Verslag plenaire vergadering
Actuele vraag over eventuele onteigeningen voor een wegverbreding in Deinze
Actuele vraag over alternatieven voor onteigeningen, voortvloeiend uit mobiliteitsplanning
Verslag
Onteigeningen voor een wegverbreding in Deinze
De voorzitter : Aan de orde zijn de samengevoegde actuele vragen van mevrouw De Gryze tot de heer Bossuyt, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Energie, en tot de heer Van Mechelen, Vlaams minister van Financiën en Begroting, Ruimtelijke Ordening, Wetenschappen en Technologische Innovatie, over eventuele onteigeningen voor een wegverbreding in Deinze, en van de heer Denys tot de heer Bossuyt, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Energie, over alternatieven voor onteigeningen, voortvloeiend uit mobiliteitsplanning.
Op 27 november stond er op de gemeenteraad van Deinze een mobiliteitsplan op de agenda, waarbij naar een oplossing werd gezocht voor de moeilijke verkeerssituatie ter hoogte van de Gaverse Steenweg (N35).
De dag erop konden we in de pers lezen dat er vrijwel unaniem gekozen werd voor de verbreding van de N35, met als gevolg de onteigening van een 70-tal huizen. Dit nieuws sloeg bij de eigenaars in als een bom, gezien het feit dat er alternatieven mogelijk zijn.
Minister Bossuyt moet hier zijn verantwoordelijkheid opnemen, want dit plan is sociaal onaanvaardbaar. De gemeente Deinze beweert dat er een mobiliteitsplan ingediend werd waarin alternatieve voorstellen gedaan werden, maar dat het Vlaamse Gewest daar niet op in ging.
Wordt hier een politiek spel gespeeld, waarbij 70 gezinnen als gijzelaars gebruikt worden?
Mogen deze mensen gerust zijn, of moeten ze bang afwachten tot het eind van een onderzoek terzake?
Het is hoogst ongewoon dat in het parlement gemeentepolitieke zaken besproken worden. De beslissing om tot de onteigening van 70 woningen over te gaan is op zijn minst bizar. Wat mij in hoge mate verrast is dat deze beslissing nagenoeg unaniem werd genomen, temeer omdat er een mogelijk alternatief is.
Een deel van de bestuursleden werd te goeder trouw misleid door het advies van een studiebureau dat het vooropgestelde alternatief niet haalbaar achtte. Maar een ander deel speelde een perfide spel, en wees het alternatief af omwille van een petitielijst van 2000 mensen die ertegen zijn : het verkeer in hun wijk zou er drukker door worden. Men kiest dus voor een sociaal drama voor 70 gezinnen, opdat de bewoners van een andere wijk niet misnoegd zouden zijn over wat drukker verkeer. Dit betekent een regelrechte oorlog tussen twee wijken, en daar moet een oplossing voor gevonden worden.
Het voorliggende alternatief, waarbij het verkeer in één richting via de Oudenaardse Steenweg zou geleid worden, is perfect verkeersveilig. Bovendien is het solidair omdat de verkeerslast over twee wijken verspreid wordt.
Het is de verantwoordelijkheid van de minister de bestuurders van Deinze samen te roepen en de zaak uit te praten. De situatie dreigt anders totaal te verzuren.
Wij moeten hier in het parlement niet de gemeentelijke politiek van Deinze voeren. Ik betreur wat er gebeurd is : het is een typisch voorbeeld van onzorgvuldig beleid. De gemeente kan zomaar niet een onteigeningsplan goedkeuren. Ik moet mij als minister aan de procedures houden.
De beslissing van het gemeentebestuur van Deinze was voorbarig en incorrect : voor een onteigeningsplan kan goedgekeurd worden moet er een mobiliteitsplan op tafel liggen. Ook de tweede stap werd overgeslagen : de provinciale auditcommissie moet dat mobiliteitsplan goedkeuren. Ten slotte moet ook mijn administratie kijken wat het plan precies inhoudt.
Ik zal dat plan met 70 onteigeningen niet goedkeuren, maar ik geef ook niet toe aan chantage. Het is onfatsoenlijk deze gemeentelijke beslissing in de media te lanceren om een overhaaste beslissing af te dwingen. Als democratisch parlement kunnen we dat niet aanvaarden.
Het stadsbestuur van Deinze moet nu verantwoord handelen en de procedures volgen om tot een ernstig plan te komen. Een ernstig plan houdt zeker geen 70 onteigeningen in.
Ik vraag van de minister meer dan het volgen van een procedure : hij moet een verzoening bewerkstelligen.
Volgende week is er overleg tussen mijn administratie en de stad. Ik pleit voor het volgen van de procedure. Afwijking daarvan kan tot verkeerde of ongeldige beslissingen leiden.
Ik neem mijn verantwoordelijkheid op, maar ik weiger een vehikel te zijn voor gemeentepolitieke beschouwingen.
Ik kan wel al zeggen dat de betrokken bewoners gerust mogen zijn.
Volgens de gemeente Deinze werden de alternatieven door het Vlaamse Gewest afgewezen.
De procedure schrijft voor dat de gemeente een mobiliteitsplan moet voorleggen. Dat is er nooit geweest.
Het incident is gesloten.