Verslag plenaire vergadering
Actuele vraag over de financiering van het Masterplan voor de Antwerpse mobiliteit
Verslag
Aan de orde zijn de samengestelde actuele vragen van de heer Penris tot de heer Dewael, minister-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, Begroting, Buitenlands Beleid en Europese Aangelegenheden, over de commerciële meerwaarde voor de privé-partners van privaat-publieke samenwerking, en van de heer Caluwé tot de heer Stevaert, minister vice-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken en Energie, over de financiering van het Masterplan voor de Antwerpse mobiliteit. Minister-president Dewael zal ook de tweede vraag beantwoorden.
Antwerpen heeft eindelijk een mobiliteitsplan. Hoewel wij bedenkingen hebben bij de manier waarop dat plan tot stand is gekomen en niet met alle voorgestelde oplossingen akkoord gaan, moeten wij toegeven dat het plan ook een aantal positieve voorstellen bevat. Het prijskaartje is echter navenant : 60 miljard frank. De overheid neemt een deel daarvan voor haar rekening en zoekt daarnaast nog private partners, zoals bijvoorbeeld een aantal Amerikaanse pensioenfondsen. Maar voorlopig blijft alles heel vaag. Hoe denkt minister-president Dewael die private partners te overtuigen? Welke commerciële meerwaarde kan hij hen beloven?
De regering heeft in december een inventaris gemaakt van snelle ingrepen om de Antwerpse mobiliteit te verbeteren. Dat is een goede zaak maar de vraag rijst hoe men het gaat betalen. Volgens de regering maakt men geen gebruik van de reguliere middelen van de Vlaamse overheid. De kostprijs van het Masterplan bedraagt ongeveer 60 miljard frank. Er is wel sprake van tolheffing, maar het is niet realistisch om met bescheiden bedragen van bijvoorbeeld 40 frank per gebruiker het plan te financieren. Dan duurt het namelijk dertig jaar voor men het nodige geld bij elkaar heeft. De vraag rijst dus hoe de regering privé-financierders gaat vinden om mee te werken. Is de Vlaamse regering bereid om reguliere middelen aan het project te besteden?
Het Masterplan voor mobiliteit in Antwerpen is gebaseerd op een brede maatschappelijke consensus. Het is een mix van maatregelen voor het openbaar vervoer, de wegeninfrastructuur en de waterwegen. De kostprijs van ongeveer 60 miljard frank wordt over verschillende jaren uitgesmeerd. Voorts neemt de realisatie van het plan 6 tot 8 jaar in beslag. De PPS is mogelijk door de goedgekeurde bepalingen in het programmadecreet. Daardoor kan men in Antwerpen over een specifieke vennootschap beschikken dat PPS-projecten kan uitvoeren. PPS is voor de Vlaamse regering alleen mogelijk als de privé-investeerders bereid zijn om te investeren op een 50/50-basis en commerciële risico's willen nemen. De overheid neemt op haar beurt het politieke risico.
Het principe van de tolheffing is algemeen aanvaard, maar men dient realistisch te zijn. Er is een kortlopende studie besteld over de tolheffing. Er rijzen immers heel wat vragen : wat is het voorwerp van de tol? Wordt die ook geheven op bestaande wegen of alleen op de nieuw aangelegde constructies?
De middelen die de overheid ter beschikking stelt, zijn in de eerste plaats de opbrengsten van de privatiseringen. Als het tolprincipe aanvaard wordt, zal de privé-sector zeker investeren. In tweede instantie zijn er de middelen die in het Vlaams Financieringsfonds geïnjecteerd worden. In 2001 gaat het om ongeveer 5 miljard frank. Een derde mogelijkheid zijn de reguliere middelen uit de begroting, maar die genieten niet onze voorkeur. Het Masterplan is een goede zaak voor Antwerpen. Eindelijk wordt er een duidelijke oplossing geboden voor het mobiliteitsvraagstuk, dat Vlaanderen 3,2 miljard frank op jaarbasis kost.
Ik ben blij dat de minister realistisch genoeg is om te beseffen dat er ook middelen uit de reguliere begroting nodig zullen zijn.
De wijze waarop het Financieringsfonds voor ht kerstreces werd goedgekeurd was beneden alle peil. Het is niet meer dan normaal dat de oppositie daartegen verzette.
Ik heb begrepen dat de helft van de middelen uit de reguliere begroting zal komen. Met 30 miljard frank komen we al een heel eind. Ik blijf me erover verbazen dat deze generatie liberealen voorstander is van een tolheffing; het is ooit anders geweest.
Het incident is gesloten.