Verslag plenaire vergadering
Verslag
Aan de orde is de actuele vraag van de heer Van Overmeire tot de heer Stevaert, minister vice-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Energie, over het bezoek van de minister vice-president aan Cuba en de situatie van de mensenrechten aldaar.
Minister Stevaert is net terug van een bezoek aan Cuba. De laatste dag viel hem de eer een persoonlijk onderhoud te kunnen hebben met Fidel Castro. Ik weet niet goed hoe ik hem moet noemen : de sterke man, de leider of de dictator van Cuba. Dat gesprek was zelfs zo gemoedelijk dat hij de tijd uit het oog is verloren en met de limousine van Castro naar de luchthaven moest worden gebracht. Mevrouw Guevara, dohter van, heeft ook een persoonlijke uitnodiging op zak voor het privé-bal van minister Stevaert.
De minister nodigt natuurlijk uit wie hij wil. Cuba is echter een eenpartijstaat, een dictatuur. Uit het meest recente verslag van Amnesty International maak ik op dat journalisten er niet vrij kunnen werken, dat de vrijheid van meningsuiting, van vereniging en vergadering er onbestaande zijn, dat er willekeurige arrestaties gebeuren, dat de oppositie er geïntimideerd wordt en dat politieke gevangenen er doelbewust verstoken blijven van medische verzorging.
Paarsgroen werpt zich op als de grote kampioen van de mensenrechten, onder meer in het geval Pinochet, Haider of Sharon. De kameraadschappelijke manier waarop de heer Stevaert omgaat met Fidel Castro doet echter vragen rijzen. Heeft minister Stevaert de mensenrechtensituatie in Cuba ter sprake gebracht? Zo ja, waarom bleef de sfeer dan zo gemoedelijk? Zo nee, waarom niet, als de Vlaamse regering zoveel heisa maakt rond de mensenrechten, de mensenrechten terecht zo belangrijk vindt?
Ik ben naar Cuba geweest om een memorandum of understanding over mijn bevoegdheden af te sluiten; Ik heb contact gehad met diverse ministers. Ik heb telkens mijn afkeer voor de doodstraf benadrukt. Het Cubaanse parlement is voorstander van de doodstraf, sommige ministers niet. Hoewel Cuba inderdaad geen democratie is, primeert de mening van het parlement hier. In een nabijgelegen groot land bestaat de doodstraf ook, nochtans worden daarover geen vragen gesteld.
Ik heb Fidel Castro ontmoet in de Belgische ambassade. Door tijdsgebrek zijn we samen vertrokken. U kan er toch geen bezwaren tegen hebben dat ik, als minister van Mobiliteit, aan carpooling doe. Mevrouw Guevara is op 15 maart in België om te spreken over de andersglobalisten. Iedereen, ook zij, is welkom op mijn bal op die dag. Ze is geen kopstuk van het regime, maar een kinderarts.
De minister beperkt de mensenrechten tot de doodstraf. Het is trouwens niet gepast dat hij ons berispt omdat we over bepaalde onderwerpen geen vragen stellen. Mevrouw Guevara is misschien geen kopstuk maar wel een uithangbord van het regime.
De regering is selectief blind en beoordeelt mensenrechten anders naargelang het een linkse of rechtse dictator betreft. Mensenrechten zijn universeel.
Het incident is gesloten.