonevreemd worden beschouwd, zijn in het verleden vaak tot stand gekomen met regelmatige bouwvergunningen en regelmatige exploitatievergunningen. Wanneer herlokalisatie vanuit ruimtelijk oogpunt onafwendbaar is, moeten de nodige initiatieven worden genomen om de uitrusting van alternatieve terreinen sneller en op een eenvoudiger wijze door te voeren.
Kan de heer Vermeiren verduidelijken wat hij bedoelt met de grote vooruitgang voor de zonevreemde bedrijven Tot nog toe werd er geen enkel initiatief genomen, behalve het uitstel met zeven maanden van de inwerkingtreding van het decreet ruimtelijke ordening. Sluit de VLD zich dan aan bij de voorstellen van de heer Lachaert in de vorige legislatuur
Door een aantal recente groene gewestplanwijzigingen is het probleem van de zonevreemde landbouwbedrijven aan de orde. Bij de opmaak van een sectoraal BPA weigert de administratie die op te nemen. Is het de bedoeling deze landbouwbedrijven, die soms al honderden jaren oud zijn, ten dode op te schrijven
Een oplossing voor deze problematiek is noodzakelijk. De oplossing van het decreet ruimtelijke ordening is op termijn de beste : de problematiek van de zonevreemde bedrijven, landbouwbedrijven en woningen moet opgelost worden binnen een gemeentelijke ruimtelijk structuurplan. Het decreet voorziet in de mogelijkheid dat de sectorale BPA's in afwachting een oplossing bieden voor alle zonevreemde bedrijven. Het initiatief komt echter enkel toe aan de gemeentebesturen. Daarom willen we nagaan of er geen oplossing moet geboden worden op initiatief van het bedrijf zelf. Dit zou kunnen leiden tot een nieuwe procedure, die op een kortere termijn een oplossing kan bieden. Ik heb de bedoeling tegen het einde van dit jaar hierover een ontwerp neer te leggen in dit parlement.
We moeten het ontwerp van de minister over een derde piste afwachten. Ik stel dus vast dat een wijziging van het decreet op komst is. Ik hoop dat de coalitiepartners dit begrepen hebben.
Juridisch-technische aanpassingen van het decreet zijn noodzakelijk om het decreet operationeel te maken. In het regeerakkoord staat uitdrukkelijk dat er een oplossing moet worden gezocht voor de problematiek van de zonevreemde bedrijven. Ook het probleem van de zonevreemde landbouw-bedrijven.
Met sommigen kan men dialogeren en met anderen niet. Binnen deze regering slaagt men er wel in de dialoog te voeren.
Agalev heeft verklaard dat het geen enkele wijziging van het decreet zou dulden.
U wil enkel een politiek spelletje spelen. Wij streven naar een oplossing.
Steunt de heer Vermeiren de uitspraak van vice-minister-president Stevaert dat er voor 99 percent van de zonevreemde bedrijven een oplossing kan worden gevonden? Ik wil een antwoord op deze vraag.
Mijn fractie steunt de regeerverklaring en de Septemberverklaring.
Ik stel vast dat de heer Vermeiren niet durft antwoorden op mijn vraag.
Milieu vormt voor de Vlaamse regering en ook voor de VLD een prioriteit. In de begroting 2000 wordt voor een offensief natuurbeleid gekozen, met uitbreiding van duin-, bos- en natuurgebied. Ook op dit domein laten we de tegenstellingen van het ancien regime achter ons. Aandacht voor milieu en economie gaan immers hand in hand. De VLD is ervan overtuigd dat zij in samenwerking met haar coalitiepartners dit noodzakelijk evenwicht tot stand kan brengen - en ook dat is nieuw. (Applaus bij de VLD, de SP, de VU en AGALEV)
Tal van initiatieven kwamen hier nog niet aan bod : het vernieuwde mediabeleid, de nieuwe financiële impulsen voor het jeugdbeleid, de actualisering van het cultuurpact, met een extra financiële ondersteuning van 250 miljoen frank, de keuze voor sterke lokale besturen met de volledige toepassing van de indexering van het gemeentefonds enzovoort. Met veel genoegen nemen we nota van de verklaringen van verschillende ministers die komaf willen maken met de overreglementering en het overhevelen van de kosten naar steden en gemeenten.
Het Ancien Regime werd gekenmerkt door immobilisme en ontmoediging van de man in de straat. Vlaanderen heeft opnieuw een toekomstproject, een project met drie belangrijke kenmerken. Het heeft aandacht voor de noden van de samenleving die in het verleden te weinig werden aangepakt, zoals de werkonzekerheid, de milieuproblemen en de slecht onderhouden infrastructuur. Het wil de kwaliteit van het leven vrijwaren en bevorderen en extra aandacht besteden aan bejaardenzorg, de kwaliteit van de rusthuizen en de ondersteuning van de kinderopvang. Ten slotte is er speciale aandacht voor de communautaire dialoog.
De VLD-fractie benadrukt dan ook het vertrouwen in deze regering en haar regeerprogramma. Ze eigent zich het recht toe om op een constructieve wijze maar nauwgezet en waakzaam, trouw aan haar sociale opdracht, de invulling van het regeerprogramma door de Vlaamse regering op te volgen, te controleren en te ondersteunen. Samen met de regering en de coalitiepartners wil ze gestalte geven aan het nieuw project voor Vlaanderen. (Applaus bij de VLD, de SP, de VU en AGALEV).
Ik heb niet alleen vandaag geamuseerd geluisterd naar het gekibbel, maar ik heb sinds de samenstelling van de Vlaamse regering met interesse de activiteiten van uw regering en ministers gevolgd. Ik heb goed gelachen. We hebben vernomen dat de zanger van de rockgroep Red Zebra de woordvoerder van Bert Anciaux wordt. Ik heb die minister ook over een prikkeldraadafspanning zien kruipen op zoek naar atoomwapens. We hebben een bevoegdheidsconflict meegemaakt tussen de ministers Dua en Stevaert over de levensbelangrijke vraag in hoeverre de ministers hun kleine verplaatsingen nu al dan niet met de fiets, een scooter of een elektrisch aangedreven wagen zullen doen. Minister Vogels liet weten dat het biermerk Palm in haar Amerikaanse koelkast van haar kabinet vervangen werd door het biermerk De Coninck. We konden minister Anciaux bewonderen op het Pukkelpopfestival en op de jamboree van de scouts, telkens in een aangepast plunje en duidelijk in zijn sas. We vernamen dat minister Vogels naar het onooglijke Nederlandse Permisse is getrokken om er te bestuderen wat ze zelf niet kan realiseren in Doel. De amusementswaarde van deze regering is groot.
We zouden erom lachen als de situatie niet zo ernstig zou zijn. De regering is amper met politiek bezig geweest. Om de lethargie nog eens extra in de verf te zetten verklaarde de minister-president in september dat de verandering en de ommekeer die deze coalitie beloofd had nog niet voor dit jaar zou zijn. We moeten het stellen met een overgangsbegroting. De Vlaamse regering heeft te weinig tijd gehad om fundamentele veranderingen in verband met de begroting aan te brengen. Dat is ook niet verwonderlijk als de ministers zich moeten bezig houden met de eerder vermelde activiteiten.
Omdat de minister-president zelf ook wel beseft dat hij meer dan drie maanden na zijn aantreden onmogelijk met een overgangsbegroting naar het parlement kon komen, is hij de jongste drie weken met zijn regering koortsachtig beginnen sleutelen aan de begroting van zijn voorgangers. Hij had dat misschien beter niet gedaan want het werkstuk dat hij voorlegt, getuigt niet echt van een eenduidige diepgaande visie. Van een coherent geheel is er geen sprake. U moet echter weten wat u wilt. Is het een overgangsbegroting of niet Minister Vogels heeft verklaard dat er nog geen echte trendbreuk is. Zelfs omtrent de terminologie is deze regering niet eenduidig.
De extra miljarden frank worden netjes verspreid over de vele desiderata van de vier regeringspartijen. De socialisten krijgen een miljard frank meer om er sociale woningen mee te bouwen. Er gaat een half miljard frank naar offensief natuurbeleid. Twee miljard frank is uitgetrokken voor de verhoging van de machtigingen van het MINA-fonds om het opruimen van de milieuverontreiniging te betalen waardoor Agalev koest gehouden wordt. Minister Stevaert krijgt 1,2 miljard frank om de basismobiliteit te verhogen. De VLD gaat met de grote brokken lopen. Minister Vanderpoorten mag 2,1 miljard frank besteden om de schoolinfrastructuur te moderniseren en te verbeteren; 4 miljard frank wordt aangewend om het Zorgfonds te sterken en dan is er de kers op de taart : de belastingvermindering van 3,2 miljard frank die u blijkbaar in uw begroting inschrijft zonder de concrete en definitieve toezegging te hebben gekregen van het federale niveau.
Wees gerust. Het Vlaams Blok keert zich niet tegen alle initiatieven die ik hier opgesomd heb en die u wenst te ontwikkelen. Het moderniseren van de schoolinfrastructuur, het spekken van het Zorgfonds, het verhogen van de basismobiliteit en uiteraard ook de belastingvermindering zijn allemaal zaken die we toejuichen, maar die geen fundamenteel verschil maken tussen deze coalitie en de vorige.
Er is absoluut geen verschil te merken tussen deze begroting en de vorige. De nieuwe partijen in de regering slagen er niet in het verschil te maken. Deze zomer verklaarde minister Vogels dat ze de gordijnen zou invliegen als ze al de principes van Agalev zou moeten toepassen. Minister Dua stelt op haar beurt dat men van de karikatuur afmoet dat de groene politici anders zouden zijn. Agalev zal dus het verschil niet maken. Dat is in het dossier over Doel al bewezen, en ook op federaal vlak met de uitvoer van nucleair materiaal naar Pakistan. Het is goed dat minister Vogels zegt dat ze niet meer naar Antwerpen terugkeert, maar dat ze tien jaar minister van Welzijn wil blijven. Ik denk evenwel dat haar frustatie hier, na enkele jaren ministerschap, even groot zal zijn. Ook VU-voorzitter Vankrunkelsven is ontgoocheld over de eerste maanden van de Vlaamse regering. Dat is duidelijk in discordantie met de uitspraken van de ministers Sauwens en Anciaux.
Deze begroting is inwisselbaar met de vorige. De nieuwigheden zijn elementen die al in de vorige regering voorgesteld werd en waarvan sommige gerealiseerd werden. Het spel tussen het nouveau en het ancien regime is niet meer dan de pot die de ketel verwijt dat hij zwart ziet. Dat is de hypocrisie die de kiezer niet neemt. De SP heeft jaren met de CVP in de regering gezeten en de kiezer is de liefdesverklaringen uit het verleden nog niet vergeten, ook al zitten beide partijen elkaar vandaag in de haren. Het ancien regime situeert zich tussen het Vlaams Blok en de rest van het parlement. De publieke opinie beseft dat zeer goed en zal haar conclusies trekken.
Uiteraard formuleert u in de Septemberverklaring enkele vage goede voornemens, maar veel verder dan dat geraakt u niet. U hebt 3,2 miljard frank belastingvermindering aangekondigd. Ik weet waarom u zo vaag gebleven bent. Het niet-ingaan op details wekt de indruk dat het over veel gaat. Ook vermijdt u dat het debat te technisch wordt. De belastingvermindering is een ballon die met lucht gevuld is. Bovendien hebt u de ballon nog niet. U moet immers nog de goedkeuring vragen aan de federale overheid. De vraag rijst welke zekerheid u hebt om de belastingvermindering door te voeren. Als u in de begroting 3,2 miljard frank inschrijft, veronderstel ik dat u eerst overleg gepleegd hebt en toestemming gekregen hebt van de Franstaligen. Ik verdenk u van een geheime agenda. Ik wil weten of er concrete toezeggingen zijn gedaan. Ik ben niet bereid een blanco cheque af te leveren voor een belastingvermindering van 3,2 miljard frank, als daar een nieuwe regeling voor de financiering van het Franstalig onderwijs tegenover staat : die hele operatie zal de Vlaamse belastingbetaler uiteindelijk meer kosten dan ze hem opbrengt. Wat is uw agenda Is er een timing Wanneer komt er een gesprek met de federale overheid Zonder concrete afspraken hebt u niets in handen.
De laatste tijd gaat u op een heel sympathieke manier om met uw Waalse collega, de heer Elio Di Rupo. Uw strategie is evenwel tegengesteld aan die van uw voorganger. Ik voel mij absoluut niet geroepen om de heer Van den Brande te verdedigen. Maar als u stelt dat hij een confrontatiepolitiek voerde, wil ik er toch nog eens op wijzen dat er een verschil bestaat tussen verbale en politieke confrontatie. Het Van den Brande-model heeft nooit gewerkt omdat iedereen wist dat hij een leeuw zonder tanden was. Hij brulde maar beet niet. U brult niet en u bijt niet.
De Franstaligen zijn heel hartelijk omdat ze weten dat ze van u niets te vrezen hebben. U gaat naar de Conferentie zonder een concreet communautair programma. Als u niet weet wat u daar zal doen, zal die conferentie niet meer dan een vrijblijvend gesprek zijn. Niet verwonderlijk dat ze u doodknuffelen in Namen.
De Conferentie is niet meer dan een schertsverto-ning omdat de eigenlijke afspraken al achter de schermen zijn gemaakt. Wij krijgen onze afcentiemen en eventueel zelfs een gefederaliseerde gemeente- en provinciewet als de financiering van het Franstalige onderwijs herbekeken wordt.
Wat zal de CVP op deze conferentie doen Als oppositiepartij legitimeert ze deze schertsvertoning met haar aanwezigheid. De CVP moet er wegblijven als ze geen concrete eisen stelt. Ook de Volksunie draagt een loodzware verantwoorde-lijkheid. De Volksunie eiste spijkerharde garanties in ruil voor regeringsdeelname, maar heeft die nooit gekregen.
Als de partij consequent is, moet ze uit deze regering stappen wanneer ze merkt dat er op communautair vlak niets gebeurt. De Volksunie heeft als kleinste coalitiepartner de communautaire sleutel in handen. Het is haar opdracht ervoor te zorgen dat deze regering ook stappen zet in de richting van Vlaamse autonomie. Ik hoop dat de Volkunie deze opdracht consequent uitvoert.
De CVP wil de staat hervormen, u wil de staat vernietigen. Bovendien heb ik al vaker gezegd dat wij sceptisch staan tegenover deze conferentie. Wij hebben een vijfpuntenprogramma opgesteld. We zullen zien waartoe deze conferentie leidt; ze doet alleszins geen afbreuk aan het parlementaire initiatiefrecht. We zullen overigens niet eeuwig in deze conferentie blijven als we merken dat bepaalde punten toch niet gerealiseerd worden.
U mag ons veel verwijten, maar vergeet niet dat de heer Dehaene in 1988 en 1993 zoals geen ander zijn nek heeft uitgestoken voor Vlaanderen. U stelt het voor alsof de CVP nog niets gedaan heeft en precies dat hangt mij de keel uit.
Wat mij de keel uithangt, is dat wij hier doen alsof we autonoom zijn. In het beste geval is er sprake van schijnautonomie of schijnfederalisme. Daarom moeten we deze staat verder federaliseren.
U wil alleen maar het einde van onze instellingen. (Samenspraken)
Als er geen concrete afspraken worden gemaakt over de agenda en timing, wordt deze Conferentie een maat voor niets. De CVP zal als oppositiepartij misbruikt worden.
Tijdens de vorige regeerperiode had de VLD kritiek op het SIF en het grootstedelijke beleid. Daar wordt nu met geen woord meer over gerept en het SIF wordt gewoon gehandhaafd. Ik zal daar later, tijdens de begrotingsbespreking nog op terugkomen.
Welke coalitie er ook aan de macht is, het verschil is klein. De supermarktpolitiek en de Sint-Niklaaspolitiek gaan gewoon verder. Nochtans hebben de kiezers duidelijk laten merken dat ze iets ander willen.
Onze fractie zal zich ook niet koppelen aan de - louter steriele - oppositie van de CVP, die alleen maar beweert dat het vroeger beter was. Wij zullen een totale oppositie voeren, een oppositie in alle richtingen en in de richting van het politieke establishment met zijn aanhangwagens : de Volksunie en Agalev. (Applaus bij het VB)