Verslag plenaire vergadering
Verslag
Dames en heren, op 16 december 2021 overleed de heer Jacques Timmermans, die van 1988 tot 2004 lid was van onze assemblee. Hij behoorde tot de sp.a-fractie.
De heer De Loor heeft het woord voor een rouwhulde.
Voorzitter, collega’s, vorige donderdag, op 16 december, overleed onze gewezen collega Jacques Timmermans op 76-jarige leeftijd. Jacques had van 1988 tot 1995 als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat zitting in de Vlaamse Raad en maakt ook korte tijd als ondervoorzitter deel uit van het Bureau.
Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen van het Vlaams Parlement in 1995 werd hij verkozen in de kieskring Aalst-Oudenaarde en was hij ook heel kort fractieleider voor de socialistische partij. Hij bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot in 2004. Tijdens zijn laatste mandaat in het Vlaams Parlement was hij voorzitter van de commissie Leefmilieu. Daar slaagde hij erin de soms moeilijke tegenstellingen tussen de visies van de verschillende fracties op ruimtelijke ordening te ontmijnen en hij beet zich ook vast in het mestdossier.
Vanuit zijn dossierkunde hield hij zich bezig met ruimtelijke ordening en wonen. Een van zijn persoonlijke wapenfeiten was het decreet uit 1997 dat aan verhuurders van studentenkamers kwaliteits- en veiligheidsnormen oplegde, een item dat nog regelmatig in de commissie Wonen aan bod komt.
Jacques Timmermans was van jongs af geïnteresseerd en geëngageerd in de politiek. Op zijn twintigste werd hij federaal secretaris bij de socialistische partij en daarna kabinetsmedewerker bij verschillende ministers, zoals Frank Van Acker, Jean Defraigne en Louis Olivier, maar ook bij een aantal premiers zoals Edmond Leburton en Leo Tindemans.
Intussen was Jacques in 1971 verkozen tot gemeenteraadslid in Ninove en dat bleef hij tot in 2018 met een onderbreking begin jaren 2000. Hij was ook drie legislaturen schepen.
Op federaal niveau zetelde Jacques van 1987 tot 1991 in de Kamer en vervolgens in de Senaat als rechtstreeks verkozen senator en van 2001 tot 2004 was hij gemeenschapssenator.
Maar Jacques was bovenal een gedreven militant, een lieve en ook een warme man. Politiek en emotie, voor de buitenwereld vaak een ongekende combinatie, maar Jacques legde in alles wat hij deed heel veel emotie. De mensen kennen hem als een volksvertegenwoordiger die een nauwe betrokkenheid toonde met het lot van de mensen die het moeilijk hebben in onze samenleving. Zijn politiek engagement was ingegeven door sociaalvoelendheid, door de strijd tegen onrechtvaardigheid en door menslievendheid. Dat was zijn drive, zowel voor zijn lokaal als voor zijn nationaal socialistisch politiek werk.
Voor zijn werk als parlementslid en in de partij stond Jacques ook bekend voor zijn dossierkennis en zijn rechtlijnige visie. Een aantal van onze huidige collega’s hier aanwezig hebben ongetwijfeld op die manier met hem mogen samenwerken. Maar naast zijn eigen mandaat gaf Jacques ook veel kansen aan jongeren, zowel in zijn eigen afdeling in Ninove als op regionaal en nationaal vlak.
Jacques Timmermans was ook buiten de politiek actief. Hij is voorzitter geweest van voetbalclub KVK Ninove en hij was ook een zeer graag geziene figuur in het verenigingsleven in Ninove.
Maar Jacques bleef niet gespaard van een aantal grote tegenslagen. Zo was hij in de jaren ’90 slachtoffer van een zwaar auto-ongeval, waarvan hij voor de rest van zijn leven de lichamelijke gevolgen zou ondervinden. Eerder dit jaar werd hij geconfronteerd met het plotse overlijden van zijn vriendin Christine, een zware klap die hem heel veel pijn heeft gedaan.
De socialistische familie verliest met Jacques Timmermans een raspoliticus, een man die vasthield aan zijn principes en zijn socialistische overtuiging. We zullen ze koesteren, de vele momenten die we samen met Jacques mochten delen. Ik herinner me dat we als kind naar het eetfestijn in Ninove bij Jacques gingen. Als jongsocialist keek ik naar hem op toen hij de discussie aanvoerde in een vergadering. Als kandidaat bij mijn eerste verkiezingscampagne voerden we huis-aan-huiscampagne, want ja, dat was hij ook, een echt campagnebeest. Later als volksvertegenwoordiger gaf hij me advies over de manier waarop hij zijn parlementaire werk aanpakte. We zullen ze koesteren, de herinneringen aan de ontelbare keren dat we Jacques zagen op 1 mei, op betogingen, op vergaderingen en op eetfestijnen, altijd vriendelijk en met een brede lach, want zo kenden we Jacques als collega en als mens.
Namens de Vooruitfractie en het parlement bieden we ons medeleven aan aan zijn familie en vrienden, want met Jacques verliezen Line en Pascal een lieve papa en een lieve schoonvader. Met Jacques verliezen Vooruit Ninove en zijn geliefde Denderstreek een trouwe militant en een bevlogen politicus. Ninove zal voor altijd een beetje Jacques blijven, ook nu hij er niet meer is. Bedankt, lieve kameraad, voor alles wat je deed. Vaarwel. Wij vergeten je nooit.
Dank u wel, collega De Loor, voor deze mooie woorden.
Mag ik u vragen ter nagedachtenis van de heer Jacques Timmermans enkele ogenblikken van stilte in acht te willen nemen?
– De Vlaamse volksvertegenwoordigers nemen enkele ogenblikken van stilte in acht.