Verslag plenaire vergadering

Aan de orde is het voorstel van resolutie van de heren Maes en Keulen betreffende de gevolgen van de beslissingen van de Vlaamse en federale overheden op de uitgaven van gemeenten en provincies.

De bespreking is geopend.

De heer Jo Vermeulen, verslaggever, heeft het woord voor een mondeling verslag.

, verslaggever : De commissie voor Binnenlandse Aangelegenheden, Huisvesting en Stedelijk Beleid besprak op 27 juni en 5 juli 2001 het voorstel van resolutie betreffende de gevolgen van de beslissingen van de Vlaamse en federale overheden op de uitgaven van gemeenten en provincies.

In het voorstel werd gevraagd dat de centrale overheden de financiële gevolgen van hun beslissingen voor lokale en intermediaire besturen beter zouden opvolgen en verantwoorden. Dat principe ligt in de lijn van van het pact dat vorige Vlaamse regering afsloot met de lokale besturen.

Oorspronkelijk werd voorgesteld om de Hoge Raad voor Financiën te belasten met het toetsen van Europese, federale en Vlaamse beslissingen op hun financiële gevolgen voor gemeenten en provincies. Een aantal commissieleden vond dit echter niet aangewezen. Bovendien bleek dat de Vlaamse regering zelf al beslist had dat bij elk beleidsvoorstel een effectenrapport moet worden toegevoegd. De Inspectie van Financiën kreeg de opdracht hiervoor in te staan.

Hierop werd een amendement ingediend waarin de Vlaamse regering gevraagd wordt om zelf systematisch de gevolgen van haar beslissingen voor de lokale besturen te laten onderzoeken door de Inspectie voor Financiën.

Het is een feit dat beslissingen en opdrachten van de hogere overheden ook financiële gevolgen met zich meebrengen voor de gemeenten. Kleinere gemeenten worden hierbij vaak zwaarder getroffen door de kosten die investeringen met zich meebrengen. In de zwartste scenario's is er voor de kleinere gemeenten vaak slechts nog enkel geld over om 1 of 2 zaken te realiseren.

Het probleem van de gemeenten kan in éénzelfde adem genoemd worden met de beslissing om het provinciaal fonds met 1 miljard frank te verminderen. Oorspronkelijk was het de bedoeling van de overheid om de middelen precies daar in te zetten waar ze het meest nodig zijn. De provincies hebben deze vermindering echter gebruikt om de provinciale belastingen te laten stijgen.

De hogere overheid moet gevraagd worden dat zij rekening zou houden met de financiële draagwijdte van de door haar genomen beslissingen. Deze resolutie kan dan ook beschouwd worden als een blaam voor de hogere overheid.