Verslag plenaire vergadering
Verslag
Minister-president Jambon heeft het woord.
Voorzitter, proficiat met uw herverkiezing.
Beste collega’s, de voorbije weken hebben we in de schoot van de Vlaamse Regering keihard gewerkt met de bedoeling vandaag de beleidsverklaring voor het nieuwe politieke werkjaar hier voor jullie te kunnen brengen. Jammer genoeg hebben deze gesprekken nog niet tot een finaal akkoord geleid. Omdat de noden van de Vlamingen groot zijn, is het de wens van de drie regeringspartijen – en ik ben dat daarstraks nog nagegaan – om zo snel mogelijk tot een vergelijk te komen.
Ik besef maar al te goed dat Vlaanderen en Europa midden in een zware energiecrisis zitten en dat de bevolking van ons terecht daadkrachtige maatregelen verwacht. Ik ben er dan ook rotsvast van overtuigd dat wij op dit moment een heel sterk pakket aan maatregelen op tafel hebben liggen. Ik kan u verzekeren dat ik de komende uren en dagen samen met de collega’s binnen de Vlaamse Regering hard zal blijven werken, keihard, om een oplossing te vinden voor de laatste knelpunten. Ik, wij, zijn dat aan de Vlamingen verplicht. (Applaus bij de meerderheid)
De heer Janssens heeft het woord.
Voorzitter, in plaats van applaus te geven, zou iedereen die de handen op elkaar duwde, door de stoel moeten zakken van schaamte. (Applaus bij het Vlaams Belang)
Want iedereen heeft het voorbije half jaar kunnen vaststellen dat het helemaal de verkeerde richting uitgaat, met de energieprijzen, met de inflatie, met de economische vooruitzichten, enzovoort. Iedereen, behalve deze Vlaamse Regering blijkbaar. Die laat de mensen letterlijk in de kou staan en die geeft niet thuis op een moment van een van de grootste sociaal-economische crisissen van de laatste vijftig jaar. Alle waarschuwingslampen branden al een hele tijd, maar blijkbaar niet op het plein waar de Vlaamse Regering verzamelt.
Ik heb geen leedvermaak met de partijen van de Vlaamse Regering – cd&v, de N-VA en Open Vld –, die het blijkbaar op dit moment nog slechter doen dat dat vermaledijde Vivaldiclubje. Ik heb wel te doen met de mensen die hun facturen niet meer betaald krijgen. Slagers, bakkers, frituristen, bedrijven die de deuren moeten sluiten omdat ze de energiefactuur niet meer betaald krijgen. Terwijl verwarmen voor heel veel mensen stilaan gelijk komt te staan met verarmen, kijkt de Vlaamse Regering de andere kant uit en is ze alleen maar bezig met haar eigen belang in plaats van met het belang van de mensen.
Minister-president, dit is een ongelooflijk pijnlijke afgang voor u en uw ploeg. U zou hier zelfs niet aanwezig moeten zijn. U had op het regeringsplein moeten blijven om een oplossing te zoeken voor onze mensen die in de kou staan, die hun facturen niet meer betaald krijgen en die letterlijk geen warm eten meer op tafel krijgen. Het is echt wel tijd voor ander en beter. Deze Vlaamse Regering is nooit echt op gang gekomen. Het duurt nog veel te lang tot de volgende verkiezingen. U houdt beter de weinige eer die u nog rest, aan uzelf. Het is echt wel tijd voor een ander en een beter beleid. En inderdaad, zoals collega Dewinter zei: in navolging van Zweden en van Italië is het tijd voor een rechts blok in Vlaanderen. (Applaus bij het Vlaams Belang)
De heer Rzoska heeft het woord.
Voorzitter, collega’s, minister-president, dit is een ongelooflijke blamage voor uw Vlaamse Regering, een ongelooflijke blamage dat u voor de eerste keer in de geschiedenis de Septemberverklaring niet eens afgelegd krijgt omdat u veel te laat bent begonnen met onderhandelingen. Ik moet eerlijk zeggen dat het onvoorstelbaar is dat deze Vlaamse Regering de vele signalen vanuit de samenleving gewoon naast zich neergelegd heeft. Al maandenlang zijn er mensen in Vlaanderen die de eindjes aan elkaar moeten knopen omdat ze de energiefactuur niet betaald krijgen. Al maandenlang zijn werkgevers bij uw kabinet aan het aankloppen om te zeggen dat er bedrijven zijn die een deel van de productie moeten stilleggen omdat ze er niet meer mee wegraken. Er zijn al wekenlang getuigenissen in de krant. Mensen op straat spreken ons aan. Bakkers zien het niet meer zitten. Frituristen moeten stoppen. En u mist alweer het momentum. U komt gewoon met een leeg blad naar het Vlaams Parlement. U bent een keizer zonder kleren. U bent de minister-president zonder Vlaamse Regering. Het is een schande. U zou zich diep moeten schamen. Terwijl de samenleving aan het omvallen is, zijn jullie bezig met politieke spelletjes.
Ik heb er geen enkel goed woord voor over. Er is geen enkele reden dat u vandaag met een wit blad papier naar dit Vlaams Parlement bent afgezakt. Daar is geen enkele verklaring voor. Dan had u de zomervakantie moeten doorwerken. De urgentie was hoog. De signalen waren er. De inflatie zat al hoog in juni. Kijk naar het rapport werkgevers-werknemers van de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV). Wat doet u? U moddert aan. U krijgt het niet meer klaar en u staat hier op het spreekgestoelte zonder kleren aan. Awel, het is een echte blamage. Het is een schande voor al die Vlamingen die aan het proberen zijn om hun leven op orde te houden. U moet diep beschaamd zijn. (Applaus bij Groen, Vooruit en de PVDA)
Mevrouw Goeman heeft het woord.
Minister-president, al weken horen alle Vlamingen dat ze moeten wachten op de grote Jan Jambonshow hier vandaag in het Vlaams Parlement voor er eindelijk iets zou gebeuren aan hun torenhoge facturen. Al weken. En dan ligt er vandaag eigenlijk nog altijd niks. Ik vind dat echt bijzonder pijnlijk. Ik vind dat dat getuigt van nul procent empathie voor al die Vlamingen, die gezinnen, gepensioneerden, alleenstaanden, al die bedrijfsleiders die ondertussen met de moed der wanhoop proberen hun zaak recht te houden. Ik vind dat van ongelooflijk weinig empathie getuigen voor de problemen waarmee zij vandaag te kampen krijgen.
Ik heb echt het gevoel dat de Vlaamse Regering vandaag maar één boodschap heeft voor alle Vlamingen: ‘Ja, uw facturen zijn torenhoog, maar neen, wij gaan uw problemen niet oplossen. Trek uw plan.’ Ik vind het ook bijzonder beschamend. Mensen verwachten in tijden van crisis dat de politiek met oplossingen komt, en daarin falen jullie flagrant. (Applaus bij Vooruit, Groen en de PVDA)
De heer D’Haese heeft het woord.
Beste regering en minister-president, mij stoort niet het meest dat jullie, terwijl mensen aan de keukentafel de eindjes aan elkaar proberen te knopen en de rekeningen te doen kloppen, aan de onderhandelingstafel politieke spelletjes zitten te spelen en proberen trofeeën binnen te halen. Mij stoort niet het meest dat jullie, na weken treuzelen en met de voeten slepen en vragen waarom dat overleg allemaal nodig is, jullie eigen deadline niet halen. Wat mij het meest stoort, is dat deze regering blijkbaar in een crisis belandt over deze simpele vraag: ‘Gaan wij midden in de grootste koopkrachtcrisis van deze eeuw verder besparen op onze gezinnen of niet?’ Dát is waarover de discussie van de indexering van de kinderbijslag gaat. Daar gaat het over: gaan jullie midden in de grootste koopkrachtcrisis van deze eeuw verder besparen op de gezinnen, verder besparen op de scholen, verder besparen op de kinderopvang, verder besparen op de steden en gemeenten, of niet? Dát is de vraag vandaag.
De discussie is de afgelopen weken gegaan over de vraag hoeveel van de federale dotaties deze Vlaamse Regering in haar eigen zak gaat steken om ervoor te zorgen dat de N-VA bij de volgende verkiezingen kan pronken met een begroting in evenwicht. Ik vind dat getuigen van een onwaarschijnlijk cynisme van deze regering: proberen zelf de begroting op orde te krijgen en te pronken met mooie cijfers, terwijl het enige gevolg daarvan is dat de rest van de samenleving in het rood wordt geduwd. Als jullie vandaag niks meer klaarkrijgen, dan stel ik toch voor dat jullie nog één ding realiseren: zorg ervoor dat de gezinnen hun facturen niet betalen zolang jullie er niet in slagen om een Septemberverklaring voor elkaar te krijgen, want zij kunnen niet wachten. (Applaus bij de PVDA)
Vraag nog iemand het woord? (Neen)