Verslag plenaire vergadering
Verslag
Campagne inzake onthaalvaders
De voorzitter : Aan de orde is de actuele vraag van de heer Denys tot mevrouw Vogels, Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid, Gelijke Kansen en Ontwikkelingssamenwerking, over de campagne inzake onthaalvaders.
Ik twijfel of de campagne van minister Vogels om mannen te overtuigen onthaalvader te worden, wel efficiënt is omdat de doelgroep te klein is. Gezien de hoge prijs van zo'n campagne zou de minister zich beter richten tot werkloze vrouwen als ze de kinderopvang wil uitbreiden.
Als dat laatste haar doel is, tenminste. Ik heb eerder de indruk dat ze erop uit is om onder het mom van de nieuwe man een bepaald rollenpatroon op te leggen. Eén van de mensen achter deze campange zegt ook letterlijk dat men erop uit is een nieuw rolmodel te creëren, waarbij mannen die nu al actief zijn in de kinderopvang als voorbeeld dienen voor alle jonge vaders die nu nog met het slechte voorbeeld van hun eigen vader zitten.
Als ik zoiets lees voel ik me persoonlijk aangesproken. Jaren geleden hebben mijn vrouw en ik afgesproken dat zij zich met het huishouden zou bezighouden, omdat zij daar zoveel beter in is dan ik. Ik merk dat mijn kinderen nu net het omgekeerde doen. Dat is uiteraard hun recht. Iedereen maakt een individuele keuze, maar het is niet aan de overheid om een bepaald rolmodel op te leggen.
Enkele maanden geleden zette minister Vogels zich af tegen het ideaalbeeld van de slanke vrouw dat heerst in de media. Moet de overheid zich daar eigenlijk tegen verzetten? Moeten wij de samenleving met overheidsgeld culpabiliseren? Volgens mij is dat de fundamentele vraag en het antwoord erop bepaalt de verhouding tussen de bevolking en de overheid. (Applaus bij CD&V, de VLD en het VB)
Wetenschappelijke studies tonen aan hoe belangrijk het is dat kinderen niet alleen vrouwen als voorbeeld krijgen. Kinderen moeten ook met mannen geconfronteerd worden, zeker nu het aantal eenoudergezinnen toeneemt.
Ten tweede pleit deze campagne voor gelijke kansen voor mannen. Het reglement van het Nationale Werk voor Kinderwelzijn van 1979 bepaalde immers dat enkel vrouwen voor kinderopvang mogen zorgen. Dat idee leeft nog altijd, ook al neemt het aantal mannen dat graag voor kinderen zou zorgen toe. De weinig mannen die nu al actief zijn in de kinderopvang merken overigens op dat ze hun beroepskeuze steeds opnieuw moeten uitleggen.
Voor mannen is een goede en goed betaalde job belangrijk. Omdat we de laatste jaren flink geïnvesteerd hebben in de zorgsector, is het aantal plaatsen en de beloning gestegen. Een job in de kinderopvang is daardoor aantrekkelijker geworden.
Deze campange werd samen met de Vereniging voor de Belangen van de Jonge Kinderen en de VDAB opgezet en kost mij daardoor amper 5000 euro. De VDAB zal overigens cursussen organiseren voor geïnteresseerde mannen. Misschien kan de heer Denys zich inschrijven om een goede onthaalopa te worden.
Dat is niet nodig want ik ben geëvolueerd. Niet omdat de overheid mij verplicht heeft, maar omdat ik mee geëvolueerd ben met onze samenleving. Het was dus een individuele keuze. Om gelijke kansen te creëren moeten we beperkingen wegwerken in plaats van een rolpatroon opleggen.
Ik leg geen rolpatroon op. Ik corrigeer een dominant idee. Ik dwing niemand zich te veranderen, maar elke man die onthaalvader wil worden weet nu dat hij op de steun van de overheid kan rekenen.
Als minister Vogels ideeën corrigeert, geeft ze toch aan wat correct en wat fout is. Dat is het belerende vingertje van Agalev.
Als Vlamingen voor zekerheid kiezen en daarom niet willen ondernemen, spoort de VLD hen toch ook aan toch te ondernemen. Is dat niet even belerend? En van wie moeten allochtonen Nederlands leren.
Het incident is gesloten.