Verslag plenaire vergadering

Voorstel tot spoedbehandeling

Dames en heren, vanmiddag heeft de heer Robrecht Bothuyne bij motie van orde een voorstel tot spoedbehandeling gedaan van het voorstel van decreet van Robrecht Bothuyne, Axel Ronse, Tom Ongena, Maaike De Vreese, Kurt Vanryckeghem en Allessia Claes tot toeleiding van tijdelijk ontheemden uit Oekraïne naar (beroeps)opleidingen en naar de arbeidsmarkt via de verplichte inschrijving bij de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding.

De heer Bothuyne heeft het woord.

Ik denk dat we heel kort kunnen zijn over de reden voor de spoedbehandeling. Ondertussen heeft, denk ik, bijna elke fractie in dit parlement gevraagd om zo snel mogelijk werk te maken van een verplichte inschrijving bij VDAB van tijdelijk ontheemden, voor het grootste stuk Oekraïense vluchtelingen die we, voor zover ze op arbeidsleeftijd zijn en in staat om te werken, willen helpen en begeleiden om aan het werk te gaan, en dit voorstel van decreet strekt daartoe.

De heer Verbeurgt heeft het woord.

Ik had nog een opmerking over de spoedbehandeling.

Het is niet omdat iets snel moet gaan, dat parlementaire procedures te allen tijde moeten worden omzeild. Wat hier voorligt, is een voorstel van decreet dat inderdaad voor de paasvakantie is ingediend, maar waar geen enkel advies bij zit en dat ook niet besproken is geweest in de commissie. Ik denk dat het voor dit voorstel van decreet toch wel zeer goed zou zijn mochten we daar in de commissie over hebben kunnen discussiëren, en mocht er een advies, onder andere van de Raad van State, bij hebben gezeten.

Wij zijn als fractie voor dit voorstel van decreet, maar wij willen wel zeker zijn dat er degelijk juridisch werk wordt geleverd, en dat advies ontbreekt vandaag. Wij vragen dus eigenlijk een behandeling in de commissie en de nodige adviezen, alvorens we hierover stemmen.

Vraagt nog iemand het woord? (Neen)

Dan stemmen wij bij zitten en opstaan over het voorstel tot spoedbehandeling.

De volksvertegenwoordigers die het voorstel wensen aan te nemen, wordt verzocht op te staan.

Dat is redelijk duidelijk.

Het voorstel tot spoedbehandeling is aangenomen. Dan stel ik voor dat het voorstel van decreet onmiddellijk wordt behandeld.

Is het parlement het daarmee eens? (Instemming)

Het incident is gesloten.

Algemene bespreking

Dames en heren, aan de orde is het voorstel van decreet van Robrecht Bothuyne, Axel Ronse, Tom Ongena, Maaike De Vreese, Kurt Vanryckeghem en Allessia Claes tot toeleiding van tijdelijk ontheemden uit Oekraïne naar (beroeps)opleidingen en naar de arbeidsmarkt via de verplichte inschrijving bij de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding.

De algemene bespreking is geopend.

De heer Bothuyne heeft het woord.

Collega’s, er zijn op dit moment in België 68.305 Oekraïense vluchtelingen die het statuut van tijdelijk ontheemden hebben. Ongeveer 60 procent daarvan bevindt zich in het Vlaamse Gewest, in Vlaanderen. Iets meer dan veertigduizend Oekraïense vluchtelingen bevinden zich dus op dit moment in Vlaanderen.

Helaas sleept het conflict langer aan dan verwacht en dan verhoopt. Een duurzamere integratie, zowel in de samenleving maar ook op de arbeidsmarkt, dringt zich dus op voor heel veel van deze mensen. Heel veel van deze mensen vinden al spontaan de weg naar de arbeidsmarkt. Zo zijn er op dit moment al bijna tienduizend Oekraïners ingeschreven bij VDAB, maar eigenlijk willen we ervoor zorgen dat iedereen die zich in dit statuut bevindt, op arbeidsleeftijd is en ook kan en wil werken, ook op een goede manier wordt begeleid naar werk. Daarom willen we met dit voorstel van decreet voorstellen om Oekraïners verplicht in te schrijven bij VDAB.

Naar schatting zijn er op dit moment ongeveer 25.000 Oekraïners op arbeidsleeftijd, dus tussen de 18 en 65 jaar, in Vlaanderen. Minder dan de helft daarvan is op dit moment bekend bij VDAB. Dat willen we uiteraard veranderen. Van degenen die op dit moment zijn ingeschreven bij VDAB, zijn er zowat 35 procent die werken, of al hebben gewerkt, maar dat kan meer en beter. Heel veel van deze mensen zijn ook hooggeschoold en kunnen op die manier een heel nuttige bijdrage leveren voor onze krappe Vlaamse arbeidsmarkt.

Door de verplichte inschrijving bij VDAB willen we ervoor zorgen dat zij de nodige begeleiding en opleiding krijgen, ook dat is nodig. Taalopleidingen zijn bijvoorbeeld zeker nodig. Uit de eerste screenings bij VDAB blijkt dat 97 procent van de mensen die zich in dit statuut bij VDAB inschrijven, geen of nauwelijks Nederlands spreekt, maar ook bijvoorbeeld het Engels is men in zeven op de tien gevallen helemaal niet machtig. Opleiding en vorming zijn dus belangrijk. VDAB is klaar om dat te doen, maar via dit voorstel van decreet willen we ervoor zorgen dat iedereen die in het statuut van tijdelijk ontheemden zit bij het OCMW, uiteindelijk bij VDAB aanklopt, er wordt ingeschreven, en op die manier de juiste begeleiding krijgt om de kortste weg naar werk te vinden.

De heer Ronse heeft het woord.

Eerst en vooral een klein woordje van hulde aan collega De Vreese, want het is sinds het uitbreken van de crisis bijna onmogelijk geweest om te weten hoeveel Oekraïners er in België en bij uitbreiding in Vlaanderen effectief aan het werk zijn. We kennen enkel de cijfers van de uitstroom van diegenen die zich hadden ingeschreven bij VDAB, en die ratio was bedroevend laag. We wisten nooit hoeveel er effectief aan het werk waren, en dankzij het herhaaldelijk aandringen van collega De Vreese zijn we via het Belgische statistiekbureau (Statbel) tot de constatatie gekomen dat het er slecht 23 procent zijn. Dat is echt zeer, zeer weinig.

Als dit straks wordt goedgekeurd, dan doet het Vlaams Parlement wat het moet doen en het maximaal haalbare, namelijk ervoor zorgen dat ze verplicht allemaal moeten inschrijven bij VDAB. Dat zal er minstens op neerkomen dat iedereen op onze radar komt, dat opleidingen, werkaanbiedingen en zo meer gedaan kunnen worden. De cijfers van de vrije inschrijvingen en hun ratio naar werk geeft niet zoveel hoop dat dat zal verbeteren met een verplichte inschrijving. Die vrije inschrijvingen zijn al van zeer gemotiveerde mensen. We hopen dat dit voorstel van decreet geen papieren beslissing zal zijn, maar dat er ook in de praktijk een deftige begeleiding tegenover zal staan, en vooral dat men ook aan de overkant van de straat in actie zal schieten. Dat is dan het pleidooi dat mijn collega De Vreese hier ook heel sterk houdt: de beslissing om een volwaardig leefloon aan alle tijdelijk ontheemden toe te kennen, is ook wel de reden waarom het voor VDAB en voor de OCMW’s ontzettend moeilijk is om mensen aan het werk te krijgen. Dat is meteen ook de reden waarom die cijfers in Nederland zoveel hoger liggen.

Collega’s, ik hoop echt dat u ook aan de overkant van de straat even kordaat actie zult nemen zoals wij die nemen en dat leefloon zult schrappen, die automatische toekenning voor tijdelijk ontheemden.

En twee: ik heb recent een conceptnota rond activering leefloners op tafel gelegd in het parlement. Eigenlijk zou iedereen in Vlaanderen die een leefloon heeft, verplicht moeten ingeschreven worden bij VDAB. Op dit moment is dat nog niet het geval, en ook daar zouden we op het vlak van activering de vruchten van kunnen plukken. Maar wij zullen dus uiteraard dit voorstel van decreet mee goedkeuren, en we hebben het ook enthousiast mee uitgeschreven.

De heer Ongena heeft het woord.

Ja, ook wij – ik zal de spanning meteen wegnemen – zullen dit voorstel van decreet met veel enthousiasme mee goedkeuren. Het is een belangrijk decreet, een belangrijke eerste stap. We hebben in het verleden al verschillende keren op die nagel geklopt. Toen de oorlog meer dan een jaar geleden uitbrak, hebben we natuurlijk in allereerste instantie al onze energie gestoken in opvang van die mensen, wat heel normaal is, en ook in degelijk onderwijs voor de vele kinderen die ook mee gevlucht zijn.

Nu wordt het toch tijd dat we ook de focus verleggen richting werk. Het lijkt er jammer genoeg op dat het conflict nog even gaat duren, en dan zou het maar al te gek zijn dat we niet alles uit de kast halen om zo veel mogelijk van die mensen – als ze hier dan toch zijn en hier toch nog even gaan blijven – ook effectief aan het werk te krijgen. In de eerste plaats is dat in hun eigen belang: veel van die mensen willen niet liever dan aan de slag gaan, om zinvol bezig te zijn. Maar ten tweede is het natuurlijk ook in ons eigen belang. De krapte op de arbeidsmarkt is u allen bekend. Het zou maar al te gek zijn dat we dat potentieel links laten liggen. Daarom denk ik dat het goed is dat we nu wat stappen extra zetten, want dat is nodig.

Ik heb de minister daar in het verleden al meermaals over ondervraagd, toen er begin oktober minder dan duizend – zeven- à achthonderd uit het hoofd – Oekraïense vluchtelingen aan het werk waren. Enkele maanden later, begin dit jaar, waren het er amper iets meer dan duizend. Het ging dus veel te traag en het is duidelijk wat we extra stappen moeten zetten, een tandje moeten bijsteken, en dit voorstel van decreet doet dat, zorgt ervoor dat we nu werk gaan maken van die verplichte inschrijving van Oekraïense vluchtelingen bij VDAB. Maar dit voorstel van decreet doet ook meer, want we hoeven echt niet naar de overkant te verwijzen, dat is echt niet nodig. Het is vandaag namelijk perfect mogelijk – en met dit voorstel  bevestigen we dat, schrijven we dat ook effectief in – om, als je mensen een leefloon geeft, ook een equivalent leefloon, wat die Oekraïense vluchtelingen krijgen, daar ook wel degelijk een activeringsplicht aan te koppelen.

En als men merkt – maar dat is natuurlijk een verantwoordelijkheid van de OCMW’s – dat men te weinig inspanningen doet, dan heeft men ook perfect de mogelijkheid om dat leefloon al dan niet te verminderen, zelfs weg te nemen, maar ik ben ervan overtuigd dat dat niet nodig gaat zijn. Ik denk echt wel dat als VDAB erin slaagt om voor die mensen een goed traject uit te tekenen dat heel veel van die mensen ook effectief aan de slag willen gaan.

Dan kom ik bij de tweede ‘als’, die voor ons ook wel heel belangrijk is. Het is natuurlijk niet genoeg om te zeggen dat je nu verplicht bent om je in te schrijven bij VDAB. We rekenen er ook op dat VDAB die handschoen nu ook volledig opneemt, want we weten dat daar het schoentje wringt of toch minstens heeft gewrongen, waarbij men vaak een veel te ambtelijke, een veel te complexe methode of methodiek koos om mensen te activeren. Men heeft gelukkig gemerkt dat bijvoorbeeld door het organiseren van jobdagen men veel sneller succes gaat boeken, dat men veel minder moet kijken of die mensen eerst nog onze taal moeten leren, of we nog moeten zorgen voor dit of dat, en dat zulke concrete problemen in de praktijk heel snel en veel gemakkelijker worden opgelost dan VDAB vaak dacht.

Dus ik ben blij dat men daar die knop wel heeft omgedraaid, dat men daar nu ook werk maakt van jobdagen. Hopelijk, en daar reken ik toch op, – de minister is er natuurlijk niet bij maar we zullen hem daar blijven over ondervragen – zal VDAB nu ook effectief de weg verderzetten naar een veel efficiëntere activering van die mensen, zodat men hopelijk binnen enkele maanden betere cijfers kan voorleggen. Ik hoop vooral dat we veel meer van die mensen effectief aan het werk krijgen, niet alleen voor henzelf maar ook voor ons. Daarom zullen we dit voorstel van decreet met veel enthousiasme goedkeuren. (Applaus bij Open Vld)

De heer Verbeurgt heeft het woord.

Collega’s, zoals ik daarjuist ook al bij de toelichting over de spoed heb gezegd, zouden ik en onze fractie het bijzonder hebben gewaardeerd als we dit debat eerst in de commissie ten gronde hadden kunnen voeren, en dan hadden we ook zeker geweten dat hier degelijk juridisch werk wordt afgeleverd. Ik vind dat toch een belangrijk punt om te blijven maken. Ik denk dat het belangrijk is dat we de procedures zoals ze voorzien zijn hanteren, zeker wanneer er geen extreme spoed is.

Dit dossier is voor het eerst hier in het parlement ter sprake gekomen in december. Ik weet het nog goed want het was de eerste vraag die ik voor de voeten kreeg geworpen, nog voor ik hier de eed had afgelegd, dus ik kan de timing vrij goed volgen.

Voor mijn fractie is het heel duidelijk: Oekraïense vluchtelingen moeten inderdaad zo snel mogelijk georiënteerd worden naar werk, en een inschrijving bij VDAB is daarvoor een belangrijke eerste stap, een noodzakelijke eerste stap. Maar collega’s, het is wel maar een eerste stap. Wie denkt dat we met dit voorstel van decreet alles oplossen of plots een enorme boost gaan krijgen in de activering enkel en alleen door dit voorstel van decreet vergist zich natuurlijk.

Collega Ongena heeft er ook al naar verwezen. Het zal ook afhangen van de manier waarop VDAB omgaat met die inschrijvingen, en daarover, collega’s, blijf ik toch wel wat op mijn honger zitten. Ook wat dit voorstel van decreet betreft. Het regelt zuiver de inschrijving, maar wat met alles wat daar op volgt? Welke garanties biedt u ons dat VDAB voldoende uitgerust zal zijn om met die Oekraïense vluchtelingen aan de slag te gaan? Hoe gaan we ervoor volgen dat ze voldoende georiënteerd worden, dat ze de juiste vacatures toegestuurd krijgen, dat zij geholpen worden in die zoektocht naar werk?

Daar gebiedt de eerlijkheid ons dat VDAB de voorbije jaren ons toch niet echt heeft kunnen overtuigen dat dat op een efficiënte manier zal gebeuren. Mijn vraag aan de collega’s van de meerderheid die dit voorstel van decreet hebben ingediend is: welke garanties hebt u of kunt u ons bieden dat VDAB ook wel degelijk in staat zal zijn om met die nieuw ingeschreven Oekraïense nieuwkomers aan de slag te gaan? Zal VDAB versterkt worden? Zal er extra begeleiding komen? Worden er specifieke cellen ingericht bij VDAB die versterkt worden om met die Oekraïners aan de slag te gaan? Met dergelijke vragen zit mijn fractie toch wel.

Dus, collega’s, zoals gezegd steunt mijn fractie het voorstel, maar stelt zich toch vragen bij de implementatie en wij hopen dat u bij de bespreking die we niet in de commissie hebben gehad ons kunt overtuigen dat het ook binnen VDAB alle hens aan dek zal zijn, om ervoor te zorgen dat we de Oekraïense nieuwkomers zo snel mogelijk naar de juiste job kunnen leiden, dat de arbeidsmarkt mee kan, en dat ze zo snel mogelijk kunnen bijdragen aan onze samenleving. (Applaus bij Vooruit)

De heer Annouri heeft het woord.

Ik ben wel geneigd om voor te stemmen, maar ik heb een paar vragen de ik wil stellen aan de meerderheid en ik ben benieuwd naar hun antwoord.

Collega Ongena heeft er al kort naar verwezen: OCMW’s kunnen nu al leefloners verplichten om zich in te schrijven bij VDAB, maar dat is niet altijd het geval, dat hoeft niet. Je hebt dan een discrepantie waar niet voor iedereen de regel geldt dat je je verplicht moet inschrijven bij VDAB. Is dit mogelijk geen juridisch drijfzand, is het geen probleem dat je de ene groep wel verplicht en anderen niet? Hebben jullie daarover nagedacht? Wat is jullie antwoord daarop? Want ik zit wel met een ongemakkelijk gevoel dat je daar verschillende regels voor verschillende groepen hanteert, en dat lijkt mij nooit een goede zaak als het gaat over verplichte inschrijving bij VDAB.

Ten tweede is het de minister zelf die bij de discussie rond leefloners heeft aangehaald dat niet iedereen gebaat is bij een verplichte inschrijving bij VDAB. Sommige mensen hebben een andere uitdaging, sommige mensen hebben andere hulp nodig, sommige mensen zijn gewoon nog niet klaar om die stap naar de arbeidsmarkt te zetten. Collega’s, ik kan me dat zeker inbeelden voor mensen die een oorlogssituatie ontvluchten. Wat hebben zij eraan dat ze zich verplicht moet inschrijven bij VDAB? Hebben jullie daarover nagedacht en wat is jullie antwoord?

Een derde vraag die ik me stel, gaat over een groep, en geen kleine groep, van Oekraïense vluchtelingen die zich al heeft ingeschreven bij VDAB. Daar zijn de cijfers als het gaat over doorstroming naar de arbeidsmarkt, ook niet echt om enthousiast over te worden. Voor diegenen die de illusie hebben – ik zeg niet dat jullie die hebben , maar ik wil het even duidelijk zeggen – dat die verplichte inschrijving plots zal leiden tot veel meer mensen naar de arbeidsmarkt: dat is dus niet het geval. Voor zij die zich nu hebben ingeschreven zie je dat er nog heel wat drempels zijn. Hoe ga je ervoor zorgen dat VDAB die taak beter gaat uitvoeren? Als ik me niet vergis, zijn er in het verleden 21 mensen aangeworven om ervoor te zorgen dat die mensen geholpen worden naar de arbeidsmarkt. Dat is duidelijk niet genoeg. En je gaat duidelijk meer mensen nodig hebben als je nog eens meer mensen toeleidt. Welke garanties zijn er, welke engagementen vragen jullie om ervoor te zorgen dat VDAB effectief die stappen vooruit gaat zetten?

De heer D’Haese heeft het woord.

Ik heb ook nog een aantal vragen bij het voorstel van decreet. Ik denk dat het uitgangspunt moet zijn dat iedereen die hier is en kan werken, ook werkt. Dat is goed voor ons land, maar ook goed voor die mensen. Het is goed om mensen te leren kennen, om Nederlands te leren, om hier een plek te vinden. Langs de andere kant denk ik ook dat er begrip moet zijn voor mensen die vluchten uit een oorlogssituatie waarvan we op dit moment niet weten in welke richting het zal gaan.

Ten tweede kennen we het verschil in cijfers met Nederland, maar niemand weet wat de oorzaken hiervan zijn. We hebben daar het gissen naar. Hoe komt het dat er zo’n groot verschil is in werkgelegenheidsgraad? Als we de oorzaken niet kennen, is het uiteraard moeilijk om te zeggen dat dit de oplossingen gaan zijn. Dat blijkt ook uit wat collega Annouri gezegd heeft. Een inschrijving is geen garantie dat het dan wel lukt. Ik ben er dus niet zeker van dat dit het gaat oplossen.

Ik deel ook de bezorgdheid van collega Verbeurgt dat dit op een drafje wordt doorgevoerd en dat het pas halverwege de plenaire vergadering werd aangekondigd, terwijl dit toch een voorstel van decreet is dat perfect een normale procedure kan volgen.

En ten slotte: de OCMW’s hebben vandaag al de mogelijkheid om de mensen die leefloon trekken verplicht te laten inschrijven bij VDAB. Dus, als zij die noodzaak zien, kunnen ze dat doen. Ik zie niet in waarom wij van bovenaf moeten opleggen dat dit voor iedereen het geval moet zijn.

Er wordt hier vaak gewaarschuwd voor een keizer-kostermentaliteit, en ik denk dat we daar in dezen voorzichtig in moeten zijn en de mensen die de expertise hebben om met mensen om te gaan die een leefloon krijgen, zoals veel mensen uit Oekraïne, en die ook zekere een afstand hebben tot onze arbeidsmarkt, daar autonoom moeten over laten beslissen.

Ook wat mijn fractie betreft staan er dus heel wat vragen open over dit voorstel van decreet.

De heer Bothuyne heeft het woord.

Dank u wel collega’s voor de vragen en opmerkingen, en minstens voor de steun voor het principe van wat hier vandaag voorligt.

Op de vraag of VDAB er klaar voor is en of VDAB het verschil kan maken, kan ik antwoorden dat er al iets meer dan twintig mensen zijn aangeworven, specifiek om mensen uit Oekraïne te gaan begeleiden en te ondersteunen om deze trajecten op te nemen. Er is budget om dat uit te breiden, op korte termijn tot 45 mensen. Dus: ja, er is extra capaciteit bij VDAB om specifiek voor deze groep in begeleiding te gaan voorzien.

Van degenen die nu al ingeschreven zijn bij VDAB, is meer dan 60 procent op dit moment in een taaltraject betrokken. Dat wil zeggen dat die mensen begeleid worden en ook opgeleid worden om hier Nederlands te spreken. Dat dat niet onmiddellijk resulteert in tewerkstelling, is uiteraard logisch. Het duurt wel eventjes voor je de basisbeginselen van de Nederlandse taal onder de knie krijgt. Maar het is natuurlijk wel de bedoeling om een begeleiding op maat en opleiding op maat te gaan voorzien voor deze groep. En door die verplichte inschrijving krijgen we inderdaad iedereen op de radar die we op de radar willen krijgen. Op dit moment ontbreekt dat beeld voor een stuk. Bijvoorbeeld in de stad Mechelen is het moeilijk voor VDAB om een volledig beeld te krijgen, omdat de stad en het OCMW er uitdrukkelijk voor kiezen om zelf aan de slag te gaan, met op dit moment heel beperkte resultaten als het gaat over tewerkstelling van Oekraïners. Wij willen ervoor zorgen dat in heel Vlaanderen iedereen op arbeidsleeftijd in beeld komt bij VDAB, om een aangepaste begeleiding en opleiding te krijgen. We hebben daar inderdaad de nodige middelen voor voorzien.

Gaan we hier juridisch op glad ijs? We hebben dit grondig onderzocht. Dit is natuurlijk ook niet nieuw. Dit is een specifieke groep die een specifieke juridische basis krijgt om een specifieke begeleiding te krijgen. We hebben dat al eerder gedaan bij bijvoorbeeld de verplichting voor sociale huurders om zich in te schrijven bij VDAB of voor inburgeraars om zich in te schrijven bij VDAB. Ook daar heeft dit parlement een juridische basis voor voorzien. We gaan dus eigenlijk op datzelfde elan verder met dit voorstel van decreet.

Uiteraard is de inschrijving bij VDAB geen wondermiddel, maar het is wel een noodzakelijke stap voor heel veel mensen die nu nog ver van onze arbeidsmarkt af staan en die hier een perspectief hebben op een langdurig verblijf – helaas misschien, door de specifieke situatie van Oekraïne en het conflict daar. Door dit voorstel van decreet zetten we wel een heel belangrijke stap om die begeleiding en die opleiding op maat van de betrokkenen te gaan voorzien, dus ik hoop op een kamerbrede steun.

De heer Ronse heeft het woord.

Ik wil ook nog een paar zaken toevoegen, te beginnen met de laatste vraag van collega D’Haese. Empirisch vaststellen, dat is simpel met Nederland. Dat is de automatische toekenning van het volwaardige leefloon ten aanzien van de zaken die in Nederland worden toegekend. Dat is de reden.

Collega’s, dit gaat over een eenvoudig principe. Het gaat om mensen die hier geen rechten opgebouwd hebben, maar met wie we voor alle duidelijkheid bewust kiezen om er solidair mee te zijn en voor wie we heel veel empathie hebben. Dan vinden wij dat het toch een heel logisch principe is dat ze zich minstens moeten inschrijven bij VDAB. Dat is gewoon het engagement: “Ik kom op die radar en ik ga mee bijdragen aan jullie welvaart, aan jullie sociale welvaartsstaat. Punt aan de lijn.” Dat is een eenvoudig principe. Ik vind dat zo'n principe zelfs zonder discussie over de operationalisering, iets wat trouwens toekomt aan de raad van bestuur van VDAB, zou moeten kunnen worden aangenomen.

Is VDAB er klaar voor, los van de operationalisering? Stel dat er in Vlaanderen veertigduizend mensen zich gaan inschrijven. Die komen, via de VDAB-database, ook op de radar van alle mogelijke hr-spelers. Ik denk dat we een beetje af moeten van de idee dat mensen die ingeschreven zijn bij VDAB, enkel bemiddeld kunnen worden door bemiddelaars van VDAB. Er zijn heel wat private spelers en partners die potentieel zien in die mensen en die hen zelf gaan opleiden, plaatsen en noem maar op.

Ik denk dus dat dit voorstel van decreet in alle opzichten een uitstekende zaak is. Ik blijf bij mijn oproep aan alle collega's die zich afvragen waarom het vandaag stokt en die over een aantal maanden misschien gaan zeggen dat het geen wondermiddel was: alstublieft, doe ook uw werk aan de overkant van de straat.

Vraagt nog iemand het woord? (Neen)

De algemene bespreking is gesloten.